Όπως όλοι γνωρίζετε, με το νόμο 4619/2019 είχε καταργηθεί η ποινική διάταξη που προέβλεπε κυρώσεις στους γονείς που παρέλειπαν την εγγραφή των παιδιών τους στα σχολεία όταν η φοίτηση αυτή είναι υποχρεωτική (μέχρι τη Γ΄ Γυμνασίου) και την εποπτεία τους ως προς τη φοίτηση αυτή. Ούτως ή άλλως επρόκειτο για πταισματική παράβαση.
Η ουσία όμως είναι ότι επρόκειτο για μία διάταξη η οποία αφορά στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών και θα μπορούσε να προκαλέσει την παρέμβαση των υπηρεσιών κοινωνικής πρόνοιας και να τεθεί σε κίνδυνο ακόμη και αυτή η επιμέλεια των παιδιών από τους γονείς.
Θυμάστε ότι από τις αρχές του προηγούμενου σχολικού έτους σε πολλά σχολεία σε όλη τη χώρα παρατηρήθηκαν φαινόμενα παραβατικών συμπεριφορών διευθυντών σχολικών μονάδων, οι οποίοι παρά το γεγονός ότι οι γονείς είχαν υποβάλει έγγραφες δηλώσεις στα σχολεία με τις οποίες ενημέρωναν τις διευθύνσεις τους για την απόφασή τους να μη στείλουν τα παιδιά τους στα σχολεία είτε λόγω φόβου για τον ιό, αφού ήταν δεδομένο ότι τα μέτρα ήταν ανεπαρκή, είτε διότι αντιδρούσαν στη χρήση μάσκας από τα παιδιά τους και αργότερα στην υποβολή τους σε διαγνωστικά τεστ.
Κάποιοι διευθυντές λοιπόν, και δεν ήταν λίγοι, απειλούσαν παρανόμως τους γονείς με ποινικές διώξεις, αστυνομίες, εισαγγελείς και υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας ή κινούσαν τις διαδικασίες αναζήτησης των παιδιών παρά το γεγονός ότι η διαδικασία αυτή κινείται μόνο όταν το παιδί είναι εξαφανισμένο.
Με συνεχείς νομικές κινήσεις εναντίον των παραβατών διευθυντών των σχολικών μονάδων και τη δημοσιοποίηση των ενεργειών αυτών, γρήγορα σχετικά αποκαταστάθηκε η έννομη τάξη, τουλάχιστον στο μεγαλύτερο βαθμό σε όλη τη χώρα, με κάποιες μεμονωμένες πλέον περιπτώσεις να αποτελούν την εξαίρεση κατά τη διάρκεια αμφοτέρων των σχολικών ετών 2020/21 & 2021/2022.
Μάλιστα, μετά από τις συνεχείς αυτές επιθέσεις απέσπασα και έγγραφη παραδοχή ότι οι σχολικές διευθύνσεις δεν είχαν καμία δουλειά και αρμοδιότητα ως προς την απόφαση των γονέων να μη στέλνουν τα παιδιά τους στα σχολεία και ότι η σχετική ποινική διάταξη είχε καταργηθεί.
Όπως συνέβη και με το άρθρο 191 Π.Κ. περί διασποράς ψευδών ειδήσεων, έτσι και στην περίπτωση των γονέων που δεν έστελναν τα παιδιά τους στα σχολεία, η Βουλή νομοθέτησε …εξαιτίας μου, με τροποποιήσεις που έφερε η κυβέρνηση προς ψήφιση.
Μετά την τροποποίηση του 191 Π.Κ. η οποία πριν καλά στεγνώσει το μελάνι στο ΦΕΚ εφαρμόστηκε σε …μένα, στις 8 Δεκεμβρίου ψηφίστηκε στη Βουλή και η τροπολογία με την οποία κατέστη εκ νέου ποινικά κολάσιμη η μη φοίτηση των παιδιών μέχρι τη Γ΄ Γυμνασίου.
Και όπως βλέπετε, δεν κατέστη απλά εκ νέου ποινικά κολάσιμη, αλλά από πταίσμα έγινε πλημμέλημα με απειλούμενη ποινή φυλάκισης από ένα μήνα έως δύο έτη και χρηματική ποινή.
Αυτή τη φορά αντέδρασαν τα άλλα κόμματα στη Βουλή πλην του ΚΙΝΑΛ, με την εκπρόσωπο του ΜέΡΑ25 να κάνει την πιο ουσιαστική τοποθέτηση, με την έννοια ότι ήταν πιο κοντά στο πνεύμα των δηλώσεων που είχα προτείνει στους γονείς να καταθέτουν στα σχολεία:
“Μας είπατε ότι η τροποποίηση αυτή σχετίζεται με τους γονείς οι οποίοι αποτρέπουν τα παιδιά τους από το να φορούν μάσκα ή να κάνουν το self test. Κατ’ αρχάς αυτά τα μέτρα έχουν αποδειχθεί ότι είναι ανεπαρκή διότι τα σχολεία έχουν γίνει υγειονομικές βόμβες και άρα η διασπορά του ιού δεν έχει αποτραπεί από τα συγκεκριμένα μέτρα.
…
Σε ό,τι αφορά όμως την πανδημία, το να μην αφήνει ο γονιός το παιδί του όχι να τηρεί τα υγειονομικά μέτρα τα οποία επαναλαμβάνω ότι είναι ανεπαρκή, αλλά το να μην το αφήνει να πηγαίνει στο σχολείο διότι τα σχολεία είναι υγειονομικές βόμβες, αυτό είναι υπό σκέψη αν αποτελεί κακή άσκηση επιμέλειας, διότι, κυρία Υπουργέ, τι κάνατε τόσο καιρό για να διασφαλίσετε υγειονομικά τα σχολεία; Αραιώσατε τις αίθουσες, τα τμήματα; Τον Σεπτέμβρη υπήρξε ανακοίνωση του Υπουργείου Παιδείας σε συνάντηση με την ΟΛΜΕ ότι δεν θα αραιώσετε τα τμήματα. Έχουν συγχωνευθεί τμήματα, έχουν στοιβαχθεί τα παιδιά σε αίθουσες άνω των είκοσι πέντε και τριάντα ατόμων. Έχουν γίνει προσπάθειες να ανευρεθούν άλλες αίθουσες, να επιταχθούν χώροι προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ως αίθουσες;”
Οπότε πλέον τα πράγματα έχουν αλλάξει. Οι γονείς που δεν στέλνουν τα παιδιά στα σχολεία και προφανώς δεν ήταν λίγα, ασχέτως τι ισχυρίζεται η Νίκη Κεραμέως (δεν έφεραν στη Βουλή μία ολόκληρη τροποποίηση για έναν-δύο γονείς…), απειλούνται με ποινική δίωξη και αυστηρή τιμωρία, ο πλέον όμως σοβαρός κίνδυνος είναι αυτός της αφαίρεσης της επιμέλειας αφού η ποινική αυτή παράβαση άπτεται της ανατροφής των παιδιών και της επιμέλειας που ασκούν οι γονείς και είναι δεδομένο ότι η διάταξη αυτή δεν ψηφίστηκε για να εφαρμοστεί καλόπιστα και με επιείκεια.
Ώστε η δική μου συμβουλή προς τους γονείς πλέον είναι να κάνουν την καρδιά τους πέτρα και να στέλνουν τα παιδιά τους στα σχολεία. Δεν είναι καιρός για δυσάρεστες ιστορίες με τις επιμέλειες των παιδιών. Σας προστάτευσα και σας κάλυψα όσο ήταν καταργημένη η ποινική διάταξη και συνέβαλα στην αποκατάσταση της έννομης τάξης όπου αυτή διαταράχθηκε από τις παραπάνω παραβατικές συμπεριφορές διευθυντών σχολικών μονάδων και των πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων διευθύνσεων, με τα νέα δεδομένα όμως τα οποία επί τούτου δημιούργησε η κυβέρνηση οφείλω και πάλι να σας προστατεύσω υποδεικνύοντας τα όριά σας βάσει του νέου νομικού πλαισίου. Ουδόλως με απασχολεί αν οι γνωστοί-άγνωστοι με κατηγορήσουν και τώρα όπως με κατηγόρησαν ότι “κρατούσα τον κόσμο μέσα” όταν αυτοί ήθελαν να τον βγάλουν στους δρόμους κατά παράβαση των απαγορευτικών Κ.Υ.Α. που ίσχυαν κάθε φορά.
Το θέμα αυτό εντάσσεται πλέον στο γενικότερο πλαίσιο των μέτρων που επιβάλλει η εγκληματική οργάνωση στη μεγαλύτερη απάτη στην ιστορία του ελληνικού έθνους. Συνεχίζω να χτυπάω το κακό στη ρίζα του. Συνεχίζω να χτυπάω τη ρίζα και όχι το φυτό. Ιό, πανδημία και εμβόλια στην “καρδιά”.
Όπως όμως πάντα υποδείκνυα στον κόσμο μου (επιτρέψτε μου αυτό το “μου”) τα όριά του με βάση το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο το οποίο φροντίζει κάθε φορά η οργάνωση να διαμορφώνει για να εξυπηρετεί τα εγκληματικά σχέδιά της, έτσι την ίδια ώρα υποδείκνυα και τα όρια του συστήματος εντός του ειδικού αυτού πλαισίου που η ίδια επαναλαμβάνω διαμόρφωνε αλλά και του συνολικού εν γένει νομικού πλαισίου, αφού αμφότερα αυτά τα πλαίσια συστηματικά τα υπερέβαινε.
Όπως διαβάζουμε στα συστημικά μέσα, στο αρχικό στάδιο οι αρχές θα περιορίζονταν σε συστάσεις προς τους γονείς που δεν στέλνουν τα παιδιά τους στα σχολεία και στην ενημέρωσή τους για την μόλις ψηφισθείσα νέα ποινική διάταξη. Δεν είναι όλοι νομικοί σε αυτή τη χώρα και μέχρι την 8η Δεκεμβρίου ήταν από πολύ καιρό δεδομένο (και σε αυτό συνέβαλα και εγώ…) ότι δεν υφίστατο ποινική πρόβλεψη και τιμωρία για τη μη φοίτηση των παιδιών στα σχολεία.
Ήμουν σίγουρος όμως ότι πολύ γρήγορα θα παρατηρηθούν αντίστοιχα φαινόμενα παραβατικής συμπεριφοράς ακόμη και εντός του νέου νομικού πλαισίου, όπως εκδήλωση εκδικητικών συμπεριφορών από διευθύνσεις σχολικών μονάδων, υπερβάλλον ζήλος από κοινωνικούς λειτουργούς, πιθανότατα δε και από εισαγγελικούς λειτουργούς.
Πολύ φοβάμαι ότι μία τέτοια περίπτωση αντιμετωπίζει μητέρα στην Κάλυμνο. Πολύ σύντομα θα μάθουμε τις ακριβείς συνθήκες υπό τις οποίες η μητέρα αυτή εκλήθη από την υπηρεσία κοινωνικής πρόνοιας του Δήμου Καλυμνίων μετά από εισαγγελική εντολή, το ακριβές περιεχόμενο της εντολής αυτής, ποιος την προκάλεσε και τι ισχυρίστηκε απευθυνόμενος στην Εισαγγελία της Κω, πολλώ μάλλον όταν ενημερώνομαι ότι η λειτουργός αυτή δεν χορήγησε αντίγραφο της εντολής αυτής αλλά παρέπεμψε τη μητέρα στο Δήμο για την υποβολή σχετικής αιτήσεως, πλην όμως είχε την απαίτηση να επισκεφτεί το σπίτι χωρίς η μητέρα να έχει την εντολή στα χέρια της ώστε να γνωρίζει το πλαίσιο στο οποίο κινείται η λειτουργός, υπέβαλε ερωτήσεις για την οικονομική κατάστασή της ενώ αναφέρθηκε και σε ψυχολογικό έλεγχο του παιδιού.
Αδιανόητα πράγματα δηλαδή, ωσάν η λειτουργός να ενεργεί κατόπιν καταγγελίας για κακοποίηση του παιδιού ή για μία μητέρα που διάγει ανήθικο βίο και επιδεικνύει παραβατική και ακραία αντιπαιδαγωγική συμπεριφορά. Είναι μία διαδικασία που προσβάλλει βάναυσα την προσωπικότητα της μητέρας και την εκθέτει στο κοινωνικό περιβάλλον της, ιδία όταν πρόκειται για μία μικρή κοινωνία όπως είναι αυτή της Καλύμνου που όλοι λίγο πολύ γνωρίζονται μεταξύ τους. Όταν μάλιστα έχουμε να κάνουμε με μία εντελώς “φρέσκια” ποινική διάταξη την οποία κάλλιστα θα μπορούσε και να αγνοεί η συγκεκριμένη μητέρα όπως και όλοι άλλωστε οι γονείς σε όλη τη χώρα. Γι αυτό άλλωστε και στα μέσα ως πρωταρχική αντιμετώπιση των γονέων που δεν έστελναν τα παιδιά τους στα σχολεία προ της τροποποίησης έγινε αναφορά σε συστάσεις και ενημέρωση των γονέων. Και εδώ, στην περίπτωση της Καλύμνου, φτάσαμε να ρωτάμε για τα οικονομικά, να θέλουμε να πάμε στα σπίτια και να προγραμματίζουμε ψυχολογικούς ελέγχους. Ιδία όταν η μητέρα αυτή έχει ήδη συμμορφωθεί στη νέα διάταξη και στέλνει κανονικά πλέον το παιδί της στο σχολείο, ώστε μόνο αν παρά τις συστάσεις που θα της είχαν γίνει και την ενημέρωση που θα είχε λάβει συνέχιζε να μη στέλνει το παιδί της στο σχολείο θα μπορούσαμε να πάμε παρακάτω.
Θα μου πείτε, και γιατί να μην κινούσαν κατευθείαν μία ποινική διαδικασία εναντίον αυτής της μητέρας και όλων γενικά των γονέων που δεν στέλνουν ακόμα τα παιδιά τους στα σχολεία, ώστε να της “τρίξουν τα δόντια” και να “παραδειγματιστούν” και οι άλλοι γονείς με μία στοχευμένη δημοσιοποίηση της δίωξης από τα πρόθυμα μέσα της λίστας Πέτσα;
Γιατί πολύ απλά γνωρίζουν ότι ναι μεν τα δικαστήρια αποφασίζουν αυτή την περίοδο με βάση την παραδοχή περί πανδημίας και αντιμετωπίζουν εχθρικά τους “αρνητές” όπως συλλήβδην αποκαλούνται από την οργάνωση όλοι όσοι αντιστέκονται και αμφισβητούν τα αφηγήματά της, αλλά δεν θα καταδικάσουν ποτέ έναν γονέα για την παράβαση μίας διάταξης έξι μόλις ημερών. Ο ισχυρισμός περί νομικής πλάνης (“δεν το γνωρίζαμε ότι είναι παράνομο”) θα ήταν συντριπτικός της κατηγορίας.
Επαναλαμβάνω λοιπόν ότι αυτά που συμβαίνουν αυτές τις ώρες στην Κάλυμνο είναι αδιανόητα πράγματα και εγώ είμαι εδώ και πάλι, όπως κάθε φορά σε όλη τη διάρκεια της σκοτεινής αυτής περιόδου, να προστατεύσω τους γονείς αυτούς από τέτοιες ακραίες και προσβλητικές της προσωπικότητάς τους συμπεριφορές.
Μείνετε συντονισμένοι.
Σύμφωνα με την Νέα Τάξη, η επιμέλεια των παιδιών θέλουν να ανήκει στο κράτος κι όχι στις οικογένειες… Γι’ αυτό και θα κάνουν τα πάντα εναντίον των γονιών, για να τους πάρουν τα παιδιά και να τα εκπαιδεύουν σε δικές τους δομές.