O παπα Λευτέρης Νουφράκης από τις Αλώνες Ρεθύμνου, υπηρετούσε ως στρατιωτικός ιερέας στη Β΄ Ελληνική Μεραρχία, τη μία από τις δύο Μεραρχίες που συμμετείχαν στις αρχές του 1919 στο «συμμαχικό» εκστρατευτικό σώμα στην Ουκρανία.
Η Μεραρχία στο δρόμο προς την Ουκρανία, στάθμευσε στην Κωνσταντινούπολη. Η Πόλη τότε βρισκόταν υπό «συμμαχική επικυριαρχία», ύστερα από το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Μια ομάδα Ελλήνων αξιωματικών με επικεφαλής τον παπα Λευτέρη, μαζί με τον ταξίαρχο Φραντζή, τον ταγματάρχη Λιαρομάτη, τον λοχαγό Σταματίου και τον υπολοχαγό Νικολάου είχαν συμφωνήσει να βγουν στην πόλη και να λειτουργήσουν στην Αγιά Σοφιά, η οποία ήταν ακόμη τζαμί.
“Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων”. Αμήν, αποκρίνεται ο Ταγματάρχης Λιαρομάτης και ή Θεία Λειτουργία στην Αγιά Σοφιά έχει αρχίσει.
Μακάρι να μας αξιώσει ο Θεός να την ολοκληρώσουμε, σκέφτονται όλοι, και σταυροκοπιούνται με κατάνυξη. Οι αξιωματικοί μοιάζουν να τα ‘χουν χαμένα, όλα έγιναν τόσο ξαφνικά και φαίνονται απίστευτα Η Θεία Λειτουργία προχωρεί κανονικά. Η Αγιά-Σοφιά ύστερα από 466 ολόκληρα χρόνια ξαναλειτουργείται!
Ο παπα-Λευτέρης συνεχίζει.
Όλα γίνονται ιεροπρεπώς, σύμφωνα με το τυπικό της Εκκλησίας. Ακούγονται τα «ειρηνικά», το «Κύριε ελέησον», «ό Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού…», πού γράφτηκε από τον ίδιο τον Ιουστινιανό με την προσταγή και την φροντίδα του οποίου χτίστηκε και ή Άγια-Σοφιά. Ακολουθεί ή Μικρή Είσοδος, το «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ…», ο Απόστολος από τον Ταξίαρχο Φραντζή και το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα από τον παπα-Λευτέρη. Χρέη νεωκόρου εκτελεί ό Υπολοχαγός Νικολάου. Στο μεταξύ η Αγιά Σοφιά αρχίζει να γεμίζει με Τούρκους.
Ο παπα-Νουφράκης δεν πτοείται και συνεχίζει. Οι άλλοι κοιτάζουν σαστισμένοι πότε τον ατρόμητο παπά και πότε τους Τούρκους, πού μέχρι εκείνη τη στιγμή παρακολουθούν σιωπηλοί μη μπορώντας ίσως να πιστέψουν στα μάτια τους, γιατί αυτό πού γινόταν εκείνη την ώρα μέσα στην Αγιά Σοφιά ήταν πραγματικά κάτι το απίστευτο.
Μετά το Ευαγγέλιο ακολουθεί το Χερουβικό από τον Ταγματάρχη Λιαρομάτη, ενώ ο παπα-Λευτέρης τοποθετεί το αντιμήνσιο πάνω στο τραπεζάκι, για να κάνει την Προσκομιδή. Οι Τούρκοι συνεχώς πληθαίνουν. Οι ώρες είναι δύσκολες, αλλά και ανεπανάληπτες, ιστορικές.
Ο παπα-Νουφράκης συνεχίζει. Βγάζει από την τσάντα ένα μικρό Άγιο Ποτήριο, ένα δισκάριο, ένα μαχαιράκι, ένα μικρό πρόσφορο κι ένα μικρό μπουκαλάκι με νάμα. Με ιερή συγκίνηση και κατάνυξη κάνει την προσκομιδή, ενώ ό Λιαρομάτης συνεχίζει να ψάλει το Χερουβικό.
Όταν ολοκλήρωσε την Προσκομιδή, στρέφεται στον Υπολοχαγό Νικολάου, του λέει ν’ ανάψει το κερί για να ακολουθήσει ή Μεγάλη Είσοδος. Ό νεαρός Υπολοχαγός προχωρεί μπροστά με το αναμμένο κερί και ακολουθεί ό παπάς βροντοφωνάζοντας: «Πάααντων ημών μνησθείη Κύριος ό Θεός…». Στη συνέχεια ακολουθούν οι «Αιτήσεις»» και το «Πιστεύω», το όποιο είπε ό Φρατζής .
Στο μεταξύ η Αγιά Σοφιά, έχει γεμίσει με Τούρκους κι ανάμεσα τους υπάρχουν και πολλοί Έλληνες της Πόλης, οι οποίοι βρέθηκαν εκεί αυτή την ώρα και παρακολουθούν με συγκίνηση τη λειτουργία, χωρίς να τολμούν να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματα τους «δια τον φόβον των Ιουδαίων», ήτοι των Τούρκων.
Μόνο κάποιες στιγμές δεν μπορούν να συγκρατήσουν τα δάκρυα, πού τρέχουν από τους οφθαλμούς τους και για να μην προδοθούν φροντίζουν και τα σκουπίζουν πριν γίνουν «πύρινο» ποτάμι και τότε ποιος θα μπορούσε να τα συγκρατήσει.
Η Λειτουργία στο μεταξύ φτάνει στο ιερότερο σημείο της, την Αναφορά. Ο παπα-Λευτέρης, με πάλλουσα από τη συγκίνηση φωνή, λέει: «Τα Σα εκ των Σων, Σοι προσφέρομεν κατά πάντα και δια πάντα».Όλοι οί αξιωματικοί γονατίζουν και ή φωνή του Ταγματάρχη Λιαρομάτη ακούγεται να ψέλνει το «Σε υμνούμεν, Σε ευλογούμεν, Σοι ευχαριστούμεν, Κύριε, και δεόμεθά Σου, ό Θεός ημών». Σε λίγη ώρα ή αναίμακτη θυσία του Κυρίου μας έχει τελειώσει στην Αγιά Σοφιά, ύστερα από 466 ολόκληρα χρόνια!!
Ακολουθεί το «Άξιον εστίν», το «Πάτερ ημών», το «Μετά φόβου Θεού πίστεως και αγάπης προσέλθετε» και όλοι οί αξιωματικοί πλησιάζουν και κοινωνούν τα Άχραντα Μυστήρια. Ο παπα-Λευτέρης λέει γρήγορα τις ευχές και ενώ ο Λιαρομάτης ψέλνει το «Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον…» καταλύει το υπόλοιπων της Θείας Κοινωνίας και απευθυνόμενος στον Υπολοχαγό Νικολάου του λέει: «Μάζεψε τα γρήγορα όλα και βαλτά μέσα στην τσάντα»,Ύστερα κάνει την Απόλυση!
Ή Θεία Λειτουργία στην Άγια-Σοφιά, έχει ολοκληρωθεί.
Ένα όνειρο δεκάδων γενεών Ελλήνων έχει γίνει πραγματικότητα. Ο παπα-Νουφράκης και οι τέσσερις αξιωματικοί είναι έτοιμοι να αποχωρήσουν και να επιστρέψουν στο πλοίο. Ή Εκκλησία όμως είναι γεμάτη Τούρκους, οί όποιοι έχουν αρχίσει να γίνονται άγριοι, επιθετικοί συνειδητοποιώντας τι ακριβώς είχε συμβεί. Η ζωή τους κινδυνεύει άμεσα.
Όμως δε διστάζουν, πλησιάζει ο ένας τον άλλο, γίνονται «ένα σώμα», μια γροθιά και προχωρούν προς την έξοδο.
Οι Τούρκοι είναι έτοιμοι να τους επιτεθούν, όταν ένας Τούρκος αξιωματούχος παρουσιάζεται με την ακολουθία του και τους λέει: «Ντουρούν χέμεν» (αφήστε τους να περάσουν). Το είπε με μίσος. Θα ήθελε να βάψει τα χέρια του στο αίμα τους, όμως εκείνη τη στιγμή έτσι έπρεπε να γίνει, αυτό επέβαλαν τα συμφέροντα της πατρίδας του, δεν ήταν χρήσιμο γι’ αυτούς να σκοτώσουν τώρα πέντε Έλληνες αξιωματικούς μέσα στην άγια Σοφιά.
Δεν ξεχνά ότι στ’ ανοιχτά της Πόλης βρίσκονται δυο ετοιμοπόλεμες Ελληνικές Μεραρχίες κι ακόμη ότι η Κωνσταντινούπολη βρίσκεται ουσιαστικά υπό την επικυριαρχία των νικητών του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου στους οποίους βέβαια δεν συμπεριλαμβάνονται οι Τούρκοι.
Στο άκουσμα αυτών των λόγων οι Τούρκοι υποχωρούν. Ο παπα-Νουφράκης και οι άλλοι αξιωματικοί βγαίνουν από την Αγιά Σοφιά κατευθυνόμενοι προς την προκυμαία, όπου τους περιμένει ή βάρκα. Ένας μεγαλόσωμος Τούρκος τους ακολουθεί, σηκώνει ένα ξύλο και ορμά για να χτυπήσει τον παπα-Νουφράκη. Διαισθάνεται, ξέρει ότι αυτός ο παπάς είναι ο εμπνευστής αυτού του γεγονότος.
Ο ηρωικός παπάς σκύβει για να προφυλαχθεί, αλλά ο Τούρκος καταφέρνει και τον χτυπά στον ώμο. Λυγίζει το σώμα του από τον αβάσταχτο πόνο, όμως μαζεύει τις δυνάμεις του, ανασηκώνεται και συνεχίζει να προχωρεί.
Στο μεταξύ ο Ταγματάρχης Λιαρομάτης και ο Λοχαγός Σταματίου αφοπλίζουν τον Τούρκο, ο οποίος είναι έτοιμος για να δώσει το πιο δυνατό κι ίσως το τελειωτικό χτύπημα στον παπά. Ήδη, πλησιάζουν στη βάρκα. Μπαίνουν όλοι μέσα.
Ο Κοσμάς μαζεύει τα σχοινιά και αρχίζει γρήγορα να κωπηλατεί. Σε λίγο βρίσκονται πάνω στο ελληνικό πολεμικό πλοίο ασφαλείς .και θριαμβευτές. Βέβαια ακολούθησε διπλωματικό επεισόδιο και οί «σύμμαχοι» διαμαρτυρήθηκαν έντονα στον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος αναγκάστηκε να επιπλήξει τον παπα-Λευτέρη Νουφράκη.
Όμως κρυφά επικοινώνησε μαζί του και «τον επαίνεσε και συνεχάρη τον πατριώτη ιερέα, πού έστω και για λίγη ώρα ζωντάνεψε μέσα στην Άγια-Σοφιά τα πιο ιερά όνειρα του Έθνους μας».
Ο τολμηρός απλός παπάς, από τις Άλωνες Ρεθύμνου, σήκωσε πάνω στους ώμους του και ζωντάνεψε, έστω και για λίγο, ένα από τα πιο επικά, πιο, ιερά πιο άγια όνειρα…
Αντί να βάλει θέμα συζήτησης και να θέτει προϋπόθεση συνομιλιών την κατάσταση στην Κωνσταντινούπολη κάποιος πολιτικός, κατάφεραν οι Τούρκοι να θέσουν ζήτημα για το Αιγαίο! Μα καλά, πόσο μ@λακες είσαστε που ρίχνετε ψήφο σε αυτά τα μ@υνοπανα που μια ζωή παραχωρουν μια ζωή ενδιδουν και ποτέ δεν διεκδικούν. Ρε π@υστη μου δεν υπάρχετε, όσοι ψηφίζετε σύριζα και ΝΔ, είτε είστε αποτέλεσμα μαλ@κιας είτε όταν είσασταν μικροί είχατε πέσει από την κούνια και χτυπήσατε στο κεφάλι. Δεν υπάρχετε ρε φίλε, απλά δεν υπάρχετε. Ρε σας δουλεύουνε, σύριζα ΝΔ είναι politica mafia. Ξυπνήστε ρε π@υστη μου, η πολύ μ@λακια έχει αντικαταστήσει την φαιά ουσία του εγκεφάλου σας με σπέρμα. Δεν μπορώ να πω κάτι άλλο, γιατί είσαστε τόσο ηλιθιοι τόσο βλακες τόσο γελοίοι? Μα, σύριζα και ΝΔ? Σύριζα και ΝΔ? Φτου ρε π@υστη μου με τι μ@λακες έχουμε μπλέξει. Σύριζα και ΝΔ ρε πανηλιθιοι?
Αμην και ποτε;;;
Εις τό άρθρο «ΜΑΚ ΘΕΡΙΝΟ ΣΙΝΕΜΑ» Χάριτι Θεού έγραψα ένα πόνημα περί τής Μεγαλειώδους Σταυρώσεως Τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Όσοι Θεοσεβείς αδελφοί ενδιαφέροντε ας τό μελετήσουν. ΣΗΜΕΙΩΣΗ:: «Όπως εις κάποια καλοραμμένη ενδυμασία, ποτέ δέν πηγαίνει τό μυαλό ημών νά επαινέσουμε τήν βελόνα η οποία τό έραψε, αλλά τόν καλλιτέχνη ράπτη ο οποίος τήν κατηύθυνε, τοιουτοτρόπως καί τά όσα γράφω ούκ εισί πρός προβολή τής αθλιότητάς μου αλλά πρός Δόξαν Τού Κυρίου καί Θεού ημών, Ο Οποίος κατευθύνει κάθε καλό, αγαθόν καί ψυχοφελές». Τά χωρία πρός παραπομπή εισί πάρα πολλά διά τούτο έχω βάλει συνοπτικούς αριθμούς. Όστις είναι φιλαναγνώστης Τού Θείου Λόγου καί ενδιαφέρεται ίνα εμβαθύνει, ας μέ ενημερώσει ώστε νά γράψω τάς αναλόγους παραπομπάς. Καί υπενθυμίζω τό σοφό ρητό τού Ισοκράτους λέγων :: «εάν ή φιλομαθής, έση καί πολυμαθής·· καί ά μέν επίστασαι, φύλασσε ταίς μελέταις, ά δέ μή μεμάθηκας, προσλάμβανε ταίς επιστήμαις··· ούτω γάρ τά τοίς άλλοις χαλεπώς ευρημένα (ειρημένα), συμβήσεταί σοι ραδίως μανθάνειν» (Συμβουλευτικό Εγχειρίδιον Αγ.Νικοδήμου 234)
Δέος. Μακάρι να αξιώσει Ο Κύριος να επαναληφθεί και στις μέρες μας. Ας αναπαυθούν οι ψυχές αυτών που λειτούργησαν τότε. Πατρις Θρησκεία Οικογένεια.
Όντως, άκρως συγκινητικό τό ηρωϊκώς πραχθέν τού πατρός Ελευθέριου, ωστόσο, ταυτοχρόνως εστί καί άκρως ελεγκτικό δι’όσους εκ τών νεοΕλλήνων (κλήρου καί λαού, αρχόντων καί αρχομένων) έχουν περιπέσει εις χειμερία νάρκη καί …… απολαμβάνουν τό φθοροποιό ναρκωτικό τής εκκοσμικεύσεως, ρεμβάζοντες καί αδιαφορούντες διά τά άνομα τεκτενόμενα υπό τών αντίχριστων καί Θεομάχων τού καρκινοβουλίου (σφραγίσεως Ι.Ν. μέ τά υπόλοιπα γνωστά αίσχη) αλλά καί τών παναιρεσιαρχών οικουμενιστών, διώκτας (‘ή καί αδιαφορούντας περί τών διώξεων) τών ευσεβών αγωνιστών Χριστιανών, όπως τών αδελφών μου Εσφιγμενιτών καί τού σεβάσμιου γέροντος αρχιερέως Αμβρόσιου. Περί ακριβώς αυτής τής δεινής καταστάσεως καί τής πτώσεως καί ξεπεσμού τού ηθικοθρησκευτικού φρονήματος (εκ τού κλήρου καί λαού) μού έρχοντε εν τή μνήμη τά Θεόπνευστα, προφητικά καί λίαν επίκαιρα λόγια τού Μεγάλου Βασιλείου λέγων::: «Ανετράπησαν τά τής ευσεβείας δόγματα καί συγχέονται οι θεσμοί τής Εκκλησίας. Αι φιλαρχίαι δέ τών μή φοβουμένων Τόν Κύριον επιπηδώσι διά διαφόρων προστασιών. Καί εκ τού προφανούς λοιπόν η αρχιερωσύνη, κείται έμπροσθεν έτοιμη, ίνα δοθή ως άθλος εις τήν ασέβειαν, ώστε ο τά χαλεπώτερα βλασφημήσας, εις επισκοπήν λαού προτιμότερος. Οίχεται (εξηφανίσθη) σεμνότης ιερατική. Επιλελοίπασιν (έχουν εκλείψει καί αφανισθεί) οι ποιμαίνοντες μετ’επιστήμης τό ποίμνιον Τού Κυρίου. Τάς διά τούς πτωχούς οικονομίας, εις ιδίας απολαύσεις καί δώρων διανομάς καταναλίσκουσι διηνεκώς οι φιλαρχούντες. Ημαύρωται κανόνων ακρίβεια. Εξουσία τού αμαρτάνειν πολλή. Ταύτα δέ, διότι οι δι’ανθρωπίνων μέσων καί προσπαθειών αναρριχηθέντες εις τήν αρχήν, δι’αυτού τού τρόπου αποδίδουσιν ανταμοιβήν εις τάς προσπαθείας αυτάς, δηλαδή ενδίδοντες πάντα πρός ηδονήν τοίς αμαρτάνουσιν. Απόλωλε κρίμα δίκαιον (εχάθη η δικαιοσύνη). Πάς τις τώ θελήματι τής καρδίας αυτού πορεύεται. Η πονηρία άμετρος. Οι λαοί ανουθέτητοι. Οι προεστώτες (ποιμένες, κυβερνητικοί καί λοιποί θρησκευτικοί καί πολιτειακοί ηγέται) απαρρησίαστοι. Ταύτα δέ, διότι οι ποιμένες, οι αποκτήσαντες, δι’ανθρωπίνων μέσων τό αξίωμα, εισί δέσμιοι καί δούλοι εις εκείνους οι οποίοι έδωσαν εις αυτούς τήν εξουσίαν ……».(MIGNE 33, 480). Φοβερά ελεγκτικά λόγια διά τήν, ουχί απλώς αδράνεια κλήρου καί λαού, αλλά καί διά τήν δαιμονιώδη δίωξη τών ευσεβών Ορθοδόξων Χριστιανών, από τήν μία υπό τών παναιρεσιαρχών προδοτών οικουμενιστών καί από τήν άλλη τών άλλων προδοτών τού καρκινο-βουλίου, αθέων δικαστικών, στρατιωτικών, εκπαιδευτικών καί τών υπολοίπων λεχριτών οι οποίοι απεργάζονται καί συντελούν πρός αποδόμηση καί διάλυση τής Ορθοδόξου Χριστιανικής Ελλάδος. Τούς χαιρετισμούς μου πρός πάντας τούς ευσεβείς αγωνιστάς Πατριώτας καί Πατριώτισας, Ο Κύριος καί Θεός ημών Ιησούς Χριστός νά σάς ευλογεί καί Η Μεγαλόχαρη καί πάντες οι Άγιοι μετά τών Αγίων Αγγέλων νά σάς διαφυλάσσουν, ενδυναμώνουν καί χαριτώνουν.
Παψε σευ μωρη Γρηγορια Λουκα,παλι τσουρεκια μας τα εκανες .