Μέρος 1 πρώτον, ενόψει του αποκαλυπτικού βιβλίου του Χαράλαμπου Β Κατσιβαρδά, με τίτλο « η συκοφαντία Στίγκα κατά του Χαράλαμπου Κατσιβαρδά και το ψευδεπίγραφο εγχείρημα των Σπαρτιατών, και αλήθεια ενώπιον των Δικαστηρίων» το οποίο οσονούπω θα εκδοθεί και θα αποκαλύπτει, τους «βυζαντινισμούς εις τους κόλπους των Σπαρτιατών» αποκαλύπτοντας τρίτα πρόσωπα, τα οποία συνέπραξαν μετά του Στίγκα για τεθεί ο Κατσιβαρδάς στην Δικογραφία, προκειμένου να επέλθει η συγκάλυψη ευθυνών.
Το δικαστήριο του κόμματος των Σπαρτιατών κείται εγγύς, δηλονότι ότι, η αιτίαση περί καταστρατηγήσεως της εκλογικής νομοθεσίας, συνιστάμενη, εις την εξαπάτηση των εκλογέων, παρά του σαθρού, πάσης φύσεως, νομικού
υποβάθρου, οι ένδεκα, βουλευτές θα κληθούν, να δώκουν, πλέον δια ζώσης αληθείς εξηγήσεις, ανταποδεικνύοντας το ψευδές του κίβδηλου κατηγορητηρίου, -του εκ του μη όντος εκ του συστήματος κατασκευασμένου κατηγορώ, μετά την, ασμένως, δυσώδη και ανίερη αρωγή του Β. Στίγκα.
Είναι ηλίου φαεινότερον, ότι την δίκη αυτήν την έχει προκαλέσει, δια πράξεως και παραλείψεως ο επικεφαλής του κόμματος, ως είρηται ανωτέρω, προκειμένου να ικανοποιήσει εσωτερικές του χρόνιες, πυορροούσες μύχιες
τάσεις, να κατασιγάσει τα πάθη περί του εαυτού του, εξ ού και αρέσκεται να καταδίδει τους Βουλευτές, διότι προφανώς νιώθει, πολιτικά και συμπεριφορικά ανεπαρκής, λόγω ελλείψεως στοιχειώδους εκπαιδεύσεως πλήν όμως, καθ’ όν τρόπον, έστω και στιγμιαία νιώθει κραταιός εντός Βουλής, αποσκορακίζοντας εκ της διανοίας τους ότι, είναι αναλώσιμος και «παίζει εν ου παικτοίς», διότι το σύστημα είναι αδυσώπητο, δοθέντος ότι, ένιες φορές, εκ των διδαγμάτων της κοινής πείρας, συνάγεται επειδάν εις, φέρεται εξ υπερεκχειλιζούσης ευηθείας, δηλώνοντας, ούτως, ευεπίφορος προς την
ετεροκατεύθυνση, το σύστημα τον χρησιμοποιεί και τον εξοβελίζει αμελλητί.
Ο εν λόγω πρόεδρος, , έχει την ψευδαίσθηση, ότι έχει το δικαίωμα, να σπιλώνει την τιμή και την υπόληψη τρίτων, δαδίδοντας εν γνώσει του ψευδή γεγονότα τα οποία καθίστανται ικανά και πρόσφορα, να πλήξουν την τιμή και
την υπόληψη τρίτων, έχων της ψευδαίσθηση ότι είναι δήθεν άτρωτος και πέραν από τον Νόμο και η συμπεριφορά του ανήκει εις το απυρόβλητο, δηλαδή, πλανάται οικτρά πλάνη περί της ατιμωρησίας του, διότι, ο καιρός όμως γαρ εγγύς, και οι «ψευτοκουτσαβακισμοί» και ανόητοι λεονταρισμοί, πέραν από θνησιγενείς, θα αποκτήσουν, εκκωφαντική ανάστροφη φορά προς τον ίδιο, λίαν και άγαν συντόμως, ότε τα δικαστήρια θα πυκνώσουν και θα καταπέσει εκκωφαντικά η ακριβοδίκαια δικαιοσύνη επί της κάρας, του, εν προκειμένω, εκτραχειλισθέντος υποκειμένου.
Δηλονότι, η σκόπιμη ετερογονία των σκοπών, εν προκειμένω, δημιουργεί μία ύστατη και μη αναστρέψιμη πολιτική παλίρροια, η οποία θα ενεργοποιήσει την Νέμεσιν, ως το έσχατον στάδιον, απότοκο, της ήδη διαπραχθείσης Ϋβρεως, προς τις καθημαγμένες οικογένειες και την εξατομικευμένη υπόληψη του εκάστοτε τρωθέντος Βουλευτού, διότι
ουδείς εξ αυτούς, (εννοώ του Σπαρτιάτες ανεξαιρέτως, τοσότον τους ανεξαρτήτους όσο και τους παραμένοντας εντός του υφιστάμενου κόμματος), ουδόλως αξίζουν να διαπομπεύονται επειδή, ο εν λόγω κύριος, ακκίζεται ότι δήθεν, δεν ήξερε τι τεκταίνεται εις τους κόλπους του κόμματος όντας αρχηγός, και ενήργησε κατ’ ακολουθίαν, ευθέως ως
πιο αισχρός έκγονος του Ιούδα,- με τι άραγε ταπεινό και μιαρό κίνητρο έπραξε ταύτα; -όμως η η προδοσία τιμωρείται απηνώς εις τους αιώνας των αιώνων, δια θεμιτιού Δημοκρατικού τρόπου.
Έχω αναφερθεί, πλειστάκις εις την πλεκτάνη εις την σκευωρία, την οποια συνετελέσθη, προκειμένου οι πραγματικοί υπαίτιοι να αποσείσουν τις ευθύνες τους, καθότι ο Βασίλειος Στίγκας, έσπευσε, ενσυνειδήτως και ανενδοιάστως,
ωθούμενος από χυδαία ελατήρια και εκ δολίας προαιρέσεως, άγαν κακοβούλως και κακοηθώς, να καταστήσει ως εξιλαστήριο θύμα τον Χαράλμπο Κατσιβαρδά, προκειμένου να υποθάλψει τους πραγματικούς αιτίους λόγω ευδήλου ταυτότητας συμφερόντων αλλήλοις, καταθέτοντας, αδίκως, εις βάρος του ανωτέρω Δικηγόρου, πέραν από συκοφαντικά γεγονότα αλλά και εν γνώσει του καθόλα ψευδή συμβάντα, ενώπιον της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, υπολαμβάνοντας, ευθέως, ότι τοιουτοτρόπως και εκ φθόνου, θα τον βλάψει και θα διασφαλίσει με τους παρασκηνιακώς, συναποφασίζοντες τρίτους, εσαεί ασυλία, εξ ού και έθεσε εκποδών, εις την δικογραφία τους πραγματικούς υπαίτιους, όμως η πάσα αλήθεια θα διαλευκανθεί ο κόσμος να χαλάσει, ήδη η στιγμή κείται εγγύς.
Ήδη, οι μηνύσεις, και οι αγωγές του χαράλαμπου Κατσιβαρά, με όλο το ιστορικό και το εισηγητικό, εκ του μηνός Φεβρουαρίου, είναι κατατεθειμένες εις τις θυρίδες απάντων των Βουλευτών, απάντων των κομμάτων εντός της Βουλής και των Δημοσιογράφων, καθώς η κοινωνία, και η Πολιτεία κοχλάζει και, ουδαμώς ανέχεται το άδικο και το
άτιμο, όλως τουναντίον, το κατακεραυνώνει, το βδελύττεται και το πατάσσει σθεναρά και ανεκκλήτως, νυν και εις το διηνεκές, η αλήθεια θα αποκαλυφθεί στεντορείως, αυτόθι και αιέν.
Ως εκ τούτου οι 300 Βουλευτές γνωρίζουν για τα ψεύδη κατά του προσώπου του Κατσιβαρδά, πράγμα το οποίο, ωσαύτως όλος ο Νομικός και Δικαστικός κόσμος γιγνώσκει τι εστί Βασίλειος Στίγκας και ποια η κατάπτυστη πρόθεσή του να θέσει ως αποδιοπομπαίο τράγο τον Χαράλαμπο Κατσιβαρδά, με την σιωπηρά σύμπραξη ορισμένων τρίτων,
που η αντικειμενική πραγματικότητα τους έχει αποκαλύψει συλλήβδην, (κοντός ψαλμός τα δικαστήρια), ή να νομίσει, ο κ. Στίγκας αγνώστων στοιχείων περί της επαγγελματικής του δραστηριότητας ή του μορφωτικού του επιπέδου, ότι το ζήτημα θα ξεχαστεί, πλην όμως, δεν γνωρίζει ότι, «πάσσαλος πασσάλω εκρούεται» μέχρι και την Δευτέρα
Παρουσία, θα διώκεται και ο ίδιος και οι κληρονόμοι του , αλλά και οι συν αυτώ, κατά οι κατά παραυτουργία συμπράττοντες, δια την σκευωρία κατά του ονόματος του Χαράλμπου Κατσιβαρδά, ως εκ τούτου λοιπόν, νυν και εις το διηνεκές, εν παντί και πάντοτε και εις του αιώνες των αιώνων, άχρι εσχάτων, μέχρι την τελική δικαίωση, πάση
δυνάμει και πάση θυσία.
Οι διωκτικές Αρχές πέραν της Βουλής και των πολιτικών αναμένουν την
πλήρη δικαίωση.
Πέραν όμως από τον άμεσο δόλο και τα ποταπά ένστικα, ως νομικά αναλφάβητος και παντάπασι αδαής, που είναι, ουδείς δύναται να προβλέψει το μέλλον του, καθότι έχει την πεποίθηση ότι πηδαλιουχεί ένα κόμμα, άνευ
αρχής, μέσης και τέλους, πλην όμως έχει αγάγει όχι μόνον το κόμμα, αλλά και πάσα ιδεολογία εις το ναδίρ, αφενός καταβαραθρώνοντας πάσα απόπειρα κόμματος και εξ ετέρου, προσβάλλει βαναύσως, την μνήμη των νεκρών, εξ
ιδρύσεως του Ελλαδικού Κράτους αλλά και λοιπόν έτερων γενναίων ηρώων, κατά την σύγχρονη και απώτερη ιστορίας της Ελλάδας, οι οποίος μισούσαν την προδοσία και την αγραμματοσύνη.
Ο εν λόγω κύριος, αγνοών την Ελληνική γλώσσα, στερούμενος επιστημονικής καταρτίσεως, προσβάλλει βάνυσα την ιερότητα του Ελληνισμού και πόρρω απέχει από τους διανοούμενους Ιεροφάντες του Ελληνοχριστιανισμού, αλλά
και του συντηρητικού πνεύματος, ως νοοτοροπία και κοσμοθεωρία τους, διότι άπαντες, ανεξαιρέτως, εις την πλειονοψηφία τους γνώριζαν γράμματα, ήσαν διανοούμενοι, αλλά εν πάση περιπτώσει είχαν ανιδιοτελή αγάπη για την
πατρίδα θυσιαζόμενο δια το κοινό καλό αλλά και για το πλησίον του, εξ αντιδιαστολής με τον εν λόγω κύριο.
Μόνον δια της εντιμότητας και της καθαρότητας, δύναται να οικοδομήσει, τις, μία στέρεη σχέση, ειλικρίνειας και εντιμότητας, διαχρονικής φερεγγυότητας, στερρώς ερειδόμενη εις τα αρχάς και τα αξίας των προγώνων μας, των
φιλοσόφων, των Πατέρων της Εκκλησίας, των Μεγάλων Τραγικών και σύγχρονων ποιητών.
Ο κ. Στίγκας, πέραν από βιαστής της ελληνικής γλώσσης, εντελώς αδαής, στερούμενος στοιχειώδους γνώσεως, κατάδηλο ψηλαφητό εντός του κοινοβουλίου, προσβάλλει, εν ταυτώ, την αισθητική κάθε σύγχρονου Έλληνα,
με την απείρου κάλλους άρθρωση της Ελληνικής γλώσσης, ωστόσο οφείλουμε να του αναγνωρίζουμε, το «προσόν» του σύγχρονου καταδότη, του καθ’ έξιν ψευδολόγου αλλά και κατά συρροή συκοφάντου, διεκδικώντας τα
παγκόσμια πρωτεία σήψεως και ανεντιμότητας.
Ο καιρός γαρ εγγύς, δια την εκκωφαντική αποκαθήλωσή του ενώπιον των Δικαστηρίων, ο πόλεμος θα διαρκέσει άχρι τελευταίας ρανίδος του αίματός μου δια την μνήμη των προγόνων μου.
Ο εν λόγω κύριος, έχει την αίσθηση ότι η κοινωνία, αλλά και οι υπόλοιποι βουλευτές όπως και η Δικαιοσύνη, ενώπιον της αναπεπταμένης ρομφαία αυτής, θα κληθεί να λογοδοτήσει δια τις ποινικά κολάσιμες πράξεις, εις βάρος του Χαράλαμπου Κατσιβαρδά, μέχρι το χιόνι, να γίνει φαιό, δεν έχουν επίγνωση των καταστάσεων και των συνθηκών και ότι, θα καμφθούν από τις αήθεις επιθέσεις ενός πολιτικού καιροσκόπου, ο οποίος δολοφονεί χαρακτήρες
δια να υπεραναπληρώσει τα χρόνια εσωτερικά συμπλέγματα τα οποία διαχρονικώς βίωνε, άνευ ουδεμίας επιστημονικής περγαμηνής και στοιχειώδους γνώσεως, εξ ού και ότε έλαβε εξουσία, νιώθει την ανασφάλεια να αναμετρηθεί, μη έχοντας ουδένα ουσιαστικό προσόν, πέραν αυτό της κακοβουλίας, της μοχθηρότητας και της προδοσίας εξ ού και έχει το θράσος
να δρα καταχρηστικώς και ιταμώς, εδώ αυτά δεν περνάνε, ενώπιον των δικαιοδοτικών οργάνων.
Προσωρινώς, οι αναλώσιμοι, χθαμαλοί, χρήσιμοι ευήθεις αμοίβονται δια την αδικία, ότε όμως έλθει το πλήρωμα του χρόνου, πράγμα το οποίο η ίδια η ιστορία έχει αποδείξει, αποσυντίθενται εξ ων συνετέθησαν και, εγχαράσσονται εις την ιστορία με χρυσά γράμματα, ως οι απεχθείς, βδελυροί και ανόσιοι, μιαροί, σύγχρονοι εφιάλτες.
Το δέλαρ του σύγχρονου εκάστοτε και εκαστάχου, ως έπον ειπείν, εφιάλτη, δοσίλογου-κουκουλοφόρο, ίσως γοητεύει πολλούς εισέτι και σήμερον, οι οποίοι, υπό το περίβλημα του «ενάρετου» πολιτικού ανδρός, έχουν την απατηλή εντύπωση ότι παράγουν πολιτική και ό,τι απολαμβάνουν της ασυλίας, εξ ού και τρέφουν υπερφίαλα αλαζονικές
τάσεις, εωσφορικού τύπου, νιώθοντες, ασφαλώς προσωρινώς, ως ανίατα ευήθεις, και βαθιά αμόφρωτοι και αστοιχειώτοι όπου είναι.
Η αποκατάσταση της δικαιοσύνης επέρχεται τω όντι, δια μέσου των δικαιοδοτικών οργάνων, το αυτό συμβαίνει και όταν κανείς αδικεί κάποιον, από αισχρό ελατήριο, διότι η ηδύμολπος αλήθεια μεταλαμπαδεύεται και ο συκοφάντης, τιμωρείται απηνώς, τόσο δια επιβολή ποινής φυλακίσεως όσο και δια καταβολή εύλογη αποζημιώσεως, εις βάρος του παθόντος, συνεπεία της ηθικής βλάβης την οποία του προκάλεσε.
Εν προκειμένω, ο Β. Στίγκας, υπέσκαψε τα θεμέλια του κόμματος, αυτοαναγορευόμενος ως δήθεν πολιτικός ταγός, λόγω ότι είναι παντελώς ανεκπαίδευτος, δεν γνωρίζω εάν έχει ολοκληρώσει τις εγκύκλιες σπουδές,
Mόνος του, συνέβαλε, να αναιχισθεί το κόμμα εκ των Ευρωεκλογών, ο ίδιος, επιβραβευόμενος, δήθεν ως μάρτυς, έπεμψε τους Βουλευτές του ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων, επ’ αυτού θα επανέλθω, με νέα
αθρογραφία, επικεφαλής κόμματος να υπονομεύει τον ευατό του, λόγω ανικανότητας.
Εν κατακλείδι, ο επικεφαλής των Σπαρτιατών θα χαραχθεί ανεξιτήλως εις την ιστορία ως ο καταδότης των Βουλευτών του καθώς και ο σύγχρονος χυδαίος συκοφάντης των ιδικών του Βουλευτών, αλλά και ο μοναδικός αρχηγός κόμματος, ο οποίος ακκίζεται ότι πρεσβεύει «εθνικιστικό» κόμμα και αγνοεί την ειδοποιό διαφορά «του απερμφάτου» από την «μετοχή» και την «δοτική» πτώση, κακοποιώντας ανυπόφορα, την Ιερότητα της «αγγελικής» ελληνικής
γλώσσης.
Η απονομή της Δικαιοσύνης, θα γραφεί με χρυσά γράμματα, οσονούπω εις τις αίθουσες των δικαστηρίων, νυν και το διηνεκές, εν παντί και πάντοτε, και , εις τους αιώνες των αιώνων, ως το πέρας του κτιστού, θα σύρεται εις την Δικαιοσύνη, δια τα επόμενα συναπτά 10 χρόνια, μέχρις ότου αποκαλυφθεί η αλήθεια των τρισάθλιων συνομοτών συκοφαντών, ηθικών αυτουργών, συναιτίων, και φυσικών αυτουργών, κατά των οποίων θα αποδοθούν εκκφωνατικά οι προσήκουσες ποινές, για να αναδειχθεί μετά δόξης, η ισορροπία, ύβρις, τήσις, άτις νέμεσις.
Ενόψει της 19 ης Ιουνίου αλλά και οψέποτε εν τέλει, λάβει χώρα αλλά και ενωρίτερα θα υπάρξουν συγκλονιστικές εξελίξεις που θα δονήσουν το φαινόμενο Σπαρτιάτες:
Με ποιόν συνομιλήσουσε ο κ. Στίγκας, ως αρχηγός κόμματος, ποιος τον επέλεξε, πώς είναι αντικειμενικά δυνατόν, ο αρχηγός ενός κόμματος, να τεθεί εκτός ποινικής διώξεως ενώ αυτός στηρίχθηκε από τον Ηλία Κασιδιάρη, ως «καύσιμο», το οποίο ο ίδιος ευθαρσώς διεμήνυε εις τους δημοσιογράφους εν είδει επαναλαμβανομένης επωδού-με ποιόν
συνομιλεί κομματικά και θεωρεί ότι έχει «πολιτικές πλάτες» αντλώντας την πεπερασμένη ισχύς του, αγνοώντας όμως ότι κείται, εις ψαθυρόν υπόβαθρον;
-Ήγγικεν η ώρα όμως των καταιγιστικών αποκαλύψεων, ενόψει της διαπρύσιας επακολουθησάσης αρθρογραφίας, μέχρι την τελική αποκάλυψη και παραπομπή των πραγματικών υπαιτιών εις το εδώλιο, ενόψει και του εκδοθησομένου βιβλίου μου.
Ο εμπαιγμός δια το κράτος δικαίου και για τέτοια σηψαιμικά φαινόμενα θα εκλείψει θορυβωδώς, και θα αποδειχθεί το παν επί των δικαστικών αιθουσών, πάλαι τε και επ’ εσχάτων άχρι εσχάτων, το γεν νυν έχον νεν νε παντί και πάντοτε και υπέρ πάντων η αλήθεια, αυτόθι και το αιέν και εις τους αιώνες των αιώνων, όλα στο φως και γαία περί μυχθήτω ως προς τους θεομπαίκτες ,Πατριδοκάπηλους.
Χαράλαμπος Β Κατσιβαρδάς
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω και του Σ.τ.Ε
Ανεξάρτητος Βουλευτής
