Ο αινιγματικός «Τροχός των Πνευμάτων» δεν ήταν αυτό που πίστευαν οι αρχαιολόγοι

Ανατροπή για τη διάσημη τοποθεσία Rujm el-Hiri γνωστή ως ο Τροχός των Πνευμάτων στα Υψίπεδα του Γκολάν.

Μια νέα μελέτη από τα πανεπιστήμια Negev’s Tel Aviv και Ben Gurion αμφισβητεί την επικρατούσα επιστημονική θεωρία ότι η δομή χρησιμοποιήθηκε ως αστρονομικό παρατηρητήριο, καθώς οι αρχικοί προσανατολισμοί των τοίχων και των εισόδων δεν ταιριάζουν με τις αστρονομικές παρατηρήσεις όπως είχε υποτεθεί προηγουμένως.

Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, μια γεωμαγνητική ανάλυση και τεκτονική ανακατασκευή που πραγματοποίησαν οι ερευνητές δείχνουν ότι, λόγω μιας γεωδυναμικής μετατόπισης που συνεχίστηκε για περίπου 150 εκατομμύρια χρόνια, με μέση ταχύτητα 8-15 mm ετησίως, το έδαφος ολόκληρης της περιοχής γνώρισε ξαφνικές κινήσεις που για χιλιάδες χρόνια το έκαναν να περιστρέφεται και να αλλάζει προσανατολισμό.

Η μελέτη διεξήχθη από μια ομάδα ερευνητών υπό τη διεύθυνση της Δρ Olga Khabarova και του καθηγητή Lev Eppelbaum από το Τμήμα Γεωφυσικής του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ, σε συνεργασία με τον Δρ Michal Birkenfeld από το Τμήμα Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ben Gurion. Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Remote Sensing.

Στο πλαίσιο της έρευνας, η ομάδα χρησιμοποίησε γεωφυσικές μεθόδους και τεχνικές τηλεπισκόπησης που έδειξαν ότι, λόγω της μετατόπισης του εδάφους, η τρέχουσα θέση του Rujm el-Hiri είναι διαφορετική από την αρχική του εδώ και χιλιάδες χρόνια. Αυτό το εύρημα αμφισβητεί, όπως αναφέρθηκε, προηγούμενες θεωρίες και εγείρει ερωτήματα σχετικά με τη δυνατότητα αναγνώρισής του ως αστρονομικού παρατηρητηρίου.

Η ομάδα πραγματοποίησε προκαταρκτική χαρτογράφηση και τεκμηρίωση του αρχαιολογικού τοπίου σε μια περιοχή 30 χιλιομέτρων γύρω από τη λίμνη Kineret (Θάλασσα της Γαλιλαίας), αναλύοντας οπτικά την περιοχή για να εντοπίσει τυπικά χαρακτηριστικά τοπίου που σχετίζονται με ιστορικές ανθρώπινες δραστηριότητες και ανακατασκευή αρχαιολογικών αντικειμένων.

Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα, η μελέτη βασίστηκε σε υπολογισμούς του αστρικού χάρτη και στην ευθυγράμμιση των κατευθύνσεων του ηλιοστασίου, της ισημερίας και άλλων ουράνιων σωμάτων όπως εμφανίστηκαν μεταξύ 2500 και 3500 π.Χ., σε συντονισμό με τη συμμετρία και τις εισόδους του Rujm el-Hiri στην τρέχουσα θέση του. Τα ευρήματα δείχνουν ότι οι είσοδοι και οι ακτινωτοί τοίχοι εκείνης της ιστορικής περιόδου ήταν εντελώς διαφορετικοί, ανανεώνοντας το ερώτημα για τον αρχικό σκοπό της κατασκευής τους.

Επιπλέον, η έρευνα παρουσιάζει για πρώτη φορά μια ολοκληρωμένη χαρτογράφηση του αρχαιολογικού τοπίου που περιβάλλει τον κυκλικό χώρο, χρησιμοποιώντας προηγμένη δορυφορική τεχνολογία. Στο πλαίσιο αυτό, εντοπίστηκαν μοναδικά χαρακτηριστικά του τοπίου, όπως κυκλικές κατασκευές διαμέτρου 40 έως 90 μέτρων, χοντροί τοίχοι και στρογγυλεμένοι φράχτες διαμέτρου περίπου 20 μέτρων, οι οποίοι φαίνεται να έχουν χρησιμοποιηθεί για γεωργικές δραστηριότητες ή ως βοσκοτόπια.

Στην περιοχή τεκμηριώθηκαν επίσης δεκάδες ταφικοί τύμβοι, μερικοί από τους οποίους πιθανότατα χρησιμοποιήθηκαν και ως αποθήκες, καταφύγια ή κατοικίες, εκτός από την παραδοσιακή τους λειτουργία ως χώροι ταφής.

Η νέα μελέτη όχι μόνο ανοίγει ένα παράθυρο στην κατανόηση του Rujm el-Hiri, αλλά εμπλουτίζει επίσης τις γνώσεις μας για την αρχαία ζωή στα Υψίπεδα του Γκολάν και τις συνδέσεις μεταξύ των διαφόρων αρχαιολογικών ευρημάτων στην περιοχή, καταλήγουν οι αρχαιολόγοι.