ΜΑΥΡΗ ΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ! ΈΦΥΓΕ Ο….

Έχασε τη μάχη με την επάρατη νόσο, στις 29 Σεπτεμβρίου, σε ηλικία 79 ετών, ένας από τους πιο διακεκριμένους και δραστήριους αξιωματικούς της Πολεμικής μας Αεροπορίας, ο Επίτιμος Αρχηγός Ευάγγελος Παπασταματίου.

Κηδεύτηκε την 1η Οκτωβρίου στην Αγία Παρασκευή, ενώ η ταφή θα γίνει στις 2 Οκτωβρίου στην ιδιαίτερη και πολύ αγαπημένη του πατρίδα της συζύγου του Χαράς, στην Τσαγκαράδα Πηλίου.

Ο Αντιπτέραρχος Ευάγγελος Παπασταματίου ήταν ένας από τους ηρωικούς πιλότους της «Επιχείρησης Νίκη» με τα αεροσκάφη «NORATLAS» στην Κύπρο, κατά τις δραματικές ώρες της τουρκικής εισβολής το 1973. Επρόκειτο για μια αποστολή που χαρακτηρίστηκε ως «αυτοκτονία», κατά την οποία τα ελληνικά αεροσκάφη αποβίβασαν καταδρομείς και πολεμικό υλικό στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας, το οποίο και δεν έπεσε τελικά σε τουρκικά χέρια χάρη στη σθεναρή αντίσταση.

Από τα 13 NORATLAS που έφτασαν στην Κύπρο, επέστρεψαν με περιπετειώδη τρόπο τα 9, ένα εκ των οποίων του Βαγγέλη Παπασταματίου. Τις πρωτόγνωρες, για οποιονδήποτε Έλληνα πιλότο της σύγχρονης ιστορίας, και δραματικές στιγμές που έζησε κατά την προσγείωση στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας αποφεύγοντας τα τουρκικά πυρά, εκεί που άφησαν την τελευταία τους πνοή συνάδελφοί του καθώς και καταδρομείς του Ελληνικού Στρατού, τις περιγράφει στην αυτοβιογραφία του που εξέδoσε.

Έχοντας «γράψει» χιλιάδες ώρες σε «dogfights» με τους Τούρκους πιλότους στο Αιγαίο κυρίως στα νεανικά του χρόνια, ο χαμογελαστός αξιωματικός από τα Ψαχνά Ευβοίας διετέλεσε στη συνέχεια διοικητής σε διάφορες μάχιμες μονάδες της Πολεμικής Αεροπορίας. Υπηρέτησε μεταξύ άλλων εκπροσωπώντας τη χώρα μας σε μονάδες του ΝΑΤΟ στις ΗΠΑ και στις Βρυξέλλες, ενώ έφτασε να γίνει Αρχηγός του ΑΤΑ. Τιμήθηκε με πληθώρα μεταλλίων και «χρυσούς σταυρούς», ενώ μετέπειτα τιμήθηκε και από τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Τις κρίσιμες ώρες των γεγονότων των Ιμίων, για άλλη μια φορά υπερασπίστηκε την πατρίδα, αυτή τη φορά όχι από τους ουρανούς του Αιγαίου ή της Κύπρου, αλλά ως επικεφαλής του Αρχηγείου Τακτικής Αεροπορίας, περνώντας τότε δεκάδες ώρες άυπνος, όπως περιγράφει στο βιβλίο του, στο υπόγειο Εθνικό Κέντρο Αεροπορικών Επιχειρήσεων στο Πεντάγωνο.

Πάντα ενεργός και δραστήριος στην επαγγελματική και κοινωνική του ζωή, διακρινόταν για την παθιασμένη αγάπη του για την αεροπορία, που υπηρέτησε από όλα τα επίπεδα μέχρι και μετά την αποστρατεία του.

Οι σκέψεις του και τα γεγονότα που παραθέτει στο βιβλίο του «Η Ζωή Μου» (εκδόσεις Ασίνη) θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα πολύτιμο, συμβουλευτικό και κυρίως ρεαλιστικό εγχειρίδιο για κάθε εκπαιδευόμενο Ίκαρο στις μέρες μας.

Με τη Χαρά, γυναίκα και σύντροφο της ζωής του, που βρισκόταν στο πλάι του και μαζί του καθόλη τη διάρκεια του κοινού τους βίου, στα καλά και στα δυσάρεστα, απέκτησε δύο κόρες, την Ντέμη και την Κλαίρη, οι οποίες του πρόσφεραν την ύψιστη χαρά να γίνει παππούς, έχοντας από μία κόρη η κάθε μία.