Γυναίκα γίνεται «σύμβολο» των νέο-άστεγων και όλων των ταλαιπωρημένων Ελλήνων και δείχνει σε όλους μας πως προσπαθούν να μας οδηγήσουν στην υποταγή.
Τα σχέδια της παγκοσμιοποίησης δεν προωθούν μια παγκόσμια ευημερία, αλλά την παγκόσμια φτωχοποίηση. Λίγα χέρια θα κρατούν τον πλούτο και τις περιουσίες των ανθρώπων, οι οποίες χάνονται καθημερινά λόγω χρεών.
Έλληνες που έχασαν τη δουλειά τους, πνίγηκαν στα χρέη και βρέθηκαν στον δρόμο είναι η πλειονότητα των νεοαστέγων. όπως προκύπτει από έρευνα-γροθιά στο στομάχι που παρουσιάστηκε χθες, στην ημερίδα «Αστεγοι και εξάρτηση στην πόλη: Τα όρια της κοινωνικής παρέμβασης», την οποία διοργάνωσε ο Δήμος Αθηναίων, στο δημαρχείο.
Η ειδική συνεργάτιδα «streetwork» του Κέντρου Υποδοχής και Αλληλεγγύης Δήμου Αθηναίων (ΚΥΑΔΑ), Χαρά Μουρτέζου, παρουσίασε πρόσφατα τα αποτελέσματα πρόσφατης έρευνας, η οποία χρηματοδοτήθηκε από τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο.
Από εξορμήσεις στα όρια του Δήμου Αθηναίων διαπιστώθηκε ότι το 62% των «κλοσάρ» είναι Έλληνες, με μέσο όρο ηλικίας τα 45 έτη. Το 65% των 451 ανθρώπων που προσεγγίστηκαν δήλωσαν άστεγοι την τελευταία πενταετία (στα χρόνια της κρίσης, δηλαδή) και το 47% έδειξε ως αιτία της κατάστασης του την απώλεια της εργασίας του.
Και από την Αθήνα να πάμε στην Κρήτη σε ένα βίντεο που συγκινεί το πανελλήνιο.
«Που υπάρχει ανθρωπιά; Έχουν χαθεί όλα;».
Αυτά είναι τα λόγια της Βούλας Ανάπα, η οποία εκφράζει την αγανάκτησή της για το γεγονός πως βρίσκεται τις τελευταίες πέντε ημέρες… στον δρόμο.
Η κάμερα του τηλεοπτικού σταθμού «ΚΡΗΤΗ TV» κατέγραψε απίστευτες εικόνες εξαθλίωσης στην περιοχή Παλαιά ΚΑΤΕΕ.
Η νέο-άστεγη γυναίκα ζει σε ένα χωράφι και κοιμάται κάτω από ένα λιόφυτο πάνω σε ένα χαλί. Μην μπορώντας να συγκρατήσει τα δάκρυα της, περιγράφει τις δύσκολες στιγμές που περνάει και εκλιπαρεί για μια θέση εργασίας για να μπορέσει να ζήσει αξιοπρεπώς.
Παράλληλα, το γεγονός πως και τα παιδιά της είναι άνεργα κάνει ακόμα πιο δύσκολη την κατάσταση για εκείνη διότι, όπως αναφέρει, δεν έχει κανέναν να την βοηθήσει.
Οι άνθρωποι αυτοί δεν θέλουν την συμπόνια κανενός, ζητούν πράξεις και ευκαιρία για δουλειά. Το Κράτος φροντίζει όμως μόνο τους χιλιάδες μουσουλμάνους μετανάστες.
Η κα Ανάπα βρέθηκε να ζει μόνη και χωρίς χρήματα σε ένα χωράφι, χωρίς φαγητό.
Αυτή είναι η Ελλάδα της «αξιοπρέπειας». Οι πολίτες οδηγούνται σε τρισάθλιες συνθήκες, προκειμένου, η όποια ευτελής «βοήθεια» από το Κράτος, να φανεί σαν κάτι το «υπέρτατο».
Και φυσικά η εν λόγω «βοήθεια» καθιστά τους πολίτες που βρίσκονται σε ανάγκη υπόχρεους και άρα εξαρτημένους-υποταγμένους στην όποια εγχώρια ή παγκόσμια εξουσία.
el.gr
