Κυβέρνηση, νοσοκομεία, Μ.Μ.Ε. και Δικαιοσύνη έχουν ηττηθεί. Η δύναμη της αλήθειας τους έχει συντρίψει. Πριν από ένα χρόνο, τέτοια εποχή, είχε γίνει η πρώτη απόπειρα να χτυπηθώ στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών. Οι αναφορές του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών αρχειοθετήθηκαν και ο Γιώργος Πατούλης με τους συναδέλφους του βρέθηκαν με την πλάτη στον τοίχο νομικά υπόλογοι απέναντί μου.
Προφανώς ποτέ δεν εγκατέλειψαν τη σκέψη να μου γίνει επίθεση στον σύλλογό μου.
Και στα τέλη της εβδομάδας αυτής που τελειώνει αύριο δέχθηκα συντονισμένα δύο επιθέσεις ταυτόχρονα.
Πρόκειται για δύο εισηγήσεις – μνημείο κακοποίησης της αλήθειας !
Εξόφθαλμα, ασύλληπτου μεγέθους ψέματα !
Αυτό που έκαναν οι δύο εισηγήτριες συνιστά πραγματική αυτοχειρία !
Έχω τις εισηγήσεις στα χέρια μου από την Πέμπτη. Και όπως πάντα αντιμετωπίζω όλες τις επιθέσεις και όλα όσα συμβαίνουν στη σκοτεινή αυτή περίοδο, και όπως πάντα κάνω γενικά στη ζωή μου, έτσι και τώρα δεν αντέδρασα αμέσως. Ποτέ δεν αφήνω τα πρώτα συναισθήματα να με παρασύρουν. Αποκτώ την πρώτη εικόνα, καταλαβαίνω τι έχω μπροστά μου και τα αφήνω. Και συνεχίζω με το πρόγραμμά μου. Εκτός και αν επιβάλλεται άμεση αντίδραση. Ούτε τότε όμως αφήνω τα συναισθήματα να καθορίσουν στο ελάχιστο την αντίδραση αυτή. Ενεργώ εντελώς ψυχρά όσο ακραία και αν είναι η κατάσταση.
Διάβασα τις εισηγήσεις, σημείωσα τα ψεύδη και τις συκοφαντικές αναφορές και έκανα αμέσως το πλάνο της της επίθεσης.
Όχι της άμυνας.
Της επίθεσης.
Όπως πάντα.
Και αυτή εδώ είναι η πρώτη δημοσίευση. Το σχέδιο αυτό θα γίνει γνωστό και στο τελευταίο σπίτι.
Όλα στο φως.
Τι πίστευαν; Ότι μπορούν να γράψουν ότι εγώ π.χ. δεν επέδωσα τρία εξώδικα και δεν προσκόμισα τα αποδεικτικά επιδόσεως τα οποία όμως ήταν τόσο ενσωματωμένα στις έγγραφες εξηγήσεις όσο υποβληθέντα χωριστά ως σχετικά και θα το αφήσω έτσι, δεν θα αντιδράσω νομικά και δεν θα το μάθει όλος ο κόσμος;
Τι πίστευαν; Ότι μπορούν να γράψουν ότι εγώ π.χ. ισχυρίστηκα ότι “οι δικαστικοί λειτουργοί απεργάζονται συνωμοτικά σενάρια ώστε να μην αποκαλυφθεί η αλήθεια ότι άνθρωποι που έφυγαν από τη ζωή δεν ήταν θύματα του COVID-19” (ναι, το πρόβλημα με τις ονομασίες του ιού και της ασθένειας το έχουν σε όλους τους συλλόγους ως φαίνεται τελικά…), ότι “όσον αφορά το περιεχόμενο των αναρτήσεών του εν ολίγοις πρόκειται για οδηγίες προς άπειρο αριθμό πολιτών να αποφεύγουν να τηρούν τις συμβουλές των ειδικών σχετικά με την πανδημία (δηλαδή ότι διεγείρω και σε ανυπακοή αφού οι “συμβουλές” των ειδικών είναι και οι εισηγήσεις τους οι οποίες γίνονται Κ.Υ.Α.), “να μην κατευθύνονται προς τα νοσοκομεία αλλά να αποχωρούν από αυτά εάν διαγνωστούν με την COVID-19″ (εν τω μεταξύ έμαθε ότι COVID-19 είναι η ασθένεια), και θα το αφήσω έτσι, δεν θα αντιδράσω νομικά και δεν θα το μάθει όλος ο κόσμος;
Ή ότι μπορούν να προσπερνούν τις απρόκλητες χυδαίες ύβρεις και συκοφαντίες σε βάρος μου και να γράφουν μόνο ότι κακώς δημοσίευσα την φωτογραφία του υβριστή και συκοφάντη, ο οποίος όμως είναι δημόσιο πρόσωπο, και το οποίο πρώτο άνοιξε δημόσιο διάλογο μαζί μου στον οποίο εγώ αμύνομαι έναντι της λάσπης του, ώστε δεν απολαμβάνει καμίας νομικής πλέον προστασίας του δεδομένου της φωτογραφίας του η οποία κυκλοφορεί ελεύθερα κατά τα λοιπά στο διαδίκτυο και όλοι γνωρίζουν ποιος είναι ο υβριστής και συκοφάντης μου;
Όπως καταλαβαίνετε αυτό εδώ είναι μόλις η αρχή.
Η αρχή της συντριβής και αυτού του διπλού χτυπήματος εναντίον μου μέσα στον Δικηγορικό Σύλλογο, για το οποίο καμία ευθύνη δεν έχει ο Δημήτρης Βερβεσός.
Ενός διπλού χτυπήματος που φαίνεται πως τελικά για το σύστημα θα είναι και το μοιραίο…
