ΘΕΛΕΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΙΚΗ ;;; ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ;;; ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΤΟΝ 43ΧΡΟΝΟ ΘΕΟΦΙΛΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΟ ;;; ΠΑΜΕ !!!

Ελάτε λοιπόν να τα θυμηθούμε.

Αυτός ήταν ο τίτλος της δημοσίευσης:

ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ !! Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΕΝΟΥΣ – Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ 43ΧΡΟΝΟΥ ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΤΗΣ PFIZER

Και αυτό το περιεχόμενο της δημοσίευσης.

Θυμάστε να υπήρξε καμία αντίδραση από τους εισαγγελείς;

Τι ρωτάω…

Οι άνθρωποι είναι εγκληματίες. Και θα είναι μέχρι το τέλος.

Είναι γνωστό, και εμείς θα το κάνουμε ακόμη γνωστότερο, να το μάθουν όλοι οι Έλληνες από άκρη σε άκρη, και έξω από τα σύνορα, ότι η εγκληματική οργάνωση έχει επιδοθεί σε έναν αγώνα δρόμου για την μεγαλύτερη συγκάλυψη, όπως εξελίσσεται, στην ιστορία του ελληνικού έθνους. Και είναι λογικό. Γιατί όλα αυτά συμβαίνουν μέσα στη μεγαλύτερη απάτη στην ιστορία του ελληνικού έθνους. Με τρομακτικό φόντο αυτό του φριχτού πρωτοκόλλου του θανάτου που εφαρμόστηκε, και εξακολουθεί και εφαρμόζεται, στα δημόσια κολαστήρια, στα Νταχάου και Άουσβιτς μέσα στα οποία άνθρωποι βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν, προκειμένου να ενισχυθεί το πρωτόκολλο της απάτης και να “κλειδώσει” η μεγαλύτερη απάτη στην ιστορία του ελληνικού έθνους. Με τελικό πρωτόκολλο, αυτό για το οποίο εφαρμόστηκαν τα πρώτα δύο, και τώρα “τρέχουν” παράλληλα, αυτό του μαζικού εμβολιασμού με σκοπό την μείωση του πληθυσμού.

Μία μείωση πληθυσμού που δεν πρέπει βεβαίως να γίνει αμέσως και αποκαλυφθεί το τρομακτικό σχέδιο, γιατί αυτό θα υποθηκεύσει το εγχείρημα. Το βλέπουμε άλλωστε αυτές τις μέρες. Η διάδοση της αλήθειας και η δραματική αύξηση των περιπτώσεων που αποκαλύπτονται (και δόξα τω θεώ, κάτι κάνουμε για αυτό ο Δημήτρης Ποντίκας  και εγώ…), έχει επιβραδύνει σε μεγάλο βαθμό το εμβολιαστικό πρόγραμμα. Ώστε η εγκληματική οργάνωση έχει επιστρατεύσει όλα τα μέλη της και τους συνεργούς της στην επιχείρηση συγκάλυψης των άμεσων αποτελεσμάτων των δολοφονικών εμβολίων, είτε αυτά είναι παρενέργειες είτε θάνατοι. Και βρισκόμενοι σε πανικό οι κυβερνητικοί “ειδικοί” βγαίνουν κάθιδροι στα κανάλια και ξεπερνάνε τους εαυτούς τους, κάνοντας αυτά που έλεγαν τόσο καιρό να φαίνονται φυσιολογικά…

Έχουμε αρχίσει ήδη να δημοσιοποιούμε λίστες εισαγωγών στα νοσοκομεία, ασθενών που είχαν εμβολιαστεί και οι καταγραφές αγνοήθηκαν στη συνέχεια στα νοσοκομεία. Ούτε συζήτηση για την κίτρινη κάρτα, πέραν της έκθεσης των ασθενών σε κίνδυνο, αφού αφαιρέθηκε από τα περιστατικά αυτά κρίσιμο για την αντιμετώπιση των ασθενών στοιχείο του ιστορικού τους. Και τις επόμενες ώρες θα κλιμακώσουμε τις επιθέσεις στο πεδίο αυτό, με νέες λίστες ασθενών. Αυτό άλλωστε είναι και το αντικείμενο της προκαταρκτικής εξέτασης που διέταξε η Εισαγγελία Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, στην τρίτη προκαταρκτική που διατάσσεται μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα μετά από δημόσιες καταγγελίες μου, εναντίον του συστήματος και όχι υπέρ του.

Αυτό όμως που βιώνουν οι άτυχοι εμβολιασμένοι συμπολίτες μας δεν το χωράει ο νους του ανθρώπου. Και μιλάω κυρίως για αυτούς που έκαναν το εμβόλιο με τη θέλησή τους, που πίστεψαν την οργάνωση για τον τεράστιο κίνδυνο του κορωνοϊού και τα αποτελεσματικά και ασφαλή εμβόλια που θα τους σώσουν από αυτόν. Είναι οι άνθρωποι στην αντίπερα όχθη. Όχι των “αντιεμβολιαστών”, όπως η οργάνωση αρέσκεται να αποκαλεί όλους όσοι τολμούν, με επιχειρήματα και αποδείξεις, να αμφισβητούν την αποτελεσματικότητα και -κυρίως- την ασφάλεια των εμβολίων, αλλά αυτών που πολλοί ανάμεσά τους κατηγορούσαν τους “αντιεμβολιαστές” ως τουλάχιστον υπερβολικούς, και έως “ψεκασμένους”, συνωμοσιολόγους” ή και “επικίνδυνους”. Αλλά ενώ προσήλθαν στα εμβολιαστικά κέντρα με χαρά και ανακούφιση και εύχονταν ο ένας στον άλλον “καλή ανοσία”, ξαφνικά βρέθηκαν να αντιμετωπίζουν τις παρενέργειες των εμβολίων, σε πολλές περιπτώσεις πολύ σοβαρές, και κάποιοι από αυτούς βρέθηκαν στον τάφο.

Το τρομακτικότερο όλων όμως που τους συμβαίνει, και τους έχει εξοργίσει, είναι η αντιμετώπιση που έχουν από το σύστημα. Από τα νοσοκομεία. Θα μπορούσαν να συμφιλιωθούν με την ιδέα των παρενεργειών, διαπιστώνουν όμως και αυτοί στην πράξη, ότι αυτοί που τους έπεισαν να εμβολιαστούν μόνο καλές προθέσεις δεν είχαν.

Γιατί πηγαίνουν στα νοσοκομεία και τους διώχνουν. Ή όταν τους κρατάνε, όπως τον 26χρονο Γιώργο Βαγιαννίδη που παρέλυσε λίγες ώρες μετά το Johnson, η αντιμετώπιση που έχουν τους πείθει ότι τα πράγματα τελικά δεν ήταν όπως τα πίστευαν. Και μάλλον δεν είχαμε και πολύ άδικο εμείς οι ..αντιεμβολιαστές.

Μία τέτοια περίπτωση είναι και του 43χρονου Θεόφιλου από την Κόρινθο.

Διαβάστε και φρίξτε. Αγανακτήστε. Οργιστείτε.

Αλλά κυρίως, ξυπνήστε !!

Ο Θεόφιλος είναι άνθρωπος της εργασίας. Σκληρής καθημερινής εργασίας. Στους δρόμους. Υγιέστατος, έχει τρία παιδάκια.

Ερχόταν σε επαφή με πολύ κόσμο, είχε πιστέψει στον κίνδυνο του κορωνοϊού και ήθελε να προφυλαχθεί και αυτός κάνοντας το “αποτελεσματικό” και “ασφαλές” εμβόλιο.

Επέλεξε αυτό της Pfizer.

Και πολύ γρήγορα άρχισε η κατάρρευση.

Πηγαίνει στο νοσοκομείο της Κορίνθου.

2.000 αιμοπετάλια.

Ρωτήστε έναν γιατρό. Μην ακούτε εμένα τον …ψεκασμένο συνωμοσιολόγο δικηγόρο.

Ρωτήστε να σας πει τι σημαίνει 2.000 αιμοπετάλια.

Και δείτε πώς θα αντιδράσει όταν του πείτε ότι τον άνθρωπο αυτόν τον έδιωξαν και του είπαν να πάει στην Αθήνα με το αυτοκίνητό του.

Και πήγε.

Πώς ήταν όταν οδηγούσε;

Έτσι ήταν π.χ. το στόμα του:

Τι λέτε;

Πήγε στο “Γεννηματάς”.

Και τον έδιωξαν και από εκεί.

Τον έστειλαν στο Σισμανόγλειο. Έβαλε μέσο η οικογένεια να πάει εκεί.

Τα καταλαβαίνετε, πιστεύω, αυτά που διαβάζετε.

Έμεινε οκτώ μέρες.

Από το Σισμανόγλειο δεν έχει παράπονο ο Θεόφιλος.

Τουλάχιστον από τη νοσηλεία. Γιατί από ιατρικό φάκελο δεν του έδωσαν τίποτα. Ούτε αυτά που του έκαναν στην Κόρινθο.

Όταν είδαν τα αιμοπετάλια τρελάθηκαν.

Τα ανέβασαν.

Την όγδοη μέρα τον έδιωξαν.

Τους είπε ότι έχει πρηστεί όλο το χέρι του και δεν το νοιώθει. Από τη μασχάλη και κάτω.

“Δεν είναι τίποτα, θα περάσει”, του είπαν.

Πήγε στην Κόρινθο. Σε αγγειοχειρουργό. Έκανε εξετάσεις.

Αυτό ήταν το “τίποτα”:

Άρχισε αμέσως αντιπηκτικά. Τουλάχιστον ένα χρόνο θα ζει με αυτά, με άγνωστο το μέλλον.

Ο Θεόφιλος μου λέει ότι ο εργοδότης του τον στηρίζει. Γιατί δεν μπορεί να εργαστεί. Άλλωστε ο εργοδότης του ποτέ δεν του ζήτησε να κάνει το εμβόλιο. Το αντίθετο.

Αλλά ως πότε;

Και τώρα αρχίζω και με τον Θεόφιλο τον αγώνα της δικής του δικαίωσης.

Δεν μπορώ να ξέρω ως πότε θα ταλαιπωρείται ο Θεόφιλος και αν θα τα καταφέρει.

Ένα πράγμα όμως το ξέρω.

Ότι θα συνεχίσω να αγωνίζομαι, και τώρα πια έχοντας δίπλα μου τον Δημήτρη Ποντίκα, ώστε πολύ σύντομα να μη λέμε “ως πότε” για αυτό που ζούνε οι Έλληνες.

Αλλά ότι “ήταν κάποτε”…

Πηγή