Αντίστροφα κυλάει ο χρόνος για τις εκλογές της Κυριακής. Είναι οι πρώτες κάλπες που στήνονται ύστερα από σχεδόν τέσσερα χρόνια, από τον Σεπτέμβριο του 2015 όταν ο Τσίπρας -μετά την κωλοτούμπα του καλοκαιριού και την πρώτη μεγάλη προδοσία με την μετατροπή του Όχι του 62% του ελληνικού λαού σε ένα ντροπιαστικό και δουλικό Ναι- κατάφερε να εξαπατήσει τον ελληνικό λαό και να κατσικωθεί στην εξουσία. Αυτός και οι μποσλεβίκοι του...
Εντελώς αντίθετα με το κλίμα που επικρατούσε τότε, αυτή τη φορά οι εκλογές γίνονται με τους Έλληνες να έχουν καταλάβει και να έχουν νιώσει για τα καλά στο πετσί τους την εξαπάτηση και τις προδοσίες που έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια ο Τσίπρας και η παρέα του. Εκτός από τον Τσίπρα και τους δικούς του, τα μαύρα του τα χάλια έχει και το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα του λεγόμενου «δημοκρατικού» και «συνταγματικού» τόξου. Από την μία πλευρά ο ΣΥΡΙΖΑ και οι παραφυάδες του και από την άλλη η Νέα Δημοκρατία και οι δικοί της δορυφόροι, αποτελούν τις όψεις του ίδιου νομίσματος. Ενός νομίσματος που έχει χάσει πια την αξία του και σε λίγο δεν θα θα έχει ούτε καν συλλεκτικό ενδιαφέρον…
Μέσα σε αυτή την κατάσταση, λίγο πριν από την κάλπη μπορεί να συγκρούονται και να τσακώνονται μεταξύ τους με τις γνωστές κοκορομαχίες είτε μέσα από τις τηλεοράσεις είτε από τα προεκλογικά μπαλκόνια, αλλά έχουν και κοινές αγωνίες γιατί βλέπουν ότι καταρρέουν όλοι μαζί.
Ο μεγάλος καβγάς γίνεται μάλιστα τώρα για το ποιος θα είναι πρώτο κόμμα, πόση θα είναι η μεταξύ τους διαφορά και ποιο ακριβώς ποσοστό θα πάρει κάθε κόμμα. Αυτά όμως γίνονται στο προσκήνιο, γιατί στο παρασκήνιο γίνονται άλλα. Το χρήμα ρέει άφθονο για την εξαγορά ψήφων… Και δεν μιλάμε μόνο για τις παροχές και τα μέτρα – αντίδωρα που ανακοινώνει η κυβέρνηση ή για τις εξαγγελίες που κάνει η αντιπολίτευση. Και δεν μιλάμε μόνο για τα κονδύλια που μέσω ΕΣΠΑ όπως αποκαλύφθηκε μοιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ σε Ρομά και άλλες τέτοιες κοινωνικές ομάδες για να τους εξαγοράσει εν όψει των εκλογών και να τους χρησιμοποιεί ακόμη και για μεταφερόμενους χειροκροτητές στις άδειες πλατείες του Τσίπρα. Μιλάμε για το χρήμα που διακινείται από χέρι σε χέρι από τους κάθε λογής σύγχρονους …Μαυρογιαλούρους, είτε για την ευρωβουλή είτε για την τοπική αυτοδιοίκηση, ώστε να «μαζέψουν ψήφους». Όσο κι αν ακούγεται απίστευτο και θυμίζει περασμένες δεκαετίες, υπάρχουν περιπτώσεις υποψηφίων που έχουν οργανώσει ειδικά έμπιστα συνεργεία -ή ακόμη και μίνι «ταχυδρομικές» εταιρείες- που στέλνουν λεφτά ως αντιπαροχή για την ψήφο που θα πάρουν. Η δουλειά αυτή γίνεται εντελώς στα μουλωχτά αλλά δείχνει σε πιο βαθμό έχει προχωρήσει η παρακμή και η σαπίλα. Σε αυτά πρέπει να προστεθούν φυσικά και οι καμπάνιες που κάνουν διάφοροι υποψήφιοι από όλες τις πλευρές. Μπορεί οι καμπάνιες αυτές να μην έχουν τον «φαντασμαγορικό» χαρακτήρα και την χλιδή του παρελθόντος, αλλά κυκλοφορεί και μέσω αυτών μπόλικο για τα δεδομένα της εποχής χρήμα. Στημένα δημοσιεύματα, πληρωμένες «συνεντεύξεις», οργανωμένες επιθέσεις ή μαχαιρώματα σε βάρος αντιπάλων ακόμη και του ίδιου χώρου, κωλοτούμπες και μεταλλάξεις, απ’ όλα έχει ο μπαξές και φυσικά όλα αυτά είναι …κάτω από το τραπέζι.
Έχει σημασία μάλιστα ότι το μαύρο αυτό χρήμα που διακινείται μέχρι και την τελευταία στιγμή προέρχεται από «χορηγούς» που δεν είναι άλλοι από επιχειρηματίες, λιγότερο ή περισσότερο διαπλεκόμενοι. Αυτοί που ξέρουν καλά την πιάτσα αυτή, που ξέρουν πρόσωπα και καταστάσεις, υπολογίζουν σε αρκετές δεκάδες τα εκατομμύρια που «άλλαξαν χέρια» αυτό το διάστημα. Και προσέξτε, δεν αναφέρονται μόνο στο χρήμα που πήγε για τα αλισβερίσια των υποψηφίων ευρωβουλευτών, περιφερειαρχών και δημάρχων. Αναφέρονται και στο χρήμα που πήγε στα κομματικά ταμεία. Διότι μπορεί τα κόμματα και οι ηγεσίες τους να προσποιούνται ότι έχουν …αποκηρύξει το παρελθόν τους και δεν κάνουν πια τα ίδια, αλλά είναι ψεύτες πρώτου μεγέθους. Τα κομματικά ταμεία γέμισαν μίζες για άλλη μια φορά. Στο όνομα της ενίσχυσης του κόμματος για τις ανάγκες της προεκλογικής εκστρατείας τους, οι επιφορτισμένοι «ταμίες» τους στα πρότυπα του Τσουκάτου από το ΠΑΣΟΚ ή του Βαρθολομαίου από τη ΝΔ- που είναι βέβαια καινούργια πρόσωπα- συγκέντρωσαν μεγάλα ποσά τα οποία φυσικά και είναι άγνωστο που ακριβώς κατέληξαν. Πόσα από αυτά πήγαν για να καλύψουν όντως προεκλογικά έξοδα και πόσα πήγαν σε …ιδιωτικά ταμεία.
Σύμφωνα με πολύ αξιόπιστες πηγές μάλιστα υπήρξαν και θέσεις υποψηφίων στα ψηφοδέλτια για τις εκλογές της Κυριακής που αγοράστηκαν. Η ταρίφα ήταν ανάλογη με το αξίωμα. Άλλη τιμή για υποψήφιο δήμαρχος, άλλη για τις περιφέρειες κι άλλη για τους ευρωβουλευτές. Υπήρξαν και περιπτώσεις που το τίμημα δεν ήταν σε ρευστό αλλά περιλάμβανε συμφωνίες για κάποια «deals»επιχειρηματικά, μεταβιβάσεων, εξαγορών κλπ αξίας πολλών δεκάδων εκατομμυρίων….
Από όλα αυτά φαίνεται ότι το σημερινό σάπιο σύστημα, την ώρα που καταρρέει, εξαχρειώνεται εντελώς και προσπαθεί να …αρπάξει μέσω των εκπροσώπων του ό,τι μπορεί. Είτε στον ΣΥΡΙΖΑ, είτε στη ΝΔ -και όχι μόνο- βλέποντας ότι αυτές οι εκλογές μπορεί να γίνουν ο τάφος ολονών τους και το μαύρισμα από την ελληνική κοινωνία να είναι πολύ άγριο, κάνουν την τελευταία ίσως μεγάλη αρπαχτή…
Mαυρογιαλούρος-ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΚΕΛΕΙΟ
