Η πρόκληση για τον νέο ένοικο του Μαντινιόν Φρανσουά Μπαϊρού, είναι πλέον να οικοδομήσει μια σταθερή σχετική πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση, προκειμένου να αποφευχθεί πιθανή μομφή και να εγκριθούν τα νομοσχέδια.
Όπως και για τον Μισέλ Μπαρνιέ πριν από αυτόν, δεν θα είναι εύκολο για τον πρόεδρο του MoDem.
Εκ των προτέρων, θα μπορεί να υπολογίζει στις ομάδες που βρίσκονται στο στρατόπεδο του προέδρου: τους 36 βουλευτές του MoDem, τους 93 εκλεγμένους βουλευτές του Ensemble pour la République και τους 34 της ομάδας Horizons (163 σύνολο).
Παραμένει όμως η αβεβαιότητα σχετικά με τη θέση των εκλεγμένων μελών της Ρεπουμπλικανικής Δεξιάς ή των αριστερών ομάδων – Σοσιαλιστών, Οικολόγων και Κομμουνιστών – που έλαβαν μέρος στις συζητήσεις με τον Μακρόν.
«Δεν θα υπάρξει εκ των προτέρων μομφή», δήλωσε ο Ζορντάν Μπαρντελά, ο πρόεδρος του ακροδεξιού Εθνικού Συναγερμού, οι ψήφοι του οποίου, μαζί με αυτές των βουλευτών της αριστεράς, επέτρεψαν την ανατροπή του πρώην πρωθυπουργού Μισέλ Μπαρνιέ στην Εθνοσυνέλευση.
Από την πλευρά του, το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς «Η Ανυπότακτη Γαλλία» (LFI) τάχθηκε υπέρ μιας πρότασης μομφής κατά του Μπαϊρού επειδή δεν προέρχεται από τις τάξεις της αριστεράς.
«Οι βουλευτές έχουν δύο επιλογές: να υποστηρίξουν τη διάσωση του Μακρόν ή τη μομφή. Εμείς κάναμε τη δική μας», έγραψε στο X η πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας της LFI στην Εθνοσυνέλευση Ματίλντ Πανό. «Θα καταθέσουμε πρόταση μομφής», πρόσθεσε ο συντονιστής του κινήματος Μανουέλ Μπομπάρ, καταγγέλλοντας μια ύβρη προς τη δημοκρατία.
Ποιος είναι ο νέος πρωθυπουργός της Γαλλίας
Ο Φρανσουά Μπαϊρού γεννήθηκε στις 25 Μαΐου του 1951 στο Μπορντέρ των Ατλαντικών Πυρηναίων της Γαλλίας.
Είναι αναπληρωτής καθηγητής κλασικών σπουδών και σύμβουλος πολιτικών προσώπων από το 1979. Διετέλεσε βουλευτής από το 1986 έως το 2012 και ευρωβουλευτής από το 1999 έως το 2002, ενώ είναι δήμαρχος της Πω από το 2014.
Από το 1993 έως το 1997, επί τριών δεξιών κυβερνήσεων διετέλεσε υπουργός Παιδείας. Παράλληλα, ήταν πρόεδρος διαφόρων κεντρώων κομμάτων: του Κέντρου Κοινωνικών Δημοκρατών (CDS) από το 1994 έως το 1995 και της Δημοκρατικής Δύναμης (FD) από το 1995 έως το 1998, της Ενωσης για τη Γαλλική Δημοκρατία (UDF) από το 1998 έως το 2007 και του Δημοκρατικού Κινήματος (Mouvement démocrate) από το 2007 έως σήμερα.
Εχει θέσει υποψηφιότητα σε τρεις προεδρικές εκλογές. Υποψήφιος του UDF, ήρθε τέταρτος στον πρώτο γύρο των εκλογών του 2002, με ποσοστό 6,8% των ψήφων. Το 2007 θεωρήθηκε ότι ήταν σε θέση να προκριθεί στον δεύτερο γύρο, αλλά ήρθε τρίτος με 18,6% των ψήφων. Στη συνέχεια, ίδρυσε το MoDem, το οποίο αγκυροβόλησε στο κέντρο, ενώ το UDF κατατάσσεται παραδοσιακά στην κεντροδεξιά. Στις προεδρικές εκλογές του 2012 έλαβε ποσοστό 9,1% των ψήφων, τερματίζοντας στην πέμπτη θέση.
Αφού εγκατέλειψε τις προεδρικές εκλογές του 2017, υποστήριξε τον Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος στη συνέχεια τον διόρισε υπουργό Επικρατείας και υπουργό Δικαιοσύνης και θεωρείται στενός σύμμαχός του.
Ο κολλητος ποιος κολλητος? Νεοταξιτικες λυσεις εκτακτης αναγκης!
ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ ΘΑ ΤΟΝ ΕΧΟΥΝ ΡΙΞΕΙ!!!!
Μακρόν ο υπαλληλίσκος των Ρότσιλντ Γαλλίας.
Κασσελάκης της Γαλλίας…
Παριστάνει τον έγγαμο με μία πορνόγρηα, μεγαλύτερη από την μητέρα του.
Πω πω τι καλός χριστιανός. Στάζει μέλι ο λόγος σου!