ΚΩΣΤΑΣ ΣΗΜΙΤΗΣ, Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΟΛΕΤΗΡΑΣ: ΙΜΙΑ, ΟΤΣΑΛΑΝ, ΦΟΥΣΚΑ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟΥ, ΘΡΗΣΚΕΥΜΑ ΣΤΙΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ, ΕΘΝΙΚΕΣ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ, ΕΥΡΩ, ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΔΟΜΩΝ, ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΚΑΙ ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΣΤΗΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ

Έφυγε από τη ζωή ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, σε ηλικία 88 ετών.
Σύμφωνα με πληροφορίες βρισκόταν στο εξοχικό του στους Αγίους Θεοδώρους από όπου και διακομίσθηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο νοσοκομείο της Κορίνθου στις 07:31 χωρίς τις αισθήσεις του, όπου και διαπιστώθηκε ο θάνατός του στις 8 παρά 10, μετά από ανεπιτυχείς προσπάθειες ανάνηψης, σύμφωνα με τον διοικητή του Νοσοκομείου Κορίνθου, Γρηγόρη Καρπούζη και σύμφωνα με τοπικά μέσα της Κορίνθου, αυτή την ώρα διενεργείται ιατροδικαστική εξέταση για να διαπιστωθούν τα αίτια του θανάτου του.

Ο Κώστας Σημίτης γεννήθηκε στον Πειραιά στις 23 Ιουνίου 1936.

Υπήρξε καθηγητής πανεπιστημίου και πολιτικός.

Σπούδασε νομικά και οικονομικά στη Γερμανία και στην Αγγλία, όπου γνώρισε τη σύζυγο του Δάφνη Σημίτη, το γένος Αρκαδίου, με την οποία απέκτησε δύο κόρες, τη Φιόνα και τη Μαριλένα.
Συμμετείχε ενεργά στον αντιδικτατορικό αγώνα (1967-1974), το 1970 στη Γερμανία έγινε μέλος του ΠΑΚ (Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα) και το 1974 ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ, συμβάλλοντας καθοριστικά και στην διατύπωση της «Διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη».
Μετά την πτώση της Χούντας το 1974, υπήρξε από τους ιδρυτές του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος (ΠΑ.ΣΟ.Κ.) και ανέλαβε αρκετές υπουργικές θέσεις, όταν το κόμμα του ανέλαβε την εξουσία.
Συμμετείχε στο πρώτο Εκτελεστικό Γραφείο και στην πρώτη Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ.
Στις 18 Ιανουαρίου του 1996 διαδέχτηκε τον Ανδρέα Παπανδρέου στην πρωθυπουργία μετά από ψηφοφορία της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ.

Στο 4ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, μετά τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου, ο Κώστας Σημίτης εξελέγη πρόεδρος τους ΠΑΣΟΚ έναντι του ‘Ακη Τσοχατζόπουλου.
Στο 5ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το Μάρτιο του 1999 επανεκλέχθηκε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Στις εθνικές εκλογές της 9ης Απριλίου 2000 επανεκλέχθηκε πρωθυπουργός, με αύξηση του ποσοστού του ΠΑΣΟΚ και στο 6ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ που ακολούθησε, τον Οκτώβριο του 2001, εκλέχθηκε για τρίτη φορά πρόεδρος του Κινήματος.
Στις 7 Ιανουαρίου 2004, με στόχο την ομαλή πολιτική διαδοχή, ανακοίνωσε την παραίτησή του από την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, παραμένοντας όμως πρωθυπουργός μέχρι τη λήξη και της δεύτερης θητείας του και τη διενέργεια των κοινοβουλευτικών εκλογών στις 7 Μαρτίου 2004.

Ιδιωτικοποιήσεις 

Όπως σημειώνεται στην επίσημη ιστοσελίδα του πρώην πρωθυπουργού, «επί πρωθυπουργίας του επεδίωξε τον εκσυγχρονισμό της ελληνικής κοινωνίας, ιδιαίτερα για τη σταθεροποίηση και την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας καθώς και την ενδυνάμωση της θέσης της Ελλάδας στην Ευρώπη και στον διεθνή περίγυρο της».
Ωστόσο η πρωθυπουργία του συνδέθηκε τόσο με σημαντικές στιγμές όπως η ένταξη στην ΟΝΕ, όσο και με πρωτοφανή σκάνδαλα, όπως «η φούσκα του Χρηματιστηρίου, ώστε η τελευταία του κυβέρνηση να μείνει στην ιστορία ως η πλέον διεφθαρμένη!
Ως πρωθυπουργός προώθησε μία μετριοπαθή εξωτερική πολιτική ταυτόχρονα με την ιδιωτικοποίηση του μεγάλου ελληνικού δημόσιου τομέα, στοχεύοντας σε μία οικονομική σταθερότητα σύμφωνα με τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όμως η δεύτερη θητεία του συνοδεύτηκε από την εφαρμογή μέτρων λιτότητας, με στόχο τη μείωση του πληθωρισμού και του εθνικού χρέους.
Επιτυχία της πολιτικής του θεωρείται η ένταξη της Ελλάδας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση το 2001, ωστόσο, η «δημιουργική λογιστική» που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις του για να επιτευχθεί ο στόχος της ΟΝΕ, δημιούργησαν την «φούσκα του Χρηματιστηρίου»!

Το σκάνδαλο στο Χρηματιστήριο

Η ραγδαία άνοδος των τιμών των μετοχών στο ΧΑΑ, γνωστή και ως «φούσκα του Χρηματιστηρίου» είχε ξεκινήσει ήδη από το 1997.
Η έναρξη της φούσκας απέφερε υψηλά κέρδη σε μικρό αριθμό επενδυτών μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα την προσέλκυση ολοένα και περισσότερων επενδυτών που επεδίωκαν να αντιγράψουν αυτή την επιτυχία.
Το καλοκαίρι του 1999, η ενασχόληση με το χρηματιστήριο είχε αγγίξει τα όρια φρενίτιδας, έχοντας φτάσει σε επίπεδα ρεκόρ.
Ακόμη και σε μικρά χωριά υπήρχαν ΕΛΔΕ (εταιρείες λήψης και διαβίβασης εντολών) που λειτουργούσαν ως γραφεία διαμεσολάβησης για την αγορά και πώληση μετοχών και οι ενεργοί επενδυτές είχαν φτάσει το 1,5 εκατομμύριο!
Η πτώση ξεκίνησε την Δευτέρα, 20 Σεπτεμβρίου 1999 αλλά έγινε ιδιαίτερα αισθητή από τις 23 Σεπτεμβρίου 1999, όταν έγινε κραχ, και ο γενικός δείκτης σημείωσε πτώση 12,7% σε 3 ημέρες και πτώση άνω των 1.000 μονάδων σε μία βδομάδα.

Οι τιμές των περισσότερων μετοχών του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών «βούλιαξαν» και χιλιάδες «επενδυτές», ένα μεγάλο μέρος του απλού ελληνικού λαού που ακολουθώντας το «ρεύμα» επένδυαν οικονομίες μιας ζωής, είδαν αυτές τις οικονομίες και τις περιουσίες τους να εξανεμίζονται.
Οι πολυετείς δικαστικές διαμάχες για την εύρεση και την τιμωρία πιθανών ενόχων, γι’ αυτό και έγινε γνωστό ευρέως ως το «σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου», παρόλο που εν τέλει όλοι οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν.
Μετά το πέρας της πρωθυπουργικής θητείας και ως μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου συνέχισε να παρεμβαίνει στην δημόσια ζωή με ομιλίες και αρθογραφία.

Η θύμησή του θα συνεχίσει εσαεί να είναι αποκρουστική και θα στιγματίζεται από τα Ίμια, τον Οτσαλάν, το Χρηματιστήριο και την υπόθεση του θρησκεύματος στις ταυτότητες. Τώρα βρίσκεται στη δικαιοδοσία του Κυρίου.