ΟΡΓΗ και ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ με την ανθελληνική ανάρτησή της στα social media προκάλεσε η Λουξεμβούργια νικήτρια του διαγωνισμού της Eurovision του 1973 από τα Κατεχόμενα που βρίσκεται!Δείτε τι ανάρτησε!

Προκλητική κίνηση και ανάρτηση στα social media από την Λουξεμβούργια νικήτρια του διαγωνισμού της Eurovision του 1973 .

Η Λουξεμβούργια νικήτρια είχε μεταβεί στα κατεχόμενα, καθώς θα παραλάμβανε τιμητικό βραβείο για την εν γένει πορεία της στα καλλιτεχνικά δρώμενα. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην κατεχόμενη Κερύνεια. Ωστόσο, μια ανάρτησή της προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων, ενώ εκείνη προσπαθεί να απαντήσει στις επικρίσεις, αντεπιτέθηκε, σε μια προσπάθεια να υπερασπιστεί τον εαυτό της.

Η ανάρτησή της στην προσωπική της σελίδα στο facebook έγραφε τα ακόλουθα: «Γεια σας από την Κερύνεια, μια πόλη στην τουρκική πλευρά της Κύπρου. Το φόρεμα είναι μια αυθεντική δημιουργία του Τούρκου σχεδιαστή Engin Terzi. Το έφτιαξε μόλις σε 24 ώρες! Για την τελετή που θα παρευρεθώ. Είναι λίγο διαφορετικό από ότι φοράω συνήθως. Φιλιά»

Οι αντιδράσεις από πλευράς Ελληνοκυπρίων και Ελλαδιτών υπήρξαν ακαριαίες και σφοδρότατες, καθώς έσπευσαν να την ενημερώσουν ότι αναφέρεται σε μια μη υφιστάμενη οντότητα, όταν αναφέρθηκε στην τουρκική πλευρά της Κύπρου.

Συγκεκριμένα, κάποιος εξ’ αυτών της γράφει: «Λυπάμαι πολύ που είδα στο ποστ σας να αναφέρετε την Βόρεια Πλευρά της Κύπρου (στην οποία εισέβαλαν οι Τούρκοι από το 1974) ως η τουρκική πλευρά της Κύπρου. Είναι προσβλητικό και δείχνει την πλήρη άγνοιά σας για την πραγματική κατάσταση στην Κύπρο. Δεν υπάρχει τουρκική Κύπρος…». Εκείνη αντί να παραδεχθεί το λάθος της, αντιθέτως άρχισε να σβήνει τα εναντίον της σχόλια, ενώ στην συνέχεια ανήρτησε και την φωτογραφία του βραβείου, στο οποίο διακρίνεται και η σημαία του ψευδοκράτους η οποία ως γνωστόν είναι ένα «κρατικό» σύμβολο το οποίο αναγνωρίζεται αποκλειστικά και μόνο από την Τουρκία…

Μάλιστα χθες την στιγμή που οι εναντίον της επιθέσεις κορυφώνονταν εκείνη εμμένοντας στην προκλητική της στάση, αντί συγγνώμης προς τους Ελλαδίτες και Ε/κ θαυμαστές της, πέρασε στην αντεπίθεση, επιδεινώνοντας την κατάσταση:

«Αυτή είναι η σελίδα ΜΟΥ. Ανεβάζω ο, τι θέλω και δημοσιεύω ο, τι είναι ο τρόπος ζωής ΜΟΥ-να πιστεύω και να ελπίζω. Δεν δέχομαι μαθήματα από ΚΑΝΕΝΑΝ και δεν επιτρέπω και σε ΚΑΝΕΝΑΝ να μου κάνει! Ποτέ δεν υπήρξα πουλημένη. Αυτοί που με γνωρίζουν το ξέρουν αυτό. Πάντα ήμουνα παρούσα για όποιον με χρειαζόταν. Γιατί λοιπόν ζητάτε από εμένα να λύσω ένα πολιτικό πρόβλημα; Εγώ απλά τραγουδάω. Και όταν αρέσω στους ανθρώπους μιας χώρας δεν με νοιάζουν οι πολιτικές τους πεποιθήσεις, το χρώμα του δέρματος τους ή η θρησκεία τους. Δεν με αφορά. Από το 1970 έχω κάνει την καριέρα μου χωρίς να με ενδιαφέρει τίποτα άλλο πέρα από τη δουλειά μου.Λοιπόν ναι, είμαι περήφανη για τα βραβεία που έλαβα γιατί αντιπροσωπεύουν χρόνια δουλειάς. Συγγνώμη αν σας προσβάλλουν. Και για την ιστορία: Έχω συμμετάσχει ως κριτής σε φεστιβάλ στην Κύπρο πριν από χρόνια με έναν Γάλλο καλλιτέχνη και οι Τούρκοι δεν μου μίλησαν ποτέ με τον τρόπο που το κάνατε εσείς.Όταν ήμουν στην Τουρκία ο μαέστρος της ορχήστρας μου ήταν Αρμένιος-κάποιοι από τους μουσικούς τούρκοι κι εβραίοι- ένας από τους τραγουδιστές Άγγλος- και δημιουργήσαμε ένα υπέροχο άλμπουμ με χαρά. Τι ακριβώς λέτε; Ποια νομίζετε ότι είμαι; Πολιτική, ασκώ με χαρά στην Γαλλία με την ψήφο μου γιατί είναι η χώρα ΜΟΥ…. Οπουδήποτε αλλού κάνω απλά τη δουλειά μου και δεν μιλάω. Αν η «ΑΓΑΠΗ» σας για μένα είναι τίποτα μπροστά σε μια σύγκρουση για την οποία δεν μπορώ να κάνω κάτι…λυπάμαι για εσάς. Να φύγετε από τη σελίδα μου αφού με αναγκάσατε να διαγράψω τα προσβλητικά σχόλιά σας και την ίδια στιγμή την εικόνα της σημαίας σας και γι’ αυτό δεν σας συγχωρώ. Έχω τεράστιο σεβασμό στις σημαίες. Όταν κάποιος «αγγίζει» την Γαλλική σημαία νιώθω άρρωστη. Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα αναγκαστώ να κάνω ότι καταδικάζω».

Εμείς το μόνο που μπορούμε να προσθέσουμε στα παραπάνω, ως σχόλιο, είναι ότι οι συμπεριφορές γεμάτες έπαρση, όπως «Δεν δέχομαι μαθήματα από κανέναν και δεν επιτρέπω σε ΚΑΝΕΝΑΝ να μου κάνει» οδηγούν σε μισαλλόδοξες θέσεις και φανατισμό, ο οποίος υπερβαίνει τα λογικά πλαίσια σκέψης και ανάλυσης, οπότε είτε πρέπει να σκεφτούμε ότι απλά υφίσταται πλήρης άγνοια, κάτι που δεν συμβαίνει στην περίπτωση της συγκεκριμένης κυρίας, η οποία έχει επίγνωση του τι συνέβη στην Κύπρο το 1974, είτε όλα γίνονται εκ του πονηρού.