ΑΡΜΑΓΕΔΔΩΝ ΣΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΛΟΓΩ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟΥ: ΤΑ ΕΦΙΑΛΤΙΚΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΠΕΧΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ – ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΑ 73 ΕΤΗ! ΜΕΙΩΣΗ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΚΑΤΑ 30%

Μέτρα σοκ για το ασφαλιστικό σύστημα ή χρηματοδότησή του με πρόσθετους πόρους ύψους 0,5% του ΑΕΠ. Αυτές είναι οι δύο εναλλακτικές λύσεις για το ασφαλιστικό σε βάθος 40 έως 50 ετών, εξαιτίας του οξυμένου δημογραφικού προβλήματος.

Ορισμένα από τα μέτρα που αναφέρονται είναι εφιαλτικά, καθώς ανεβάζουν το όριο συνταξιοδότησης στα 73 έτη, μειώνουν τις συντάξεις κατά 30% και εκτινάσσουν τις ασφαλιστικές στο 35% (για κύρια και επικουρική σύνταξη). Πρόκειται για αναλογιστικές μελέτες που εκπονούν εναλλακτικά σενάρια για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων του δημογραφικού προβλήματος. Το δίλλημα αύξηση ορίων ή κατάρρευση, παραμένει, υπό το βάρος των διαρκώς επιδεινούμενων στοιχείων του δημογραφικού προβλήματος. Η επιδείνωσή του θέτει επώδυνα διλήμματα για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων που επιφέρει στο ασφαλιστικό σύστημα, το οποίο χωρίς τη λήψη μέτρων θα οδηγηθεί – αργά αλλά σταθερά – σε κατάρρευση.

Μαύρα μαντάτα

Τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ αλλά και οι εκθέσεις διεθνών οργανισμών όπως ο ΟΟΣΑ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καταγράφουν τη δυσοίωνη εικόνα της επιδείνωσης των στοιχείων του δημογραφικού προβλήματος. Η αντιμετώπιση των επιπτώσεων είναι σύνθετη: ο ΟΟΣΑ εκτιμά ότι η χώρα μας θα υποχρεωθεί σε αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης κατά σχεδόν 1,5 χρόνο έως το 2035 και κατά συνολικά 2,8 χρόνια έως το 2050. Το δίλλημα αύξηση ορίων ή κατάρρευση, παραμένει, υπό το βάρος των διαρκώς επιδεινούμενων στοιχείων του δημογραφικού προβλήματος. Κι αυτό ανεξαρτήτως των επιμέρους μέτρων που ενδέχεται να ληφθούν, προκειμένου να βελτιωθούν παραμετρικά προβλήματα του ασφαλιστικού. Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία σύμφωνα με τα οποία – εάν δεν επιλυθεί το οξύτατο εθνικό δημογραφικό πρόβλημα – κατά το έτος 2070, κάθε ένα άτομο ηλικίας άνω των 65 ετών θα αντιστοιχεί σε ένα – ίσως και λιγότερο – άτομο σε ηλικία εργασίας, δηλαδή οικονομικά ενεργό. Οι επανηλλειμμένες μειώσεις των συντάξεων και οι αυξήσεις των ορίων συνταξιοδότησης, καθίστανται ανενεργές – σε βάθος χρόνου –, εάν δεν βρεθούν λύσεις στο οξυμένο δημογραφικό πρόβλημα.

Οι μελέτες

Μελέτες πανεπιστημιακών παραθέτουν το δίλημμα στο οποίο – αργά ή γρήγορα – θα κληθεί να επιλέξει το πολιτικό σύστημα της χώρας: Μέτρα σοκ ή χρηματοδότηση του συστήματος με πρόσθετους πόρους ύψους 0,5% του ΑΕΠ.

Σύμφωνα με τους πανεπιστημιακούς κ. Σ. Ρομπόλη και του αναλογιστή κ. Β. Μπέτση που προβάλουν τα σημερινά στοιχεία στο έτος 2070, κατά το έτος αυτό « το εργατικό δυναμικό θα μειωθεί σε σχέση με το 2020 κατά 29%, ενώ οι συνταξιούχοι θα αυξηθούν κατά 13% σε σχέση με το 2020». Η μελέτη για το δημογραφικό των δύο ερευνητών εκτιμά ότι το προσδόκιμο ζωής θα αυξάνεται – συνεχώς – μέχρι το 2065. Θεωρεί όλες τις άλλες οικονομικές και δημογραφικές παραμέτρους σταθερές. Στην περίπτωση αυτή το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, εκτιμάται ότι θα επιβαρυνθεί, μόνο εξαιτίας της αύξησης του προσδόκιμου ζωής, κατά 49,4 δισ. ευρώ.

Ως εκ τούτου για την χρηματοδότηση της επιβάρυνσης του συστήματος, εξαιτίας της αύξησης του προσδόκιμου ζωής, θα πρέπει να βρεθούν επιπλέον πρόσθετοι πόροι ύψους 0,5% του ΑΕΠ. Διαφορετικά απαιτούνται εφιαλτικά μέτρα όπως η μείωση των συντάξεων κατά 30%, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 73 έτη έως το 2060 η αύξηση των εισφορών για την κύρια σύνταξη από 20% που είναι σήμερα σε 27% και στην επικουρική από 6% σε 8,1%.

Ρεπορτάζ εφημερίδα ΜΑΚΕΛΕΙΟ