ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΕΞΕΛΙΞΗ – ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΝΑ ΑΠΟΚΟΨΕΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΗΣΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ – ΣΤΗΝΕΙ ΥΠΟΥΛΑ ΑΝΑΧΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΦΕΡΕΙ

Η Αμυντική Συμφωνία Ελλάδας-Γαλλίας ψηφίστηκε στη Βουλή, παραμορφωμένη από πληθώρα επικίνδυνων, υπερβολικών και αναληθών δηλώσεων που δρουν σε βάρος των εθνικών συμφερόντων.

Την ίδια στιγμή:

Η Τουρκία σχεδιάζει να εφαρμόσει ένα «τείχος προστασίας» της στο Αιγαίο (ADIZ), ως απάντηση στην ελληνογαλλική Αμυντική Συμφωνία, με στόχο να απομονωθούν πλείστα ελληνικά νησιά από την ηπειρωτική Ελλάδα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια και την οικονομία τους, έτσι ώστε η Άγκυρα να ελέγχει την περιοχή αυτή μέσα στο Αιγαίο.
Η Τουρκία εκτελεί έρευνες ανατολικά του 28ου μεσημβρινού μεταξύ Ρόδου- Καστελόριζου και νοτίως κι ανατολικά προς Κύπρο, μέχρι τις 21 Οκτωβρίου, με δύο ερευνητικά πλοία, το BILIM-2 και το YUNUS-S.

Τα Rafale και οι Belharra δρουν αποτρεπτικά στους S-400 αλλά δεν επαρκούν.

Η τουρκική κυβέρνηση μελετά και σχεδιάζει να εφαρμόσει «ένα τείχος προστασίας» της στο Αιγαίο (ADIZ), ως απάντηση στην ελληνογαλλική Αμυντική Συμφωνία, η οποία στρέφεται δήθεν εναντίον της Τουρκίας, προκειμένου η Άγκυρα να «προασπίσει την κυριαρχία της και τους Τούρκους πολίτες».

Ο καθορισμός αυτής της περιοχής και των ορίων της μέσα στο Αιγαίο θα γίνει με την έκδοση μόνιμης αγγελίας της Τουρκίας.

Η τουρκική αυτή περιοχή-τείχος προστασίας (ADIZ) φαίνεται στον χάρτη 1 με κόκκινο χρώμα. Η περιοχή αυτή θα απέχει περίπου 30 ν.μ. από τις τουρκικές ακτές. Έτσι οποιοδήποτε αεροσκάφος, στρατιωτικό (οποιασδήποτε χώρας) ή πολιτικό, με πορεία προς τις ακτές της Τουρκίας (μπλε βέλη στον χάρτη), θα πρέπει να έχει προηγουμένως αναγνωριστεί ως «φίλιο»-ακίνδυνο (IFF, σχέδιο πτήσης, ασύρματη αναφορά) από το σύστημα αεράμυνας της Τουρκίας.

Διαφορετικά θα αναχαιτίζεται σε πρώτη φάση από τα τουρκικά F-16 για λόγους ασφαλείας (απώλεια  προσανατολισμού – ασυρμάτου, υποξυγονίας κ.λπ.) και σε δεύτερη φάση από πυραύλους S-400, αν αυτό απαιτηθεί. Και τούτο διότι τα αεροσκάφη με πορεία προς την Τουρκία μπορούν να αποτελούν εχθρική επιθετική ενέργεια (στρατιωτικά αεροσκάφη) ή RENEGATED (π.χ. τρομοκρατικά πολιτικά αεροσκάφη).

Στόχος αυτής της τουρκικής ADIZ (Τουρκική Ζώνη Αναγνώρισης Αεράμυνας), στην περίπτωση που εφαρμοστεί στο Αιγαίο, είναι να απομονωθούν  πλείστα ελληνικά νησιά από την ηπειρωτική Ελλάδα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια και την οικονομία τους, έτσι ώστε η Αγκυρα να ελέγχει την περιοχή αυτή μέσα στο Αιγαίο. Δηλαδή, στην πράξη, την ασφάλεια των ελληνικών νήσων εντός της περιοχής αυτής θα τη διασφαλίσει η Τουρκία… Επιπλέον με την ADIZ η Τουρκία θα έχει σε μόνιμη βάση το στοιχείο του αιφνιδιασμού.

Επισημαίνεται ότι η Άγκυρα έχει το τελευταίο διάστημα εφαρμόσει πολλές φορές ADIZ για μεγάλα χρονικά διαστήματα, οι πιο πρόσφατες μέσα στο 2020 στην περιοχή της Αν. Μεσογείου για την προστασία της από κάθε είδους απειλή, ενεργοποιώντας τους σχετικούς μηχανισμούς που προβλέπονται από τον ICAO και τον ΟΗΕ. Υπενθυμίζεται ακόμα ότι οι ΗΠΑ έχουν καθορίσει μόνιμη ADIZ 200 ν.μ. από τις αμερικανικές ακτές. 

Στην περίπτωση της Ελλάδας, η Τουρκία θα βασίσει την εφαρμογή της ADIZ στο Αιγαίο εκμεταλλευόμενη άστοχες, αχρείαστες και αναίτιες δηλώσεις και ενέργειες της ελληνικής κυβέρνησης από το 2019 και εντεύθεν. Οι δηλώσεις Δένδια στην Άγκυρα, πέρσι τον Μάιο, ότι η Ελλάδα εξοπλίζει τα νησιά και οι παρόμοιες δηλώσεις του ΥΕΘΑ έδωσαν την αφορμή στην Άγκυρα να εξαπολύσει μπαράζ τουρκικών δηλώσεων και ενημερώσεων στους Διεθνείς Οργανισμούς και κυρίως στον ΟΗΕ ότι δήθεν η Ελλάδα αποτελεί απειλή για την Τουρκία, διότι εξοπλίζεται και μάλιστα εξοπλίζει παράνομα τα νησιά που βρίσκονται μια αναπνοή από την Τουρκία, παραβιάζοντας τις Συνθήκες.

Ομοίως οι ποικίλες κυβερνητικές αβάσιμες, έωλες, ανόητες και ανύπαρκτες «ερμηνείες» της ελληνογαλλικής Αμυντικής Συμφωνίας περί δέσμευσης των Γάλλων «να ταχθούν στο πλευρό της Ελλάδας με προσωπικό» -η μόνη υποχρέωση των Γάλλων είναι να εφοδιάζουν συνεχώς την Ελλάδα με εξοπλιστικό υλικό σε περίπτωση πολέμου- και ομοίως η προβληματική επίκληση του αρ. 51 του Καταστατικού του ΟΗΕ στη Συμφωνία,  χρησιμοποιούνται δόλια από την πονηρή Τουρκία για να εδραιώσει διεθνώς τον ισχυρισμό της ότι «απειλείται» από την Ελλάδα και γι’ αυτό είναι υποχρεωμένη να εφαρμόσει τη «ζώνη προστασίας» της στο Αιγαίο.

Με την εφαρμογή της ADIZ στο Αιγαίο, η Τουρκία ενδέχεται να επιδιώξει θερμό επεισόδιο ή στην καλύτερη περίπτωση να ασκήσει πίεση για διαιτησία-διαπραγματεύσεις, προκειμένου να ακυρώσει την ADIZ στο Αιγαίο, εκμεταλλευόμενη τα πλεονεκτήματα που θεωρεί ότι έχει και τα οποία βασίζονται στις αστοχίες της κυβέρνηση και διαχρονικά. Με κίνδυνο να χαθούν τα 10 ν.μ. εθνικού εναερίου χώρου, η κατάθεση σχεδίων πτήσης, η περιοχή θαλάσσιας Ερευνας και Διάσωσης, η Ζώνη Αλιείας.

Επιπροσθέτως, η ελληνική ΑΟΖ του Αιγαίου στην περιοχή (Ρόδος –  Μεγίστη) και της Μεσογείου (ανατολικά του 28ου μεσημβρινού) παραχωρείται ιδιοκτησιακά από την κυβέρνηση στην Τουρκία και δεδομένου ότι ο ΥΠΕΞ Δένδιας ενέταξε την περιοχή Ρόδου – Καστελόριζου στη Μεσόγειο, η ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία είναι ελλιπής. Ο πρωθυπουργός δήλωσε στη Βουλή ότι προστατεύει μόνον τα 6 ν.μ., με αποτέλεσμα στην περιοχή η Τουρκία να αλωνίζει με Oruc Reis πέρσι και σήμερα με το BILIM-2 και το YUNUS-S…

Σημειώνεται ακόμα ότι το ΝΑΤΟ, το οποίο η Αμυντική Συμφωνία Ελλάδας – Γαλλίας θεωρεί «πυλώνα της», υποστηρίζει εγγράφως και ενυπογράφως τις θέσεις της Τουρκίας.

Παραμορφώσεις από την κυβέρνηση ενώ η Άγκυρα καταπατά την ελληνική ΑΟΖ

Η Τουρκία εκτελεί έρευνες ανατολικά του 28ου μεσημβρινού μεταξύ Ρόδου – Καστελλόριζου και  νοτίως κι ανατολικά προς Κύπρο, με δύο ερευνητικά πλοία, το BILIM-2 και το YUNUS-S με πορεία των ερευνών στην περιοχή αυτή, όπως φαίνεται στον χάρτη 2.

Η περιοχή αυτή, σύμφωνα με την κυβέρνηση, αποτελεί ελληνική ΑΟΖ. Ωστόσο η κυβέρνηση διά του ΥΕΘΑ Νίκου Παναγιωτόπουλου δήλωσε ότι η Αμυντική Συμφωνία με τη Γαλλία καλύπτει και τις θαλάσσιες περιοχές (ΑΟΖ/ΥΦ/Θαλάσσια Ερευνα και Διάσωση).

Ωστόσο τόσο η κυβέρνηση όσο και ο ΥΕΘΑ  έχουν άγνοια ή παραπλανούν για κομματικά οφέλη, δεδομένου ότι ελληνικές θαλάσσιες περιοχές δεν υφίστανται, είναι ανύπαρκτες,  διότι καμία ελληνική κυβέρνηση δεν τις οριοθέτησε, ούτε καν υπέβαλε τις συντεταγμένες ΑΟΖ/ΥΦ στον ΟΗΕ ως διεκδίκηση (Claim), που αποτελεί απλή και πάγια διαδικασία των χωρών για την προστασία των κυριαρχικών τους δικαιωμάτων. Ουσιαστικά τυπικά νομικά και πολιτικά, η Ν.Δ. παραμορφώνει την Αμυντική Συμφωνία.

Το ίδιο κάνει και ο ΣΥΡΙΖΑ για να αποκομίσει κομματικά οφέλη από το πουθενά, επιμένοντας στην άρνηση ψήφισης της Συμφωνίας αφού δεν καλύπτει και τις ανύπαρκτες ΑΟΖ και ΥΦ.

Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε την παραμόρφωση της Συμφωνίας για επίσης κομματικά οφέλη. Όμως με τις θέσεις αυτές ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να απολογηθεί γιατί πέντε χρόνια στην εξουσία δεν οριοθέτησε ΑΟΖ/ΥΦ ούτε τις υπέβαλε στον ΟΗΕ ως διεκδίκηση.

Την αξιοπιστία της κυβέρνησης έσωσε ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος ευθαρσώς έντιμα και ειλικρινά δήλωσε ότι «η Συμφωνία δεν είναι δυνατόν να καλύπτει ΑΟΖ και ΥΦ διότι η Ελλάδα δεν τις έχει ορίσει». Η δήλωση Γεωργιάδη δείχνει κατανόηση και μελέτη της Συμφωνίας και όχι παραπλάνηση των Ελλήνων για κομματικά οφέλη. Και αυτό είναι προς τιμήν του.

Τα δύο τουρκικά ερευνητικά πλοία κάνουν τις έρευνες από τις 26 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 21 Οκτωβρίου 2021 και για τις έρευνες αυτές η Τουρκία εξέδωσε δύο NAVTEX. Τις δύο τουρκικές NAVTEX η κυβέρνηση τις έκανε γαργάρα. Μόνον η Κύπρος εξέδωσε NAVTEX για το κομμάτι της κυπριακής ΑΟΖ, που ακυρώνει τις έρευνες των δύο τουρκικών πλοίων. Με τα επίσημα λεγόμενα της  κυβέρνησης, ο κ. Παναγιωτόπουλος οφείλει να καλέσει τώρα τους Γάλλους μετά την κύρωση της Συμφωνίας στη Βουλή και να πετάξει έξω τους Τούρκους με τις κλοτσιές καθόσον σύμφωνα με τις δηλώσεις του η Συμφωνία καλύπτει την ανύπαρκτη ΑΟΖ/ΥΦ. Διαφορετικά οφείλει να παραιτηθεί και όχι μόνον.

Τέλος, η Αμυντική Συμφωνία καθιστά το ΝΑΤΟ πυλώνα ασφάλειας όταν μετατρέπει πλείστα ελληνικά κυριαρχικά και άλλα συμφέροντα σε τουρκικά κεκτημένα όπως η αποστρατιωτικοποίηση των νήσων, τα 10 ν.μ., τα Σχέδια Πτήσης, η περιοχή Ερευνας –  Διάσωσης κ.λπ.

Rafale και Belharra εναντίον S-400

Πώς θα αντιμετωπίσουν οι τουρκικοί πύραυλοι S-400 τα αεροσκάφη Rafale και τις φρεγάτες Belharra σε περίπτωση επιχειρήσεων;

Ειδικοί στρατιωτικοί γνώστες του θέματος αναλύουν:

Τα αεροσκάφη Rafale και οι φρεγάτες Belharra θα αναβαθμίσουν τις δυνατότητες των Ενόπλων Δυνάμεων διότι ενεργούν αποτρεπτικά, ωστόσο δεν επαρκούν πλήρως για την ισορροπία ή υπεροχή δυνάμεων έναντι της Τουρκίας. Και τούτο διότι η Τουρκία διαθέτει τους S-400, που προκαλούν προβληματισμό αν όχι φοβία ακόμα και στις Ε.Δ. των ΗΠΑ.

Αυτό το δήλωσε επίσημα και ο πρόεδρος Μπάιντεν, ότι οι S-400 αποτελούν απειλή για τις ΗΠΑ, όχι βέβαια για το έδαφος/κυριαρχία των ΗΠΑ, αλλά για τον 6ο Στόλο και τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Μέση Ανατολή.

Η αντίδραση και οι κυρώσεις των ΗΠΑ στην Τουρκία δεν οφείλονται στο γεγονός ότι η Άγκυρα προμηθεύτηκε οπλικά συστήματα από τη Ρωσία, αλλά επειδή προμηθεύθηκε συγκεκριμένα τους S-400 και πιθανόν και S-500.

Τα αντιαεροπορικά αυτά συστήματα της Ρωσίας δεν αντιμετωπίζονται από τα οπλικά συστήματα της Δύσης (ΗΠΑ, Ευρώπη, ΝΑΤΟ, Καναδάς κ.λπ.). Το γεγονός αυτό δημιουργεί μείζον πρόβλημα για την ασφάλεια της Δύσης και πολύ περισσότερο για την ασφάλεια των χωρών της περιοχής της Μεσογείου.

Η Ελλάδα έχει προμηθευθεί κατά το παρελθόν οπλικά συστήματα από τη Ρωσία και δεν υπήρξε καμία αντίδραση κυρώσεων από ΗΠΑ και ΝΑΤΟ καθόσον τα ρωσικά αυτά οπλικά συστήματα μπορούσαν να εξουδετερωθούν από οπλικά συστήματα της Δύσης.

Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τους S-400. Στην περίπτωση που δεν εξουδετερωθούν οι S-400 με καταδρομικές αποστολές, η εξουδετέρωσή τους με βλήματα αέρος-εδάφους (Rafale) και θαλάσσης-εδάφους (Belharra) είναι εξόχως δύσκολη, δεδομένου ότι οι S-400 είναι κινούμενοι (MOBILE), μπορούν να καλύπτονται κάτω από γέφυρες, καταφύγια κ.λπ. και μπορούν να διακόπτουν τη λειτουργία των ραντάρ τους για να μην εντοπίζονται.

Καμία Αεροπορία και Ναυτικό της Δύσης δεν θα μπορέσει να αποκτήσει αεροπορική υπεροχή (Air superiority) που είναι ο κύριος παράγων για την έκβαση των επιχειρήσεων-πολέμου.

Και τούτο διότι λόγω των S-400 οι όποιες αεροπορικές αποστολές  αντεπίθεσης και απομόνωσης προς τουρκικούς στόχους για απόκτηση αεροπορικής υπεροχής, καθώς επίσης και αποστολές εγγύς αεροπορικής υποστήριξης  στα νησιά και ΤΑSΜΟ (υποστήριξη ναυτικών δυνάμεων), δεν θα επιφέρουν σημαντικές απώλειες στον αντίπαλο λόγω των S-400, ενώ θα κινδυνεύουν σε μέγιστο βαθμό να καταρριφθούν.

Αν οι ΗΠΑ δεν είχαν το γόητρο της υπερδύναμης θεωρείτο βέβαιο ότι θα προτιμούσαν να προμηθευθούν S-400 και S-500. Οι όποιες επιχειρήσεις των ΗΠΑ (6ος Στόλος) στη Μεσόγειο ή Μέση Ανατολή θα πρέπει να συντονίζονται/συνεργάζονται (coordination) με Ερντογάν λόγω S-400.

Ο συνδυασμός Rafale και Belharra μειώνει σε σχεδόν ικανοποιητικό βαθμό την αποτελεσματικότητα των S-400 δεδομένου ότι οι Belharra θα εφαρμόζουν αναστολή εκπομπής του ραντάρ (suspension), δηλαδή θα το αναγκάζουν να μην εκπέμπει συνεχώς και να κατευθύνει βλήματα, προκειμένου να μην εντοπιστεί και στοχοποιηθεί από τις Belharra με βλήματα θαλάσσης-εδάφους που διαθέτει.

Ενώ ταυτόχρονα τα Rafale και F-16 με βλήματα αέρος-εδάφους θα προβάλουν τους S-400 με τα στοιχεία (συντεταγμένες) που θα παραχωρούν οι Belharra.

Μειονέκτημα στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι οι Belharra με τις καλύτερες προϋποθέσεις θα είναι ετοιμοπόλεμες το 2026. Ο χρόνος αυτός είναι κρίσιμος για την Ελλάδα διότι μπορεί να τον αξιοποιήσει η Τουρκία.