Όλα έγιναν τότε με πρωτοφανή για τη Δικαιοσύνη ταχύτητα. Σύλληψη, δίωξη, πρόταση, παραπομπή στη “διασπορά” Ελευθεριάνου-Οικονόμου-συμβουλίου (και Νούλη), κλήση για προκαταρκτική για δύο “κακουργήματα” και ένα “πλημμέλημα” στην υπόθεση του Ευαγγελισμού (πάλι Νούλης). Τα ίδια και με την άλλη “διασπορά”, του δίδυμου Παπαγεωργακοπούλου-Χρυσικού.
Μετά, ξανά η γνωστή αργή Δικαιοσύνη…
Αναβολή τεσσάρων μηνών αντί διακοπής λίγων ημερών της δίκης της “διασποράς”, χρέωση σε εισαγγελέα της “διασποράς” Παπαγεωργακοπούλου-Χρυσικού, πάμε για …Πάσχα.
Στην υπόθεση του Ευαγγελισμού είχαμε την δήλωση αποχής του Γιώργου Νούλη, μας πήρε κανα δυο μήνες για το βούλευμα.
Έξω ο Γιώργος Νούλης από την υπόθεση, χρέωση σε άλλον εισαγγελέα, πάμε για …Πάσχα.
Όχι.
ΔΕΝ θα πάμε για Πάσχα.
Είναι ώρα να κάνουν οι εισαγγελείς, γιατί δεν είναι όλοι σαν τους εισαγγελείς που γνώρισε όλη η Ελλάδα τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο, το καθήκον τους. Και να το κάνουν και γρήγορα.
Γιατί σε μία υπόθεση που μονοπώλησε το “ενδιαφέρον” όλων των συστημικών Μ.Μ.Ε., οι κάμερες των οποίων είχαν στρατοπεδεύσει έξω από το Πταισματοδικείο Αθηνών όταν με περίμεναν να πάω να καταθέσω τις έγραφες εξηγήσεις, λίγο μετά την κατάθεση της μήνυσης κατά του Γιώργο Νούλη για κακουργηματική κατάχρηση εξουσίας, δεν γίνεται να επιστρέφουμε στην …κανονικότητα της Δικαιοσύνης και στους αργούς ρυθμούς της, όταν έπεσαν στο κενό οι εισαγγελικές επιθέσεις εναντίον μου.
