ΦΟΒΑΣΤΕ ΤΙΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΥΡΙΕ ΠΛΕΥΡΗ ;;; ΔΕΣΜΕΥΤΗΚΑΤΕ ΝΑ ΕΞΕΤΑΣΑΣΤΕ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΠΡΟΩΘΗΣΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟ “ΑΠΟ ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΙΣ” ΤΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ ΣΤΙΣ ΚΛΙΝΙΚΕΣ COVID-19 ;; ΦΟΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΙΧΝΕΤΕ !! ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΣΤΙΝ ΚΛΙΝΙΚΕΣ COVID-19 ;; ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΛΕΝΕ ΣΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ;; “Εμείς το πρωτόκολλο εφαρμόζουμε” ! ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ;; ΓΙΑΤΙ ΖΗΤΑΝΕ ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟ ΑΦΟΥ ΤΟ “ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ” ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ ;; ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΖΗΤΑΝΕ ΓΙΑΤΙ ΒΑΣΑΝΙΣΑΝ ΚΑΙ ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ;; ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΖΗΤΑΝΕ ΓΙΑΤΙ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ ΤΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ;; ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟ ΓΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΥΣ ΟΥΤΕ ΥΠΗΡΞΕ ΟΥΤΕ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΠΟΤΕ ΘΑΝΟ ΠΛΕΥΡΗ !!

Αυτά τα είπε χθες μιλώντας στη Σύνοδο των Προέδρων των Ιατρικών Συλλόγων όλης της χώρας, που διεξήχθη στην Αθήνα υπό τον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο.

Οι γιατροί μέσα από τις κλινικές Covid-19 τρέμουν το τσουνάμι των διώξεων και των συλλήψεων που έρχεται από τη μεγάλη ομάδα των εισαγγελέων που θα πάρει τη θέση της μικρής ομάδας που ελέγχει προς το παρόν τη Δικαιοσύνη. Γιατί ξέρουν. Ξέρουν ότι δεν εκτελούν απλά ένα πρωτόκολλο που τους έχει δώσει ο Ε.Ο.Δ.Υ., γιατί τότε θα μπορούσαν να παραπέμψουν σε αυτό και αν υπάρχουν τυχόν ευθύνες για “σφάλματα και παραλείψεις” να αναζητηθούν σε αυτούς που έκαναν αυτό το πρωτόκολλο και τους είπαν να το εφαρμόσουν.

Ξέρουν ότι το πρωτόκολλο που εφαρμόζουν δεν υπάρχει πουθενά γραμμένο στις οδηγίες του Ε.Ο.Δ.Υ.. Είναι το πρωτόκολλο του θανάτου. Και αυτό είναι γραμμένο στις εκατοντάδες δημόσιες καταγγελίες μου. Είναι γραμμένο στις 2.500 σελίδες από τις 4.311 της μήνυσής μου της 19ης Ιουλίου στην Γ.Α.Δ.Α.

Για το πρωτόκολλο αυτό δεν μπορεί να υπάρξει ποτέ κανένα ακαταδίωκτο, κύριε Πλεύρη !

Δεν υπήρξε ποτέ ακαταδίωκτο και ούτε μπορεί να υπάρξει, για βασανισμούς και δολοφονίες.

Να σας θυμίσω το πρωτόκολλο του θανάτου όπως αυτό περιγράφεται συνοπτικά στο εισαγωγικό της μήνυσής μου;

Και ελάτε μετά να μιλήσουμε ξανά για το ακαταδίωκτο…

Το απεχθέστερο, φριχτότερο και απολύτως αναγκαίο για την εγκληματική οργάνωση, προκειμένου να εφαρμόσει τα άλλα δύο, είναι αυτό του θανάτου, με τα ακόλουθα στοιχεία/παραμέτρους:

Το απεχθέστερο, φριχτότερο και απολύτως αναγκαίο για την εγκληματική οργάνωση, προκειμένου να εφαρμόσει τα άλλα δύο, είναι αυτό του θανάτου, με τα ακόλουθα στοιχεία/παραμέτρους:

 

1. -Η σκόπιμη έκθεση των πολιτών, που είχαν την ατυχία να εισαχθούν στα κολαστήρια-Νταχάου των δημοσίων νοσοκομείων, στον SARS-CoV-2, ή στους ιούς της γρίπης που βαφτίστηκαν SARS-CoV-2, πρωτίστως των ασθενών με σοβαρά υποκείμενα νοσήματα.

 

Έγινε πραγματική σφαγή των ασθενών με υποκείμενα νοσήματα. Άλλωστε, σύμφωνα και με τα στοιχεία του ιδίου του Ε.Ο.Δ.Υ.,  96,4 % των θανάτων πρόκειται για ανθρώπους με υποκείμενα νοσήματα.

 

     Πρόκειται για την αποδεδειγμένη και με έγγραφες παραδοχές των ιδίων των μελών της οργάνωσης, θετικοποίηση των ασθενών, τόσο στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων και στους χώρους «υπόπτων κρουσμάτων», όσο και δια της μεταφοράς των ασθενών απευθείας στις κλινικές «Covid-19», χωρίς διάγνωση.

 

Εδώ, βεβαίως, περιλαμβάνονται και όλες οι περιπτώσεων ψευδών βεβαιώσεων, περί δήθεν θετικών στον SARS–CoV-2 αποτελεσμάτων, ή με ψευδείς «διαγνώσεις» εν γένει, όπως αυτές με μόνο «δεδομένο» για τη «διάγνωση», τις απεικονιστικές εξετάσεις.

 

2. -Η αφυδάτωση, η οποία οδήγησε χιλιάδες ασθενείς στην κατάρρευση του ανοσοποιητικού συστήματός τους, στη βλάβη στα νεφρά, στις ανακοπές, στις εγκεφαλικές βλάβες, και εν τέλει στον θάνατο.

 

3. -Η ασιτία. Τα σώματα ανθρώπων, τόσο αυτών που επέζησαν, όσο και αυτών που κατέληξαν στον τάφο, παρέπεμπαν σε εικόνες της κατοχής, στρατοπέδων συγκεντρώσεως ή αφρικανικών χωρών.

 

4. -Η έκθεση των νοσηλευομένων στις κλινικές Covid-19, αλλά και προ της μεταφοράς τους σε αυτές, σε εχθρικές, πρωτίστως για πάσχοντες από πάσης φύσης πνευμονίες, συνθήκες.

 

5. -Η εφαρμογή ουροκαθετήρων στην πλειοψηφία των ασθενών, δήθεν για την προστασία τους (να μη ζαλιστούν και πέσουν), στην πραγματικότητα, όμως, προκειμένου να αποκτήσουν πολύ γρήγορα τη ψυχολογία του κατάκοιτου και ανήμπορου, στο έλεος των νοσοκομείων, ασθενή, ενώ τα νοσοκομεία «εξασφάλιζαν» ταυτόχρονα στους ασθενείς ουρολοιμώξεις, οι οποίες συνέβαλαν και αυτές στη διαδικασία εξόντωσης των ασθενών.

 

6. -Ο συνεχής βομβαρδισμός των πνευμόνων των νοσηλευομένων με οξυγόνο, ο οποίος, σε συνδυασμό με την σκόπιμη παράλειψη εφαρμογής παραδοσιακών μεθόδων αερισμού, δήθεν για την αποφυγή «διασποράς του ιού», και πρωτίστως με τη στέρηση νερού, και την αφυδάτωση που προκαλείτο από αυτήν, και την ασιτία, οδηγούσαν τους ασθενείς στην κατάρρευση και εν τέλει στον θάνατο.

 

7. -Το bullying στους ασθενείς. Η εγκατάλειψή τους. Πάρα πολλές φορές εγκαταλείπονταν γυμνοί, μέσα στις ακαθαρσίες τους, ή τους έδεναν, χωρίς να υφίσταται επιτακτική ανάγκη, ενώ πολλές φορές, πάλι, στους ασθενείς που αντιδρούσαν, χρησιμοποιείτο ως απειλή ακόμη και η διασωλήνωση.

 

8. -Η διακοπή των αναγκαίων για την επιβίωση των ασθενών αγωγών, για τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετώπιζαν πριν την εισαγωγή τους στα κολαστήρια. Είναι η προαναφερθείσα σφαγή των ασθενών με υποκείμενα νοσήματα.

 

9. -Η άνευ ιατρικών προϋποθέσεων διασωληνώσεις. Οι διασωληνώσεις εκτός Μ.Ε.Θ. και η, ομολογημένη, καταδικαστική για τους ασθενείς παραμονή τους στη διασωλήνωση εκτός Μ.Ε.Θ. Ο πολύ μεγάλος αριθμός διασωληνώσεων που έγιναν από ιατρούς που δεν ήταν αναισθησιολόγοι/εντατικολόγοι, ενώ μόνο ιατροί αυτής της ειδικότητας νομιμοποιούνται να διενεργούν διασωληνώσεις, ή ακόμη και νοσηλευτές ή τραυματιοφορείς.

 

10. -Η διακοπή της επικοινωνίας των ασθενών με τις οικογένειές τους, είτε με το πρόσχημα του κινδύνου του ιού, είτε και χωρίς προσχήματα, ώστε έχασαν την αναγκαία ψυχολογική στήριξη. Η οργάνωση ξέρει πολύ καλά ότι η ψυχολογία των ασθενών παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαδικασία νοσηλείας και ανάρρωσης. Και τη χτύπησαν ανελέητα. Κινητά «χάθηκαν» ή απομακρύνθηκαν από τους ασθενείς. Ή τα έκλεισε το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό.

 

Δεν «έπρεπε» να υπάρχει η επικοινωνία με τους συγγενείς, ώστε να εφαρμόζεται ανετότερα το πρωτόκολλο μέσα στο σκοτάδι της πληροφόρησης, η οποία και όταν υπήρχε, είναι άπειρες οι καταγγελίες των συγγενών για την απαράδεκτη, αγενή, ελλιπέστατη έως ανύπαρκτη, και αντιφατική συμπεριφορά των γιατρών στις δήθεν ενημερώσεις.

 

«Γιατρός είσαι και ρωτάς;», «και να σου πω, θα καταλάβεις;», «δεν έχουν σημασία αυτά» κ.λπ., είναι μερικά από τα «κλισέ» των απαντήσεων του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού στους συγγενείς των θυμάτων, ακόμα και στα ίδια, όταν «τολμούσαν» να ρωτήσουν για την κατάστασή τους και την αντιμετώπισή τους από τα νοσοκομεία.

 

Φυσικά, όπως εξηγούσα πάντα στους συγγενείς των θυμάτων, η συμπεριφορά αυτή των γιατρών δεν οφειλόταν σε κάποιον …ιό αγένειας που χτύπησε ξαφνικά τα νοσοκομεία, ούτε στον ίδιο τον…ιό (αν και σε αυτόν απέδιδαν σχεδόν τα …πάντα που συνέβαιναν στα νοσοκομεία, άλλοτε πετυχαίνοντας να παραπλανούν τους ασθενείς και τους συγγενείς τους, άλλοτε απλά εξοργίζοντάς τους), αλλά στην πλήρη άγνοιά τους για την πραγματική κατάσταση των ασθενών, αφού αυτοί το πρωτόκολλο του θανάτου εφάρμοζαν, ανεξαρτήτως της κατάστασης των ασθενών.  

 

Στην επίθεση στη ψυχολογία των ασθενών σημαντικό ρόλο βεβαίως έπαιξαν και οι υπόλοιπες κατά τα άνω παράμετροι, το bullying, η εγκατάλειψη μέσα στις ακαθαρσίες, η γύμνια, το δέσιμο, η σαδιστική συμπεριφορά γιατρών και νοσηλευτών στους ασθενείς που διψούσαν και πεινούσαν, πίνοντας νερό ή τρώγοντας μπροστά τους, ή τοποθετώντας το φαγητό σε σημείο που δεν είχαν πρόσβαση ή το φαγητό ήταν άθλιο και δεν τρωγόταν ή τα συστατικά του έβλαπταν την υγεία των ασθενών.

 

Φυσικά, υπήρχε και το φανερό πρωτόκολλο του Ε.Ο.Δ.Υ. (τα ως άνω «προσχήματα»), σύμφωνα με το οποίο απαγορευόταν στους συγγενείς των ασθενών να επισκέπτονται τους ανθρώπους τους στα κολαστήρια, στις κλινικές και στις ΜΕΘ, δήθεν λόγω του «κινδύνου» του ιού. Οι ίδιοι όμως οι γιατροί και νοσηλευτές έχουν συλληφθεί άπειρες φορές να κυκλοφορούν μέσα στις ίδιες κλινικές και στις ΜΕΘ Covid-19 χωρίς ούτε καν μάσκα, και υπάρχουν έγγραφες σχετικές μαρτυρίες και αποδεικτικό υλικό στη ΜΗΝΥΣΗ, απόδειξη και αυτή η συμπεριφορά της απάτης και της γνώσης από πλευράς των γιατρών της πραγματικής σοβαρότητας και επικινδυνότητας του SARS–CoV-2. Ενός, δηλαδή, στην πραγματικότητα, απλού αναπνευστικού ιού, όπως η κοινή γρίπη. Αλλά και στους ίδιους τους συγγενείς, όταν τους απέκλειαν τη δυνατότητα να δούνε για ελάχιστα λεπτά τον άνθρωπό τους για να του τονώσουν τη ψυχολογία, κατά την αποχώρησή τους, τους παρέδιδαν με γυμνά χέρια, τα ρούχα του ασθενή με τον … «μαύρο θάνατο», τα πυρηνικά απόβλητα δηλαδή, για να τα πλύνουν στο σπίτι, αντιμετωπίζοντας τον ιό, σχεδόν ούτε ως κοινή γρίπη.

 

Άλλωστε αυτή η αντιφατική εικόνα του μέσα και του έξω από τα κολαστήρια, είναι και αυτή απόδειξη της απάτης:

 

Χωρίς μάσκα ή με απλές προφυλάξεις, πάνω από τον ζωντανό «κοβιντά», όπως πολύ καλά γνωρίζω ότι οι ίδιοι οι δολοφόνοι αποκαλούν τους ασθενείς με Covid-19, αλλά όταν πεθαίνει ο «κοβιντάς», καταλήγει σε σακούλα σε σφραγισμένο φέρετρο, το οποίο μεταφέρουν αστροναύτες, για να το βάλουν σε τάφο ειδικού σκοπού, μακριά από τους άλλους, μη τυχόν κολλήσει ο νεκρός από Covid-19 τον διπλανό νεκρό από τροχαίο και χρειαστεί ο τελευταίος να νοσηλευτεί, να διασωληνωθεί και πεθάνει …δεύτερη φορά.

 

Το στοιχείο όμως αυτό της απάτης ήταν αναγκαίο για την εγκληματική οργάνωση στη διαδικασία τρομοκράτησης των πολιτών, με την αναγκαία συνέργεια των ΜΜΕ, προκειμένου να τους πείσουν για τη φονικότητα του ιού.

 

11. -Η άνευ πραγματικού λόγου παράταση των νοσηλειών, ώστε να προσβληθούν με μαθηματική ακρίβεια οι ασθενείς με ενδονοσοκομειακά μικρόβια, οι οποίες και είναι σε πάρα πολλές περιπτώσεις και η πραγματική αιτία θανάτου των ασθενών, όπως άλλωστε αποδεικνύεται και στις νεκροψίες-νεκροτομές που πετυχαίνω, μετά από σφοδρή μάχη με την εγκληματική οργάνωση και τους συνεργούς της στις ιατροδικαστικές υπηρεσίες και στις Εισαγγελίες, να διενεργούνται σε σορούς ανθρώπων που πέθαναν με/από «Covid-19». Μικροβιακές λοιμώξεις, οι οποίες «εξαφανίστηκαν» και αυτές, όπως «εξαφανίστηκε» και η γρίπη. Μικροβιακές λοιμώξεις, στις οποίες η Ελλάδα, από πρωταθλήτρια που ήταν, κατέληξε ουραγός. Για να τις «επανεμφανίζω» εγώ στις νεκροψίες και στους ιατρικούς φακέλους.

 

12. -Η παράταση αυτή γινόταν είτε το αποδεχόταν, εξαπατημένος, ο ασθενής, είτε του επιβαλλόταν. Όπως αποδεικνύεται στη συνέχεια της ΜΗΝΥΣΗΣ, υπήρξαν πάρα πολλές περιπτώσεις όπου ασθενείς ζητούσαν εξιτήριο και τα νοσοκομεία αρνούντο να τα δώσουν.

 

Ανατράπηκαν συμπεριφορές και πρακτικές ολόκληρων δεκαετιών. Στην προ ΑΠΑΤΗΣ εποχή, ασθενείς που ζητούσαν να παραμείνουν προληπτικά στα νοσοκομεία, εκδιώχνονταν κακήν κακώς, επί ΑΠΑΤΗΣ ασθενείς ζητάνε εξιτήρια και κατακρατούνται παράνομα.

 

Οι παράνομες αυτές κατακρατήσεις διαπράχθηκαν, αφενός, στην καλύτερη για τους ασθενείς περίπτωση, για να μην αδειάζουν οι κλινικές Covid-19 και «χαλάει» η εικόνα του τρόμου των γεμάτων κλινικών, αφετέρου, στη χειρότερη περίπτωση, διότι τα νοσοκομεία είχαν σκοπό να εφαρμόσουν το πρωτόκολλο του θανάτου στους ασθενείς αυτούς και δεν «έπρεπε» να φύγουν.

 

13. -Η μη αντιμετώπιση σοβαρών τραυματισμών ή άλλων προβλημάτων, που προκλήθηκαν σκόπιμα ή μη μέσα στα κολαστήρια, και οι γιατροί-δολοφόνοι δεν τα αντιμετώπισαν, προκειμένου να επιτευχθεί ή διευκολυνθεί η διαδικασία εξόντωσης των ασθενών. Εγκεφαλικά, ανακοπές, εσωτερικά τραύματα, κομμένες αρτηρίες, όλα αυτά εξυπηρετούσαν την εφαρμογή του πρωτοκόλλου.

 

14. -Η σκόπιμη παράλειψη της εγκληματικής οργάνωσης να προμηθευτεί φάρμακα και αγωγές, οι οποίες αν χορηγούντο στους ασθενείς στα πρώτα στάδια της νόσου, θα απέτρεπαν τις νοσηλείες στις Μ.Ε.Θ., τις διασωληνώσεις και τον θάνατό τους.

 

Και επειδή, όπως συνέβη με τις συμπεριφορές των διευθυντών και των μελών της οργάνωσης, και των συνεργών της, οι οποίες πολύ γρήγορα κατέστησαν ξεκάθαρο, ότι ο ιός δεν είχε την επικινδυνότητα που ισχυρίζονταν ότι έχει, με την παραβίαση των μέτρων από τους ίδιους, ενώ η παραβίαση αυτή τους εξέθετε, υποτίθεται, σε θανάσιμο κίνδυνο, έτσι και με το φάρμακο, με την ασφάλεια που τους παρείχε η κάλυψη της εγκληματικής οργάνωσης από τα Μ.Μ.Ε. και τη Δικαιοσύνη, δημοσιοποίησαν οι ίδιοι περιπτώσεις χορήγησης φαρμάκων σε «ημέτερους» της οργάνωσης, όπου οι θετικοί στον ιό αυτοί «ημέτεροι» θεραπεύτηκαν ταχύτατα.

 

Υπάρχουν και δύο «παράπλευρες» παράμετροι του πρωτοκόλλου του θανάτου.

 

Αυτές αφορούν, αφενός στους χιλιάδες αυτούς ανθρώπους, τα σοβαρά προβλήματα υγείας των δεν αντιμετωπίστηκαν, αναγκαία, ακόμη και προγραμματισμένα χειρουργεία, αναβλήθηκαν επ’ αόριστον ή ματαιώθηκαν, στο όνομα της «πανδημίας».

 

Αφετέρου, είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι οδηγήθηκαν στην κατάθλιψη, ενώ πολλοί ήταν αυτοί που αυτοκτόνησαν, από τον εγκλεισμό τους ή, κυρίως, την οικονομική κατάρρευσή τους, η οποία επήλθε, είτε δια της καταστροφής της επιχείρησής τους, είτε δια της απόλυσής τους. Οι «παράπλευρες» αυτές συνέπειες της εφαρμογής των δύο πρωτοκόλλων, ήταν «αναγκαίες», διότι αυτά «πρέπει» να συμβαίνουν όταν αντιμετωπίζουμε μία «τρομερή πανδημία».

 

Πηγή