Όχι άδικα και με φόντο τις δραματικές εξελίξεις παγκοσμίως το μυαλό όλων επιστρέφει σε μία ημερομηνία – ορόσημο για την ανθρωπότητα.
Πριν από πέντε χρόνια ξέσπασε η πανδημία Covid, η οποία εξαπλώθηκε από την Κίνα σε ολόκληρο τον κόσμο αρχής γενομένης τον Ιανουάριο του 2020.
Αποτέλεσε ένα πραγματικό σοκ για τον πλανήτη και προκάλεσε εκτεταμένες συνέπειες.
Συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών.
Συγκεκριμένα, υπονόμευσε την πρώτη θητεία του Donald Trump στην προεδρία των ΗΠΑ και από πολλές απόψεις προκαθόρισε την ήττα του στις εκλογές του 2020.
Η πανδημία είχε μεγάλη σημασία για την Ουκρανία.
Στην πραγματικότητα, κίνησε διαδικασίες που οδήγησαν σε πόλεμο πλήρους κλίμακας.
Στην ουσία έθεσε φραγμό σε διαδικασίες, που θα μπορούσαν να τον εμποδίσουν.
Η πανδημία διατάραξε την εφαρμογή στην Ουκρανία του σεναρίου που τώρα ονομάζεται «γεωργιανό» σενάριο – της αποκατάστασης των σχέσεων με τη Ρωσία, αποστασιοποιούμενη από τη Δύση.
Ο Volodymyr Zelensky της περιόδου 2019-αρχές 2020 ήταν κατάλληλος για τον ρόλο ενός Ουκρανού προέδρου που θα ερχόταν σε συνεννόηση με τη Ρωσία για ειρηνική διευθέτηση των όποιων διαφορών.
Ο Zelensky κατάγεται από το ρωσόφωνο Krivoy Rog.
Κάποτε κέρδιζε πολλά χρήματα στη ρωσική αγορά ως ηθοποιός, ήταν πολύ γνωστός εκεί ενώ ήρθε στην εξουσία με κύριο σύνθημα τον τερματισμό των εντάσεων με τη Μόσχα, για χάρη του οποίου ήταν έτοιμος να μιλήσει «ακόμη και με τον διάβολο» (δηλαδή με τον Putin).
Άλλος ο Zelensky του 2019
Ο Zelensky έχει πράγματι ξεκινήσει διάλογο με τον Ρώσο πρόεδρο, αν και όχι χωρίς προβλήματα.
Κάλεσαν όμως ο ένας τον άλλον και μάλιστα συναντήθηκαν στο Παρίσι.
Πραγματοποιήθηκαν επίσης ανταλλαγές κρατουμένων μεγάλης κλίμακας.
Είναι αλήθεια ότι το εμπόδιο παρέμεινε η εφαρμογή του πολιτικού μέρους των συμφωνιών του Minsk.
Υπεγράφη τον Φεβρουάριο του 2015, προέβλεπε τη χορήγηση ειδικού καθεστώτος αυτονομία στις περιοχές του Donbass που δεν ελέγχονται από την Ουκρανία, κατοχυρώνοντάς το στο Σύνταγμα και τη διεξαγωγή εκλογών εκεί.
Υπό τον πρώην πρόεδρο Petro Poroshenko, οι ουκρανικές αρχές δεν ήθελαν να δεχτούν ειδικό καθεστώς στο Donbass και ως εκ τούτου η εφαρμογή της Συμφωνίας του Minsk πάγωσε.
Ωστόσο, από τα τέλη του 2019, όλο και περισσότερα στοιχεία έχουν προκύψει ότι μια ορισμένη διαδικασία διαπραγμάτευσης με τη Ρωσία είχε ξεκινήσει μεταξύ των νέων ηγετών της Ουκρανίας.
Τον κύριο ρόλο σε αυτό έπαιξε η συνεργασία Yermak-Kozak
Ο Andrey Yermak ήταν και τότε βοηθός του Προέδρου της Ουκρανίας.
Και μεταξύ άλλων, συμμετείχε και σε επικοινωνίες με τη Ρωσία (σε αυτή τη βάση, δέχθηκε και επικρίσεις ότι ήταν «Ρώσος κατάσκοπος»).
Ο Dmitry Kozak ήταν ο αναπληρωτής επικεφαλής της ρωσικής αποστολής, υπεύθυνος για τις διαπραγματεύσεις στο Minsk.
Ο Ουκρανός ολιγάρχης Igor Kolomoisky, ο οποίος ήταν κοντά στον Zelensky εκείνη την εποχή (ήλεγχε σημαντικό μέρος του κυβερνώντος κόμματος Υπηρέτης του Λαού) υποστήριζε επίσης ενεργά την αποκατάσταση των σχέσεων με τη Ρωσία και τη μείωση της επιρροής της Δύσης στην Ουκρανία.
Κι όμως οι σχέσεις Ρωσίας – Ουκρανίας ήταν καλές
Σε συνέντευξή του στους New York Times τον Νοέμβριο του 2019, δήλωνε: «Η Ρωσία είναι ισχυρότερη.
Πρέπει να βελτιώσουμε τις σχέσεις μας.
Οι άνθρωποι στην Ουκρανία θέλουν ειρήνη, μια καλή ζωή, δεν θέλουν πόλεμο.
Εσείς (σ.σ. οι Αμερικανοί μας οδηγείτε σε πόλεμο και δεν δίνετε ούτε χρήματα για αυτό».
Πολλοί άλλοι εκπρόσωποι του στενού κύκλου του προέδρου είχαν παρόμοια συναισθήματα.
Ο τόνος του Κρεμλίνου έχει γίνει επίσης πιο ήπιος απέναντι στον Zelensky.
Στα τέλη του 2019, η σύμβαση για τη διαμετακόμιση φυσικού αερίου μέσω της Ουκρανίας παρατάθηκε για 5 χρόνια.
Η…περίεργη επίσκεψη στο Ομάν
Η… περίεργη επίσκεψη του Zelensky στο Oμάν στις αρχές Ιανουαρίου 2020 προκάλεσε επίσης πολύ θόρυβο, όπου πέταξε εκεί υποτίθεται για ξεκούραση ή για διαπραγματεύσεις με τις αρχές της χώρας.
Αλλά την ίδια στιγμή, το αεροσκάφος του Γραμματέα του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Patrushev, προσγειωνόταν εκεί, γεγονός που οδήγησε αμέσως σε μια θεωρία ότι είχαν συνάντηση και συνήψαν τις «συμφωνίες του Ομάν» για την αλληλεπίδραση μεταξύ του Zelensky και το Κρεμλίνου.
Ωστόσο, αυτή η εικασία δεν έχει λάβει συγκεκριμένη επιβεβαίωση.
Πάντως μετά την επίσκεψη Zelensky στο Ομάν τα πολιτικά γεγονότα στην Ουκρανία άρχισαν να εκτυλίσσονται ραγδαία.
Στις αρχές Φεβρουαρίου 2020, ο επικεφαλής του Γραφείου του Προέδρου, Andriy Bogdan, αποπέμφθηκε.
Στη θέση του ορίστηκε ο Andrey Yermak.
Στη συνέχεια, ο πρωθυπουργός Andriy Honcharuk και ο γενικός εισαγγελέας Ryaboshapka, οι οποίοι ήταν προσανατολισμένοι στις δυτικές δομές, αποπέμφθηκαν.
Δημιουργήθηκε μια νέα κυβέρνηση, με επικεφαλής τον Denys Shmygal, ο οποίος σε μια από τις πρώτες ομιλίες του είπε ότι είναι απαραίτητο να σκεφτεί κανείς την παροχή νερού στην Κριμαία (αν και κυνηγήθηκε αμέσως από ακραίους Ουκρανούς και στην πραγματικότητα απέσυρε τα λόγια του).
Είχαν διαδοθεί φήμες ότι η Ουκρανία δεν σκοπεύει να συνεχίσει τη συνεργασία με το ΔΝΤ.
Μεγάλη εκστρατεία είχε ξεκινήσει (με τη συμμετοχή βουλευτών του κόμματος «Υπηρέτης του Λαού») κατά των λεγόμενων οπαδών του George Soros.
Περαιτέρω, ο Yermak και ο Kozak συμφώνησαν να δημιουργήσουν ένα συντονιστικό συμβούλιο αποτελούμενο από εκπροσώπους της Ουκρανίας και του Donbass.
Στα ρωσικά κρατικά μέσα ενημέρωσης, αυτό παρουσιάστηκε ως ορόσημο για τη διευθέτηση της σύγκρουσης στο Donbass.
Συνολικά, στις αρχές Μαρτίου είχε δημιουργηθεί η εντύπωση ότι ετοιμαζόταν μια μεγάλη ανατροπή στην πορεία της Ουκρανίας.
Ξαφνικά ανατροπή και… lockdown
Στη συνέχεια όμως συνέβησαν δύο γεγονότα που σταμάτησαν αυτή την ανατροπή.
Πρώτον, μετά από διαδηλώσεις που οργανώθηκαν από ακραίους κύκλους ο Yermak υποχώρησε και εγκατέλειψε την ιδέα της δημιουργίας ενός Συντονιστικού Συμβουλίου.
Αυτό προκάλεσε έντονη αρνητική αντίδραση στη Ρωσία.
Δεύτερον, η πανδημία του κορωνοϊού έφτασε στην Ουκρανία και έγινε σαφές ότι η χώρα θα μπει σύντομα σε καραντίνα με όλες τις σοβαρές συνέπειες που θα προέκυπταν, συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών προβλημάτων. Και, σε αυτό το στάδιο, ο Zelensky ήταν πεπεισμένος ότι η συνεργασία με το ΔΝΤ ήταν εξαιρετικά σημαντική και η χώρα δεν θα επιβίωνε χωρίς αυτήν.
Οι διαπραγματεύσεις με το ΔΝΤ ξεκίνησαν εκ νέου και οι όροι του ικανοποιήθηκαν, συμπεριλαμβανομένης της ψήφισης του νόμου για τις πωλήσεις ουκρανικής γης.
Έτσι ο προσανατολισμός προς τη Δύση διατηρείται και ενισχύεται.
Ωστόσο, ακόμη και παρόλα αυτά, η εφαρμογή του «γεωργιανού σεναρίου» δεν αποκλείστηκε εντελώς.
Το καθεστώς ελέγχου κατάπαυσης του πυρός στο Donbass έγινε αυστηρότερο, γεγονός που επέτρεψε τη διατήρηση μιας πραγματικής εκεχειρίας για αρκετούς μήνες.
Όμως δεν είχε σημειωθεί πρόοδος σε βασικά ζητήματα όπως η εφαρμογή των συμφωνιών του Minsk.
Το Κρεμλίνο και το Κίεβο θα μπορούσαν σίγουρα αμοιβαία να «παραμερίσουν» τις πιο προβληματικές αποφάσεις (όπως το πολιτικό κομμάτι του Minsk) και να επικεντρωθούν σε πραγματικούς στόχους που πρέπει να επιτευχθούν (για παράδειγμα, μείωση της επιρροής των ακραίων εθνικιστών στον Zelensky), γράφει σε ανάλυσή του το Strana.
Αυτοί οι στόχοι θα μπορούσαν να επιτευχθούν μετά το τέλος της πανδημίας του Covid, όταν η εξάρτηση από τα χρήματα του ΔΝΤ δεν θα ήταν πλέον τόσο έντονη.
Θα μπορούσαν οι σχέσεις των δύο χωρών να επιστρέψουν στο καλό κλίμα του 2020 με τη σταδιακή επίλυση των προβλημάτων.
Παραμένει μέχρι σήμερα άγνωστο, ωστόσο, εάν μια τέτοια «σταδιακή» επιλογή προσφέρθηκε το 2020 από το Κρεμλίνο στον Zelensky ή το αντίστροφο.
Ραγδαία επιδείνωση στις σχέσεις Ρωσίας – Ουκρανίας
Αν όμως προσφέρθηκε, είναι προφανές ότι δεν επιτεύχθηκε συμφωνία.
Από το καλοκαίρι του 2020 η Ρωσία εντείνει απότομα τη ρητορική της κατά των ουκρανικών αρχών.
Φαίνεται πως επιλογή της Μόσχας ήταν να ανατρέψει τον Zelensky και τη θέση του να πάρει κάποιος φιλικά προσκείμενος στη Ρωσία.
Στις αρχές του 2021, το αντιπολιτευόμενο φιλορωσικό κόμμα ОПЗЖ (σ.σ. Για τη ζωή) έρχεται πρώτο στις δημοσκοπήσεις και δημοτικότητα του Zelensky και του κόμματος «Υπηρέτης του Λαού» πέφτει ραγδαία.
Σε τέτοιες συνθήκες, ο Zelensky «κλείνει» τελικά το θέμα της αντιστροφής της πορείας της χώρας και ενισχύει τη συνεργασία με τη Δύση.
Ο ρόλος της MI6
Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία, αυτό επιβεβαιώθηκε τελικά κατά τη συνάντηση του Zelensky με τον επικεφαλής της βρετανικής υπηρεσίας πληροφοριών MI6, Moore, το φθινόπωρο του 2020. Όπως στην περίπτωση των «συμφωνιών του Ομάν» με τον Patrushev, δεν υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία.
Εμπλοκή στην υπόθεση είχε και η CIA με τον τότε διευθυντή της William Burns να επισκέπτεται συχνά – πυκνά την Ουκρανία.
Εν τω μεταξύ, τον Νοέμβριο του 2020, ο Joe Biden κερδίζει τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ (παρά το γεγονός ότι οι υποστηρικτές της αναστροφής πορείας της Ουκρανίας αλληλεπιδρούσαν ενεργά με την ομάδα Trump).
Και σύντομα τα γεγονότα πήραν απότομη τροπή.
Τον Φεβρουάριο του 2021, ο Zelensky επέβαλε κυρώσεις κατά της κύριας δύναμης κρούσης του κόμματος «Για τη Ζωή» και του φιλορώσου πολιτικού Viktor. Medvedchuk.
Η Ρωσία έβλεπε ότι το σχέδιο για πολιτική αλλαγή στην Ουκρανία ματαιωνόταν.
Και τότε το Κρεμλίνο βρέθηκε ανάμεσα σε δύο επιλογές.
Αρχίζει η ειδική στρατιωτική επιχείρηση στις 24/2/2022
Η πρώτη επιλογή προέβλεπε αναμονή μέχρι να επέλθει πολιτική αλλαγή στην Ουκρανία.
Ο Zelensky πιθανότατα θα έχανε την εξουσία μετά τις κοινοβουλευτικές και προεδρικές εκλογές το 2023-2024.
Η δεύτερη επιλογή, που τελικά πραγματοποιήθηκε, ήταν να ξεκινήσει μία ειδική στρατιωτική επιχείρηση για να αλλάξει την πορεία της Ουκρανίας.
Ο Putin, απροσδόκητα για πολλούς, επέλεξε τη συγκεκριμένη επιλογή.
Η απόφαση Putin βέβαια σχετίζεται όχι μόνο με τις πολιτικές εξελίξεις στην Ουκρανία αλλά κυρίως με την απειλητική επέκταση του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς και την επιμονή του να αγνοεί τις ρωσικές προειδοποιήσεις.
Επίσης σχετίζεται με τις ουκρανικές θηριωδίες στο Donbass μετά την απότομη πολιτική στροφή προς τη Zelensky.
Η επάνοδος σε μία περίοδο ειρηνικής συνύπαρξης Ρωσίας – Ουκρανίας φαίνεται αυτή τη στιγμή ένα απίστευτο σενάριο.
Ωστόσο υπάρχει το ιστορικό προηγούμενο της Ρωσίας με τη Γεωργία, που ενώ το 2008 βρίσκονταν σε αιματηρό πόλεμο μεταξύ τους, τώρα έχουν αρμονικές σχέσεις.
Ο κόσμος βρίσκεται σε μια τόσο ταραγμένη εποχή που ακόμη και οι πιο φανταστικές επιλογές δεν μπορούν να αποκλειστούν εντελώς.
Αλλά για να συμβεί αυτό, πρέπει τουλάχιστον να τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Η οποία Μεργκελ δήλωσε ευθέως ότι εξαπάτησε τον Πούτιν, για να τον καθυστέρηση και συνάμα να ενισχύσουν με όπλα την Ουκρανία και ιδιαίτερα την άμυνα της
Δυστυχώς ο Πούτιν πιάστηκε κορόιδο πρώτον από την Χαζαρη Μέρκελ, δεν καταλαβε, ότι ο πόλεμος είναι δημιούργημα των Χαζάρων για αυτό τους τους υποστηρίζει το Ισραήλ, άργησε να καταλάβεις τι παίζεται, αν και έμπειρος, ο μοναδικός που το κατάλαβε είναι ο Ντραγκιν, αλλά δεν τον άκουσε, γιατί θαύμαζε την Χαζαρη Μεργκελ