Ούτε που θυμάμαι αυτή τη στιγμή πόσους συνανθρώπους μου με ειδικές ανάγκες έχω προσπαθήσει να βοηθήσω. Ο Αουρέλ ήταν η προτελευταία περίπτωση, η κυρία Δήμητρα στο Θριάσιο η τελευταία.
Και τώρα η Αναστασία. 47 χρονών, 100% αναπηρία.
Τα πράγματα είναι αρκετά μπερδεμένα με τον κόβιντ, τα διαβάζετε και στα μηνύματα με την ανιψιά.
Αυτό όμως που ξεπερνά πλέον κάθε φαντασία είναι η εμμονή των νοσοκομείων να εφαρμόζουν κατά γράμμα το πρωτόκολλο της απάτης. Το σκηνικό αυτό δηλαδή της πλήρους απομόνωσης των ασθενών από τους συγγενείς τους, ώστε να αποκοπεί κάθε επικοινωνία μεταξύ τους και να καταρρακώνεται η ψυχολογία των ασθενών. Γιατί ο ιός είναι φονικός και δεν πρέπει να είναι μαζί τους οι άνθρωποί τους, γιατί κινδυνεύουν οι ίδιοι από τον ιό, ενώ αν κολλήσουν θα τον σκορπίσουν σε όλη την επικράτεια.
Φυσικά, αυτό δεν εμπόδισε τον κ. Μιχαηλίδη, τον διευθυντή της Β΄ Παθολογικής του Γεννηματά της Αθήνας, να μπει στο δωμάτιο της Δώρας Αγριδιώτη χωρίς μάσκα, να αρπάξει με γυμνά χέρια το κινητό της από τα χέρια της και να τσακωθεί με τον σύντροφό της, τον Σταύρο Καρδάση, κολλώντας το γεμάτο με τον φονικό ιό κινητό της στο αυτί του και στο στόμα του.
Ούτε εμπόδισε τους γιατρούς στο “Αγία Όλγα”, αφού προηγουμένως είχαν απαγορεύσει λόγω του φονικού ιού στην κόρη Κατερίνα να δει έστω για λίγα λεπτά, έστω με στολή αστροναύτη, τον πατέρα της Γιώργο Βιόπουλο για να του ανεβάσει τη ψυχολογία, να της δώσουν φεύγοντας, με γυμνά χέρια, τα γεμάτα με τον φονικό ιό ρούχα του πατέρα της να τα πλύνει στο σπίτι.
Αυτό γενικά δεν εμποδίζει τα νοσοκομεία αναφοράς να παραδίδουν στους συγγενείς των νεκρών τα γεμάτα με τον φονικό ιό προσωπικά αντικείμενά τους, αλλά εν συνεχεία ο νεκρός αυτός να μπαίνει σε σακούλα, μην τυχόν και η σορός προκαλέσει με την …υπερμεταδοτικότητά του …έκρηξη κρουσμάτων. Αφήστε που για τον σκοπό αυτό έστησαν και το σκηνικό των τάφων “ειδικού σκοπού”, ώστε να αποτρέψουν τη μετάδοση του ιού από τον νεκρό κόβιντ σε κανέναν νεκρό από τροχαίο, ας πούμε, και χρειαστεί ο νεκρός αυτός να διασωληνωθεί και να πεθάνει δεύτερη φορά.
Και να πάει στο διάολο η απαγόρευση αυτή γενικά, αλλά ειδικά σε περιπτώσεις όπως της Αναστασίας, η οποία έχει απόλυτη ανάγκη την συνεχή παρουσία της αδελφής της δίπλα της, αλλιώς, πάει χαμένη, ούτε εκεί;
Μήπως όμως, “πρέπει” να πάει χαμένη…;
Κύριε διοικητά του νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης, μήπως είναι ώρα να δείξετε επιτέλους ένα άλλο πρόσωπο…;
Υ.Γ. Εννοείται ότι αν ήταν ανεμβολίαστη, τα πράγματα θα ήταν καλύτερα.
Εννοείται…
