Είναι μία ακόμα περίπτωση αρνητικοποίησης δήθεν θετικού στον κορωνοϊό ασθενούς.
Κυρίως όμως, άλλη μία περίπτωση διακοπής διασωλήνωσης μετά από επέμβασή μου.
Όλες αυτές οι αμέτρητες δηλαδή περιπτώσεις, όπου πολύ απλά ζητούσα από τα νοσοκομεία να αποδείξουν ,
εις ό,τι αφορά το αποτέλεσμα του μοριακού τεστ ότι ήταν πράγματι θετικό (ζητώντας το δείγμα, σε πόσους κύκλους ανιχνεύτηκε ο ιός κ.ο.κ.) ,
ότι η διασωλήνωση ήταν ιατρικώς επιβεβλημένη, και ως εκ τούτου νομιμοποιημένη (ζητώντας τις σχετικές τιμές).
Τα νοσοκομεία δεν μπορούσαν να τα αποδείξουν αυτά, με αποτέλεσμα η διασωλήνωση είτε να ματαιωνόταν είτε να διακοπτόταν, και ο ασθενής να …γινόταν αρνητικός.
Είναι σαν όλες αυτές τις αμέτρητες επίσης περιπτώσεις, που μετά την παρέμβασή μου, πολλές φορές και μόνο με την επίκληση του ονόματός μου, όλα άλλαζαν στα νοσοκομεία, και οι “βαριά” ασθενείς, γίνονταν καλά, νοσηλευτές κατέφθαναν με νερά στους αφυδατωμένους ασθενείς, έβγαιναν ουροκαθετήρες ή δεν έμπαιναν ποτέ, κ.λπ, κ.λπ…
Τα ξέρετε.
Και όσοι δεν τα ξέρετε ή δεν τα θυμάστε και όλα, θα τα θυμηθείτε στη συνέχιση του “χρονικού του τρόμου” και της “μάχης κατά της μεγαλύτερης απάτης στην ιστορία του ελληνικού έθνους”, με την αναδημοσίευση των post στον …θρυλικό λογαριασμό “Νίκος Αντωνιάδης” που έκλεισε το facebook στις 5 Απριλίου, με 150.000 φίλους και ακόλουθους, με τους 70.000 νέους τότε ακόλουθους να προστίθενται στους 80.000 που ήταν μόλις ένα μήνα πριν. Ώστε η οργάνωση έδωσε εντολή στους συνεργάτες της εταιρείας στην Ελλάδα να κλείσουν τον λογαριασμό, γιατί έβλεπαν με τρόμο αυτός μέχρι το καλοκαίρι να φτάνει το …ένα εκατομμύριο. Χειρότερα τα έκαναν, βέβαια, γιατί ενώ πάντα έβρισκα τρόπο να κάνω γνωστή την αλήθεια και στο facebook, την ίδια ώρα πήγα μία νωρίτερα στο makeleio.gr, και μετά τη δημιουργία και του προσωπικού site μου, η αναγνωσιμότητα των δημοσιεύσεών μου εκτοξεύτηκε και καθημερινά έκτοτε αυξάνεται με δραματικούς για την οργάνωση ρυθμούς.
Κάτι ακόμα που πετύχαινα στα νοσοκομεία ήταν και η …αλλαγή πορείας των φορείων μέσα σε αυτά, όπως στην περίπτωση του Σπύρου Καραπιπέρη. Ήταν τότε που μετά την αποσωλήνωση του Σπύρου και την έξοδό του από την Μ.Ε.Θ., ο Στέλιος ενημερώνοντάς μας ευτυχισμένος για τη σωτηρία του αδελφού του, μου είπε ότι οδεύει προς την κλινική κόβιντ. Εννοείται ότι αμέσως ζήτησα εξηγήσεις από το νοσοκομείο γιατί ο Σπύρος κατευθυνόταν στην κλινική κόβιντ ενώ ήταν αρνητικός. Αποτέλεσμα της νέας παρέμβασής μου, στη σειρά των δημοσιεύσεων εκείνων, που δεν σταμάτησαν μέχρι την επεισοδιακή έξοδό του από το νοσοκομείο, ήταν η αλλαγή πορείας του φορείου και η κατάληξή του στην απλή παθολογική κλινική.
Να θυμηθούμε και την έξοδο…
Και εδώ η πρώτη συνάντησή μου με τον Σπύρο.
Απίστευτο συναίσθημα…
Παρακολουθείστε EΔΩ την περιγραφή της απίστευτης (και αυτής) ιστορίας από τα αδέλφια…
