Αλίκη Βουγιουκλάκη, το ποντικάκι που μεταμορφώνεται σε υπέρλαμπρη νεράιδα, σε Αρχόντισσα, σε μία αληθινή σταρ και κερδίζει τους πάντες με το χαμόγελό της και τα σκέρτσα της.
Ολόκληρη η Ελλάδα βρίσκει στο πρόσωπο της Αλίκης Βουγιουκλάκη τα χρόνια της νιότης και της χαράς της ζωής. Η Αλίκη είναι το πρώτο «είδωλο», που δημιουργείται και λατρεύεται όσο κανένας άλλος στη μεταπολεμική Ελλάδα. Το κοινό, ως ένδειξη της μεγάλης αγάπης, που της τρέφει, την ονομάζει «Εθνική Σταρ»…
Το Σεπτέμβριο του 1960, η εξαιρετική ερμηνεία της στη Μανταλένα της χαρίζει το 1ο Βραβείο ερμηνείας Α’ Γυναικείου ρόλου στο Α’ Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Η ίδια ταινία εκπροσώπησε την Ελλάδα στο διεθνές κινηματογραφικό φεστιβάλ των Καννών όπου άφησε πάρα πολύ καλές εντυπώσεις… Ήταν απλά η αρχή
Η φήμη της Αλίκης ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο… Σκωτία, Ιταλία, Ισραήλ, Αυστραλία, Τουρκία…… Ένα νέο αστέρι γεννιέται και πρόκειται για πολλές δεκαετίες να κυριαρχήσει, πρωταγωνιστώντας σε δεκάδες ταινίες και πολλές δεκάδες θεατρικά έργα. Ένα αστέρι υπέρλαμπρο, αυτόφωτο, που θα φωτίσει και θα ζεστάνει, για πολλά χρόνια τις καρδιές όλων των Ελλήνων, ανεξαρτήτως, ηλικίας, φύλου και κοινωνικής τάξης. Η Αλίκη άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά της στις καρδιές όλων μας κι εμείς αυτό το αποτύπωμα το μεταλαμπαδεύουμε στις νεώτερες γενιές. Μέσα από τις ταινίες της, θα συνεχίζει να αγαπιέται από τις επερχόμενες γενιές και το φως του άστρου της δεν πρόκειται να σβήσει ποτέ…
Σήμερα συμπληρώνονται είκοσι ένα χρόνια από τις 23 Ιουλίου του 1996, τη μέρα που «έφυγε» η μεγαλύτερη Ελληνίδα σταρ η Αλίκη Βουγιουκλάκη μετά από πολύμηνη μάχη με την επάρατη νόσο.
Τα φτωχικά της χρόνια και οι σπουδές στο Εθνικό Θέατρο κρυφά από τους γονείς της
Η «εθνική σταρ της Ελλάδος» γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου του 1934 στο Μαρούσι. Τρεις μέρες αργότερα αρρώστησε με πνευμονία και αμέσως οι γονείς της φώναξαν ιερέα να τη βαφτίσει. Το όνομα που της έδωσαν: Αλίκη – Σταματίνα. Τα παιδικά της χρόνια ήταν ιδιαίτερα δύσκολα και φτωχικά. Στην κατοχή ο πατέρας της δολοφονήθηκε και η μητέρας της ανέλαβε μόνη της να μεγαλώσει τα τρία παιδιά, την Αλίκη, τον Αντώνη και τον Τάκη.
Από μικρή η Αλίκη λάτρευε τη Μαίρη Πίκφορντ και την Γκρέτα Γκάρμπο. Το πλούσιο υποκριτικό της ταλέντο διαφάνηκε από τα παιδικά της ακόμα χρόνια, πρωταγωνιστώντας στις περισσότερες σχολικές θεατρικές παραστάσεις.
Το 1952 έδωσε εξετάσεις στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου, κρυφά από την οικογένειά της, καθώς το επάγγελμα του ηθοποιού εθεωρείτο ντροπή την εποχή εκείνη. Το 1953, όντας στο δεύτερο έτος της σχολής, της ανατέθηκε ο μικρός ρόλος της Λουιζόν στον «Κατά φαντασίαν ασθενή» του Μολιέρου, ενώ τον ίδιο χρόνο πήρε και το ρόλο της Ολυμπίας στις «Φουσκοθαλασσιές» του Δημήτρη Μπόγρη.
Το καλοκαίρι του 1954, πριν ακόμα τελειώσει τη δραματική σχολή κι ενώ επέστρεφε από τις διακοπές της, την κάλεσε ο σπουδαίος ηθοποιός και σκηνοθέτης Νίκος Χατζίσκος για να αντικαταστήσει την Άννα Συνοδινού, που αποχώρησε από το θίασο, στο ρόλο της Ιουλιέτας. Για να παίξει στο έργο χρειάστηκε να πάρει ειδική άδεια από τη σχολή της, έχοντας στη διάθεσή της μόνο τρία μερόνυχτα για να προετοιμαστεί και να μάθει το ρόλο. Η Ιουλιέτα της μπορεί να μην ήταν υπόδειγμα σεξπηρικής ερμηνείας, κοινό και κριτικοί, όμως, χειροκρότησαν την προσπάθειά της.
Ακολουθεί η πρώτη εμφάνισή της στον κινηματογράφο το 1954 με την ταινία «Το Ποντικάκι», η συνεργασία της με το θίασο Κοτοπούλη, το θίασο της Κατερίνας και τέλος με το θίασο του Κώστας Μουσούρη, ο οποίος την έχρισε πρωταγωνίστρια.
Το 1961 η Αλίκη Βουγιουκλάκη συγκροτεί τον δικό της θίασο, ανεβάζοντας τα έργα «Καίσαρ και Κλεοπάτρα», «Χτυποκάρδια στο θρανίο» κ.α. Στο μεταξύ, γνωρίζεται με το Φιλοποίμενα Φίνο, συνεργάζεται με την εταιρεία του, τη «Φίνος Φιλμ», και μαζί κάνουν πολλές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του ελληνικού κινηματογράφου. Ξεχωρίζουν: «Η Αλίκη στο Ναυτικό», «Η Λίζα και η άλλη», «Η κόρη μου η Σοσιαλίστρια», «Η Μαρία της Σιωπής», «Ο αγαπητικός της Βοσκοπούλας», «Το κορίτσι με τα παραμύθια», «Διακοπές στην Αίγινα», «Έρωτας στους αμμόλοφους», «Αστέρω», «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο», «Μανταλένα», «Η Υπολοχαγός Νατάσσα», «Η ψεύτρα» κ.α.
Οι ρόλοι της, κατά κανόνα της χαριτωμένης σκανδαλιάρας κοπέλας, είχαν μεγάλη απήχηση στο κοινό και εξασφάλισαν στην ηθοποιό σπάνια δημοτικότητα. Με τον ρόλο της στη «Μανταλένα» κέρδισε το βραβείο του Α’ Γυναικείου Ρόλου, το 1960, στο Φεστιβάλ Ταινιών Θεσσαλονίκης, ενώ η ίδια ταινία εκπροσώπησε την Ελλάδα στο διεθνές κινηματογραφικό φεστιβάλ των Καννών, όπου άφησε πάρα πολύ καλές εντυπώσεις. Η «Υπολοχαγός Νατάσσα» θεωρείται η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου, ενώ και οι δύο επόμενες εισπρακτικές κινηματογραφικές επιτυχίες ανήκουν στη Βουγιουκλάκη.
Η συνάντησή της το 1959 στα κινηματογραφικά πλατό της ταινίας «Αστέρω» με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ αποτέλεσε απαρχή της ιστορίας του διασημότερου ζευγαριού στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου και του θεάτρου. Στις 18 Ιανουαρίου 1965 ενώθηκαν με τα δεσμά του γάμου και απέκτησαν ένα παιδί, τον Γιάννη. Ωστόσο, ο θυελλώδης γάμος τους δεν κράτησε πολύ… Διαλύθηκε, έπειτα από δικαστικές μάχες, στις 4 Ιουλίου του 1979. Εκτός από τις δεκάδες ταινίες που γύρισαν μαζί, από το 1964 έως το 1974 συνεργάσθηκαν σε θίασο που συνέστησαν οι δυο τους. Μία από τις πολλές θεατρικές επιτυχίες τους ήταν στο έργο του Μπέρναρ Σο «Ωραία μου κυρία».
Μετά την παρακμή του ελληνικού κινηματογράφου, η Αλίκη Βουγιουκλάκη επικέντρωσε τη δραστηριότητά της στο θέατρο, ενώ ασχολήθηκε και με την τηλεόραση. Μεγάλες θεατρικές επιτυχίες ήταν το «Καμπαρέ», «Εβίτα», «Ωραία μου κυρία», «Πέπσι», «Λυσιστράτη». Η θεατρική της παρουσία έκλεισε το 1996 με το έργο «Η Μελωδία της Ευτυχίας» των Ρότζερς και Χάμερσταϊν, στο ρόλο της Μαρίας. Λίγο αργότερα, οι γιατροί διέγνωσαν καρκίνο καλπάζουσας μορφής. Ο θάνατός της, μόλις τρεις μέρες μετά τα γενέθλιά της, στις 23 Ιουλίου 1996, βύθισε στο πένθος ολόκληρο τον ελληνισμό.
Η απόλυτη σταρ
Η ζωή της θύμιζε χολιγουντιανό σταρ. Απασχολούσε επί σειρά ετών την επικαιρότητα άλλοτε με τις απίστευτες ερμηνείες της (αλήθεια πόσα όσκαρ θα έπρεπε να πάρει για την ταινία “Υπολοχαγός Νατάσσα”) όσο και με την προσωπική της ζωή. Ένας θυελλώδης έρωτας που κατέληξε σε ένα διαζύγιο – βόμβα. Ένα όμως ήταν αυτό που την σημάδεψε. Ο γιος της ο Γιάννης. Που για χάρη του δέχτηκε να πεθάνει στο νοσοκομείο και όχι στο σπίτι για “να μην έχει κακές αναμνήσεις ο γιος μου”, όπως έλεγε η ίδια από το κρεβάτι του πόνου.
Δείτε ανέκδοτες φωτογραφίες που βγήκαν στη δημοσιότητα από τον προσωπικό της φωτογράφο πέρυσι λίγο πριν την εικοστή επέτειο από τον θάνατό της.
Στην κηδεία της έκλαψε όλη η Ελλάδα
Όλα έγιναν μέσα σε τέσσερις μήνες. Στις 29 Απριλίου 1996 δόθηκε η τελευταία παράσταση του θεατρικού της έργου “Η μελωδία της ευτυχίας”.
Στις 7 Μαΐου 1996, η Αλίκη Βουγιουκλάκη ταξιδεύει στο Μόναχο, όπου υποβάλλεται σε μια σειρά επιπλέον εξετάσεων κατά τη διάρκεια των τριών ημερών που έμεινε εκεί. Στις 9 Μαΐου 1996, επιστρέφει στην Ελλάδα.
Στις 15 Μαΐου 1996 κάνει το τελευταίο της ταξίδι στη Βοστώνη των Η.Π.Α. σε μια ύστατη προσπάθεια να αντιμετωπίσει το σοβαρό πρόβλημα της υγείας της. Στις 19 Μαΐου επιστρέφει οριστικά στην Αθήνα.
Στις 21 Μαΐου μπαίνει στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών με δική της πρωτοβουλία. Είναι η τελευταία φορά που την βλέπουμε ζωντανή.
Μετά από δυο μήνες νοσηλείας, η Αλίκη Βουγιουκλάκη πέθανε στις 23 Ιουλίου 1996.
Στις 25 Ιουλίου 1996, η νεκρώσιμη ακολουθία εψάλη στον Καθεδρικό Ναό Αθηνών και η ταφή της πραγματοποιήθηκε από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.
Παρόντες όλη η Αθήνα που κατέβηκε στους δρόμους σε μια άνευ προηγουμένου νεκρώσιμη ακολουθία.
Μια φρενίτιδα που προκλήθηκε από τις τηλεοπτικές υπερπαραγωγές που είχαν στήσει τα κανάλια προκαλώντας έναν παροξυσμό που σίγουρα δεν θα ήθελε η ίδια να συμβεί.
Όπως έγραφαν οι εφημερίδες την επόμενη ημέρα, 9 στους 10 Έλληνες παρακολούθησαν την κηδεία.
Εκεί ήταν ο γιος της, ο τελευταίος άνδρας της ζωής της, ο Κώστας Σπυρόπουλος και η πολυαγαπημένη της μητέρα, η κυρία Έμυ που υποβασταζόμενη σήκωνε το μαρτύριο να βλέπει το παιδί της νεκρό στο φέρετρο.
Άγνωστες πτυχές της ζωής της
Η Βουγιουκλάκη αντιμετώπισε το πρόβλημα στην υγεία της με αξιοπρέπεια και γενναιότητα.
Ακόμα και όταν ρώτησε τον διάσημο γιατρό Γουότσον πόσο χρόνο ζωής της έδινε, του είπε: «Μην ανησυχείς, εγώ και στην αρρώστια είμαι επαγγελματίας».
Ο αδελφός της Αντώνης Βουγιουκλάκης και η Αλίκη μεγάλωσαν μαζί, στηρίζοντας ο ένας τον άλλον στις δύσκολες στιγμές. Ο γνωστός αρχιτέκτονας, χρόνια μετά τον θάνατο της απόλυτης Ελληνίδας σταρ μιλά σε μια συγκινητική συνέντευξη και αποτυπώνει ποια ήταν η ανθρώπινη Αλίκη και όχι αυτή που μάθαμε ως τη μεγαλύτερη σταρ που γνώρισε η χώρα.
Πώς έγινε ξανθιά, πώς κέρδισε τον Χορν και ποια ήταν η απάντηση που έδωσε στον Κωνσταντίνο Καραμανλή όταν της πρότεινε να πολιτευτεί στο πλευρό του.
Από μικρή όλοι είχαν καταλάβει ότι όταν μεγαλώσει θα γίνει ηθοποιός…
«Όταν ήταν μικρή, δεν μας έλεγε ότι ήθελε να γίνει ηθοποιός, αλλά φαινόταν. Στο σχολείο ήταν περιζήτητη, για να παίξει σε όλες τις παραστάσεις. Μάλιστα, στις τελευταίες τάξεις έπαιξε έργα γνωστών θεατρικών συγγραφέων, κάποιοι εκ των οποίων όταν είδαν την παράσταση της είπαν “Εσύ παιδί μου πρέπει να γίνεις ηθοποιός”. Υπάρχει μάλιστα μια σχολική φωτογραφία με τις συμμαθήτριές της, όλες ντυμένες με εθνικές στολές. Όλα τα κορίτσια κοιτούν εκεί που τους είπε ο φωτογράφος. Η μόνη που κοιτάζει κατάματα τον φακό είναι η Αλίκη. Δεν ήταν τυχαίο. Τίποτα δεν ήταν τυχαίο…» καταλήγει σήμερα ο Αντώνης Βουγιουκλάκης.
Ο Φίνος την επηρέασε να γίνει ξανθιά …
«Μόνη της θέλησε να πάει στην δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου, με δασκάλους όπως ο Δημήτρης Ροντίρης που έλεγε ότι η Αλίκη ήταν το μεγαλύτερο ταλέντο που πέρασε από τα χέρια του. Μετά, έγινε αμέσως γνωστή κι έκανε κάποιες ταινίες, όπως το Ποντικάκι οι οποίες μάλιστα τότε δεν της άρεσαν κι έλεγε ότι δεν πρόκειται να ξανακάνει κινηματογράφο. Οι προτάσεις όμως δεν την άφησαν να σταματήσει.» εξηγεί ο Αντώνης Βουγιουκλάκης, ενώ συνεχίζοντας αποκάλυψε ότι γιατί την αποθέωναν τα γερμανικά ΜΜΕ. «Την πήρε ο Φίνος, ο οποίος την επηρέασε κι έγινε ξανθιά… κι ύστερα δεν μπορούσε να αλλάξει. Όπως τότε που ήθελε να κάνει την Φιλουμένα μελαχρινή κι ο κόσμος την ήθελε ξανθιά. Η Αστέρω του Φίνου ήταν σταθμός στην καριέρα της τα πρώτα χρόνια. Σημαντική ταινία, απέσπασε πολύ καλές κριτικές στο Βερολίνο τότε, και θυμάμαι ότι απ’ όλες τις πρωταγωνίστριες του Φεστιβάλ, η Αλίκη φιγουράρισε στα περισσότερα Γερμανικά περιοδικά. Περισσότερο από κάθε άλλη πρωταγωνίστρια. Έγραφαν μάλιστα “Η Ελληνίδα ηθοποιός με το παράξενο επίθετο”. Τους φαινόταν γλωσσοδέτης το Βουγιουκλάκη…».
«Έτρεχε έξω στο κρύο με το νυχτικό να βρει ταξί»…
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη έδινε τα πάντα για τους δικούς της ανθρώπους. Ένα περιστατικό όμως είναι αυτό που θα μείνει για πάντα χαραγμένο στο μυαλό του αδερφού της.
«Θυμάμαι όταν μέναμε στο Μαρούσι, είχα κάνει εγχείρηση αμυγδαλές. Ήταν χειμώνας. Φαίνεται δεν είχε επουλωθεί τελείως η πληγή κι έβηξα, οπότε βγήκε αίμα και το κατάπινα στον ύπνο μου. Λέρωσα λοιπόν με αίμα τα άσπρα σεντόνια και η μητέρα μου το είδε και τρομοκρατήθηκε. Ώσπου να δει τι θα κάνει η μητέρα μου, η Αλίκη βγήκε έξω στο κρύο με το νυχτικό και περπάτησε μέχρι την πιάτσα, που ήταν σχεδόν ένα χιλιόμετρο μακριά, για να φέρει ταξί. Αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ στην ζωή μου. Κι έτσι ήταν η Αλίκη πάντα».
Η έκκληση του Καραμανλή να κατεβεί μαζί του στις εκλογές…
«Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής της είχε ζητήσει τότε να κατέβει μαζί τους στις εκλογές. Του απάντησε λοιπόν “Πρόεδρε, πόσο είχες στις τελευταίες εκλογές;” Λέει ο Καραμανλής “51%”. “Εγώ όμως”, του απάντησε, “έχω 100%”. Και δεν κατέβηκε βέβαια. Η Αλίκη ήταν λίγο πιο πονηρή από αλεπού» θυμάται ο αδερφός της.
Η σχέση της με τον τέως και το… τούνελ
Την εποχή που η Αλίκη μεσουρανούσε, υπήρχε έντονη η φημολογία για ερωτικό ειδύλλιο της με τον τέως Βασιλέα Κωνσταντίνο.
Μάλιστα πολλοί ήταν εκείνοι που υποστήριζαν πως το τραγούδι της Βουγιουκλάκη «Έχω Ένα Μυστικό» φωτογράφιζε εκείνη την σχέση της.
Ο ίδιος ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος είχε μιλήσει για την Αλίκη Βουγιουκλάκη και το τούνελ που ένωνε το παλάτι με το σπίτι της Αλίκης.
Η είδηση βγήκε από τη συνέντευξή του -μια από τις σπάνιες- στο κυπριακό κανάλι ΡΙΚ και στον δημοσιογράφο Τάσο Τρύφωνος.
Η αναφορά του στη φημολογούμενη σχέση του με την Αλίκη Βουγιουκλάκη στις αρχές της δεκαετίας του 1960 είναι χαρακτηριστική.
«Η Αλίκη ήταν καταπληκτική ηθοποιός και άνθρωπος. Την είχα δει με τις αδερφές μου στο θέατρο.
Έλεγαν τότε ότι υπάρχει ένα τούνελ από τα Ανάκτορα που βγαίνει στο σπίτι της.Και απαντούσα εγώ:
“Αν παραδεχτούμε ότι υπάρχει αυτό το τούνελ και η Αλίκη αποφασίσει να αλλάξει σπίτι, θα πρέπει να αλλάξουμε το τούνελ;”».
Το 1993 η Αλίκη Βουγιουκλάκη είχε εξομολογηθεί για τη σχέση της με τον τότε διάδοχο σε συνέντευξή της στον Νίκο Χατζηνικολάου:
«Κουβεντιάζαμε ώρες ατέλειωτες, κάναμε παρέα, πολύ τρυφερό παιδί, πολύ πιεσμένος και καταπιεσμένος από τη μητέρα του, που τον έστειλε στα σύνορα για να τον απομακρύνει από εμένα!» είχε πει τότε η εθνική σταρ.
Τη σχέση του τότε διαδόχου με τη «γατούλα» του σινεμά είχε αποκαλύψει το ιταλικό περιοδικό «Τζέντε», το οποίο δημοσίευσε και μία φωτογραφία τους από τα καμαρίνια του θεάτρου Μουσούρη.Το θέμα προκάλεσε σάλο και τη διάλυση της σχέσης που είχε τότε ο διάδοχος με την πριγκίπισσα της Σουηδίας Ντεζιρέ.
