Πέφτουμε απ’ τα σύννεφα! Ο ΓΑΠ ζήτησε απ’ τους Κύπριους να εξαιρέσουν το Καστελόριζο απ’την ΑΟΖ για να μην ενοχληθούν οι Τούρκοι

Μια εθνική προδοσία, που έχει ως αποτέλεσμα να αμφισβητούν οι Τούρκοι την ΑΟΖ στο Καστελόριζο και να αξιώνουν τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στο Αιγαίο, ενώ θα μπορούσε το θέμα να έχει λυθεί οριστικά υπέρ της Ελλάδας και στη βάση του Διεθνούς Δικαίου από το 2003, διέπραξε, σύμφωνα με δημοσίευμα εφημερίδας , ο Γιώργος Παπανδρέου ως υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Σημίτη…

Πέραν όλων των άλλων που τον βαρύνουν, ο κ. Παπανδρέου ζήτησε από τους Κυπρίους εκείνη την περίοδο να τροποποιήσουν τη συμφωνία με την Αίγυπτο για την οριοθέτηση της ΑΟΖ, μετακινώντας ανατολικότερα τα όρια και όχι μέχρι τη δυνητική ελληνική ΑΟΖ, προκαλώντας επί της ουσίας μια «γκρίζα ζώνη» στο Καστελόριζο και υπονομεύοντας απροκάλυπτα τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα.

Την αποκάλυψη αυτήν έκανε ο υπουργός Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Ρολάνδης, ο άνθρωπος που χειρίστηκε από την αρχή μέχρι το τέλος τη συμφωνία οριοθέτησης της ΑΟΖ μεταξύ Λευκωσίας και Καΐρου και την υπέγραψε το 2003, πριν πέσει η κυβέρνηση του Γλαύκου Κληρίδη.

Ο κ. Ρολάνδης επεσήμανε σε εκπομπή του ΡΙΚ-1 (όπως αναφέρει η ιστοσελίδα mignatiou.gr) ότι, παραμονές της υπογραφής της οριοθέτησης ΑΟΖ με τους Αιγυπτίους, δέχθηκε μια παρέμβαση από το υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας, της οποίας επικεφαλής ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου, με στόχο «να μην προκληθούν αντιδράσεις από την Τουρκία».
Η παρέμβαση αυτή, πάντα με τον κ. Ρολάνδη, έγκειται στο γεγονός ότι, ενώ οι δύο χώρες είχαν συμφωνήσει στην οριοθέτηση ΑΟΖ στη λογική της «μέσης γραμμής», κάτι που έφτανε την ΑΟΖ της Κύπρου μέχρι το σημείο όπου άρχιζε η ελληνική, συνυπολογίζοντας το ακριτικό νησί και αναγνωρίζοντας επί της ουσίας την ΑΟΖ του Καστελόριζου, ο Γιώργος Παπανδρέου, κινούμενος στη λογική του ενδοτισμού και της υποχωρητικότητας, ζήτησε από τη Λευκωσία να υπαναχωρήσει από την τακτική αυτήν, να μην υπογράψει την οριογραμμή έως εκεί όπου άρχιζε η ελληνική ΑΟΖ, κατά τις προβλέψεις του Δικαίου της Θάλασσας, αλλά να μεταφέρει τη γραμμή κατά 8 ναυτικά μίλια ανατολικότερα, ήτοι περίπου 15 χιλιόμετρα, για να μη δημιουργηθούν επιπλοκές με τις γείτονες χώρες – δηλαδή, την Τουρκία. Ο κ. Ρολάνδης επικαλείται για τα λεγόμενά του πρακτικά συνεδριάσεων στο γραφείου του γενικού εισαγγελέα της Κύπρου.

Η ενέργεια αυτή του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος είχε το θράσος να προδώσει και ως πρωθυπουργός την Ελλάδα το 2010 από το Καστελόριζο, ανακοινώνοντας την είσοδο της χώρας στα Μνημόνια, έδωσε σοβαρό πάτημα στην Τουρκία για την αμφισβήτηση του Διεθνούς Δικαίου στην περιοχή του Καστελόριζου, δημιουργώντας μάλιστα μια de facto «γκρίζα ζώνη».

Εκεί, δηλαδή, που η Ελλάδα θα μπορούσε να έχει λύσει ένα σοβαρό πρόβλημα, αφού το Κάιρο θα αναγνώριζε το Καστελόριζο ως νησί που έχει ΑΟΖ και δεν θα μπορούσε να διαπραγματευτεί τίποτα με την Τουρκία το οποίο θα αφορούσε την ελληνική και την κυπριακή ΑΟΖ, ήρθε ο Γιώργος Παπανδρέου να τορπιλίσει τη συμφωνία και να δώσει το δικαίωμα στην Τουρκία να αμφισβητεί την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στο Αιγαίο, με αντάλλαγμα ένα… ζεϊμπέκικο.
Ο τρόπος που αντιλαμβάνεται τα εθνικά θέματα ο κ. Παπανδρέου ακόμη και σήμερα φάνηκε από το γεγονός ότι έδωσε βήμα στον Μουσταφά Ακιντζί στη Σοσιαλιστική Διεθνή. Στις σφοδρές μάλιστα αντιδράσεις από την Κύπρο, ο επικεφαλής του ΚΙΔΗΣΟ απάντησε τρεις ημέρες μετά, κάνοντας λόγο για «κροκοδείλια δάκρυα ορισμένων “υπερπατριωτών”» και εξισώνοντας τους Ελληνοκυπρίους με τους Τουρκοκυπρίους, υποστηρίζοντας ότι και οι δύο «αγωνίζονται για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση στο πλαίσιο των αποφάσεων του ΟΗΕ, των διεθνών συνθηκών και του ευρωπαϊκού κεκτημένου».

Απάντηση ΓΑΠ χωρίς να λέει τίποτα
Με μία απάντηση η οποία επί της ουσίας δεν δίνει εξηγήσεις ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου επιχείρησε αργά χθες το βράδυ να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Χωρίς να μιλά για την «ταμπακέρα», ο Γιώργος Παπανδρέου ανακαλύπτει «υπερπατριώτες», όπως χαρακτηριστικά λέει, που επιχειρούν «να πουλήσουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες».

Στην ανακοίνωσή του επιχειρεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, λέγοντας ότι «οι ελληνικές θέσεις σχετικά με την ΑΟΖ, και ιδιαίτερα του Καστελόριζου, έχουν διατυπωθεί με σαφήνεια από όλες ανεξαιρέτως τις ελληνικές κυβερνήσεις» και πως «ουδείς μπορεί να διαφωνεί διότι, αν το πράττει, δίνει επιχειρήματα στην τουρκική πλευρά», χωρίς όμως να διαψεύδει όλα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας.