Ο ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΝΗΣΙΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟ ΜΑΚΕΛΕΙΟ!! 24 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ, Ο ΥΠΟΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΕΑ ΚΟΛΟΚΟΥΡΗΣ ΕΞΙΣΤΟΡΕΙ ΛΕΠΤΟ ΠΡΟΣ ΛΕΠΤΟ ΠΩΣ ΞΕΦΤΙΛΙΣΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ! “ΕΙΣΑΙ ΜΕΘΥΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΖΕΙΣ ΥΠΕΞ” – ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΠΑΡΑΣΗΜΟ, ΤΟΝ ΕΔΙΩΞΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΙΣ

Με αφορμή την πρόσφατη ανάρτησή μας για το επεισόδιο στο Φαρμακονήσι το 1997, ο υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κολοκούρης που υπερασπίστηκε το νησί, επικοινώνησε με το ΜΑΚΕΛΕΙΟ και μας απέστειλε ένα κείμενο – “φωτιά”, περιγράφοντας όχι μόνο το τι ακριβώς συνέβη εκεί το πρωινό της 27ης Απριλίου 1997 αλλά και για όλα όσα απίστευτα ακολούθησαν από τους υποτακτικούς των Αθηνών.

Όλα αυτά μόλις μερικούς μήνες μετά την κρίση των Ιμίων με το αίμα των τριών ηρώων μας Βλαχάκου, Γιαλοψού και Καραθανάση να μην έχει στεγνώσει ακόμα.

Διαβάστε αυτούσια την επιστολή του κ. Κολοκούρη:

H Επάνδρωση της Νήσου Φαρμακονησίου άρχισε αμέσως μετά την κρίση των Ιμίων.

Λόχος Πεζοναυτών με επικεφαλής τον Λοχαγό Κωνσταντίνο Κολοκούρη, ανέλαβε την Διοίκηση του Φαρμακονησίου τις πρώτες ημέρες του μηνός Απριλίουτου 1997, αντικαθιστώντας  άλλο Λόχο Πεζοναυτών, που ‘’τυπικά’’ ανήκε σε άλλο Τάγμα. Η μεταφορά του προσωπικού από και προς την Μικρόνησο (νήσο Φαρμακονήσι) γινόταν με αερομεταφορά των Πεζοναυτών , από αεροπορικά μέσα της Πολεμικής Αεροπορίας και της Αεροπορίας Στρατού. Το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού της συγκεκριμένης  αποστολής  υπηρετούσε στο 521 Τάγμα Πεζοναυτών. Η συνολική δύναμη του ήταν περίπου 70 άνδρες.

Αποστολή των Πεζοναυτών ήταν,   η επιτήρηση και ο έλεγχος του νησιού και της πέριξ αυτού θαλάσσιας περιοχής , η αποτροπή προσέγγισης Λαθρομεταναστών στο νησί και η απαγόρευση- αποτροπή ακόμα και με την χρήση πυρών, προσέγγισης  στο νησί οποιουδήποτε τουρκικού στρατιωτικού τμήματος.

Προς υλοποίηση της αποστολής αυτής το τμήμα ήταν εξοπλισμένο με όλα τα απαραίτητα υλικά , πυρομαχικά , οπλισμό και μέσα όπως παρακάτω:

                Διόπτρες νυχτερινής παρακολούθησης ,  διόπτρες ημέρας, πάσης φύσεως οπλισμό  και οπλομηχανήματα , βαρέα όπλα πεζικού,  αντιαρματικά ,πυρομαχικά σε εξαιρετικά μεγάλο αριθμό, υγειονομικό υλικό, υλικά επικοινωνιών , κλπ. Άπαντες έφεραν μαζί τους πλήρη ατομικό οπλισμό  και πυρομαχικά.

Στο νησί δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα ούτε νερό. Η σίτιση του προσωπικού γινόταν κυρίως με ξηρά τροφή , κονσερβοειδή κλπ . Ανεφοδιασμός γινόταν αεροπορικώς κάθε 3 ή 4 ημέρες, εφόσον οι καιρικές συνθήκες επέτρεπαν. Υπήρχε  Ιατρός πεζοναύτης και νοσοκόμος με το απολύτως απαραίτητο ιατροφαρμακευτικό εξοπλισμό .

Η Διαμονή των Πεζοναυτών γινόταν με την χρήση  ατομικών σκηνών .Υπήρχαν   14 παρατηρητήρια περιμετρικά της Νήσου για τον έλεγχο της και του θαλάσσιου χώρου . Το κάθε παρατηρητήριο επάνδρωναν   4 πεζοναύτες  που εκτελούσαν βάρδια, το κάθε ζευγάρι ανά 4ώρο, όλο το 24ωρο.

Στο νησί υπήρχε μεγάλο πλήθος τρωκτικών , ποντικιών ιδιαίτερα μεγαλόσωμων που έκαναν έντονα αισθητή την παρουσία τους, ιδίως  κατά  την διάρκεια της νύκτας.

Ο Κ. Κολοκούρης

Στις 27 Απριλίου 1997 ,ημέρα εορτής του Αγίου Πάσχα και περί ώρα 1010 ο Διοικητής του Λόχου  Λοχαγός Κωνσταντίνος Κολοκούρης , ευρισκόμενος στο Σταθμό Διοικήσεως (στο κέντρο της Νήσου, μαζί με τον Δόκιμο Έφεδρο Αξιωματικό Ανδρεάδη Νικόλαο, τον  Πεζοναύτη Αγγελιαφόρο- Διαβιβαστή Ευαγγέλου Σωτήριο και τον Ιατρό) , λαμβάνει αναφορά από το νοτιοανατολικό παρατηρητήριο Νο7 , ότι αναδύθηκε ένα υποβρύχιο και πλέει με πορεία κίνησης από νότο προς βορά με κατεύθυνση προς τον όρμο Θόλου (είναι ο κεντρικός και ανατολικά της  νήσου  ευρισκόμενος όρμος )  του Φαρμακονησίου.

Ο Λοχαγός ζήτησε επιβεβαίωση,  από το Παρατηρητή του  Παρατηρητηρίου  Νο7 και κατόπιν επικοινώνησε με το αρμόδιο κλιμάκιο του Πολεμικού Ναυτικού στη Νήσο Λέρο,  όπου αρχικά αρνήθηκε την ύπαρξη υποβρυχίου στη περιοχή, όμως κατόπιν  επιβεβαίωσε ότι πρόκειται για  Τουρκικό Υποβρύχιο, το οποίο πλησίαζε προς το νησί. Ο Λοχαγός διέταξε άπαντες να λάβουν θέσεις μάχης και να έχουν ετοιμότητα για εκτέλεση πυρών, με διαταγή του. Σύντομα το υποβρύχιο ήταν ορατό  από την θέση που βρισκόταν ο σταθμός διοικήσεως, στο κέντρο της Νήσου. Από τους πίνακες αναγνώρισης τουρκικών πλοίων  διαπίστωσε ότι πρόκειται  για το υποβρύχιο S -350 YLDIRAY , τύπος 209. Πλοίο του ελληνικού πολεμικού ναυτικού στην περιοχή δεν υπήρχε  , όπως ενημερώθηκε από το κλιμάκιο του πολεμικού ναυτικού.

Tο τουρκικό υποβρύχιο S -350 YLDIRAY

Τα παρατηρητήρια 6, 7 ,8,(νότια και νοτιοανατολικά ευρισκόμενα )  αναφέρουν ότι πλέει με πορεία λοξή  (ζικ ζακ) προς τον όρμο Θόλου . Ο Λοχαγός παίρνει στον ώμο του αντιαρματικό εκτοξευτήρα Α/Τ STRIM  και  διατάζει τον Δόκιμο Έφεδρο Αξιωματικό (ΔΕΑ) Ανδρεάδη Νικόλαο να αποσυσκευάσει 4 βλήματα αντιαρματικά  Α/Τ STRIM  και ακολούθως διατάζει τον Πεζοναύτη  Ιατρόπουλο Ευάγγελο, ειδικότητας Α/Τ STRIM να τα τοποθετήσει  σε κατάλληλη θήκη μεταφοράς  και κατευθύνονται σε σημείο μεταξύ του παρατηρητηρίου 5 και 6 ,στο ανατολικότερο άκρο της νήσου και λίγα μέτρα απόσταση από την ακτογραμμή ,(για να αυξηθεί  το δραστικό βεληνεκές του αντιαρματικού ,στο μέγιστο δυνατό  καθότι η αρχική θέση απείχε από την ακτή περίπου 400 μέτρα).

Το υποβρύχιο πλησίαζε διαρκώς  προς τον Όρμο Θόλου. Διατάζει τον πολυβολητή με το πολυβόλο ΜΑG 7,62 ,Πεζοναύτη Μαυρωνά  να εκτελέσει βολές  200 τροχιοδεικτικών φυσιγγίων  επί της γέφυρας του υποβρυχίου, σε ριπές των 2με 3 φυσιγγίων.  Κλισιοσκόπιο 1600 μέτρα.

Παρά το γεγονός ότι οι σφαίρες είναι ορατές και με γυμνό οφθαλμό ότι βρίσκουν στόχο το υποβρύχιο συνεχίζει τη κίνηση του(5 μίλια  σε ανάδυση  ανά ώρα).

Ο Λοχαγός δίνει διαταγή στο πολυβόλο να συνεχίσει τις βολές και με  διατάζει τον πεζοναύτη Ιατρόπουλο, να τοποθετήσει  βλήμα  αντιαρματικό στον εκτοξευτή που ήδη έχει ο Λοχαγός στον ώμο του και σκοπεύει τη γέφυρα του υποβρυχίου.

Αναχώρηση από Κω για Φαρμακονήσι

Με την ολοκλήρωση των ενεργειών ο Λοχαγός πυροδοτεί  το βλήμα , αλλά δεν βρίσκει στόχο, διότι το υποβρύχιο ευρίσκεται οριακά εκτός βεληνεκούς του όπλου(μακρύτερα των 1000 μέτρων που είναι το βεληνεκές του αντιαρματικού) . Το υποβρύχιο αλλάζει πορεία κινούμενο προς ανατολικά (προς τουρκικές ακτές) και φαίνεται να αυξάνει ταχύτητα επιφανείας , από τα απόνερα που γίνονται πιο έντονα στην πρύμνη του.

Στη συνέχεια διατάζει και το άλλο πολυβόλο από το παρατηρητήριο 3 , Πεζοναύτη Βλάχο ,να αρχίσει να κάνει βολές ταυτόχρονα με το άλλο πολυβόλο που εκτελούσε ήδη βολές , από  το Παρατηρητήριο  5.

Ακολούθως διατάζει τον πεζοναύτη Ιατρόπουλο να εκτοξεύσει βολή με ένα ακόμη   αντιαρματικό βλήμα, εναντίον του υποβρυχίου κυρίως για εκφοβισμό , καθώς είναι φανερό ότι  το υποβρύχιο ευρίσκεται σε απόσταση, μεγαλύτερη του βεληνεκούς του όπλου. Τα πολυβόλα συνεχίζουν να προσβάλουν τον στόχο και όταν αυτός έχει φθάσει περίπου στα  2000 μέτρα  , όπου είναι και το βεληνεκές που μπορεί να εκτελούν πυρά ακριβείας τα πολυβόλα,   διατάσει  παύση πυρών. Συνολικά ερίφθησαν 2 αντιαρματικά  βλήματα strim και μερικές χιλιάδες   σφαίρες.

Το όλο συμβάν χρονικά διήρκησε περίπου 20 λεπτά.

Ευθύς αμέσως με την λήξη του συμβάντος  ζητήθηκαν ευθύνες από τους ιεραρχικά προϊσταμένους του Λοχαγού , ζητήθηκε ακόμα και η άμεση αντικατάσταση του από το νησί. Ο Ταξίαρχος κ X………….  Διοικητής στη  Νήσο Κώ, που είχε την ευθύνη για το Φαρμακονήσι , 10 λεπτά μετά το συμβάν , ωρυόταν σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον Λοχαγό λέγοντας του, πως ‘’είσαι μεθυσμένος λόγω Πάσχα και ότι δεν είσαι εκεί για να κάνεις τον Υπουργό Εξωτερικών’’.  Αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ο Λοχαγός αρνήθηκε την πρόταση της Ταξιαρχίας να ψήσουν αρνιά λόγω Πάσχα  λέγοντας, ότι εμείς εδώ δεν είμαστε για να εκτελούμε την αποστολή μας και μόνον  και όχι για διασκέδαση.

Αερομεταφορά πυρομαχικών και οπλισμού κατά την άφιξη του Λόχου

Την επομένη ημέρα(Δευτέρα του Πάσχα) επισκέφθηκε το νησί  για να επιληφθεί του θέματος ο τότε Διοικητής της ΑΣΔΕΝ Αντιστράτηγος κ Α……….., ο οποίος αφού επέκρινε προφορικά τον Λοχαγό για την ενέργεια του αυτή, σε έντονο ύφος στο τέλος τον ρώτησε εάν έχει καταλάβει το σφάλμα του, για να λάβει την απάντηση :’’Στρατηγέ εάν μπορούσα να δώ το όλο θέμα σφαιρικά όπως εσείς το βλέπετε, λόγω θέσεως και βαθμού, προφανώς να συμφωνούσα μαζί σας. Όμως με το στενό πρίσμα του αξιωματικού των Πεζοναυτών που εγώ μπορώ να το δώ , θεωρώ ότι είναι θέμα ηθικής τάξης και ότι ορθά έπραξα. Με όλον τον σεβασμό , προς το πρόσωπο σας δεν είναι δυνατόν ως αξιωματικός των Ειδικών Δυνάμεων να βλέπω κατάφορες παραβιάσεις των χωρικών μας υδάτων από Τουρκικά πλοία και να μένω αδρανής .Δεν είναι δυνατόν απλά και μόνον  να αναφέρω ιεραρχικά  και να το καταγράφω στο ημερολόγιο συμβάντων του Φυλακίου.  Ακολούθως ο Στρατηγός του είπε ‘’λυπάμαι πολύ, ο κ Αρχηγός του ΓΕΣ έχει διατάξει προανάκριση και σύντομα θα πάς Στρατοδικείο για την ενέργεια σου αυτή’’.

Το ΓΕΣ  διέταξε προανάκριση για πρόκληση θερμού επεισοδίου με την Τουρκία ,αλλά τελικά τίποτα από αυτά δεν έγινε. Όπως πληροφορηθήκαμε  σταμάτησε την προανάκριση  ο τότε Υπουργός Εθνικής Αμύνης, για ευνόητους λόγους .

Από πληροφορίες έγινε γνωστό ότι το υποβρύχιο έπαθε μικρές ζημιές κυρίως σε ότι αφορά συστήματα επικοινωνιών που υπάρχουν εξωτερικά του σκάφους και ο Κυβερνήτης του παύθηκε  των καθηκόντων του, διότι εξέθεσε το υποβρύχιο και το πλήρωμα του σε κίνδυνο.

To βράδυ που συνέβη το περιστατικό, στις 27 Απριλίου 1997 , τα τηλεοπτικά κρατικά κανάλια το  είχαν ως θέμα  με τίτλο ‘’Οι Τούρκοι προκαλούν και οι Έλληνες απαντούν’’ , αναφέροντας για το υπόψη συμβάν ότι, έγιναν απλά προειδοποιητικές βολές , κάτι  τελείως αναληθές.

Ο λοχαγός επιστρέφοντας με τον Λόχο  στη Μονάδα του,   μετά  την ολοκλήρωση της αποστολής ,μετατέθηκε  εκτός Ειδικών Δυνάμεων .  Ακολούθως ο Λοχαγός τοποθετήθηκε σε ‘’εξαιρετικά δυσμενή Φρουρά ‘’για δύο διαδοχικές μεταθέσεις και φυσικά εκτός Καταδρομών ,για να τιμωρηθεί σύμφωνα με την επικρατούσα λογική της τότε στρατιωτικής ηγεσίας ,για την πράξη του αυτή. Και παρά το γεγονός ότι τοποθετήθηκε στη συνέχεια 2 φορές ως Διοικητής της Ελληνικής Δύναμης στο Αφγανιστάν και διετέλεσε για 11 μήνες Διοικητής της Ελληνικής Δύναμης στο Κοσυφοπέδιο ,αποστρατεύτηκε ως Συνταγματάρχης με  αποστρατευτικό βαθμό αυτόν του Ταξίαρχου.

1.       Άλλα γεγονότα που προηγήθηκαν χρονικά του υπόψη επεισοδίου:

–          Υπήρχαν πολλές συχνές παραβιάσεις των χωρικών μας υδάτων από πλοία του Λιμενικού κυρίως των Τούρκων αλλά και του πολεμικού τους Ναυτικού.

–          Ενδεικτικά ο Λοχαγός κατ’ επανάληψη είδε πλοία του Λιμενικού των Τούρκων να ελλιμενίζονται σε όρμο στο Αγαθονήσι που είναι ορατό από το Φαρμακονήσι. Το γεγονός αυτό επιβεβαίωνε και ο τότε Λοχαγός  Λόχου Καταδρομών από το  Αγαθονήσι.

–          Υπήρχε μεγάλη πικρία σε όλους Πεζοναύτες, από την νύκτα των Ιμίων ακόμα  γιατί ενώ ήταν  πανέτοιμοι  να αναλάβουν  αποστολή την νύκτα των Ιμίων, (είχαν φορτωθεί όλα τα μέσα και πυρομαχικά  και περίμεναν την άφιξη των Αρματαγωγών του Πολεμικού Ναυτικού ) για μετάβαση σε νησί του ανατολικού Αιγαίου,  με εντολή εκ των άνωθεν ακυρώθηκαν τα πάντα. Υπήρχε μεγάλος αριθμός Πεζοναυτών  που έκλαιγε  με λυγμούς ,όταν δόθηκε η εντολή για ΜΗ συμμετοχή τους σε αποστολή που θα προάσπιζε  τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα. Αυτοί λοιπόν οι Πεζοναύτες με το Λοχαγό τους , ευρίσκονται εδώ και λίγες ημέρες στο Φαρμακονήσι και παρατηρούν  τους Τούρκους να καταπατούν  τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, με παραβιάσεις πολλαπλές των χωρικών μας υδάτων από πλοία του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού και του Λιμενικού και η εντολή από την προϊστάμενη Διόκηση σε κάθε αναφορά παραβίασης είναι στερεότυπη  ‘’γράψτε ότι βλέπετε στο ημερολόγιο πληροφοριών του Φυλακίου ’’…..και έτερον ουδέν. Δηλαδή μια επαναλαμβανόμενη εθνική ταπείνωση!!!!!!!

–          Ακόμα ο Λοχαγός ανέφερε στην προϊστάμενη Διοίκηση , ότι σκάφος του Λιμενικού των Τούρκων προσπάθησε να πάρει  δια της βίας την ‘’ψαριά’’   Έλληνα ψαρά εντός του όρμου Θόλου, η απάντηση ήταν η γνωστή , να καταγραφεί στο ημερολόγιο πληροφοριών του Φυλακίου. Τότε ο Λοχαγός διέταξε την εκτέλεση πυρών από  πολυβόλο του Φαρμακονησίου  προς το Τουρκικό σκάφος και αυτό απομακρύνθηκε άμεσα από το ελληνικό ψαροκάικο.  Η συνομιλία έκκλησης βοήθειας από τον έλληνα ψαρά ακούστηκε και από τον ασύρματο του ελληνικού φυλακίου. Αυτήκοες μάρτυρες πέραν του Λοχαγού ήταν , ο ΔΕΑ  Ανδρεάδης Νικόλαος, ο Πεζοναύτης Ευαγγέλου και ο Ιατρός του Λόχου( από το 575 Τάγμα Πεζοναυτών).

Πτήση επιστροφής με C-130 από Κω για Αγχίαλο

2.       Συμπεράσματα Διαπιστώσεις :

Το συμπέρασμα που προκύπτει από τα ανωτέρω είναι ότι πρέπει να αντιμετωπίζουμε δυναμικά ενεργητικά όλες τις απειλές. Πρέπει να σταματήσουμε να βαπτίζουμε τον φόβο , ως ψυχραιμία και την παθητική στάση ως αυτοσυγκράτηση. Δεν κουραστήκαμε επιτέλους να κλαίμε ΄΄χαμένες πατρίδες’’, ή μάλλον αλησμόνητες που σύντομα θα γίνουν χαμένες με την παθητική στάση που μας χαρακτηρίζει? Ο φόβος και η ατολμία είναι διαχρονικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα των ηττημένων, ποτέ των νικητών. Πρέπει να αποκτήσουμε ψυχολογία νικητή και να αναλάβουμε κάθε πρωτοβουλία για αυτό. Και όπως πολύ ορθά αναγράφουν και τα στρατιωτικά εγχειρίδια, η άμυνα είναι μια προσωρινή κατάσταση για να απορροφήσει ο αμυνόμενος την  ισχύ του επιτιθεμένου, μέχρι ο αμυνόμενος να καταστεί ικανός  να αναλάβει επιθετικές επιχειρήσεις.  Διότι με άμυνα  μόνον κανένας  δεν κέρδισε  σε πόλεμο ποτέ.

Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία , με το να επιτρέπουμε σε τουρκικά πλοία και αεροπλάνα να καταπατούν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα το μόνο που θα επιτύχουμε είναι η απώλεια εθνικών εδαφών και τίποτα άλλο. Όσο συντομότερα αυτό γίνει αντιληπτό από όλους όσους έχουν την τύχη της χώρας στα χέρια τους τόσο το καλύτερο. ΆΜΕΣΗ ΔΥΝΑΜΙΚΉ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΑΤΑΠΆΤΗΣΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΏΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ. Και όπως έλεγε και ο πατέρας της ιστορίας και των Διεθνών Σχέσεων ΄΄ ο γνωστός σε όλους μας Θουκυδίδης ‘’ο Ισχυρός επιβάλλει , ότι του επιτρέπει η δύναμη του και ο αδύνατος υποχωρεί όσο του επιβάλλει η αδυναμία του’’. Εύχομαι και ελπίζω η πατρίδα μας  σύντομα να είναι σε θέση να αποδείξει εμπράκτως ότι το δεύτερο μέρος της παραπάνω πρότασης δεν την αφορά.

Διότι με τη μέχρι σήμερα με την παθητική μας στάση έναντι της Τουρκίας   , δημιουργείτε η βεβαιότητα, ότι όχι απλώς οι γκρίζες ζώνες θα μετατραπούν σε κόκκινες, αλλά οδηγούμαστε σε διχοτόμηση του Αιγαίου και στην απώλεια εθνικών εδαφών. Δεν είναι δυνατόν να επιτρέπουμε έρευνες πάσης φύσεως εντός των χωρικών μας υδάτων, εντός της Ελληνικής Υφαλοκρηπίδας και να δίνουμε την συγκατάθεση μας για να αλιεύουν Τουρκικά Ψαροκάικα, εντός των χωρικών μας υδάτων. Τόσο πολύ αδύναμοι είμαστε ? Τόσο πολύ φοβόμαστε την Τουρκία? Είναι άκρως υποτιμητικό για την ιστορία μας για το έθνος μας , για όλους τους προγόνους και τους απογόνους μας. Δεν ταιριάζει στους απογόνους του Λεωνίδα αυτή η συμπεριφορά.  Άμεσα πρέπει να διαφοροποιήσουμε την στάση και την συμπεριφορά μας απέναντι στην Τουρκία και να υπερασπιστούμε δυναμικά, εμπράκτως και όχι δια λόγων τα κυριαρχικά δικαιώματα μας.

Διότι όπως έλεγε και ο ΄΄εθνικός’’ μας ποιητής  Κωστής Παλάμάς:

“Χρωστάμε σ’ όσους ήρθαν, πέρασαν, θα ‘ρθουνε, θα περάσουν. Κριτές θα μας δικάσουν οι αγέννητοι , οι νεκροί»

Κωνσταντίνος Κολοκούρης 

Υποστράτηγος εα