ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΣΒΗΣΕΙ Ο ΗΛΙΟΣ…
Έχετε διασωληνώσει όλη τη χώρα.
Βασανίζετε τους Έλληνες στα κολαστήρια.
Φλέγεται η ελληνική ψυχή.
Αλλά αυτό για το οποίο θα σας βάλω εγώ προσωπικά πίσω από τα κάγκελα για να μείνετε εκεί ,
και να μείνετε εκεί μέχρι να σβήσει ο ήλιος ,
είναι ότι δεν μπορώ να τους βοηθήσω και να τους σώσω όλους.
Και αυτό δεν αντέχεται.
Μου σκίζει την καρδιά.
Μου καίει την ψυχή.
Με κάνει να αισθάνομαι το ίδιο δολοφόνος όπως είστε εσείς.
Και ξέρετε ότι την ίδια ώρα πρέπει να τελειώσω αυτό που θα τελειώσει εσάς.
Και να βοηθήσω και όλους αυτούς ,
αυτούς τους λίγους που έχω κρατήσει στην ποινική δικηγορία που ασκώ 27 χρόνια τώρα ,
κάνοντας και εκεί επιλογές ,
επιλογές δύσκολες και ψυχοφθόρες ,
για να ζήσει η οικογένειά μου.
Γιατί πλούσιος δεν έγινα ποτέ ,
γιατί πάντα υπήρχαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι ,
οι αδύνατοι, οι αδύναμοι, οι φτωχοί ,
που χρειάζονταν την βοήθειά μου.
Κι εγώ τη βοήθεια αυτή δεν την αρνήθηκα ποτέ.
Σε κανέναν.
Μέχρι να σβήσει ο ήλιος…
Υ.Γ.1. Όμως αύριο θα είναι μία φωτεινή μέρα για κάποιους ανθρώπους που ήμουν μέρες τώρα δίπλα τους ,
νύχτα μέρα ,
και αύριο θα αναπνεύσουν τον αέρα της ελευθερίας.
Πρώτα ο Θεός ,
αύριο βγαίνουν ,
*η Άννα Μαρία Κοτίκα από την Νίκαια ,
*η Δώρα Αγρινιώτη από το Γεννηματά ,
*ο Λάμπρος Καραμήτσος από το ΕΛΠΙΣ ,
*η Μαρία Μπινιάρη από το Σωτηρία.
Να βγουν πρώτα ,
και έχουμε να πούμε πολλά.
Πάρα πολλά…
Πρώτα ο Θεός ,
σε λίγο βγαίνουν ,
*ο Νίκος Ιωσηφίδης από τον Κυανού Σταυρό, όπου έχει πάει μετά το εξιτήριο από το Παπαγεωργίου ,
*η Γιάννης Σαββαΐδης από το Θριάσιο ,
*ο Σπύρος Καραπιπέρης από το Αττικόν ,
*η Κούλα Καραγιάννη από το Θριάσιο.
Και παλεύω με τη βοήθεια της Παναγίας για τόσους άλλους ακόμα…
Και θα μου ζητήσουν τόσοι άλλοι ακόμη…
Και τόσοι άλλοι εκεί έξω που θα γλιτώσουν επειδή απλά θα πουν ότι μίλησαν μαζί μου, ότι θα μιλήσουν μαζί μου ή ότι είναι συγγενείς μου.
Έχω …συγγενέψει με τη μισή χώρα.
Είμαι φίλος με την άλλη μισή…
Και πάντα, βεβαίως, η λάσπη…
Υ.Γ.2. Και μέσα σε όλη αυτή τη θύελλα ,
έχεις τα σκουλήκια που σέρνονται μέσα στο βούρκο της ίδιας τους της βρωμιάς ,
να κάνουν αυτό που μόνο ξέρουν καλά να κάνουν σε όλη την μίζερη ζωή τους.
Να ρίχνουν λάσπη ,
και να ξερνάνε χολή ,
από τα έγκατα της βρώμικης και σκοτεινής ψυχής τους.
Ελπίζω να κατάλαβαν από την αντίδραση του κόσμου πώς είναι όταν η λάσπη αυτή επιστρέφει στα θλιβερά μούτρα τους…
Δεν θα ασχοληθώ άλλο μαζί τους. Θα τους αναλάβουν τα δικαστήρια. Αφού πρώτα τους συντρίψατε εσείς με τα σχόλιά σας και την οργή σας.
Μέχρι να σβήσει ο ήλιος…
