ΧΑΛΙΦΑ ΧΑΦΤΑΡ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΤΟΥ “ΠΕΘΑΜΕΝΟΥ” ΑΠΟ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΝΑ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ ΤΟ 2014. ΜΠΟΥΝΤΡΟΥΜΙΑ, ΕΝΟΠΛΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΚΑΝΤΑΦΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΣΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΗΣ CIA ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΥΡΑΥΛΟΥΣ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ

Ποιος είναι ο Χαλίφα Χάφταρ, ο βασιλιάς της γενικής στρατευμένης κυβέρνησης της Λιβύης που συνδέεται με τη CIA;
Ο Χαλιφά Χάφταρ, ένας πολέμαρχος που έχει αγωνιστεί με και κατά των περισσότερων φατριών στη Λιβύη .

Ο πρώην ηγέτης του Καντάφι έχει κάνει σημαντικούς φίλους σε διάφορες πολιτικά Φόρα σε ταξίδια του στο εξωτερικό.

Ο Χαλίφα Χάφταρ, πρώην ηγέτης του στρατού του Μουαμάρ Καντάφι, ο οποίος ανέλαβε τον έλεγχο πολλών στρατιωτών από την ανατολική Λιβύη με την υποστήριξη της Ρωσίας, της Αιγύπτου και των ΗΑΕ στον συνεχιζόμενο εμφύλιο πόλεμο της χώρας, ξεκίνησε μια νέα επίθεση στην Τρίπολη, διεθνώς αναγνωρισμένη πρωτεύουσα της Λιβύης.

Σηματοδοτεί μια σημαντική ανάκαμψη για έναν άνθρωπο που μόλις πριν από ένα χρόνο φημολογείται ότι γύρισε από το θάνατο, μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο.

Τον Απρίλιο του 2018, η Haftar μεταφέρθηκε στο Παρίσι για ιατρική περίθαλψη. Μια πολυτέλεια που δεν παρέχεται στους πολλούς που σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν στις στρατιωτικές τους εκστρατείες.

Ενώ υπηρετούσε στον στρατό της Λιβύης έχοντας φτάσει στη στρατιωτική ακαδημία της Βεγγάζης, σε ηλικία 18 ετών, ο Χάφταρ ήταν μέρος του προσωπικού που έφερε τον στρατό Μουαμάρ Καντάφι στο στρατιωτικό πραξικόπημα του 1969.

Ο Χάφταρ ήταν μόλις 26 ετών, όταν βοήθησε τον Καντάφι να ανατρέψει τον βασιλιά Idris και έγινε μέλος του Επαναστατικού Διοικητικού Συμβουλίου της Λιβύης. Κάλεσε τα στρατεύματα της Λιβύης να υποστηρίξουν Αιγύπτιους στρατιώτες στην προσπάθειά τους να ανακαταλάβουν το Σινά από τους Ισραηλινούς κατά τον πόλεμο του 1973 και έγινε στρατιωτικός αρχηγός του στρατού του Καντάφι.

Σχεδόν 20 χρόνια πιστής υπηρεσίας μετά το πραξικόπημα και προήχθη σε συνταγματάρχη, συνελήφθη ως αιχμάλωτος πολέμου στο Τσαντ και καταγγέλθηκε από τον Καντάφι που ανησυχούσε για την αυξανόμενη δημοτικότητα του Haftar μεταξύ των στρατιωτικών του.

Προδομένος, ο Χάφταρ σχεδίαζε να ανατρέψει τον ηγέτη της Λιβύης.

Ο Haftar πέρασε χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες και πιστεύεται ότι έχει καλλιεργήσει στενές σχέσεις με τις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών κατά την εποχή του Καντάφι.
Μετά από συμφωνία που διεκπεραίωσε η αμερικανική πλευρά για να εξασφαλίσει την απελευθέρωσή του, ίδρυσε μια πολιτοφυλακή με έδρα το Ζαΐρ (τώρα Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό), που δεσμεύτηκε για την πτώση Καντάφι.

Το 1990, στο πλαίσιο συμφωνίας με την Κένυα, η οποία χρηματοδοτήθηκε από την CIA, ο Haftar μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως και εκατοντάδες παραστρατιωτικοί που έλαβαν την ιθαγένεια. Ο Haftar έζησε κοντά στα κεντρικά γραφεία του οργανισμού και διατηρούσε στενές σχέσεις με αρκετές υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ. Προχώρησε στη στήριξη αρκετών προσπαθειών για την εξαφάνιση του Καντάφι, ιδίως στην εξέγερση του 1996 στα βουνά Jabal Akhdar της ανατολικής Λιβύης.

Ο αυτοσυντηρούμενος “Εθνικός Στρατός της Λιβύης” περιγράφηκε τότε από την Washington Post ως “ομάδα αντεπίθεσης που βασίζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες”.

15 χρόνια μετά, καθώς η Αραβική Άνοιξη κέρδισε δυναμική, ο Haftar έγινε ανώτερος υπάλληλος στις δυνάμεις που τελικά κατέστρεψαν τον Καντάφι.

Όχι παγκοσμίως δημοφιλής στη Λιβύη, επέζησε προσπάθειας δολοφονίας του 2014 – αν και αυτό τον υποχρέωσε να χαμηλώσει μετά για λίγο τους τόνους.

Αφού ήταν εδώ και χρόνια κοντά στις Ηνωμένες Πολιτείες, συνεργάστηκε στη συνέχεια με τη Ρωσία για να λάβει όπλα για τις πολεμικές επιχειρήσεις. Συνέχισε να διατηρεί καλές σχέσεις με τα ΗΑΕ και την Αίγυπτο, των οποίων οι αεροπορικές δυνάμεις αργότερα θα γίνονταν πολύτιμες στην εκστρατεία του για την κατάληψη της λιβυκής επικράτειας. Επίσης τον φιλοξένησε ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουήλ Μακρόν, ο οποίος προσπαθούσε να κάνει διπλωματική πρόοδο το 2017, αφού η Γαλλία έριξε αέριο σε όπλα σε ανταρτών που πολεμούσαν τον Καντάφι το 2011.

Τι συνέβη στη Λιβύη;

Το Γενικό Εθνικό Κογκρέσο ήταν το εκλεγμένο από το Ισλάμ εκλεγμένο σώμα που κυβερνούσε τη Λιβύη για δύο χρόνια μετά το θάνατο του Καντάφι. Μετά την προθεσμία των 18 μηνών για τη σύνταξη νέου συντάγματος που ψηφίστηκε τον Ιανουάριο του 2014, ο οργανισμός αποφάσισε μονομερώς να παρατείνει τη δική του εντολή. Ο Χάφταρ κάλεσε το GNC να διαλυθεί. Τον Μάιο, ο Χάφταρ οδήγησε στρατεύματα κατά των ισλαμιστικών πολιτοφυλακών στη Βεγγάζη και του GNC στην Τρίπολη, σε μια επίθεση με την επωνυμία Επιχειρησιακή Αξιοπρέπεια.

Μέσα στο χάος, διεξήχθησαν εκλογές για τη συγκρότηση της Βουλής των Αντιπροσώπων, η οποία ανέλαβε την εξουσία από το GNC τον Αύγουστο. Με αντίπαλες πολιτοφυλακές που κυβερνούσαν τους δρόμους της Λιβύης, η προσέλευση στις εκλογές ήταν μόλις 18%. Οι Ισλαμιστές πολιτοφυλακές ξεκίνησαν στη συνέχεια Λειτουργία της Λιβύης για να πολεμήσουν τα στρατεύματα του Χάφταρ.  Στα τέλη Αυγούστου 2014, μια ομάδα μελών του GNC συνήλθε στην Τρίπολη και ζήτησε νομοθετική εξουσία στη χώρα, αντικαθιστώντας αποτελεσματικά τη Βουλή των Αντιπροσώπων ως κοινοβούλιο της Λιβύης. Η Βουλή των Αντιπροσώπων με έδρα το Tobruk παρέμεινε η διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση, αν και η πραγματική εξουσία της στη Λιβύη ήταν περιορισμένη.

Ο στρατός του Χάφταρ ήταν καλά εξοπλισμένος στον πόλεμο του ενάντια στην αναγνωρισμένη από τα ΗΕ κυβέρνηση [AFP]

Η Λιβύη “έσπασε” ανάμεσα στα αντίπαλα κοινοβούλια και στις έντονα οπλισμένες πολιτοφυλακές που υποστηρίζουν το καθένα. Οι διαμαρτυρίες μεταξύ των πολιτοφυλακών έγιναν καθημερινή συνήθεια, γεγονός που συνέβαλε στην αστάθεια, τη βία και τον κίνδυνο που αντιμετώπιζαν οι απλοί πολίτες της Λιβύης.

Οι προσπάθειες του ΟΗΕ για τη δημιουργία μιας «κυβέρνησης ενότητας» οδήγησαν σε μια τρίτη διοίκηση, αυτή που καθοδηγείται από τον Fayez Sarraj, διεκδικώντας τη γενική πολιτική νομιμοποίηση της χώρας και την ίδρυση κυβέρνησης στην Τρίπολη στα τέλη Μαρτίου 2016. Η διεθνής νομιμότητα που του απονεμήθηκε, δεν ήταν επίσης σε θέση να διεκδικήσει τον έλεγχο της απέραντης επικράτειας της Λιβύης.

Για τα επόμενα λίγα χρόνια, η Κυβέρνηση Ενότητας που υποστήριξε ο ΟΗΕ ελέγχει μεγάλο μέρος της Δυτικής Λιβύης, ενώ η κυβέρνηση Tobruk που υποστηρίζει το Haftar ελέγχει μεγάλο μέρος της ανατολής της χώρας. Και οι δύο κύριες πλευρές στον εμφύλιο πόλεμο υποστηρίζονται από μια σειρά από πολέμαρχους, πολιτοφυλακές και εγκληματικές συμμορίες. Ενώ το μεγαλύτερο μέρος της διεθνούς κοινότητας υποστηρίζει γενικά την Κυβέρνηση Ενότητας με έδρα την Τρίπολη, οι δυνάμεις του Haftar στα ανατολικά έχουν τη στήριξη της Ρωσίας, των ΗΑΕ και της Αιγύπτου – οι οποίες χρησιμοποίησαν τις αεροπορικές τους δυνάμεις για να στηρίξουν τους ένοπλους του Haftar.

Ένα μεγάλο μέρος της χώρας παραμένει άνομο. Ένα καταφύγιο για εμπόρους ανθρώπων, λαθρεμπόρους ναρκωτικών και λήσταρχους – και, όπως πάντα, οι πολίτες της Λιβύης έπρεπε να πληρώσουν το τίμημα για την καλοσύνη των ισχυρών ανδρών.

www.alaraby.co.