Χρυσό που ξεπερνά το ένα εκατ. δολάρια από ναυάγιο του 1857 έφερε στην επιφάνεια ερευνητική εταιρία. Αποτελεί μόνο ένα μικρό μέρος του αμάθητου θησαυρού.
Ο εντοπισμός θησαυρού για τους περισσότερους αποτελεί όνειρο ζωής κανείς ωστόσο δεν μπορεί να φανταστεί ότι μπορεί να γίνει ο χειρότερος εφιάλτης.
Η επιχείρηση ανέλκυσης των χιλιάδων χρυσών νομισμάτων και ράβδων χρυσού από το ναυάγιο του ατμόπλοιου «Σέντραλ Αμέρικα», στα ανοιχτά της Νότιας Καρολίνας των ΗΠΑ, είναι μία από αυτές τις περιπτώσεις καθώς σήμανε 25 χρόνια νομικών διενέξεων.
Το πλοίο βυθίστηκε αύτανδρο το 1857 με 425 ψυχές. Το κουφάρι του ωστόσο εντοπίσθηκε το 1988, σε βάθος 2,4 χλμ.
Παρά το γεγονός ότι η ομάδα που εντόπισε το ναυάγιο έβγαλε από τα έγκατα του ωκεανού 1 δισ. δολάρια σε χρυσό, πλήθος ασφαλιστών και οργισμένων επενδυτών έσπευσε να καταθέσει αγωγές στα αμερικανικά δικαστήρια.
Η ανέλκυση του ναυαγίου έμεινε έτσι στα χαρτιά, μπλεγμένη σε μακρόσυρτους δικαστικούς αγώνες. Το 2012, ο άνθρωπος που είχε εντοπίσει το «Σέντραλ Αμέρικα» κηρύχθηκε φυγόδικος.
Πλέον, αφού ξεπεράσθηκαν τα νομικά προσκόμματα, όπως διαβάζουμε στο kontranews, ιδιωτική εταιρεία πραγματοποίησε την πρώτη έρευνα στο ναυάγιο, ύστερα από δύο δεκαετίες, για να διαπιστώσει ότι ο θησαυρός του παραμένει ασύλητος.
Στις 15 Απριλίου, η Odyssey Marine Explorer πόντισε ρομποτικό βαθυσκάφος στον Ατλαντικό, φέρνοντας στην επιφάνεια πέντε ράβδους χρυσού, αξίας 1,2 εκατ. δολαρίων. «Θέλουμε να αποδείξουμε ότι η ανάκτηση του θησαυρού μπορεί να γίνει σωστά», λέει ο διευθύνων σύμβουλος της Odyssey, Γκρεγκ Στεμ.
Την ημέρα της βύθισής του, το «Σέντραλ Αμέρικα» έπλεε προς τη Νέα Υόρκη, με φορτίο που προοριζόταν για τη στήριξη της ρευστότητας των τραπεζών της μεγαλούπολης. Το σκάφος των 125 μέτρων μετέφερε τόσο χρυσό, συνολικά 18 τόνους από τα ορυχεία της Καλιφόρνιας, που η απώλεια του φορτίου συνέβαλε καθοριστικά στον «πανικό του 1857», την πρώτη παγκόσμια οικονομική κρίση.
