Πρόκειται για μια εμπειρία πρωτοφανή
Δείτε μάχη στη Δαμασκό στη Συρία μεταξύ κυβερνητικών στρατευμάτων και τζιχαντιστών από τη θέση του οδηγού ενός συριακού τανκ Τ-72.
Στο βίντεο θα παρακολουθήσετε, σαν να είστε ο ίδιος μέρος της μάχης, τη διείσδυση σε εχθρικό έδαφος, την προστασία οδών ανεφοδιασμού, την καταστροφή θέσεων μάχης των τζιχαντιστών, αντεπίθεση τζιχαντιστών στα συριακά άρματα μάχης, περικύκλωση των τζιχαντιστών από τα τανκς και εντοπισμό νέων στόχων από τους παρατηρητές.
Αν και δεν είχα την ειδικότητα του αρματιστή, όμως σαν πρώην Ελλην αξιωματικός σχημάτισα την γνώμη ότι είναι απλά μια προπαγανδιστική ταινία, απλά για εξύψωση του ηθικού του δοκιμαζόμενου από τους τζιχαντιστές Συριακού λαού και τίποτε άλλο στην ουσία. Δεν είδα δηλαδή στη συγκεκριμένη ταινία ούτε τζιχαντιστές, ούτε κάποια επιτυχία- εξουδετέρωση συγκεκριμένης θέσης των τζιχαντιστών. Αντιθέτως, απελπίστηκα (γιατί ειλικρινά συμπαθώ τους Σύριους του Ασσαντ): Eίδα πολύ βαριά άρματα, δυσκίνητα, μάλλον ρωσικά, καλά ίσως για τις αχανείς πεδινές στέππες και τις συγκεντρωτικές μαζικές αρματομαχίες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου αλλά παντελώς απρόσφορα για ευέλικτη κίνηση μέσα σε πόλεις της Μέσης Ανατολής ή σε στενές οδούς, με στατικές κινήσεις των αρμάτων μπρος-πίσω και τανάπαλιν πίσω στις ίδιες θέσεις (!) και βολές των πυροβόλων τους στου…. κουτρούλη μάλλον το γάμο (!), καθαρά για λόγους φτηνού σκηνοθετικού εντυπωσιασμού. Δέντρα βαρούσαν, μπετόν αρμέ ερειπωμένων κτιρίων βαρούσαν (μερικά κτίρια μάλιστα χωρίς παράθυρα, απ’ όπου θα μπορούσε να πιθανολογήσει κάποιος βολές ελεύθερων σκοπευτών!), άδειες στάνες και γκρεμισμένα ερείπια και δη με τα πυροβόλα τους πολύ χαμηλά(!!). Εγώ είδα μια άσκοπη και αλόγιστη χρήση των πυρομαχικών, σε αχρείαστες βολές και προς “πιθανούς” στόχους που πιθανόν ούτε καν να ενέδρευαν ένοπλοι τζιχαντιστές! Σε μια στιγμή, μάλιστα, το ένα άρμα και το πυροβόλο του έφτασε τόσο κοντά στο πυροβόλο του άλλου, που τα αέρια και μόνης της βολής του άνοιξαν τη θυρίδα του παρατηρητή-οδηγού του άλλου άρματος (!!) και μετά προσπαθούσε να την κλείσει πάλι ο αρματιστής με κινήσεις του… πυροβόλου του (!), δείγμα ότι δεν υπάρχει ούτε καλή εκπαίδευση, ούτε τόλμη για ξεμύτισμα ανθρώπου εκτός του άρματος και φυσικά ούτε και συνοδεία των αρμάτων από πεζούς Σύρους στρατιώτες, πράγμα φυσικά που καθιστά -όπως εμείς διδαχτήκαμε στις Σχολές μας αλλά και από τη Στρατιωτική Ιστορία- τα άρματα ευάλωτα σε επιθέσεις με ριψη χειροβομβίδων ή φορητών ρουκετών ή με προσκόλληση ναρκών στις ερπύστριές τους προς αναγκαστική ακινητοποίησή τους, ή και σε επιθέσεις αυτοκτονίας κάποιων ίσως ζωσμένων με εκρηκτικά τζιχαντιστών- αυτοκτονίας. Πουθενά πάντως δεν είδα τέτοια προστασία των αρμάτων από ένοπλους πεζούς πίσω τους. Εκτός αν, οι παρατηρητές με τα κιάλια μέσα στο άρμα έβλεπαν κάτι συγκεκριμένο στους στόχους που βαρούσαν και με τέτοια ακρίβεια παρατήρησης, που εμείς οι “τρίτοι” θεατές της ταινίας δεν μπορούμε να παρατηρήσουμε… Και αυτό είναι πιθανό. Δεν ξέρω. Το ενθαρρυντικό είναι ότι παρατήρησα τελευταίας τεχνολογίας άρματα, αρκετά στον αριθμό, που με κάνουν να ελπίζω παρά τους μαζικούς βομβαρδισμούς των νατοϊκών πολεμικών αεροπλάνων που -δήθεν- βάλλουν -όπως λένε οι Δυτικοί εγκληματίες στην προπαγάνδα τους- κατά…. “θέσεων των τζιχαντιστών” στη Συρία, ενώ στην πραγματικότητα συνεχίζουν να βάλλουν κατά των αρμάτων, των ρωσσικών αντιαεροπορικών συστοιχιών και, γενικά, κατά των θέσεων ισχύος του Ασσαντ επειδή “απειλούν (δήθεν) τους εβραίους και το διπλανό Ισραήλ”! Και εμείς εδώ τρώμε την προπαγάνδα από τα αμερικανάκια και από τα ευρωπιόνια τους, μέσα από τα “δικά μας” ΜΜΕ (ότι δήθεν οι νατοϊκοί βομβαρδίζουν “θέσεις των τζιχαντιστών μέσα στη Συρία”!!!). Πληροφορώ λοιπόν τους καλόπιστους, ότι η συριακή πόλις Ράκκα, πρωτεύουσα του Ισλαμικού Χαλιφάτου, δεν έχει βληθεί από τους νατοϊκούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς ….ούτε μια φορά μέχρι σήμερα! Κάποιος άγνωστος… “θείος Σαμ” την προστατεύει προφανως και μένει η Ράκκα αεροπορικώς ανέπαφη και αβομβάρδιστη, για να παραμένει το Χαλιφάτο στη Συρία του Ασσαντ, αν ήθελαν οι νατοϊκοί θα την είχαν κάνει ΗΔΗ σκόνη, όπως παλιότερα το Βελιγράδι ή τη σερβική Βοσνία ή το Πετς…. Είναι λοιπόν μια ελπίδα ότι οι Συριοι του Ασσαντ διατηρούν ακόμη και σήμερα τόσα και τέτοια βαριά άρματα, παρά τους νατοϊκούς βοομβαρδισμούς! Επίσης ενθαρρυνντικό είναι ότι τα άρματά τους ανέπτυξαν μια ιδιαίτερη τεχνική “πλαγιοοπίσθιας” προστασίας του ενός αρματος από το άλλο, σε ένα σχήμα ρόμβου, όπου το ένα άρμα με το πυροβόλο του καλύπτει -σε τεραγωνικό σχημα- το ακάλυπτο τμήμα του άλλου άρματος. Οπως κάνει δηλαδή μια τετραδα πεζών κομμάντο, που κατά την πορεία τους ο ένας καλύπτει τα νώτα του άλλου προχωρώντας όλοι μαζί. Αυτά μπορεί καλύτερα να μας τα αναλύσει ΚΑΛΥΤΕΡΑ κάποιος ειδικός τεθωρακισμένος του Στρατού μας που θα παρατηρήσει την ταινία και τον παρακαλώ να το κάνει εδω σχολιάζοντας.
Ισως εγώ να κάνω τελικά λάθος στις εκτιμήσεις μου και το Συριακό αυτό Οπλο (Τεθωρακισμένα) να είναι καλύτερο απ’ ότι σχολιάζω.