Το Ιράν αυξάνει τη στρατιωτική του παρουσία στις νότιες περιοχές της χώρας, μεταφέροντας εκεί μια ποικιλία αντιαεροπορικών πυραυλικών συστημάτων μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς.
Τα μέτρα, που λαμβάνονται εν μέσω αυξανόμενων εντάσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες, συνδέονται με φόβους για πιθανά χτυπήματα από τις αμερικανικές ναυτικές και αεροπορικές δυνάμεις.
Το βίντεο που δημοσιεύτηκε από τοπικές πηγές επιβεβαιώνει τη μεταφορά ενός αυτοκινούμενου εκτοξευτήρα του αντιαεροπορικού πυραυλικού συστήματος Raad, το οποίο πιστεύεται ότι είναι ιρανικό ανάλογο του ρωσικού συστήματος Buk-M2.
Αυτό το σύστημα αεράμυνας είναι ικανό να χτυπήσει εναέριους στόχους σε απόσταση έως και 50 χιλιομέτρων, καθιστώντας το σημαντικό στοιχείο αεράμυνας σε πιθανή σύγκρουση.
Η ανάπτυξη των αντιαεροπορικών συστημάτων αντανακλά τις στρατηγικές προσπάθειες της Τεχεράνης να ενισχύσει τις αμυντικές της θέσεις κοντά στον Περσικό Κόλπο, όπου είναι συγκεντρωμένες βασικές στρατιωτικές και βιομηχανικές εγκαταστάσεις.
Το πυραυλικό σύστημα Raad SAM, εξοπλισμένο με πυραύλους Taer-2, έχει σχεδιαστεί για την αναχαίτιση μαχητικών αεροσκαφών, πυραύλων Κρουζ και drones σε ένα πολύπλοκο περιβάλλον εμπλοκής.
Η κινητικότητά του και η σχετικά μεγάλη εμβέλεια του επιτρέπουν να καλύπτει μεγάλες περιοχές, συμπεριλαμβανομένων των λιμανιών και των τερματικών σταθμών πετρελαίου.
Η δραστηριότητα αεράμυνας του Ιράν σηματοδοτεί τις προετοιμασίες για μια πιθανή κλιμάκωση, που θα προκληθεί από τις συνεχιζόμενες διαφωνίες με τις Ηνωμένες Πολιτείες σχετικά με το πυρηνικό τους πρόγραμμα και την περιφερειακή επιρροή τους.
Σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Reuters στις 10 Απριλίου 2025, το Ιράν έχει εντείνει τις στρατιωτικές προετοιμασίες αφού αξιωματούχοι της αμερικανικής κυβέρνησης δήλωσαν ότι θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν στοχευμένα πλήγματα, εάν αποτύχουν οι συνομιλίες για την πυρηνική συμφωνία.
Πηγές αναφέρουν ότι η ανάπτυξη των Raad SAM και άλλων συστημάτων όπως τα Bavar-373 και S-300PMU-2 ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2025, εστιάζουν στις επαρχίες Κουζεστάν και Μπουσέρ.
Αυτές οι περιοχές είναι στρατηγικής σημασίας λόγω της γειτνίασης τους με τις αμερικανικές βάσεις στο Κατάρ και το Μπαχρέιν.
Το αντιαεροπορικό σύστημα Raad, που παρουσιάστηκε το 2012, έχει εκσυγχρονιστεί εκτενώς από το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC).
Οι πύραυλοι Taer-2 της, παρόμοιοι με τους ρωσικούς 9M317,και είναι ικανοί να πλήξουν στόχους σε υψόμετρο έως και 25 χιλιομέτρων, καθιστώντας το σύστημα αποτελεσματικό έναντι τακτικών αεροσκαφών και πυραύλων Κρουζ Tomahawk.
Την ίδια στιγμή, Βρετανοί ειδικοί τονίζουν ότι η αεράμυνα του Ιράν, παρά την πρόοδο, παραμένει ευάλωτη σε μαζικές επιθέσεις συστημάτων τεχνολογίες stealth και πυρομαχικά υψηλής ακρίβειας που διαθέτουν οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Δημοσιεύσεις στην πλατφόρμα Χ δείχνουν πλάνα από την ανάπτυξη όχι μόνο του Raad, αλλά και του συστήματος αεράμυνας Khordad-15 με πυραύλους Sayyad-3, ικανούς να χτυπήσουν στόχους σε απόσταση έως και 120 χιλιομέτρων.
Το Ιράν εδώ και μεγάλο διάστημα επιδιώκει να δημιουργήσει μια πολυεπίπεδη άμυνα συνδυάζοντας συστήματα μεσαίου βεληνεκούς με συστήματα μεγάλου βεληνεκούς όπως το Bavar-373, το οποίο η Τεχεράνη λέει ότι έχει βεληνεκές έως και 200 χιλιόμετρα (μεγαλύτερο από το S-300), σε συνεργασία με άλλα μικρότερα συστήματα, αλλά αυτό δεν έχει επιτευχθεί ακόμη.
Η περιορισμένη ικανότητα του Ιράν να αντιμετωπίσει τα αμερικανικά υπερμαχητικά F-35 και τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη MQ-9 Reaper, σε συνδυασμό με ένα κύμα ηλεκτρονικού πολέμου, θα καθιστούσαν τις ιρανικές εγκαταστάσεις, εύκολο στόχο για ΗΠΑ και ενδεχομένως και το Ισραήλ.
