Ο Ιωάννης Σίνγκ, 65 ετών, ήταν μία εβδομάδα στον θάλαμο. Με covid…
Πήγαινε πολύ καλά, ο ίδιος έλεγε στην οικογένειά του ότι αισθάνεται περίφημα.
Ξαφνικά τους καλεί στο τηλέφωνο:
“Ελάτε να με πάρετε από εδώ, θα με πεθάνουν. Μου είπαν κάτι νοσηλευτές ότι σε μισή ώρα θα πεθάνω” !!!
Εντελώς προγραμματισμένα πράγματα.
Μου θύμησε τον Σπύρο Καραπιπέρη. “Την Παρασκευή σε τρυπάμε και φεύγεις”…
Όπου να ‘ναι καταθέτει.
Η οικογένειά του τους ζήτησε να τον πάρουν.
“Δεν γίνεται, θα σας πεθάνει στο σπίτι”.
Δεν με κάλεσαν τότε…
Την επομένη διασωληνώθηκε.
Σιγά μην άφηναν το ξερολούκουμο να τους φύγει…
20 μέρες στη Μ.Ε.Θ. τους έλεγαν τα γνωστά, σταθερά και κρίσιμα, “θέλει τις μέρες του να ισορροπήσει το οξυγόνο”, λίγο καλύτερα, και μετά το σηπτικό σοκ. Έπεσε η πίεση, του δίνουν διπλά φάρμακα.
Όλα αυτά δηλαδή που τα βλέπουμε μετά στις νεκροψίες-νεκροτομές, τις τοξικολογικές και ιστοπαθολογικές εξετάσεις, και στους ιατρικούς φακέλους…
Γνωστές ενημερώσεις.
Περιμένω οσονούπω και την πολυοργανική ανεπάρκεια…
Θα περιμένω όμως και την αποσωλήνωση.
Αλλιώς θα περιμένει το Αγία Όλγα τη νεκροψία…
Προκαλούν υποξία με μονοξείδιο του άνθρακα που έχουν μέσα στις μπουκάλες του οξυγόνου και τα φάρμακα θα δημιουργούν δέσμευση του μονοξειδίου του άνθρακα στα κύτταρα – στα όργανα, επεμβαίνοντας στον μεταβολισμό…
Ναι, και μετα τουμπανιαζουνε οι ανθρωποι. Αυτα ειναι τερατα σιχαμερα. Δεν κανουν λειτουργημα, αλλα κακουργημα.