Στην πρόσφατη διεθνή διάσκεψη στο Παρίσι για το μέλλον της Λιβύης, με στόχο τη διενέργεια δημοκρατικών εκλογών στις 24 Δεκεμβρίου 2021 και την αποχώρηση όλων των ξένων στρατιωτικών δυνάμεων (Ρωσία – Τουρκία), ο συμμετέχων πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης βρήκε την ευκαιρία να προσκαλέσει, εκ των προτέρων, τη νέα λιβυκή κυβέρνηση, αν και όποτε αυτή σχηματιστεί, να επαναληφθούν οι διμερείς διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση της ΑΟΖ/Υφαλοκρηπίδας Ελλάδας – Λιβύης.
Η επανάληψη των ελληνολιβυκών διαπραγματεύσεων προϋποθέτει:
Τη μεταβολή της πάγιας θέσης της Λιβύης (ανεξαρτήτως ηγέτη) για την οριοθέτηση της ΑΟΖ Ελλάδας – Λιβύης.
Την προηγούμενη κατάργηση της τουρκολιβυκής ΑΟΖ.
Αν δεν ικανοποιηθούν αυτές οι δύο προϋποθέσεις, οποιαδήποτε άλλη συμφωνία Ελλάδας – Λιβύης στρέφεται εναντίον των εθνικών συμφερόντων και δικαιωμάτων.
Οι διμερείς διαπραγματεύσεις Ελλάδας – Λιβύης για την οριοθέτηση της ΑΟΖ άρχισαν το 2004 και κατέληξαν σε αδιέξοδο το 2014, ύστερα από τέσσερις άκαρπους γύρους.
Αιτία διαφωνίας των διαπραγματεύσεων αυτών ήταν η ΑΟΖ της Γαύδου και των τριών νησίδων (Χρυσή, Αστραφτερή και Μαύρη) νοτιοανατολικά της Κρήτης.
Από το 2004 οι λιβυκές Αρχές επιμένουν ότι τα ελληνικά αυτά νησιά στη νότια Κρήτη δεν έχουν υφαλοκρηπίδα και δεν πρόκειται να συνυπολογιστεί η ΑΟΖ τους στις διαπραγματεύσεις. Η θέση αυτή οδηγεί σε αύξηση της λιβυκής υφαλοκρηπίδας έναντι της ελληνικής επί ζημία ελληνικών εθνικών δικαιωμάτων.
Αυτή η θέση της Λιβύης διατηρείται αναλλοίωτη ανεξαρτήτως εσωτερικών αναταραχών, φυλάρχων, αρχηγών, καθεστώτος κ.λπ.
Η επίσημη θέση της Λιβύης για την οριοθέτηση της ΑΟΖ Ελλάδας – Λιβύης έχει κατοχυρωθεί επισήμως και γραπτώς στον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ στις 26 Δεκεμβρίου 2019 με την επιστολή του Λίβυου επιτετραμμένου της αναγνωρισμένης κυβέρνησης της Λιβύης, με την οποία η Λιβύη εξηγεί τη συμφωνία με την Τουρκία και το τουρκολιβυκό σύμφωνο.
Στο ANNEX 2 της επιστολής αυτής, που έχει κυκλοφορήσει στη Γενική Συνέλευση, η Λιβύη εξηγεί λεπτομερώς τις λιβυκές θέσεις και την κατάρρευση των ελληνολιβυκών διαπραγματεύσεων για την οριοθέτηση της μεταξύ τους ΑΟΖ:
«Νησιά χωρίς σημασία»
«…Αυτές οι διαπραγματεύσεις απέτυχαν να παράξουν οποιοδήποτε αποτέλεσμα διότι η Ελλάδα επέμενε να καθορίσει τη θαλάσσια δικαιοδοσία της απέναντι στη Λιβύη στη βάση ορισμένων εξαιρετικά μικρών και ακατοίκητων νησιών, χωρίς νομική σημασία (σ.σ.: Χρυσή, Αστραφτερή, Μαύρη)…
…Η Ελλάδα επέμενε να χαραχθεί μια μέση γραμμή με βάση αυτές τις βραχονησίδες (island outcroppings) και αρνήθηκε να εφαρμόσει την αρχή της αναλογικότητας που χρησιμοποιείται διεθνώς σε αυτές τις περιπτώσεις. Η επικοινωνία ανάμεσα στις δύο πλευρές συνεχίστηκε μέχρι το 2014. Δυστυχώς η Ελλάδα περιφρόνησε πλήρως τα δικαιώματα της Λιβύης και έσπευσε με τους συμμάχους της στο Εast Mediterranean Gas Forum να καταλήξει σε συμπεράσματα, προκειμένου να επιβάλει ένα de facto μονοπώλιο στην παραγωγή, υγροποίηση και μεταφορά αερίου. Αυτό θα έχει δυσβάσταχτες συνέπειες στην εθνική οικονομία μας και στο δικαίωμα των μελλοντικών γενεών μας στη χρήση των φυσικών πόρων μας..
…Το λιβυκό ΥΠΕΞ έκανε διάβημα στο ελληνικό ΥΠΕΞ διαμαρτυρόμενο για την υπογραφή συμβολαίων παραχωρήσεων και εξορύξεων σε διεθνείς και εγχώριες εταιρίες σε περιοχές όπου η δικαιοδοσία δεν έχει συμφωνηθεί και καθοριστεί ανάμεσα στις δύο χώρες σύμφωνα με τις διατάξεις του Διεθνούς Δικαίου…»
Τουρκική ρητορική
Η λιβυκή επιστολή –διά χειρός Άγκυρας, όπως είναι εμφανές– παρουσιάζει τη θέση της Λιβύης, σύμφωνα με την οποία «μικρά ακατοίκητα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα», συμπεριλαμβάνοντας σταθερώς και τη νήσο Γαύδο, γι’ αυτό και η Τρίπολη επιμένει στην αρχή της αναλογικότητας στην οριοθέτηση της ΑΟΖ/ΥΦ.
Με άλλα λόγια, η Λιβύη κάνει πρακτική εφαρμογή της τουρκικής θέσης ότι τα νησιά (κυρίως τα απομακρυσμένα από τις ηπειρωτικές ακτές, ειδικά η Γαύδος) δεν έχουν υφαλοκρηπίδα, στερώντας έτσι από την Ελλάδα ζωτικής σημασίας κυριαρχικά συμφέροντα και δικαιώματα στην ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα της.
Ο πολυδιαφημισμένος νόμος Μανιάτη –επικίνδυνος για τα εθνικά συμφέροντα– αναφέρει στο άρθρο 156 (1) τα ακόλουθα:
«Ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη… το εξωτερικό όριο υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, αφ’ ης κηρυχθεί, είναι η μέση γραμμή…»
Τον νόμο αυτόν στην πράξη τον εφαρμόζουν η Λιβύη και η Τουρκία σε βάρος της Ελλάδας, καθώς ο νόμος μετατρέπει την αποκλειστική κυριαρχία των χωρικών υδάτων σε ΑΟΖ και τούτο διότι η μέση γραμμή των εξωτερικών ορίων της ΑΟΖ που ορίζει ο νόμος πρέπει να είναι μεγαλύτερη του αθροίσματος των χωρικών υδάτων των χωρών Ελλάδας – Τουρκίας, Ελλάδας – Λιβύης.
Σημειώνεται όμως ότι στην περίπτωση των ελληνικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου, η απόσταση των νήσων Λέσβος, Χίος, Σάμος, Ρόδος και των τουρκικών κρατών είναι μικρότερη από το άθροισμα των χωρικών υδάτων (6+6), καθόσον είναι αντίστοιχα 4 ν.μ., 2,5 ν.μ., 1,2 ν.μ. και 4,5 ν.μ. στη Ρόδο. Στην πράξη ο νόμος μετατρέπει την κυριαρχία των χωρικών υδάτων των νήσων σε διεθνή θάλασσα ΑΟΖ. Δηλαδή με τον νόμο Μανιάτη καταργήθηκαν και τα 6 ν.μ. χωρικά ύδατα στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου που έχουν απέναντι τουρκικές ακτές.
Επιπροσθέτως ο νόμος Μανιάτη, που εφαρμόζουν η Τουρκία και η Λιβύη, δεν καθορίζει από πού μετράται η μέση γραμμή που αποτελεί το εξωτερικό όριο της ΑΟΖ -από τις ηπειρωτικές ακτές ή από τις ακτές των νήσων-, με αποτέλεσμα η Λιβύη και η Τουρκία να διαγράφουν την υφαλοκρηπίδα των ελληνικών νησιών νότια της Κρήτης.
Στην προκείμενη περίπτωση, με βάση τον νόμο Μανιάτη, η Λιβύη για τα δικά της συμφέροντα και τα τουρκολιβυκά συμφέροντα απαιτεί οριοθέτηση χωρίς ύπαρξη ελληνικών νησιών, δηλαδή από τις ακτές και μόνον της Κρήτης, με αποτέλεσμα η Γαύδος και όλα τα νησιά νοτίως να πηγαίνουν στα αζήτητα.
Μονον κρεμαλα στους προδοτες
Όσο θα υπάρχουν ΗΛΙΘΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, που ψηφίζουν ΠΡΟΔΟΤΕΣ, τόσο θα μικραίνει η χώρα!!!!!!!!!!!
ΜΕΓΙΣΤΟΙ Π.Ρ.Ο.Δ.Ο.Τ.Ε..Σ. / ΕΘΝΟΜΕΙΟΔΟΤΕΣ τα Ελληνόφωνα πολιτικά καθάρματα …
΄Ερχεται, οσονούπω, η ώρα της παραδειγματικής τιμωρίας τους …
Και ποσό ακόμα θα καθόμαστε να τους κοιτάζουμε! Εεεεεε; Ποσο;
ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΚΑΘΑΡΜΑ ΠΡΟΔΟΤΑΡΕ