Θεαματική συνέχεια θα έχει πιθανότατα η κλιμάκωση της έντασης στις ελληνορωσικές σχέσεις. Σύμφωνα με πληροφορίες της «κυριακάτικης δημοκρατίας» η ελληνική κυβέρνηση σκέφτεται να προχωρήσει και σε νέες απελάσεις. Αυτή τη φορά μάλιστα δεν θα πρόκειται περί διπλωματών αλλά θα είναι δύο πολύ ηχηρά ονόματα η απομάκρυνση των οποίων θα προκαλέσει πραγματικό σεισμό. Τα νήματα του εκβιασμού που θα επιχειρηθεί κινεί ο (γνωστός για τον ρόλο του στην Ουκρανία) Αμερικανός πρέσβης Τχέφρι Πάιατ που συχνά πυκνά διαφοροποιείται από τις κεντρικές επιλογές της κυβέρνησης Τραμπ, κάνοντας προσωπικό παιχνίδι. Ο ένας, που θα εκβιαστεί με απέλαση όπως αναφέρεται, είναι ο Ιβάν Σαβίδης και ο άλλος ο επίσης ομογενής επιχειρηματίας, στο χώρο του τουρισμού, Μπόρις Μουζενίδης. Η πιθανή απέλασή τους είναι στο τραπέζι χωρίς να μπορεί να αποκλειστεί ότι ο πραγματικός σκοπός είναι να πιεστούν για άλλες υποθέσεις και να εξαναγκαστούν (μετά τον εκβιασμό) σε «υποχωρήσεις» που επιθυμεί η κυβέρνηση (για τα …μάτια της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα) προκειμένου να εξασφαλίσουν την παραμονή τους.
Η κυβέρνηση φέρεται να συνδέει αυτά τα δύο πρόσωπα με τις «κινήσεις» που αναπτύχθηκαν το προηγούμενο διάστημα με αιχμή το θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών για την ονομασία των Σκοπίων και απειλεί να προχωρήσει στην απέλασή τους ως περαιτέρω απάντηση στη ρωσική πλευρά. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν πως σε ό,τι αφορά τον κ. Σαββίδη εξετάζεται εναλλακτικά το σενάριο να ακυρωθεί η παραχώρηση του 67% του λιμανιού της Θεσσαλονίκης στην κοινοπραξία στην οποία συμμετέχει ο επιχειρηματίας ή να εξαναγκαστεί να πωλήσει το δικό του μερίδιο. Αντίθετα, όπως σημειώνεται, δεν είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης να δημιουργηθεί πρόβλημα στο ιδιοκτησιακό καθεστώς του ΠΑΟΚ, κάτι που έτσι κι αλλιώς θα ενεργοποιούσε ευρύτερες ευαισθησίες στη βόρεια Ελλάδα.
Ο Μπ. Μουζενίδης με καταγωγή –όπως ο Ι. Σαββίδης– από τα ελληνικά φτωχά χωριά της Τσάλκα στη Γεωργία, εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και ξεκινώντας από σερβιτόρος και οδηγός τουριστικού λεωφορείου βρέθηκε μέσα σε 20 χρόνια με μια αυτοκρατορία τουριστικών επιχειρήσεων, να μονοπωλεί σχεδόν τη ρωσική αγορά με ιδιαίτερα έμφαση στον θρησκευτικό τουρισμό και τις εκδρομές στο Άγιο Όρος και με στενές σχέσεις με τον Βλ. Πούτιν και το πολιτικό σύστημα της Μόσχας.
Οι συζητήσεις και οι σχεδιασμοί αυτοί επιβεβαιώνουν ότι η εμπλοκή που προέκυψε συνδέεται με γενικότερες γεωπολιτικές ισορροπίες και ανταγωνισμούς στην περιοχή των Βαλκανίων. Είναι ενδεικτικό ότι το Λιμάνι της Θεσσαλονίκης αποτέλεσε «μήλον της έριδος» πριν από αρκετό καιρό και φαινομενικά σε χρόνο ασύνδετο με την κατάληξη των διαπραγματεύσεων για το Σκοπιανό. Από τον Δεκέμβριο της περασμένης χρονιάς ο Αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα Τζέφρεϊ Πάιατ είχε πει δημοσίως ότι «είναι ασαφές ποιοι είναι οι πραγματικοί ιδιώτες επενδυτές και από πού προέρχονται τα χρήματά τους» όσον αφορά στην αποκρατικοποίηση του ΟΛΘ. Ακόμη πιο «εμφατικά» μίλησε για την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης μόλις τον περασμένο Απρίλιο αμφισβητώντας τη «διαφάνεια της συναλλαγής» και αναφερόμενος «στην πηγή της χρηματοδότησης, που περιλαμβάνει μια εγγυητική επιστολή από ρωσική τράπεζα, η οποία βρίσκεται υπό αμερικανικές κυρώσεις». Λίγες ημέρες νωρίτερα είχε ανακηρυχθεί από το ΤΑΙΠΕΔ πλειοδότης για την απόκτηση του 67% του «Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης Α.Ε.» η κοινοπραξία του γερμανικού fund «Deutsche Invest Equity Partners GmbH», της γαλλικής «Terminal Link SAS» και της «Belterra Investments Ltd.» συμφερόντων του Ιβάν Σαββίδη. Την ίδια ώρα η αμερικανική πλευρά δεν κρύβει το ενδιαφέρον της για τις ιδιωτικοποιήσεις των άλλων λιμανιών της βόρειας Ελλάδας, στην Αλεξανδρούπολη και την Καβάλα. «Παρουσιάζουν νέες ευκαιρίες για επιχειρηματική και αγροτική ανάπτυξη. Είδα από πρώτο χέρι το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και γνωρίζω ότι μπορεί να λειτουργήσει ως στρατηγικό σημείο διαμετακόμισης» είχε πει επίσης ο κ. Πάιατ.
Ο έλεγχος του λιμανιού της Θεσσαλονίκης είναι πολύ κρίσιμος σε σχέση και με τα Σκόπια. Το άρθρο 13 της συμφωνίας των Πρεσπών έχει καταστεί ήδη επίμαχο καθώς προβλέπει, με βάση το Δίκαιο της Θαλάσσης, τη δυνατότητα του γειτονικού κράτους -μετά την αναγνώριση του ως «Βόρειας Μακεδονία»- για «έξοδο» στο Αιγαίο με χρήση του Λιμένα της συμπρωτεύουσας. Όπως υποστηρίζεται, η δυνατότητα αυτή συνεπάγεται και παραχώρηση στα Σκόπια δικαιωμάτων επί της ελληνικής ΑΟΖ!
Η γεωστρατηγική σημασία του δεύτερου μεγαλύτερου Λιμένα της χώρας συνδέεται και με τις συζητήσεις για τη δημιουργία πλωτής διώρυγας για τη μεταφορά εμπορευμάτων από τον Δούναβη, τον Μοράβα και τον Αξιό -καταλήγοντας στον Θερμαϊκό Κόλπο – που εκτιμάται ότι θα στοιχίσει περίπου 17 δισεκατομμύρια δολάρια. Το έργο αυτό, από τα μεγαλύτερα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, υπολογίζεται ότι μπορεί να αποπερατωθεί σε έξι με επτά χρόνια και κατ’ αυτόν τον τρόπο, η Βόρεια Ευρώπη θα έρθει κατά 1200 χιλιόμετρα πιο κοντά στο Αιγαίο αλλάζοντας θεαματικά τα δεδομένα στο παγκόσμιο εμπόριο. Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος που κατά τους γνωρίζοντες η Ολλανδία αντιδρά εντόνως στην ενταξιακή διαδικασία των Σκοπίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς απειλείται η πρωτοκαθεδρία του Ρότερνταμ που αποτελεί σήμερα το μεγαλύτερο λιμάνι της Ευρώπης. Οι σχετικές συζητήσεις για το πλωτό κανάλι μπαίνουν σε νέα φάση μετά τη συμφωνία των Πρεσπών και αποκαλύπτουν πόσο βαθύτερα είναι τα συμφέροντα που (πέραν της διπλωματικής και στρατιωτικής επιρροής) αναμετρώνται «πίσω» από το θέμα της ονομασίας και χάριν των οποίων η ελληνική πλευρά συνθηκολόγησε…
Η κλιμάκωση της έντασης με την Ρωσία, που έχει εκφράσει ρητά την αντίθεσή της με τη συμφωνία των Πρεσπών και την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, απειλεί ωστόσο με σοβαρές παρενέργειες την χώρα μας που δεν περιορίζονται ασφαλώς στα διπλωματικά αντίμετρα των αναμενόμενων απελάσεων Ελλήνων διπλωματών. Η κυβέρνηση επιχειρεί μια πολύ δύσκολη και μάλλον ανέφικτη ισορροπία σε τεντωμένο σχοινί διότι δεν επικρέμαται μόνο η απειλή μιας ρωσικής ταξιδιωτικής οδηγίας που θα αποτελούσε πολύ μεγάλο πλήγμα στον τομέα του τουρισμού. Οι τελευταίες εξελίξεις εκτιμάται ότι θα «διευκολύνουν» έτι περαιτέρω την προσέγγιση της Ρωσίας με την Τουρκία σε στρατιωτικό, γεωπολιτικό και ενεργειακό επίπεδο σε μια συγκυρία που η επιθετικότητα και οι προκλητικές αξιώσεις της Άγκυρας σε βάρος της Ελλάδας, στο Αιγαίο και στην Θράκη, τείνουν να ξεπεράσουν όλες τις κόκκινες γραμμές…
Ανδρέας Καψαμπέλης- press-gr.com
