Όταν αντιμετωπίζεις τον στόχο σου, και πληρώνεσαι μάλιστα για να το κάνεις αυτό, δεν δείχνεις πόσο πολύ ψηλά βρίσκεται, πόσο πολύ τον φοβάσαι, εσύ και οι εργοδότες σου. Επιμένεις ότι είναι “λουκουμάς”, “χαζοδίκης”, “τυχάρπαστος”, έχεις τη Γιώτα Πασχάλη ως “Παναγιώτης Ιωάννου” να τον αποκαλεί “κάθαρμα” και “μουνί της λάσπης” και να γράφει ότι τον “απέλυσε πρώην εργοδότης του επειδή έκανε χρήση κοκαΐνης” και να οργιάζουν με τη λάσπη αυτή Κατερίνα Λιακοπούλου και Κατερίνα Τραγάλου, ενώ γνωρίζει ο οχετός αυτός ποια είναι η πραγματικότητα (ΕΔΩ), και ας καταλαβαίνουν όλοι ότι για να ασχολείσαι εργολαβικά μαζί του προφανώς και ο στόχος σου αυτός είναι το ακριβώς αντίθετο από αυτά που γράφεις.
Εσύ όμως αυτά πρέπει να γράφεις. Μέχρι το τέλος.
Που εν προκειμένω, βεβαίως, θα είναι το δικό σου και όχι του στόχου.
Και με αυτό τον εφιάλτη ζουν.
Όχι να λες ότι δεν υπάρχει άνθρωπος στη …σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας που να έχει βιάσει τόσο αλύπητα, τόσο συστηματικά την αλήθεια. Γιατί εδώ δεν καταλαβαίνουν όλοι μόνο ότι προφανώς και αυτά που στην πραγματικότητα βιάζω αλύπητα και συστηματικά είναι το ψέμα και η απάτη, αλλά και ότι δεν υπάρχει άλλος άνθρωπος που το έχει κάνει σε αυτό το βαθμό στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας !
Έχετε υπόψη σας, γιατί πολλοί με ρωτάτε (και διαβάζω και πολλά σχετικά σχόλια), ότι μέχρι να πέσουν ούτε το κράτος ούτε το παρακράτος θα σταματήσουν να κάνουν αυτό που κάνουν από την αρχή της απάτης, ούτε στα νοσοκομεία θα σταματήσουν τα εγκλήματα.
Οι ναζιστές σταμάτησαν να διαπράττουν εγκλήματα μέχρι το τέλος;
Ούτε λεπτό…
