Η καρατόμηση του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, Σπήλιου Λιβανού για σχετικά… ασήμαντη αφορμή, δεν είναι κάτι απλό. Δεν είναι μια απλή διαδικασία που δεν έχει συνέχεια.
Είναι η τρανή απόδειξη της βαθιάς κρίσης που περνά η κυβέρνηση της ΝΔ, μιας κρίσης που όμως, μένει πίσω από τις κουρτίνες, που δεν βγαίνει δηλαδή τόσο πολύ προς τα έξω. Κάτι όμως που πλέον είναι αδύνατον να κρυφτεί.
Είναι μια βαθιά κρίση για ένα κυβερνητικό σχήμα που κάνει συνεχώς λάθη και που, το χειρότερο, δεν έχει την πρόθεση να τα διορθώσει.
Ο Σπήλιος Λιβανός, προσωπικός φίλος του Κυριάκου Μητσοτάκη, πήγε μ’ αυτή την ιδιότητα στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Αλλά και ως βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας, μιας περιοχής δηλαδή αγροτικής, που όμως ο κ. Λιβανός δεν είχε καμιά σχέση με τα αγροτικά θέματα.
Μάλλον ως σνομπ, ελιτιστή και χωρίς βασικές γνώσεις του πώς λειτουργούν οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί.
Διαδέχθηκε τον Μάκη Βορίδη, ο οποίος αν και άσχετος με τα αγροτικά θεωρείται από τους πιο επιτυχημένους υπουργούς που πέρασαν από το γραφείο της πλατείας Βάθη. Κι ο λόγος ήταν ότι ο Βορίδης άκουγε, σημείωνε κι έλυνε τα προβλήματα σε χρόνο ρεκόρ εξαιτίας της ευστροφίας του και της διάθεσής του να αξιοποιήσει τα στελέχη που γνώριζαν καλά τα θέματα.
Ο Λιβανός με το που ανέλαβε τον υπουργικό θώκο, ουσιαστικά επιχείρησε να ανατρέψει όλη την πολιτική που εφαρμοζόταν, η οποία ήταν επιτυχημένη και οι αγρότες δεν γκρίνιαζαν.
Με μικρή παρουσία στο παλαιό κτίριο του υπουργείου σε μια υποβαθμισμένη περιοχή, ο Λιβανός προτιμούσε το γραφείο συγγενικού του προσώπου στο Κολωνάκι ενώ έδειχνε να ενδιαφέρεται περισσότερο για άλλα θέματα και να γράφει άρθρα π.χ. για τα…Rafale.
Στο υπουργείο είχαν παραλύσει τα πάντα τους τελευταίους μήνες. Μηδενικό νομοθετικό έργο, αλλοπρόσαλλες αποφάσεις που εξόργισαν τους αγρότες οι οποίοι και βγήκαν στα μπλόκα ξανά, κακή συμπεριφορά.
Τον Λιβανό ούτε λίγο ούτε πολύ τον έλεγαν από την αρχή «Λουδοβίκο» εξαιτίας της συμπεριφοράς του ίδιου και των συνεργατών του. Μάλιστα, λέγεται ότι τον πρώτο καιρό κουμάντο έκανε η σύζυγός του η οποία είχε εγκατασταθεί μόνιμα στο υπουργείο, κι ένας διευθυντής του, ούτε 30 χρονών, που έλυνε κι έδενε.
Το «κουπί» του υπουργείου τραβούσαν δύο – τρεις γνώστες του αντικειμένου, κυρίως γενικοί γραμματείς, καθώς ούτε και οι υφυπουργοί, όπως ο Σίμος Κεδίκογλου και ο Γιώργος Στύλιος, μπορούσαν να αντεπεξέλθουν.
Η γκρίνια για το υπουργείο είχε φτάσει εδώ κι εβδομάδες στο Μαξίμου και αποφασίστηκε η εκδίωξή του τώρα, προτού φουντώσουν τα μπλόκα και πάθει η κυβέρνηση χοντρό χουνέρι από μια βασική πηγή ψηφοφόρων της.
Πληροφορίες λένε επίσης ότι στη συνάντηση που έγινε προ ημερών του υπουργού με αγρότες από την Κρήτη, μόνο ξύλο δεν καταγράφηκε. Η ένταση ήταν μεγάλη και οι αγρότες αποχώρησαν κακήν κακώς και έξαλλοι με τον υπουργό. Προφανώς κι αυτό μέτρησε καθώς η Κρήτη πάει να χαθεί για τη ΝΔ με την παρουσία και του Νίκου Ανδρουλάκη. Και φαίνεται ότι μίλησαν στον Μητσοτάκη οι αγρότες της πατρίδας του, έτσι ξεχείλισε το ποτήρι.
Η ιστορία με τον Πέτρο Δούκα και τις ατάκες που είπε για το 2007 και πώς κέρδισε ο Καραμανλής τις εκλογές, είναι αστεία. Αστεία γιατί όλοι ξέρουν ότι με τα χιλιάρικα που μοιράστηκαν μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές, νίκησε η ΝΔ.
Ο κόσμος το ΄χε τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι, που λέει και ο λαός. Ή μήπως δεν καταλαβαίνουμε ότι ο εκμαυλισμός συνειδήσεων με την πληρωμή επιδομάτων δια πάσαν νόσον, δεν έχει στόχο την εξαγορά των ψηφοφόρων.
Σε κάθε περίπτωση, ο κόμπος είχε φτάσει στο χτένι για τον Λιβανό. Κι ενδεχομένως και ο ίδιος να λυτρώθηκε καθώς δεν χώνεψε με τίποτε το υπουργείο αυτό, παρά το γεγονός ότι έχει να μοιράσει 20 δις ευρώ από τη νέα ΚΑΠ.
Ο καθένας θα πάρει το δρόμο του, όμως, ξεκάθαρα πλέον η κυβέρνηση είναι αυτή που έχει χάσει το δικό της.
Δηλαδή έδιωξε αυτόν για μα σταματήσει τα μπλόκα των αγροτών;
Εμάς θα ρωτήσουν οι ποδιτσες ποιος θα καθήσει στη καρέκλα?