Τζον Ροσέλι, ο «Όμορφος Τζόνι», ήταν ένας γκάνγκστερ της μαφίας του Σικάγου. Το παρατσούκλι του αντανακλούσε τη γοητεία του, το γούστο του και την εντυπωσιακή ομορφιά του. Κι όλα αυτά τον οδήγησαν στο Χόλιγουντ. Ωστόσο, ήταν επίσης ένας δολοφόνος και εκβιαστής, που διέπραξε τον πρώτο του φόνο το 1922, μόλις στα 17 του.
Το 1925 μετακόμισε στο Χόλιγουντ για να επιβλέπει τα συμφέροντα της μαφίας στον ιππόδρομο και να διερευνήσει την περίπτωση εκβιασμού των κινηματο γραφικών στούντιο.
Αφού έγινε φίλος με αρκετούς σταρ και ξελόγιασε τις ηθοποιούς Λάνα Τέρνερ, Μπέτι Χάτον και Ντόνα Ριντ, κατάφερε να εντυπωσιάσει τους Αλ Καπόνε και Φρανκ Νίτι όταν τρία χρόνια αργότερα τους φιλοξένησε στο Λος Άντζελες και κατέστρωσε μαζί τους ένα σχέδιο για να εκμεταλλευτούν το συνδικάτο της Διεθνούς Συμμαχίας Υπαλλήλων Θεατρικής Σκηνής, τοποθετώντας δικούς τους ανθρώπους σε θέσεις επιρροής.
Το κόλπο ήταν να απειλούν τα στούντιο με απεργίες, στοχεύοντας στην απόσπαση χρημάτων για προστασία. Και το πέτυχαν: τα τέσσερα μεγάλα στούντιο, 20th Century Fox, Warner Bro, MGM και Paramount Pictures, πλήρωσαν το καθένα από 500.000 δολάρια για να αποφύγουν τις απεργίες.
Η δράση του Ροσέλι διακόπηκε το 1943, όταν φυλακίστηκε για τρία χρόνια για εκβιασμό. Μόλις όμως αποφυλακίστηκε, επέστρεψε στην ενεργό δράση οργανώνοντας δολοφονίες και λειτουργώντας σαν προαγωγός για σταρ όπως ο Φρανκ Σινάτρα.
Οι φιλικές σχέσεις του διάσημου τραγουδιστή με μαφιόζους είναι θρυλικές και σύμφωνα με φήμες το Όσκαρ για τον ρόλο του στην ταινία Όσο υπάρχουν άνθρωποι το οφείλει στις πιέσεις του Ροσέλι στον Χάρι Κον, το αφεντικό των στούντιο της Columbia.
Ο Ροσέλι στρίμωξε ξανά τον Κον για να αποσπάσει ένα πολυετές και προσοδοφόρο συμβόλαιο για τη Μέριλιν Μονρόε. Ο Κον είχε αποκτήσει τον έλεγχο της Columbia με χρήματα της μαφίας κι έτσι ήταν μια πρόταση που δεν μπορούσε να αρνηθεί!
Για ένα διάστημα μάλιστα ο Ροσέλι υπήρξε επίσημος κινηματογραφικός παραγωγός χάρη στη φιλία του με τον Μπράιαν Φόι της βρετανικής εταιρείας Eagle Lion Studios.
Όπως ήταν αναμενόμενο, εργάστηκε σε γκανγκστερικές και αστυνομικές ταινίες, όπως το T-Men (1947), και το Ο δολοφόνος της νύχτας (1948), το οποίο ενέπνευσε τη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά Dragnet.
Το 1950 διέκοψε τη συνεργασία του με την Eagle Lion και πέντε χρόνια αργότερα, κουρασμένος πλέον από το Χόλιγουντ, έστρεψε την προσοχή του στο Λας Βέγκας. Δολοφονήθηκε το 1976 και το πτώμα του βρέθηκε μέσα σε ένα ατσάλινο βαρέλι πετρελαίου στη Φλόριντα.
