Ρεπορτάζ- επιμέλεια: Mαρίνα Νικολάκη
Είναι μια πολύ ωραία γυναίκα και θυμίζει τη Μελίνα Μερκούρη στην έκφραση, στο αδάμαστο πνεύμα της και στη δυναμικότητά της.
Έχει γίνει πολύς λόγος για εκείνη και με αρνητικά και με θετικά σχόλια, ζει μόνιμα στην Νέα Υόρκη – με την κόρη της Μαρία-Μαντόνα -, αισθάνεται όμως Ελληνίδα και το απέδειξε με τη ταινία της«Interlude: City of a Dead Woman – Ιντερλούδιο: H Πόλη μιας Νεκρής Γυναίκας» (υπό την αιγίδα του ΕΟΤ), με ξένους γνωστούς ηθοποιούς, τα γυρίσματα της οποίας ξεκινούν 2 Απριλίου 2014 από την Anisma Films & την DeerJen Prod., στην αγαπημένη της Πάτμο, (όπου έχει και σπίτι).
Ο λόγος για την καλλονή Άντζελα Ισμαήλου.
Παιδικά χρόνια
Η Άντζελα Ισμαήλου προέρχεται από εύπορη οικογένεια των Αθηνών, πέρασε όμορφα παιδικά χρόνια, με εκδρομές, ταξίδια στο εξωτερικό, επισκέψεις σε μουσεία, μύηση στις τέχνες. Τον κινηματογράφο τον λάτρεψε από τα 7 της, τότε που πήγαιναν με τον πατέρα της στα υπαίθρια σινεμά και μοσχομύριζε το γιασεμί.
Τέλειωσε τη Νομική και το τμήμα Πολιτικών Επιστημών. Είχε ζήσει για λίγο με την οικογένειά της στην Νέα Υόρκη, όταν ο πατέρας της πήγε για να εργαστεί εκεί. Οι ρυθμοί και η αμερικάνικη νοοτροπία δεν του ταίριαξαν καθόλου και σύντομα επέστρεψαν. Όμως την όμορφη Άντζελα την είχε γοητεύσει η χώρα αυτή και υποσυνείδητα κατάλαβε, πως μόνον εκεί θα μπορούσαν να χωρέσουν τα όνειρα κι οι ανησυχίες της.
Πως δεν ήταν δυνατόν, σύμφωνα με τους στόχους της, να περάσει την υπόλοιπη ζωή της μέσα στα Δικαστήρια. Μόλις πήρε το πτυχίο της , αποφάσισε να φύγει για την Αμερική. Εκεί γράφτηκε στο φημισμένο Julliard αλλά και στο Actors Studio για ηθοποιία και κινηματογραφία στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. Η πόλη αυτή της ταίριαξε, της άρεσε το ανοιχτό μυαλό των κατοίκων της, η οργάνωση, οι ευκολίες……. Έζησε όμως και στο Παρίσι, πριν εγκατασταθεί μόνιμα στην Νέα Υόρκη, για να τελειοποιήσει τα γαλλικά της και να πάρει μαθήματα κλασικού τραγουδιού-όπερας.
Η ζωή στη Νέα Υόρκη Από το 1990 η Άντζελα Ισμαήλου μένει μόνιμα στην Νέα Υόρκη. Εκεί μεγαλώνει τη μονάκριβη κόρη της με ιδιαίτερη προσοχή, αφού και χωρισμένη αρκετά χρόνια. Θα έλεγε κανείς ότι ολόκληρη η ζωή της πρασινομάτας Ελληνίδας ήταν γεμάτη από πλούτη και σαν κόρη επιχειρηματία που ασχολείτο με τη ναυτιλία, και σαν καλλιτέχνης στην Νέα Υόρκη με ισχυρές και λαμπερές γνωριμίες, και σαν σύντροφος επί μια 12ετία – θυελλώδης έρωτας – με έναν από τους μεγαλύτερους Έλληνες εφοπλιστές, τον Γιώργο Οικονόμου, με τον οποίο χώρισαν μόλις αποφάσισαν να συγκατοικήσουν.
Αν κι εκείνος τη λάτρευε, δεν της χαλούσε χατίρι κι είχε μεγαλώσει την κόρη της σαν παιδί του. Οι δυνατές και διαφορετικές προσωπικότητες δύσκολα συνυπάρχουν. Η Άντζελα επιμένει ότι η οικογένειά της δεν της έμαθε μόνον να ζει πλουσιοπάροχα, αλλά και να καλλιεργεί το πνεύμα της και να εργάζεται σκληρά, και να σέβεται τον ψαρά και το μανάβη και το συνάνθρωπό της, γι αυτό και την ενδιαφέρει η ψυχή του ανθρώπου, τα συναισθήματά του.
Βενετία και Κάννες
Πραγματοποιώντας το όνειρό της γύρισε σαν παραγωγός και σκηνοθέτης το ντοκιμαντέρ «Great Director’s» για το έργο δέκα μεγάλων σκηνοθετών του ανεξάρτητου κινηματογράφου, μιλώντας μαζί τους, το οποίο έκανε επίσημη πρεμιέρα στο τμήμα Ορίζοντες του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας το 2009, προβλήθηκε στο φεστιβάλ των Κανών και απέσπασε διθυραμβικές κριτικές. Πρώτα όμως το είδαν πάνω από 500 καλεσμένοι , μεταξύ των οποίων διάσημοι ηθοποιοί, μεγιστάνες και καλλιτέχνες, στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης. Η ιδέα της ήρθε όταν γράφοντας ένα σενάριο για μια γυναίκα που προσπαθεί να βρει το μήνυμα της ζωής, κατάλαβε πως χρειαζόταν κάτι άλλο για να την ενεργοποιήσει.
«Καμιά φορά όταν ασχολείσαι με κάτι θες κάτι άλλο για σε κεντρίσει», λέει στην αμερικανίδα δημοσιογράφο. Έτσι άρχισε να σκέφτεται φιλμ σύγχρονων σκηνοθετών που την εντυπωσίασαν. Χρειάστηκε 4 χρόνια για να τελειώσει το ντοκιμαντέρ. Δούλεψε επίμονα και σκληρά. Πέρασε ώρες ψάχνοντας παγκόσμια ιστορικά γεγονότα των τελευταίων 60 ετών και χώρους γυρισμάτων που να ταιριάζουν με την αισθητική της και με την ιδιοσυγκρασία των μεγάλων σκηνοθετών.
Ο πόνος είναι εποικοδομητικός καμιά φορά. Σημαντική όμως ήταν και η υποστήριξη από κάθε πλευρά, του συντρόφου της Γιώργου Οικονόμου, για την πραγμάτωση του σχεδίου της. «Αυτή η ταινία, είπε, ήταν ένα προσωπικό μου ταξίδι και στιγμάτισε το τέλος μιας φάσης της ζωής μου». Μετά ξαναγύρισε στο σενάριο που είχε αφήσει κατά μέρος. Ήταν αυτό της ταινίας « Ιντερλούδιο: Η πόλη μιας Νεκρής Γυναίκας».
Από τον έρωτα στον πόλεμο…
Επί 23 χρόνια ο Γιώργος Οικονόμου και η Αντζελα Ισμαήλου ήταν ζευγάρι, χωρίς όμως να παντρευτούν ποτέ, αφού ο εφοπλιστής είχε ήδη δύο γάμους στο ενεργητικό του, οι οποίοι κατέληξαν σε διαζύγια. Γνωρίστηκαν σε μια πτήση πάνω από τον Ατλαντικό, σύμφωνα με όσα έχουν γραφτεί, απολαμβάνοντας και οι δύο τις ανέσεις της business class, σε ένα ταξίδι με προορισμό τη Νέα Υόρκη.
Ο έρωτας ανάμεσα στον εφοπλιστή και τη γοητευτική νεαρή ήταν κεραυνοβόλος, πολύ γρήγορα άρχισαν να κυκλοφορούν παντού μαζί εντός και εκτός Ελλάδας, ενώ η Νέα Υόρκη, όπου δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά ο Οικονόμου, ήταν για πολλά χρόνια η βάση τους.
Τα καλοκαίρια έκαναν διακοπές στα ελληνικά νησιά συνήθως με ιστιοπλοϊκό, αφού ο Οικονόμου λατρεύει το συγκεκριμένο μέσο για να ταξιδεύει, αρνούμενος σχεδόν πάντα τις συμβατικές θαλαμηγούς. Είναι κάτι μακριά από τη mentalite του και εν γένει την ιδιοσυγκρασία και τον χαρακτήρα του. Μάλιστα στις αρχές του 2000 έχτισε τη βίλα του στο Σεν Μπαρθ της Καραϊβικής, όπου φωτογραφήθηκαν λίγα χρόνια μετά μαζί με την Αντζελα Ισμαήλου καθισμένοι σε ένα golf car, χαμογελαστοί και ευτυχισμένοι.
Φίλοι του λένε ότι βοήθησε πολύ τη σύντροφό του στις καλλιτεχνικές της ανησυχίες, χρηματοδοτώντας κινηματογραφικά projects, όπως το ντοκιμαντέρ «Great Directors», όπου η Ισμαήλου συνομιλεί με σημαντικούς σκηνοθέτες. Μάλιστα, όπως λένε κάποιοι από αυτούς, παρά τα εκατομμύρια που ξόδεψε ο Γιώργος Οικονόμου για το φιλμ, το όνομά του δεν αναφέρθηκε ούτε καν στους τίτλους της ταινίας. Στις ανά την Ευρώπη και τον κόσμο παρουσιάσεις του ντοκιμαντέρ η σύντροφός του δεν τον ευχαρίστησε ούτε μία φορά δημόσια για τη μεγάλη οικονομική συνεισφορά του στο φιλόδοξο project της, εν αντιθέσει με τα «ευχαριστώ» τα οποία μοίραζε αφειδώς σε άλλους. Ο Οικονόμου στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας ήταν πλέον ένας πολύ ισχυρός εφοπλιστής, με εταιρείες εισηγμένες στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, μια συλλογή έργων τέχνης που μεγάλωνε διαρκώς και ένα ιστιοπλοϊκό που όταν ταξίδεψε για πρώτη φορά στα ελληνικά νησιά προκάλεσε φθόνο.
Το «Barracuda» (δείτε φωτό πιο κάτω) κατασκευάστηκε στα ναυπηγεία της Perini Navi και ξεχώριζε για τα βαμμένα σε βαθύ μοβ πανιά του, που ήταν το σήμα κατατεθέν του, αλλά και την εξ ολοκλήρου κατασκευή του από αλουμίνιο. Πάνω σε αυτό -για την ακρίβεια σε ένα από τα κατάρτια του – φωτογραφήθηκε για το «Vanity Fair» η κυρία Ισμαήλου, ενώ στη συνέντευξη που παραχώρησε στη βίβλο του lifestyle συστήθηκε ως κυρία Οικονόμου.
Υπογραφές και υποσχέσεις
Στην αγωγή που κατέθεσε η Αντζελα Ισμαήλου κατά του Γιώργου Οικονόμου, οι δικηγόροι της ισχυρίζονται ότι ο εφοπλιστής υπέγραψε το 2012 συμφωνητικό σύμφωνα με το οποίο της υποσχέθηκε το 50 % της προσωπικής του περιουσίας. Μόνο που, σύμφωνα με τα δικόγραφα, όταν χώρισαν αρνήθηκε να της καταβάλει το μερίδιο που εκείνη ισχυρίζεται ότι της αναλογούσε και το οποίο προσδιορίζει στα 240 εκατ. δολάρια. Η πλευρά του εφοπλιστή που μέχρι στιγμής δεν έχει απαντήσει στην αγωγή -παρά τις προσπάθειες της «New York Post» να επικοινωνήσει με τον ίδιο και τους δικηγόρους του κάτι τέτοιο δεν κατέστη δυνατό- δεν δείχνει να ανησυχεί ιδιαίτερα για την υπόθεση. Το βαρύ χαρτί της πλευράς Οικονόμου είναι το συμφωνητικό αποποίησης των περιουσιακών στοιχείων που υπέγραψε η κυρία Ισμαήλου, όταν ο εφοπλιστής τής έδωσε 200.000 δολάρια για να σώσει το διαμέρισμά της στον αριθμό 525 της Park Avenue. Η κίνηση της κυρίας Ισμαήλου σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως στους κοσμικούς κύκλους, ειδικά από τη στιγμή που οι άνθρωποι που κινούνται σε αυτούς γνωρίζουν πόσο γαλαντόμος είναι ο Γιώργος Οικονόμου με τις πρώην συζύγους του.
Διατηρεί άριστες σχέσεις και με τις δύο, ενώ στην πρώτη χάρισε δυο σπίτια -ένα στην Κηφισιά και ένα στην Πολιτεία- και στη δεύτερη ένα στην Κηφισιά και ένα στη Φιλοθέη. Εξίσου γενναιόδωρος φάνηκε, λένε πολλοί, και στην περίπτωση της κυρίας Ισμαήλου, η οποία όμως έχει διαφορετική άποψη και δύο χρόνια μετά το τέλος της σχέσης τους αποφάσισε να κινηθεί νομικά εναντίον του. Και όλα αυτά τη στιγμή που ο εφοπλιστής αντιμετωπίζει προβλήματα με την αμερικανική δικαιοσύνη για τους χειρισμούς των μετοχών της ναυτιλιακής του εταιρείας Dry ships (μέτοχοι έχουν καταθέσει εναντίον του ομαδική αγωγή).
Στην προσωπική του ζωή, αντίθετα, όλα βαίνουν ιδανικά τα τελευταία χρόνια.
Λίγους μήνες μετά τον χωρισμό του από την κυρία Ισμαήλου, ερωτεύτηκε τη φίλη της κόρης του Κυβέλη Μελετοπούλου, την οποία γνώρισε σε μια κρουαζιέρα με το «Barracuda». Το ειδύλλιό τους συζητήθηκε έντονα στην αρχή όχι μόνο λόγω της μεγάλης διαφοράς ηλικίας, αλλά επειδή, σύμφωνα με όσα γράφτηκαν, έγινε η αιτία να μπει στον πάγο η στενή φιλική σχέση της κόρης του Οικονόμου με την κόρη του Τάσου Μελετόπουλου. Με την Κυβέλη έγινε πατέρας για έκτη φορά -έχει αποκτήσει άλλα πέντε παιδιά από τους δύο προηγούμενους γάμους του- αφού απέκτησαν ένα κοριτσάκι, τη μικρή Ηλέκτρα. Εξακολουθεί να κινείται μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ αυτό το διάστημα και αν κάποιος επισκεφθεί τα γραφεία της ναυτιλιακής του εταιρείας στο Μαρούσι μπορεί να θαυμάσει αρκετά έργα τέχνης της ιδιωτικής συλλογής του. Είναι πολύ πιθανό κάποια από αυτά μαζί με ακίνητα ή ακόμη και το «Βarracuda» να αποτελέσουν αντικείμενα διεκδίκησης από την πρώην σύντροφό του, αν κερδίσει -κάτι αρκετά δύσκολο- την αγωγή εναντίον του Ελληνα εφοπλιστή που έπεσε πάνω σε άλλη μια φουρτούνα, από τις πολλές που έχει αντιμετωπίσει μέχρι τώρα.
Με μακροσκελές sms επέλεξε να απαντήσει η Αντζελα Ισμαήλου για το πολύκροτο χωρισμό της….
«Η διαμάχη είναι ηθική» «Ενώ στον αμερικανικό Τύπο διέρρευσε άλλη μια οικονομική διαμάχη δύο ανθρώπων (partners που έζησαν, δημιούργησαν και απέκτησαν μαζί πολλά αγαθά), η διαμάχη δεν είναι οικονομική αλλά καθαρά ηθική».
«Είναι το παιδί μου και δικό σου παιδί;» «Κάποτε έκανα ίσως την πιο απλή και επικίνδυνη ερώτηση. Μια ερώτηση που λίγοι τολμούν να κάνουν: “Το παιδί μου (από μια πρωτύτερη σχέση, μόλις δύο ετών ήταν η κόρη μου όταν χώρισα) για να ζήσουμε πλέον και να πορευτούμε μαζί το θεωρείς δικό σου παιδί; Θα μοιράζεις κάτι διά του έξι;”. Γιατί πέντε τα παιδιά του Οικονόμου από δύο γάμους και ένα το δικό μου. Και τότε μου απάντησε χωρίς να μου απαντήσει για άλλη μια φορά»! Το μόνο πράγμα που είχε κατακλύσει κάθε κύτταρο του μυαλού και της καρδιάς της ήταν η ταινία της «Η πόλη της σιωπής», γυρισμένη στην Πάτμο. Το ελληνικό στοιχείο δεν φεύγει ποτέ από μέσα της
«Με κυνήγησε για να με αποκτήσει» «Δεκαεπτά χρόνια γνώριζα τον Οικονόμου. Από την ημέρα που με γνώρισε σε αυτή την πτήση από Αθήνα για Νέα Υόρκη. Τότε ήμουν έγκυος. Με κυνήγησε ως κάτι που, αν δεν το αποκτούσε, η ζωή του δεν θα είχε νόημα. Και 17 χρόνια μετά, ένας άνθρωπος που ερωτεύτηκα, που πίστεψα, που αγάπησα, μου είπε ότι το παιδί μου δεν είναι ισάξιο με τα δικά του παιδιά».
«Δεν ήθελε να ζήσει με μια γυναίκα που είχε παιδί» «Το δίλημμα είναι ηθικό και όχι οικονομικό. Μια αγαπημένη φίλη που ηράσθη παράφορα κάποιον, εκείνη χωρισμένη με έναν γιο 11 χρόνων, εκείνος χωρισμένος χωρίς παιδιά, ήταν σε σχέση πέντε χρόνια, δεν ήθελε ποτέ να γνωρίσει τον γιο της, δεν ήθελε ποτέ να ζήσει με μια γυναίκα που είχε παιδί από πρωτύτερη σχέση. Και αυτά εν έτει 2017»!
«Οι Αμερικανοί υιοθετούν παιδιά από άλλες χώρες» «Στην περίφημη χώρα των ΗΠΑ οι άνθρωποι υιοθετούν παιδιά από άλλες χώρες και μοιράζουν τη ζωή τους με αυτή των βιολογικών παιδιών τους. Ισάξια σε αγάπη και σε ό,τι αυτό συνεπάγεται. Δεν επιθυμώ με την αλήθεια να κατεδαφίσω έναν άνθρωπο που πέρασα μαζί του τόσα χρόνια. Και που μεγαλώσαμε τα παιδιά μας. Αυτά θα ειπωθούν δικαστικά, κεκλεισμένων των θυρών. Δυστυχώς οι αγωγές στην Αμερική είναι δημόσιες».
«Ο λόγος με τα χέρια είναι ο υπέρτατος νόμος» «Το τονίζω. Η αντιπαράθεσή μας είναι καθαρά ηθική. Δεν θα ήθελα να επεκταθώ δημοσίως. Οποιος φέρεται άδικα θα αντιμετωπίσει τη Δικαιοσύνη. Δεν ανησυχώ. Εχω απόλυτη εμπιστοσύνη στο δικαστικό σύστημα των ΗΠΑ. “Η υπόσχεση, ο λόγος μου”, έλεγε ο αείμνηστος πατέρας μου, όταν δίνεις τα χέρια είναι η υπέρτατη ανθρώπινη συναλλαγή, ο πιο σημαντικός ίσως νόμος είναι ο λόγος». Με μακροσκελές sms επέλεξε να απαντήσει στις ερωτήσεις μας η Αντζελα Ισμαήλου
«Οι άνδρες οφείλουν να τιμούν τα παντελόνια τους» «Είχα την τύχη να διδαχθώ από την οικογένειά μου αυτές τις απαράμιλλες αρχές. Οι άνδρες, πάνω απ’ όλα, οφείλουν να τιμούν τα παντελόνια τους. Και όχι να κοροϊδεύουν. Ούτε τα παιδιά τους, ούτε τις γυναίκες που πέρασαν από τη ζωή τους, ούτε τους επενδυτές τους».
«Εχει παιδί από τη φίλη της κόρης του» «Ποιος μπορεί να διανοηθεί ότι ένας άνθρωπος, ένας άνδρας ετών 64 έχει παιδί από τη φίλη της κόρης του; Και ταυτόχρονα να δηλώνει πόσο του λείπω ερωτικά; Εξι χρόνια εγκατέλειψα την κοινή μας κατοικία και έξι χρόνια βιώνω ένα χάος που πλέον θα λάβει τέλος».
«Καταξιώνεσαι ανάλογα με το ήθος σου» «Ενα καράβι χωρίς πυξίδα έτοιμο για ναυάγιο. Δεν θα με παρασύρει στη δίνη του. Εγώ τόλμησα να πηδήξω για να σωθώ. Δεν έχει καμία σημασία αν κάνω ταινίες, αν κάνω τέχνη. Και δεν την αγοράζω για να καταξιωθώ. Την καταξίωση ο καθένας τη γυρεύει ανάλογα με το ήθος του».
Το υπερπολυτελές «Barracuda» του Γιώργου Οικονόμου, εξ ολοκλήρου κατασκευασμένο από αλουμίνιο, δεν αποκλείεται να αποτελέσει αντικείμενο διεκδίκησης από την πρώην σύντροφό του
Το διαμέρισμα στον αριθμό 525 της Park Avenue υπολογίζεται ότι αξίζει τα 1,8 εκατ. δολάρια Ο εφοπλιστής με την τωρινή σύντροφό του Κυβέλη Μελετοπούλου
Με πληροφορίες από kifisiapress..gr, infobizznews.gr
Υστερόβουλη και ιδιοτελής η μαντάμ !!!
Κατά τα άλλα, “διδάχθηκε από την οικογένειά της απαράμιλλες αρχές” (μη χέσ..) …
Για ποιές “αρχές” μιλάς, κυρά μου ; ΄Εκανες εκτός γάμου ένα παιδί και ζητάς από έναν σύντροφό σου να το θεωρήσει ισάξιο των βιολογικών του παιδιών και να το αποκαταστήσει οικονομικά ; Με αυτή την λογική (του παραλόγου), κάθε σύντροφός σου, σύμφωνα με τις ηλίθιες θεωρίες σου, θα πρέπει να αναλάβει την εξασφάλιση του δικού σου παιδιού, χωρίς να υποχρεούται, ούτε καν να στο οφείλει … Χρησιμοποίησες τα κεφάλαια του συντρόφου σου, για να κάνεις καριέρα (δεν γνωρίζω εάν και πόσοι γνωρίζουν την “αυτοδημιούργητη” επιτυχία σου, ως καλλιτέχνιδος) … και ζητάς και τα ρέστα, παλιο-λινάτσα … Προσέφυγες και στα Δικαστήρια, για το “ηθικό” θέμα που σε απασχολεί, λες και τα Δικαστήρια τρώνε κουτόχορτο και δεν αντιλαμβάνονται το οικονομικόν (αποκλειστικά και μόνον) θέμα του όλου ζητήματος … Υποκρίνεσαι ότι λυπάσαι που τα Δικαστήρια στις ΗΠΑ δεν είναι κεκλεισμένων των θυρών, υπονοώντας δεν θα μπορείς να μην εκθέσεις δημόσια τον άνθρωπο που ερωτεύτηκες, αγάπησες, εκμεταλλεύτηκες, πτώχευσες … Αλλά δεν γνωρίζεις, τρομάρα σου, ότι όλα τα Δικαστήρια του κόσμου λειτουργούν σε δημόσιες συνεδριάσεις, πλην των υποθέσεων που αφορούν σε ανηλίκους … όπως επίσης δεν γνωρίζεις ότι τα Δικαστήρια αποφασίζουν βάσει εγγράφων αποδείξεων και όχι βάσει “υποσχέσεων” … Εάν εσύ πείστηκες σε προφορικές υποσχέσεις και συνέζησες μαζί του για κάποια χρόνια, με σκοπό να τον αφαιμάξεις οικονομικά, κακό του κεφαλιού σου … Ποιά “ηθική αρχή” διδάχθηκες, θεόμουρλη, ότι ένας άνδρας που δεν σε παντρεύτηκε, που δεν υπέγραψε επίσημες δεσμευτικές συμφωνίες μαζί σου, που δεν υιοθέτησε το εκτός γάμου παιδί σου, έχει την υποχρέωση να παραχωρήσει σε εσένα και το παιδί σου μερίδιο της περιουσίας του, διότι διαφορετικά θα θεωρηθεί ότι “δεν τιμά τα παντελόνια του” ;;; Πολύ καλά έκανε ο τύπος και συνεχίζει την ζωή του (αναφαίρετο δικαίωμά του) … όσα δε, σου χαρίζει είναι από μεγαλοψυχία του και όχι από υποχρέωσή του …
΄Αντε, σούργελο, που είσαι εσύ άξια να μας κάνεις και μαθήματα ηθικής …
Έχω την εντύπωση ότι υπάρχει μια τεράστια απόσταση λόγων -υπό μορφήν έτοιμων “κασετών”- και έργων της… δημιουργού.
Φαίνεται να παραβαίνει βασικές αρχές των ανθρωπίνων σχέσεων. Με ποιο δικαίωμα θα ελέγξει τον πρώην σύντροφο της, αν θα κάνει νέα σχέση με η χωρίς παιδί και με ποιά;;;
Υποστηρίζει κι’ “επιμένει ότι η οικογένειά της δεν της έμαθε μόνον να ζει πλουσιοπάροχα, αλλά και να καλλιεργεί το πνεύμα της και να εργάζεται σκληρά, και να σέβεται τον ψαρά και το μανάβη και το συνάνθρωπό της”. Δεν ξέρω τι εισοδήματα της απέφερε η σκληρή εργασία της, αλλά ως προς τον σεβασμό του συνανθρώπου της δεν φαίνεται να τα πάει και τόσο καλά, εκτός αν από τις αρχές της εξαιρούνται οι πρώην σύντροφοι και οι εφοπλιστές…
Θαύμασα μια κορώνα συνέπειας λόγων κι’ έργων με το απίστευτο “αυτά θα ειπωθούν δικαστικά, κεκλεισμένων των θυρών. Δυστυχώς οι αγωγές στην Αμερική είναι δημόσιες», αλλά παράλληλα όμως δημοσιοποιεί δια των δηλώσεων της το μισό δικόγραφο…
Η κυρία δημιουργός, θα έπρεπε να ξέρει ότι υπάρχει ένας βασικός κοινωνικός κανόνας για τους συνετούς ανθρώπους, “τα εν οίκω, μη εν δήμω”, που ισχύει για όσους σέβονται εαυτούς και αλλήλους…
Εν πάση περιπτώσει, δεν μας απασχολεί αυτό το κακόγουστο σήριαλ της κλάψας, αυτό αφορά προσωπικές επιλογές της δημιουργού και τις επακόλουθες συνέπειες τους. Τα δικά μας προβλήματα δεν είναι κάποιες εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια του πρώην συντρόφου, είτε η αγορά και συντήρηση πολυτελών κατοικιών στην Ν. Υόρκη, την Αθήνα, την Πάτμο, το St Barts και σε άλλα μέρη που συγκεντρώνεται η διεθνής φτωχολογιά, είτε οι διακοπές σε πολυτελείς βίλες και γιώτ σε Αιγαίο, Καραϊβική κλπ. Τα δικά μου προβλήματα είναι τελείως άλλου επιπέδου, όπως π.χ. το σουπερμάρκετ της εβδομάδας, ένα παιγνιδάκι για τα παιδιά μου, 6 ώρες ύπνου την ήμερα και πως θα μπορέσω να πάω τα παιδιά μου μια βδομάδα διακοπές, έστω και σε ενοικιαζόμενο δωμάτιο.
Συνεπώς, μην μας ζαλίζετε με “προβλήματα” ενός κόσμου στον οποίο δεν ανήκουμε και ο οποίος επιδίωξε να έχει αυτά τα προβλήματα.
Gold Digger!
Βρωμικη και υστεροβουλη
Βρε την Ισμαήλου , άμα πω χεστηκαμε και δε γαμιωνται πειράζει?? Έχουμε σοβαρότερα πράγματα να ασχοληθούμε.
Οντως…κακιστη
Κακια πουτανα