Σαν σήμερα, στις 10 Απριλίου 1821, ανήμερα του Πάσχα, η οθωμανική εξουσία δολοφόνησε με απαγχονισμό τον πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριο Ε΄. Αιτία, η παράβαση της βασικής υποχρέωσης, που αναλάμβανε ο εκάστοτε Πατριάρχης από την υποδούλωση του Γένους, το 1453 και μετά, να εγγυάται και να επιβάλλει τη μόνιμη υποταγή στο Δοβλέτι των ραγιάδων. Από τις αρχές του Μαρτίου 1821, όταν η Πύλη πληροφορήθηκε την έκρηξη της επανάστασης στη Μολδοβλαχία και στη συνέχεια την έναρξή της στην Πελοπόννησο, ανησύχησε και άρχισε να κινείται και να υποκινεί τον φανατισμένο όχλο εναντίον των Ελλήνων της Πόλης. Στις 9 Μαρτίου 1821 επιδόθηκε στον πατριάρχη φιρμάνι του σουλτάνου Μαχμούτ. Με αυτό του ζητούσε να αποκηρύξει την εξέγερση και, χάριν εγγυήσεως, να αποστείλει ως ομήρους στις οθωμανικές φυλακές επτά μητροπολίτες.
- Παράλληλα, από τις 24 Μαρτίου 1821, άρχισαν οι εκτελέσεις επιφανών Φαναριωτών, και έναν αρχιερέα, τον Εφέσου Διονύσιο, τον απαγχόνισαν στο Βαλούκ παζάρ…
Υπό συνθήκες τρόμου και ενώ όλοι οι Έλληνες της Πόλης βρίσκονταν υπό το γιαταγάνι του Οθωμανού κατακτητή έγινε ο αφορισμός του Υψηλάντη και των συνεργατών του. Οι ιδεολόγοι εχθροί της Εκκλησίας απομονώνουν το γεγονός του αφορισμού. Σκοπίμως παραβλέπουν τις συνθήκες υπό τις οποίες συνέβη και αγνοούν το άλλο έργο του πατριάρχη Αγίου Γρηγορίου Ε΄. Στις 17 Ιουλίου 1821 και στον επιτάφιο λόγο που εκφώνησε ο Κωνσταντίνος Οικονόμος εξ Οικονόμων ενώπιον του λειψάνου του Πατριάρχη στην Οδησσό είπε, μεταξύ άλλων:
«Ποσάκις ο αοίδιμος κατεπάλαισεν ανδρείως ή φρονίμως ωκονόμησε προσταγάς τυραννικάς, αίτινες απέβλεπον εις καταφρόνησιν της Εκκλησίας του Χριστού. Πόσους ιδρώτας έχυσεν ίνα διατηρήση τα προνόμια της Ορθοδοξίας… Δις εξεβλήθη της πατριαρχείας ο μακάριος, ως άλλος Χρυσόστομος υπό της εξουσίας του σκότους… Εκτελέσας τους ιερούς της Αναστάσεως ύμνους, ελειτούργησε την εσχάτην επί γης ιερουργίαν και έφαγε το τελευταίον Πάσχα το μυστικόν… Ιδού της ασεβείας οι υπηρέται τον αρπάζουσι βιαίως και καταβιβάζουσιν εις σκοτεινήν φυλακήν. Δι’ όλης της τριημέρου Αναστάσεως εκρέματο επί ξύλου ο παναγιώτατος…».
Ο Γρηγόριος Ε΄ αναγνωρίστηκε ως άγιος στη συνείδηση του λαού αμέσως μετά τον απαγχονισμό του. Η επίσημη αναγνώριση έγινε το 1921, στα εκατό χρόνια από την Επανάσταση και τη δολοφονία του, από την Εκκλησία της Ελλάδος, με τη συμμετοχή και προεδρία του πατριάρχη Αλεξανδρείας Φωτίου. Σπανίως οι λόγιοι είναι κοντά στη λαϊκή συνείδηση. Ένας ποιητής που την εξέφρασε ήταν ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης. Στις 25 Μαρτίου 1872 κατά την τελετή αποκάλυψης του ανδριάντα του Πατριάρχη, στην πρόσοψη του Πανεπιστημίου Αθηνών [φωτ. δεξιά], εκφώνησε λόγο και απάγγειλε το ιστορικής διάστασης ποίημα που εμπνεύστηκε.
Το ποίημά του αρχίζει: «Πώς μας θωρείς ακίνητος;…Πού τρέχει ο λογισμός σου;…» και τελειώνει με το ότι ο Πατριάρχης θα ξυπνήσει «όταν στα δάση, στα βουνά, στα πέλαγα, βροντήση το φοβερό μας κήρυγμα: Χτυπάτε, πολεμάρχοι!… Μη λησμονείτε το σχοινί παιδιά του Πατριάρχη!».
Όποιος θέλει να εισέλθει, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, στο χώρο όπου τους τελευταίους αιώνες εδρεύει η πρωτόθρονη Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, γίνεται μάρτυρας ενός συνεχούς βουβού θρήνου, αλλά και τιμής σε έναν άνθρωπο που προτίμησε τη θυσία.
Κάθε χρόνο, στις 10 Απριλίου, ο Οικουμενικός Πατριάρχης ανάβει ένα κερί και προσεύχεται. Γιατί άραγε;
Ήταν 10 Απριλίου 1821. Σ’ αυτήν την κλειστή σήμερα μαύρη πύλη Οθωμανοί στρατιώτες κρέμασαν ένα χοντρό σχοινί με μια θηλιά. Στόχος τους δεν ήταν άλλος από τον Εθνομάρτυρα Πατριάρχη Γρηγόριο Ε΄ που παρά τις πιέσεις να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη και να φυγαδευτεί, προτίμησε να αντιμετωπίσει κατά πρόσωπο την μοίρα του.
Τον κρέμασαν στην κεντρική πύλη για να τον ατιμώσουν και να παραδειγματίσουν. Άφησαν το άψυχο κορμί του να κρέμεται εκεί για τρία μερόνυχτα. Με κόπους η σωρός του έφτασε στην Οδησσό για να αναπαυτεί, ενώ σήμερα τα λείψανα του, φυλάσσονται σε μαρμάρινη λειψανοθήκη, στον καθεδρικό ναό των Αθηνών.
Κάποιοι θέλουν να πείσουν τον Ελληνισμό πως ο Γρηγόριος ήταν ένας «προδότης» που για να διασωθεί είχε αφορίσει την Επανάσταση του Υψηλάντη. Μια μικρή αναζήτηση στις πηγές ωστόσο αποδεικνύει το ακριβώς αντίθετο.
Παρά την διαφωνία του –όπως υποστηρίζουν κάποιοι ιστορικοί- για το χρόνο που θα έπρεπε να πραγματοποιηθεί η Επανάσταση, ο Γρηγόριος Ε΄ είχε στηρίξει με κάθε μέσον τον Ελληνισμό.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό το γεγονός ότι ο Γρηγόριος θα μπορούσε να είχε σωθεί. Αρκετοί ήταν αυτοί που τον πίεζαν να φυγαδευτεί. Ο Υψηλάντης είχε στείλει πλοίο για να τον μεταφέρει μακριά από τον Σουλτάνο. Για τον Γρηγόριο όμως αυτό δεν υπήρχε σαν επιλογή!
Όπως αναφέρει η Wikipedia, σύμφωνα με τον πανηγυρικό που εκφώνησε για τον Πατριάρχη το 1853 ο Γεώργιος Τερτσέτης, όπως αυτός μεταφέρεται από τον ανιψιό του Πατριάρχη, ο Γρηγόριος Ε’ απέρριψε προτάσεις υπαλλήλων ξένων πρεσβειών να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη λέγοντας: «Μη με προτρέπετε εις φυγήν, μάχαιρα θα διέλθη τας ρύμας της Κωνσταντινουπόλεως και των λοιπών πόλεων των χριστιανικών επαρχιών. Υμείς επιθυμείται, εγώ μετημφιεσμένος να καταφύγω…ουχί! Εγώ δια τούτω είμαι πατριάρχης, όπως σώσω το έθνος μου…ο θάνατός μου ίσως επιφέρει μεγαλυτέραν οφέλειαν από την ζωή μου…Ναι, ας μη γίνω χλεύασμα των ζώντων. Δε θα ανεχτώ ώστε εις τα οδούς της Οδησσού, της Κέρκυρας και της Αγκώνος, διερχόμενον εν μέσω των αγύιων, να με δακτυλοδεικτούσι λέγοντες, Ιδού έρχεται ο φονεύς πατριάρχης».
Η αγιοκατάταξη του έγινε στις 10 Απριλίου 1921
Μπραβο στο makeleio ποτ τιμα δια του παροντος αρθρου τον Αγιο κ Εθνομαρτυρα.
Διπλο αμαραντο στεφανι στον Πατριαρχη Γρηγοριο Ε’.
Πείτε και στον κόσμο ποιοι λιθοβολουσαν το άψυχο σώμα, το αγόρασαν από τον σουλτάνο, το έσυραν στα σοκάκια της πόλης και τελικά το πέταξαν στο βοσπορο όπου συνελέχθη από ελληνικό εμπορικό πλοίο υπό ρωσική σημαία και μεταφέρθηκε στην Ρωσία.Τους περιποιήθηκε ο Κολοκοτρώνης στην Τρίπολη βέβαια.
Μην ντρεπόμαστε να λέμε την αλήθεια.Οι Εβραίοι φυσικά το έκαναν ,οι συνεχείς υποστηρικτές των τούρκων και όσων ήταν και είναι ενάντια στον Ελληνισμό.
Τον είχαν οι Τούρκοι για μαντρόσκυλο , αλλά του ξέφυγε ο έλεγχος . Υπήρξαν Έλληνες που δήλωναν ότι και στους Θεούς όρθιοι μιλανε , Έλληνες που σήκωσαν το κεφάλι και τα όπλα όχι μόνο στον Γιαχβέ αλλά και στην Οθωμανική σκατοκρατορια!
Συγχαρητήρια στον γράφοντα. Αυτός ο αγιος παπάς είναι αράδειγμα για τους αγωνιζόμενους Έλληνες. Έχουμε τέτοιους. Θα τους αναδείξει ο Θεός οτα έρθει η ώρα…