Κατά τη διάρκεια συνάντησης με τον πρωθυπουργό της Νορβηγίας, Γιόνας Γκαρ Στέρε, στο Οβάλ Γραφείο του Λευκού Οίκου, ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ, τόνισε ότι οι ΗΠΑ ασκούν έντονη πίεση στη Ρωσία με σκοπό να επιτευχθεί η λήξη του πολέμου στην Ουκρανία.
Όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφο σχετικά με το τι είδους παραχώρηση θα μπορούσε να κάνει η Ρωσία, ο Τραμπ απάντησε ότι μια πιθανή παραχώρηση θα ήταν η διακοπή των εχθροπραξιών και η αποφυγή κατάληψης ολόκληρης της Ουκρανίας. Κατά την άποψή του, αυτό θα αποτελούσε μια σημαντική υποχώρηση από τη ρωσική πλευρά.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ τόνισε πως «η Ουκρανία πρέπει επίσης να θέλει να καταλήξει σε συμφωνία».
Χθες Τετάρτη, ο Τραμπ είχε επικρίνει έντονα τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι, κατηγορώντας τον για «εμπρηστικές δηλώσεις», επειδή ο Ουκρανός πρόεδρος είχε επαναλάβει τη θέση του Κιέβου ότι δεν πρόκειται να αναγνωρίσει τη ρωσική κυριαρχία στην προσαρτημένη χερσόνησο της Κριμαίας.
Η «Διαπραγμάτευσις», «υποχωρήσεις», όλα τα άλλα φαντάζουν «ακαταλαβίστικα» στο ευρύ κοινό, αναφέρονται στις εξελίξεις που δρομολόγησαν Κυβέρνησις Μπάϊντεν, Ευρωπαϊκές επιδιώξεις, Νατοϊκές «εντάξεις», μάλιστα με «επιθετικό» χαρακτήρα αντί Αμυντικό που ορίζεται από την σύστασή του. Αυτές οι καταστάσεις δημιούργησαν την «ανάγκη» μεταθέσεως μίας Ουδέτερης Ζώνης εκατοντάδες Χιλιόμετρα Δυτικότερα. Όταν αναφέρεται κανείς σε κατάληψη η μη κατάληψη ολόκληρης της «Ουκρανίας», αναφέρεται σε τοποθέτηση Ουδετέρας Ζώνης η οποία θα συνορεύει με την Πολωνία στα σημερινά της Σύνορα και θα εκτείνεται έως το Κίεβο. Σε αυτήν την περίπτωση θα πρόκειται περί ολοκληρωτικής καταλήψεως, παρά την Ουδέτερη Ζώνη. Άλλο Γεωστρατηγικά λογικό αλλά όχι το ίδιο ασφακλές όριο είναι ο Δνείπερος ο οποίος πριν τις «εντάξεις» ήταν ασφαλές όριο, ενώ μετά από αυτές όχι τόσο ασφαλές.για την μονομότητα Ειρήνης με Πολεμοχαρή Ευρώπη που προαναγγέλει σύγκρουση σε 10ετία.