Αξίζει…;

Με σας τα έχω.

Όχι με όλους.

Αλλά δυστυχώς τους περισσότερους.

Χθες τα έκλεισα όλα.

Τόσο είμαι.

Μόνο τόσο.

Να τα παρατήσω όλα.

Και να επιστρέψω στην κανονική δικηγορία.

Τόσοι και τόσοι μου ζητάνε να αναλάβω τις υποθέσεις τους.

Αυτό θα έκανε οποιοσδήποτε στη θέση μου.

Σκέφτομαι πραγματικά αν αξίζει.

Όταν μεταξύ των άλλων βλέπω χθες τα σχόλια και τα ταγκαρίσματα για sos σε νοσοκομεία. Από φίλους και ακόλουθους που πιστεύουν ότι εξαντλούν το χρέος τους με ταγκαρίσματα, ακόμα και σε σχόλια ότι “τον ψάχναμε και δεν τον βρίσκαμε”. Και ούτε οι ίδιοι οι “πιστοί” ακόλουθοι ή δεν διαβάζουν αυτά που γράφω ή τα διαβάζουν και τα τα γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια.

Όπως σίγουρα δεν διάβασαν για τη νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου.

https://nikosantoniadis.tv/2021/10/22/%ce%bd%cf%85%cf%87%cf%84%ce%b1-%ce%b1%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%85-%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%b8%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%bc%ce%b1%ce%b9%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%84%ce%b1-%ce%ba%ce%bf%ce%bb%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7/

“Τα απεγνωσμένα μηνύματα και οι εκκλήσεις για βοήθεια φτάνουν από παντού και κατακλύζουν το κινητό μου. Πώς να τα προλάβω; Πώς να τα χειριστώ όλα; Αισθάνομαι ένοχος για όλους αυτούς τους ανθρώπους που ζητάνε τη βοήθειά μου και δεν προλαβαίνω να τους τη δώσω. Αναγκαστικά επιλέγω τις πιο κραυγαλέες περιπτώσεις για να σώσω κάποιους ανθρώπους και να λάβουν το μήνυμα τα κολαστήρια ότι είμαι πάντα εδώ, ότι αποκαλύπτω για μία ακόμη φορά τη δράση τους και τη νέα στόχευση που αυτή έχει. Σίγουρα κάποιοι θα διστάσουν, σίγουρα κάποιοι άνθρωποι θα σωθούν και ας μην κάνω κάτι συγκεκριμένα γι αυτούς. Όπως γίνεται από την αρχή αυτής της φριχτής ιστορίας.

Και πρέπει να είμαι και ακόμη περισσότερο προσεκτικός από όσο ήμουν στην πρώτη φάση. Γιατί η οργάνωση μου την έχει στημένη και περιμένει το πρώτο λάθος σε μία νοσηλεία. Τώρα όσο ποτέ άλλοτε, ειδικά μετά τις παταγώδεις αποτυχίες τους των τελευταίων εβδομάδων και την κακοποίηση του ταύρου, η οποία κατέληξε σε ονομαστικές πολύ προσεκτικές αναφορές από τα Μ.Μ.Ε. στο πρόσωπό μου και έφτασε μέχρι την ανταλλαγή αλληλογραφίας με τον ίδιο τον υπουργό Υγείας, ο οποίος με αντιμετώπισε ισότιμα, ανεξαρτήτως του περιεχομένου της απάντησής του για την αναστολή των υγειονομικών.

Και ποτέ δεν ξέρεις και αν ένα από αυτά τα μηνύματα δεν είναι και αυτό στημένο. Ή αν τα κολαστήρια περιμένουν μία επέμβασή μου για να τα κάνουν χειρότερα και να φανεί ότι εγώ το προκάλεσα.

Οπότε ο χρόνος που απαιτείται για να ελέγξω και να αξιολογήσω κάθε μήνυμα είναι αναγκαία πολύ περισσότερος από την πρώτη φάση. Και αυτό λειτουργεί σε βάρος των ανθρώπων που μου ζητάνε βοήθεια. Το ευτύχημα είναι ότι πλέον έχω διευρύνει την ιατρική ομάδα που με συμβουλεύει και αγωνίζεται δίπλα μου. Αλλά και πάλι, ο όγκος είναι τεράστιος και η προσοχή που πρέπει να δείχνουμε πολύ μεγάλη.

Την ίδια ώρα όλα τα μέτωπα στην πελώρια αυτή μάχη είναι ανοιχτά. Και ένα από αυτά βεβαίως είναι τα στοιχεία των παρενεργειών και η επικοινωνία μας με τους άτυχους εμβολιασμένους συνανθρώπους μας που ζούνε στο πετσί τους τις συνέπειες των εμβολίων και την απαξίωση με την οποία τους αντιμετωπίζουν τα εμβολιαστικά κέντρα και τα νοσοκομεία. Θυμηθείτε τον 43χρονο Θεόφιλο που τον έστειλαν με 2.000 αιμοπετάλια να οδηγήσει μόνος του στην Αθήνα ή τον 26χρονο Γιώργο που του έστειλαν έως και ψυχίατρο προκειμένου να διώξουν τις ευθύνες για την παραλυσία και στα δύο πόδια του από το εμβόλιο της Johson“.

Εκεί αυτοί.

Ταγκάρισμα σε sos, ένα σκέτο “πάρε τον Αντωνιάδη – 6971540626”, χωρίς να μπαίνουν καν στον κόπο να εξηγούν στον άλλον ότι πρέπει να στείλουν sms ή πώς ακριβώς βοηθάω τον κόσμο, για να ακούω εγώ μετά “πώς ακριβώς βοηθάτε;”, “μήπως τα κάνουμε χειρότερα;”, “μήπως καλύτερα να τους παίρνατε ένα τηλέφωνο ή να πηγαίνατε από εκεί;” ή “δεν είναι για μένα, είναι για την κουμπάρα μίας φίλης μου” και “η ίδια ή τα παιδιά της πιστεύουν στους γιατρούς αλλά εσείς κάντε κάτι”.

Με ένα σχόλιο, ένα ταγκάρισμα, ένα “πάρε τον Αντωνιάδη”, ένα “κάντε κάτι” και ένα “η Παναγιά μαζί σας”, ξεμπερδέψατε οι περισσότεροι.

Αξίζει λοιπόν;

Και μετά σκέφτομαι τον Έκτορα και την Μαριάννα.

Γι αυτούς το ξεκίνησες, γι αυτούς το κάνεις, γι αυτούς θα το συνεχίσεις.

Ναι, αλλά όλα έχουν τα όριά τους…

Πηγή