Καμπανάκι κινδύνου από τους επιστήμονες για τον παιδικό διαβήτη τύπου 1 όπου στην Κρήτη έχει αυξητική τάση ενώ η νόσος στους ενήλικες χαρακτηρίζεται ως μάστιγα.
«Αυξημένα είναι τα περιστατικά παιδικού διαβήτη τύπου 1 στα Χανιά και γενικότερα στην Κρήτη όπου υπάρχει η ανάγκη συνεχούς ενημέρωσης, με παράλληλη όμως συνέπεια από τους ασθενείς, στις θεραπείες που συστήνουν οι γιατροί τους. Ο πόλεμος κατά της ασθένειας του ζαχαρώδη διαβήτη, μπορεί να κερδηθεί», δήλωσαν οι γιατροί που συμμετείχαν στην επιστημονική ενημερωτική εκδήλωση -με θέμα τον ζαχαρώδη διαβήτη, τις συνέπειες και τις παρενέργειές του στην καθημερινότητα των ασθενών- που πραγματοποιήθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Χανίων, από το Διαβητολογικό Ιατρείο του νοσοκομείου.
Ως επιδημία χαρακτήρισε τον σακχαρώδη διαβήτη η κ. Ελένη Ιωαννίδου, παθολόγος, λοιμωξιολόγος, επιστημονικά υπεύθυνη της κλινικής Ασκληπιός στο Ρέθυμνο.
«Είναι πολύ σημαντικό να επικοινωνηθούν στον κόσμο κάποια πράγματα τα οποία δεν προλαβαίνουμε στα ιατρεία μας να τα πούμε. Επιβάλλεται μία παραγωγική συζήτηση για τον τρόπο τον οποίο πρέπει να αντιμετωπίζουμε το διαβήτη αλλά και για τα εμβόλια, τα οποία χρειάζεται να κάνει ένα διαβητικός όπως και για τις επιπλοκές που μπορεί να υπάρξουν από τη συγκεκριμένη ασθένεια».
Σύμφωνα με την παθολόγο και διευθύντρια του ΕΣΥ υπεύθυνη του Διαβητολογικού Ιατρείου Ενηλίκων Νοσοκομείου Χανίων, Αργυρώ Γκόγκου, η κατάσταση στα Χανιά σχετικά με τον διαβήτη τύπου 1 είναι ανησυχητική, δυστυχώς, με δεδομένα του 2019.
«Έχουμε πολύ μεγάλα ποσοστά στο νομό Χανίων και Ηρακλείου, γενικά στην Κρήτη, σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα. Είμαστε λίγο καλύτερα στα ποσοστά ζαχαρώδη διαβήτη τύπου 2.
Ο επιπολασμός του διαβήτη στην Ελλάδα 2019 2021 ήταν 9,6 από καταγραφή της Διεθνούς Οργάνωσης Διαβήτη, αλλά τελευταίες μελέτες δείχνουν ότι το ποσοστό έχει ανέβει στο 14% και είναι πολύ ανησυχητικό».
Όμως σύμφωνα με την κ. Γκόγκου, τα άτομα με ζαχαρώδη διαβήτη πρέπει να γνωρίζουν πως «η σωματική υγεία είναι εξίσου σημαντική με την ψυχική υγεία. Πρόκειται για ισορροπία στους διαβητικούς ασθενείς και πρέπει να γνωρίζουν πως τίποτα δεν είναι ανέφικτο. Με απλά βήματα, με καλή συνεργασία με τους θεράποντες γιατρούς, με πίστη, βοήθεια φίλων και οικογένειας και με την ελπίδα για ένα καλό ΕΣΥ που θα ευνοεί και θα προάγει την ισότητα στην υγεία, τότε όλα μπορούν να γίνουν σωστά σε όσα αφορούν τον ζαχαρώδη διαβήτη».
Διαβήτης παιδικής ηλικίας
Η κ. Γκόγκου κάνει λόγο για μάστιγα, επειδή ο διαβήτης δεν πονάει μέχρι να δώσει επιπλοκές.
«Γιατροί και ασθενείς αδιαφορούν λίγο, δεν είμαστε τόσο ενεργοί όσο θα έπρεπε στο θέμα της θεραπείας και της αντιμετώπισης. Πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι στα υψηλά ποσοστά τύπου 1 στην Κρήτη μιλάμε για διαβήτη παιδικής ηλικίας ή νέων, εφήβων. Αυτό είναι σαφώς ανησυχητικό και η αύξηση αφορά και τις δύο κατηγορίες του διαβήτη 1 και 2.
Ο διαβήτης τύπου 2 στα παιδιά έχει σχέση με την παχυσαρκία η οποία στην Ελλάδα έχει αυξημένα ποσοστά. Είναι όμως άλλο θέμα ο διαβήτης τύπου 1 στα παιδιά, όπου στην περίπτωση αυτή είναι θέμα αυτοανοσίας.
Δυστυχώς δεν υπάρχει κάτι που να μπορούμε να το προβλέψουμε, όπως στον ζαχαρώδη διαβήτη τύπου 2 των ενηλίκων που υπάρχουν ενδείξεις και μπορούμε να κάνουμε κάτι για να προλάβουμε».
Για μία τάση αδιαφορίας που υπάρχει στους ασθενείς ζαχαρώδη διαβήτη και στις οδηγίες των ιατρών τους κάνει λόγο η λοιμωξιολόγος κα Ιωαννίδου:
«Προτιμούν να πάρουν φάρμακα παρά να αλλάξουν τρόπο ζωής, δηλαδή να αντιμετωπίζουν με πιο φυσικό τρόπο το πρόβλημα αυτό. Όλες οι οδηγίες οι διεθνείς ξεκινάνε από την αλλαγή τρόπου ζωής, διατροφή και άσκηση». Υπάρχει όμως και ένα σημαντικό κομμάτι, όπως εξήγησε, που έχει να κάνει με τη θωράκιση του διαβητικού απέναντι στις λοιμώξεις.
«Όλοι έχουν στραφεί στην θεραπεία με τα φάρμακα και αφήνουν τα βασικά που είναι η αρχή για να χτίσεις πάνω εκεί. Είναι σημαντική η θωράκιση του οργανισμού. Ένας διαβητικός ενήλικος πρέπει να κάνει 9 εμβόλια και οι περισσότεροι δεν έχουνε κάνει ούτε τρία.
Οι διαβητικοί μεγαλύτερης ηλικίας άνω των εξήντα, πρέπει να έχουν κάνει 13 εμβόλια για να μπορούν να θωρακιστούν από τις λοιμώξεις, ώστε να μην φτάνουν σε σημείο να μπουν στο νοσοκομείο ή να κάνουν δύσκολες θεραπείες».
Επιβεβαίωσε η κ. Ιωαννίδου ότι οι εμβολιασμοί διαφεύγουν και από τους γιατρούς «δηλαδή τον θεωρούμε 2ης γραμμής, ενώ είναι πάρα πολύ σημαντικός ο εμβολιασμός».
Εξήγησε επίσης ότι ένας διαβητικός για να μπορέσει να μπει στη διαδικασία, του να καταλάβει τι ακριβώς είναι ο διαβήτης του, θέλει πάρα πολλές ώρες κάτι που δυστυχώς το Δημόσιο Σύστημα Υγείας είναι πολύ δύσκολο να το προσφέρει.
«Οι διαβητικοί βρίσκονται σε μία φάση που δεν ξεκινάνε από το Α αλλά από τη μέση και αυτό είναι το πρόβλημα. Είναι σημαντικό τόσο τα διαβητολογικά ιατρεία όσο και η διαβητολογική εταιρεία να προσπαθούν συνεχώς με ενημερωτικές εκδηλώσεις, να ενισχύσουν αυτό το σημείο».
