Στις αρχές του 2018 έγινε γνωστό εκ νέου το ενδιαφέρον του ΠΝ, αυτή τη φορά για τη νεώτερη έκδοση MH-60R που υπηρετεί στο US Navy.
Τις τελευταίες ημέρες λοιπόν, στη Βάση Ελικοπτέρων Ναυτικού (ναυτικό οχυρό Κοτρώνι) εμφανίστηκε ένα «θαλασσινό γεράκι» διαφορετικό από τα υπόλοιπα… ήταν το «702», τύπου MH-60R, που φέρει το έμβλημα της μοίρας HSM-72 «Proud Warriors» της 1ης Πτέρυγας Μάχης Αεροπλανοφόρου (Carrier Air Wing One) που επιβαίνει του αεροπλανοφόρου Harry S. Truman.
Οι χειριστές και μηχανικοί της ΔΑΝ είχαν την ευκαιρία να ενημερωθούν για το ελικόπτερο και να εξοικειωθούν με τα συστήματά του. Οι πληροφορίες μας αναφέρουν ότι στόχος της ηγεσίας είναι σε πρώτη φάση η προμήθεια 2 MH-60R, με τελικό στόχο έναν αριθμό της τάξης των 5-6 επιχειρησιακών ελικοπτέρων, ενδεχομένως και ορισμένων ακόμα που θα παραχωρηθούν για προσπορισμό ανταλλακτικών.
To MH-60R είναι ο αντικαταστάτης των SH-60B και SH-60F στις μοίρες ελικοπτέρων του US Navy, με το πρόθεμα «Μ» να υποδηλώνει τη δυνατότητα ανάληψης πολλαπλών αποστολών. Φέρει ραντάρ πολλαπλών ρόλων AN/APS-147 με τεχνολογία ISAR, που επιτρέπει τον εντοπισμό περισκοπίων και στόχων μικρού μεγέθους. Για αποστολές ανθυποβρυχιακού πολέμου το ελικόπτερο φέρει εκτοξευτή ηχοσημαντήρων και προηγμένο ποντιζόμενο σόναρ χαμηλών συχνοτήτων (Advanced Airborne Low Frequency Sonar – ALFS) AN/AQS-22 της Raytheon, ενώ μπορεί να μεταφέρει τη νέα αερομεταφερόμενη τορπίλη Mk-54. Για αποστολές επιφανείας φέρει επίσης το σύστημα έρευνας και ιχνηλάτησης AN/AAS-44 της Raytheon που περιλαμβάνει FLIR MTS και αποστασιόμετρο λέιζερ, σύστημα ανταλλαγής δεδομένων Link 16 και έχει δυνατότητα μεταφοράς και βολής βλημάτων Hellfire. Το MH-60R φέρει επίσης πλήρες πακέτο αυτοπροστασίας που περιλαμβάνει ESM τύπου AN/ALQ-210, σύστημα προειδοποίησης εισερχόμενων βλημάτων AN/AAR-47, ανιχνευτή ακτινοβολίας ραντάρ APR-39(V)2, ανιχνευτή ακτινοβολίας λέιζερ AVR-2, παρεμβολέα υπερύθρων AN/ALQ-144 και εκτοξευτές αεροφύλλων και φωτοβολίδων ALE-47.
Οπωσδήποτε η κινητικότητα για την ενίσχυση του στόλου Ε/Π του ΠΝ είναι θετική, και η πιθανότητα παραχώρησης μονάδων του τύπου MH-60R αντί των SH-60B ή SH-60F που συζητούνταν παλιότερα, συνιστά πρόοδο. Ωστόσο, το ερώτημα είναι μήπως (όπως συμβαίνει και σε άλλες περιπτώσεις τα τελευταία χρόνια) το «νέο» μεταχειρισμένο υλικό από τις ΗΠΑ χρησιμοποιείται ως λύση, επειδή το υλικό όμοιου τύπου που ήδη υπηρετεί, έχει χαμηλή διαθεσιμότητα λόγω ελλιπούς συντήρησης. Για τα S-70B του ΠΝ δεν έχει υπογραφεί σύμβαση FOS, με φυσικό επακόλουθο τη χαμηλή διαθεσιμότητά τους. Εάν τα MH-60R παραχωρούνται δωρεάν, καλώς. Αν όμως υπάρχει οικονομικό τίμημα, δεν θα έπρεπε τα κονδύλια να διατεθούν πρώτα στην αποκατάσταση των υπηρετούντων ελικοπτέρων;
Επίσης, η σκοπιμότητα της προμήθειας εξαρτάται και από τον αριθμό, γιατί στη ΔΑΝ υπηρετούν ήδη τρεις τύπου ελικοπτέρων (τα S-70B6/B10 που έχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ τους, καθώς και τα ΑΒ-212) και η προσθήκη τέταρτου είναι πολυτέλεια. Αν πράγματι αποκτηθούν 5-6 MH-60R, ο αριθμός αυτός θα επιτρέψει την απόσυρση των ΑΒ-212, με προφανή οφέλη στην απλοποίηση της συντήρησης, εκπαίδευσης και εφοδιαστικής υποστήριξης (σε αυτή την περίπτωση θα ήταν σκόπιμη η παραχώρηση των ΑΒ-212 του ΠΝ, όπως και της ΠΑ, στον ΣΞ, ώστε να προκύψει μια συμπαγής δύναμη 10-12 δικινητήριων ελικοπτέρων γενικής χρήσης). Εάν όμως τα ελικόπτερα που θα αποκτηθούν παραμείνουν μόνο 2, τα προβλήματα θα είναι περισσότερα από το προσδοκώμενο όφελος.
Με ο,τι θυμουνται χαιρονται.
https://www.youtube.com/watch?v=C07A6K0iZtE