Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ – ΠΩΣ Η ΡΩΣΙΑ ΜΕ ΤΑ… «ΔΟΝΤΙΑ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ» ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΟΥΚΡΑΝΩΝ

Η αποτυχία της ουκρανικής αντεπίθεσης οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο περίτεχνο δίκτυο οχυρώσεων της Μόσχας που κατασκευάστηκε το περασμένο φθινόπωρο κατά μήκος της πρώτης γραμμής για την προστασία του εδάφους που προσαρτήθηκε στη Ρωσία μετά τα δημοψηφίσματα του Σεπτεμβρίου 2022.
Τα εμπόδια «δόντια του Δράκου», οι… «σκαντζόχοιροι» και τα ναρκοπέδια στέλνουν ένα σαφές μήνυμα στο ΝΑΤΟ και τους Ουκρανούς ότι η Ρωσία είναι εδώ για να μείνει και πως το καθεστώς του Κιέβου δεν θα πάρει ούτε μια ίντσα από το ρωσικό έδαφος.Τι είναι τα Δόντια του Δράκου;

Τα δόντια του Δράκου – που μερικές φορές αναφέρονται και ως «δόντια του διαβόλου» στον δυτικό τύπο – είναι τσιμεντένια αμυντικά εμπόδια σε σχήμα πυραμίδας κατά των αρμάτων.
Το ύψος ενός «δοντιού» είναι από 90 εκατοστά έως 1 μέτρο και 20.

Είναι αποτελεσματικά ενάντια στα τανκς

Τα δόντια του Δράκου έχουν αποδειχθεί επανειλημμένα ότι είναι εξαιρετικά αποτελεσματικά ενάντια στα τανκς.
Ωστόσο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι αυτά τα αμυντικά εμπόδια χρησιμοποιούνται ως μέρος μιας μεγαλύτερης εξελιγμένης δομής.
Επίσης πρέπει να εγκατασταθούν με τον σωστό τρόπο και στη σωστή θέση.
Τα δόντια του Δράκου δεν είναι φράχτης, είναι μια ειδική αντιαρματική παγίδα: δεν εμποδίζουν απλώς την επιδρομή των εχθρικών τανκς, αλλά δημιουργούν την ψευδαίσθηση ότι αυτό το εμπόδιο είναι εύκολο να ξεπεραστεί.
Εάν κατασκευαστούν και εγκατασταθούν σωστά, τα εχθρικά τανκς, έχοντας ξεπεράσει την πρώτη γραμμή τσιμεντένιας άμυνας, δεν θα μπορούν να κινηθούν ούτε προς τα εμπρός ούτε προς τα πίσω.
Θα κολλήσουν και θα γίνουν εύκολος στόχος πυροβολικού και άλλων αντιαρματικών όπλων, γράφει το Sputnik.

Ο δρόμος προς την κόλαση

Πριν από την αποτυχημένη αντεπίθεση στα τέλη Μαΐου, τα ουκρανικά μέσα ενημέρωσης ισχυρίστηκαν ότι το βρετανικό τανκ Challenger-2 θα «καθαρίσει» εύκολα τα χαοτικά διάσπαρτα δόντια του δράκου.
«Είμαι στον δρόμο για την κόλαση», έλεγε ο οδηγός του βρετανικού άρματος μάχης και τελικά αποδείχθηκε…προφητικό.
Στην τρίμηνη αντεπίθεση ο Ουκρανικός στρατός έχασε 66.000 άνδρες και πάνω από 7.600 όπλα.
Η εικόνα ενός φλεγόμενου τανκς Challenger 2 κοντά στην αμυντική γραμμή της Ρωσίας αυτή την εβδομάδα ήρθε ως το κερασάκι στην τούρτα.

Πώς λειτουργούν τα δόντια του Δράκου;

Ρώσοι στρατιωτικοί αναλυτές απαριθμούν πέντε προϋποθέσεις για την επιτυχή χρήση των δοντιών του Δράκου:
Πρώτον τα εμπόδια θα πρέπει να είναι κατασκευασμένα από ειδικά οπλισμένο σκυρόδεμα.
Δεύτερον, είναι απαραίτητο να επιλεγεί προσεκτικά ο τόπος εγκατάστασής τους: πρέπει να είναι μια αληθινή παγίδα, δηλαδή ένα μέρος που τα τανκς δεν μπορούν απλά να παρακάμψουν πλευρικά.
Τρίτον, η εγκατάσταση απλώς μιας σειράς Δοντιών δράκου δεν αποδίδει.
Τα θραύσματα πρέπει να τοποθετούνται σε πολλές σειρές και με ειδική διάταξη ώστε να είναι δύσκολο να ξεπεραστούν.
Επιπλέον, τα «δόντια» θα μπορούσαν να έχουν διαφορετικά σχήματα ανάλογα με τον τόπο εγκατάστασής τους.
Τέταρτον, αυτά τα αντιαρματικά εμπόδια είναι συνήθως κρυμμένα από τον εχθρό και καμουφλαρισμένα προσεκτικά.
Στόχος είναι τα εχθρικά άρματα να βρεθούν ξαφνικά μπροστά σε αυτό το εμπόδιο και να μην έχουν άλλη επιλογή από το να προσπαθήσουν να τα ξεπεράσουν.
Πέμπτον, η εγκατάσταση των δοντιών του Δράκου είναι μόνο η μισή ιστορία: τα κενά μεταξύ των εμποδίων πρέπει να εξορυχθούν.
Οι ακριβείς συντεταγμένες της εγκατάστασης θα πρέπει να μεταφερθούν στις αντιαρματικές μονάδες εκ των προτέρων, έτσι ώστε να μπορούν να εξαπολύσουν αμέσως την κόλαση στα εχθρικά άρματα μόλις επιβραδύνουν ενώ προσπαθούν να ξεπεράσουν τις άμυνες.

Πότε χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά τα δόντια του Δράκου;

Οι οχυρώσεις των δοντιών του Δράκου χρησιμοποιήθηκαν ευρέως κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο για να εμποδίσουν την κινητικότητα των κύριων αρμάτων μάχης και του μηχανοποιημένου πεζικού.
Το κύριο καθήκον αυτής της αμυντικής δομής ήταν να επιβραδύνει την προέλαση των τεθωρακισμένων οχημάτων του εχθρού, να τα διοχετεύσει σε μια ζώνη θανάτου και στη συνέχεια να τα καταστρέψει με αντιαρματικά όπλα.
Τα δόντια του Δράκου χρησιμοποιήθηκαν από αρκετούς ευρωπαϊκούς στρατούς.
Οι Γερμανοί τα χρησιμοποίησαν εκτενώς στη γραμμή Siegfried – μια γραμμή άμυνας που χτίστηκε κατά τη δεκαετία του 1930.
Το γερμανικό αμυντικό σύστημα εκτεινόταν για περισσότερα από 630 χιλιόμετρα με περισσότερα από 18.000 καταφύγια, σήραγγες και παγίδες αρμάτων.
Η Γαλλία χρησιμοποίησε επίσης μεγάλο αριθμό δοντιών Δράκου στην κατασκευή της γραμμής Maginot, που βρίσκεται απέναντι από τη γραμμή Siegfried της Γερμανίας.
Οι Βρετανοί εγκατέστησαν τα δόντια του Δράκου το 1940-1941 για να ενισχύσουν την παράκτια άμυνα της χώρας ενάντια σε μια πιθανή γερμανική εισβολή.
Μερικά μπορούν ακόμα να βρεθούν στο Ηνωμένο Βασίλειο – για παράδειγμα, πάνω από την παραλία Studland στο Dorset.