Είχα επιφυλαχθεί να δημοσιοποιήσω το βούλευμα επί της δήλωσης αποχής του Γεωργίου Νούλη μετά τη μήνυση που κατέθεσα εναντίον του για κακουργηματική κατάχρηση εξουσίας στην υπόθεση του Ευαγγελισμού.
Είχα γράψει ότι έχουμε δει βουλεύματα σε τέτοιες περιπτώσεις με διαφορετικά περιεχόμενα.
Έχουμε δει βουλεύματα δικαστικών συμβουλίων που απορρίπτουν τις δηλώσεις αποχής διότι οι εισαγγελείς είχαν δίκιο.
Έχουμε δει βουλεύματα δικαστικών συμβουλίων που αποδέχονται μεν τις δηλώσεις, αλλά με αιτιολογίες υπέρ των εισαγγελέων.
Και έχουμε δει βουλεύματα δικαστικών συμβουλίων που αποδέχονται τις δηλώσεις, κάνοντας δεκτό ότι εγείρονται αμφιβολίες για το απροσωπόληπτο της κρίσης των εισαγγελέων.
Το ότι το δικαστικό συμβούλιο που έκρινε τη δήλωση αποχής του Γεωργίου Νούλη την έκανε δεκτή με την αιτιολογία ότι εγείρονται αμφιβολίες για το απροσωπόληπτο της κρίσης του, δείχνει την αλλαγή στο χώρο της Δικαιοσύνης μετά την αναβολή της δίκης. Μία αναβολή που με δικαίωσε απόλυτα σε αυτό που από την πρώτη στιγμή της σύλληψής μου την 17η Νοεμβρίου είπα σε όλο τον κόσμο:
Ότι κανένας από όλο το σύστημα δεν ήθελε αυτή τη δίκη. Ό,τι ήταν να γίνει με μένα, ήταν να γίνει τις μέρες εκείνες. Τις μέρες που η κυβέρνηση έπαιξε το τελευταίο της χαρτί.
Τους ανύπαρκτους απέναντί μου μέχρι εκείνη την ώρα εισαγγελείς της ομάδας της Σωτηρίας Παπαγεωργακοπούλου.
Οι οποίοι βρήκαν αρωγούς στην απόπειρα εξόντωσής μου τον εισαγγελέα εφετών Οικονόμου και τους τρεις δικαστές του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών.
Και μέχρι εκεί.
“Καθάρισα” πολύ γρήγορα την υπόθεση του Ευαγγελισμού, ακόμα πιο γρήγορα την δεύτερη “διασπορά” του δίδυμου Παπαγεωργακοπούλου-Χρυσικού, και στο τέλος απέδειξα σε όλο τον κόσμο την απόλυτη γύμνια του βουλεύματος 1/2022 . Του βουλεύματος “μηδέν” όπως το χαρακτήρισα.
Μετά είχαμε τη σιωπή των αμνών από τα κανάλια. Τα οποία είχαν οργιάσει τις μέρες της σύλληψης μέχρι και την πρόταση-“καταπέλτη” του εισαγγελέα εφετών, και μετά τέλος. Έμεινε μόνο το παρακράτος και πέντε-δέκα άτομα γύρω από τον πυρήνα των παρακρατικών, τα οποία στον ένα ή στον άλλο βαθμό εξαρτούν την επιβίωσή τους από τη σωτηρία της εγκληματικής οργάνωσης, να προσπαθούν απεγνωσμένα να συντηρήσουν τον πόλεμο εναντίον μου.
Α, και ο Άρης Δημοκίδης με τη Lifo, ο οποίος όμως, προς μεγάλη απογοήτευση του ιδίου και των παρακρατικών σκουπιδιών που του ζήτησαν βοήθεια, “έφαγε πόρτα”, τόσο από τα άλλα μέσα όσο και από τους εισαγγελείς.
Παραθέτω τα σημαντικότερα αποσπάσματα του βουλεύματος. Σημειώνεται, γιατί έχει και αυτό την αξία και τη σημασία του, ότι η εισαγγελέας που υπέβαλε την πρόταση προς το δικαστικό συμβούλιο, η οποία πρόταση υιοθετήθηκε πλήρως από αυτό, ήταν η Χάιδω Σγουρή.
Θα με ρωτήσετε, και γιατί έχει σημασία ότι ήταν η συγκεκριμένη εισαγγελέας;
Έχει, γιατί η Χάιδω Ζουγρή ήταν η εισαγγελέας που καθυστερούσε την εντολή για νεκροψία-νεκροτομή στη σορό του Νίκου Σταύρου, την οποία τελικά έδωσε 1,5 μήνα μετά από το θάνατο του Νίκου και τη μήνυση της χήρας, μετά και πάλι από συνεχείς δικές μου πιέσεις.
Και τώρα ήταν η ίδια που πρότεινε να γίνει δεκτή η δήλωση Νούλη, με την παραπάνω αιτιολογία.
Όλα έχουν τη σημασία τους. Γιατί δείχνουν την αλλαγή.
Και ακόμα δεν έχετε δει τίποτα…
Υ.Γ. Εν τω μεταξύ “ανησυχεί” το παρακράτος (στην πραγματικότητα, αγωνιά) γιατί “χάθηκα” χθες. Και σήμερα βλέπει άλλες δημοσιεύσεις από αυτές που ίσως περίμενε.
Όλα στην ώρα τους, σκουπίδια.
Ακόμα να το μάθετε;
Όλα στην ώρα τους…
