“Πολλά έχουν γραφτεί για το τραγικό δυστύχημα με την Πόρσε. Πολλοί ανόητοι σχεδόν χάρηκαν γιατί σκοτώθηκε ένα… παλιόπαιδο με πολυτελές αυτοκίνητο που έτρεχε με χίλια αλλά κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι πήρε στο λαιμό του μια μάνα και το παιδί της.
Είναι τέτοια η καφρίλα στην Ελλάδα που όλοι εστίασαν στο ότι ήταν ο γιος του Βακάκη, ο πλούσιος γόνος που πήρε το πανάκριβο αυτοκίνητο και σκόρπισε το θάνατο. Είναι οι ίδιοι επικριτές που πριν ένα χρόνο ακριβώς έκλαιγαν για τον Παντελή Παντελίδη. Κι αυτός πανάκριβο αυτοκίνητο οδηγούσε. Και του Παντελίδη η Mercedes έγινε φέρετρο. Όμως, για τους ίδιους Ελληναράδες που δεν κοιτάνε τον εαυτό τους στον καθρέφτη ή όταν οδηγούν πώς οδηγούν, ο Παντελίδης ήταν «Παντέλαρος», ήταν «λεβέντης», ήταν «μάγκας». Ο γιος του Βακάκη ήταν ένα πλουσιόπαιδο που σκόρπισε το θάνατο”σχολιάζει το antinews.gr
Και συνεχίζει:
Ας σοβαρευτούμε κι ας δούμε ποια είναι τα πραγματικά προβλήματα της χώρας. Ποιοι οδηγούν μικρά ή μεγαλύτερα παιδιά να οδηγούν με 250 χιλιόμετρα την ώρα, χωρίς κανονικά λάστιχα, χωρίς μια στοιχειώδη εκπαίδευση, όχι μόνο πώς να οδηγείς ένα απλό αυτοκίνητο αλλά και πώς να κυκλοφορείς με super car.
Στο εξωτερικό όταν αγοράζεις ένα τέτοιο αυτοκίνητο περνάς από ειδική εκπαίδευση. Δεν το παίρνεις και ξαμολιέσαι στην Εθνική οδό κι όποιον πάρει ο χάρος.
Στην Ελλάδα οι περισσότεροι παίρνουν ένα δίπλωμα, συνήθως με μίζα, αγοράζουν ένα αυτοκίνητο, συνήθως δεν ξέρουν ούτε πού μπαίνουν τα λάδια και βγαίνουν στο δρόμο. Τρέχουν σαν τρελοί, οδηγούν μιλώντας στο κινητό τηλέφωνο, κρατάνε το τιμόνι με το ένα χέρι και στο άλλο έχουν τσιγαράκι και καφέ. Βρίζουν στο δρόμο, μουντζώνουν, εκνευρίζονται, τρέχουν να προλάβουν στην Εθνική κάποιον για να κάνουν τσαμπουκά.
Οδηγούν χωρίς ζώνες, πολλές φορές για να μην ακούνε τον ενοχλητικό θόρυβο που προειδοποιεί, κάθονται πάνω στη ζώνη, λες και μόνο το πρόστιμο της εφορίας τους ενδιαφέρει.
Πόσοι και πόσοι Ελληνάρες βάζουν τα παιδιά τους στο μπροστινό κάθισμα ή στο πίσω χωρίς τα ειδικά καθίσματα; Πόσες φορές έχουμε δει μανάδες να κάθονται πίσω κρατώντας στα χέρια νεογέννητα που με το πρώτο τρακάρισμα θα εκσφενδονιστούν στο παρμπρίζ;
Πόσοι οδηγούν έχοντας πιεί… ένα ποτηράκι; Που πάνε Καθαρά Δευτέρα για τσίπουρα και μετά πιάνουν το τιμόνι;
Αλλά και η γενικότερη συμπεριφορά στους δρόμους είναι άθλια. Ένα παράδειγμα καφρίλας και παντελούς έλλειψης παιδείας.
Χθες στην Εθνική Αθηνών – Λαμίας, 20 χιλιόμετρα από το τραγικό 83ο όπου σκοτώθηκαν τρεις νέοι άνθρωποι κι ένα παιδί 3 ετών. Στο απέναντι ρεύμα, προς Αθήνα υπάρχει τεράστιο μποτιλιάρισμα που σταματά ξαφνικά μόλις περνά κάποιος από το μοιραίο πάρκινγκ. Όλοι αυτοί οι Ελληναράδες πήγαιναν αργά για να δουν από απέναντι έναν καμένο τοίχο. Και μόλις πέρναγαν, αφού έβριζαν τον υπαίτιο, αφού έκαναν τον σταυρό τους για τα αθώα θύματα, κι αφού έφτυναν τον κόρφο τους για να μην τους συμβεί κάτι τέτοιο στη ζωή τους, έριχναν και μια γκαζιά για να φτάσουν νωρίτερα στην Αθήνα.
Η Ελλάδα πάσχει σε πολλά σημεία, σε ό,τι αφορά την οδική ασφάλεια. Πάνω από 1.500 συνάνθρωποί μας πεθαίνουν κάθε χρόνο στους ελληνικούς δρόμους, μαζική δολοφονία δηλαδή που ούτε σε πόλεμο με την Τουρκία δεν θα μπορούσαμε να δούμε.
Και υπάρχουν πολλοί φταίχτες.
Φταίνε οι άθλιοι ελληνικοί δρόμοι για τους οποίους κατασπαταλώνται δισεκατομμύρια για τους εθνικούς εργολάβους και η χώρα μοιάζει τριτοκοσμική.
Φταίνε οι Έλληνες οδηγοί που δεν φροντίζουν να μάθουν το μεγαλύτερο μάθημα της ζωής τους. Της δικής τους και χιλιάδων άλλων.
Φταίει η άθλια ελληνική νοοτροπία, ο Ελληναράς που κρύβουμε μέσα μας και βγαίνει με το παραμικρό. Κυρίως βγαίνει στους δρόμους μετατρέποντας τους οδηγούς σε κινητές καρμανιόλες.
Φταίει η ίδια η πολιτεία που δεν κάνει τα βασικά. Όπως π.χ. να καθιερώσει ως υποχρεωτικό μάθημα την κυκλοφοριακή αγωγή στα σχολεία. Από την πρώτη δημοτικού τα παιδιά να μαθαίνουν βασικούς κανόνες συμπεριφοράς και να γίνονται ολοκληρωμένοι οδηγοί πριν πατήσουν τα 18.
Φταίει το κράτος που επιτρέπει ακόμη και σήμερα να σβήνονται οι κλήσεις. Που π.χ. η αριστερή κυβέρνηση μειώνει τα πρόστιμα γιατί δεν έχουν να τα πληρώσουν οι ταλαίπωροι Έλληνες. Τι λέτε ρε παιδιά. Οδηγείς υπό την επήρεια αλκοόλ. 10 χιλιάρικα πρόστιμο κι άμα δεν τα έχεις στη φυλακή ένα μήνα για να μάθεις;
Έχεις αυτοκίνητο που δεν το συντηρείς και χρησιμοποιείς λάστιχα 10ετίας; Στη φυλακή αμέσως. Βγαίνεις με στοπ ή οδηγείς με 180 χιλιόμετρα της ώρα; Σου παίρνουν το δίπλωμα και τέλειωσε η οδήγηση για σένα.
Φταίει το κράτος που π.χ. δεν βάζει όρια στην ηλικία. Βλέπεις 80χρονους να δίνουν μίζα στον οφθαλμίατρο και να παίρνουν χαρτί καταλληλότητας.
Φταίνε και οι δάσκαλοι οδήγησης που δεν κατανοούν ότι κάνουν λειτούργημα κι όχι επάγγελμα και που βολεύονται με τη μίζα που παίρνουν, αντί να γίνουν παιδαγωγοί, σημαντικότεροι κι από αυτούς στο σχολείο.
Φταίνε και οι ίδιοι οι γονείς, που μαθαίνουν στα παιδιά τους ότι είναι κυρίαρχοι στους δρόμους χωρίς να έχουν την ικανότητα γι’ αυτό. Που τους αφήνουν να κάνουν μαγκιές οδηγώντας στα όρια και τραβώντας… σέλφι για να ρίξουν τη γκόμενα.
Που δεν τους μαθαίνουν τα βασικά από μικρά ή μάλλον τους μαθαίνουν πώς να βρίζουν μέσα στο αυτοκίνητο, πώς να μουντζώνουν, πώς να τρέχουν σαν τρελοί.
Ας κοιταχτούμε όλοι μια στιγμή στον καθρέφτη μας κι ας κάνουμε όλοι τα αυτονόητα. Σίγουρα θα υπάρξουν δυστυχήματα, αλλά είναι σίγουρο ότι αν κάνουμε τα βασικά δεν θα είναι 1.500 οι νεκροί και χιλιάδες οι ανάπηροι. Έστω κι έναν να σώσουμε θα είναι μεγάλη επιτυχία. Αν σώσουμε πολλούς θα είναι άθλος. Αλλά πώς να το κάνουμε αυτό εμείς οι Ελληναράδες που χρησιμοποιούμε το αυτοκίνητο ως προέκταση του ανδρισμού μας ή για να βγάλουμε τα απωθημένα της εβδομάδας;
Θρήνος μετά το δυστύχημα με την Πόρσε
Συγκλονιστικά λόγια και «αντίο» από τις τρεις οικογένειες
ΕΠΙΣΗΣ:
Στο 83ο χιλιόμετρο της Εθνικής Οδού Αθηνών-Λαμίας οι μαύροι τοίχοι στον χώρο στάθμευσης και κάποια σκόρπια μικρά συντρίμμια είναι ό,τι απέμεινε πλέον από το φρικιαστικό δυστύχημα της περασμένης Κυριακής που συγκλόνισε το πανελλήνιο.
Αυτά απέμειναν και οι λέξεις. Λέξεις που βγήκαν με δυσκολία από τα στόματα των ανθρώπων που θρηνούν τέσσερις ψυχές που χάθηκαν μέσα σε δευτερόλεπτα, όταν η ανεξέλεγκτη Porsche του Γιώργου Βακάκη καρφώθηκε με σφοδρότητα στο Honda civic του Υπάτιου Πατμάνογλου.
Ο τραγικός πατέρας και σύζυγος εμφανίσθηκε με μια αξιοθαύμαστη ψυχραιμία να περιγράφει τις τραγικές στιγμές που έζησε μετά την ολέθρια σύγκρουση.
Υπάτιος Πατμάνογλου: «Έβλεπα την οικογένειά μου να καίγεται»
Η πρώτη του κουβέντα ήταν, «περνάω πολύ δύσκολα. Σταμάτησα στο πάρκινγκ για να πάω να κάνω την ανάγκη μου και μόλις μπήκα στην τουαλέτα, ξαφνικά πήρε φωτιά όλο το κτίριο. Δεν είχε φως και έβλεπα μόνο φλόγες και καπνούς». Αμέσως μετά όπως δήλωσε «το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να σωθώ, να πέσω κάτω, να βάλω την μπλούζα μου στο πρόσωπό μου μπροστά για να μην εισπνέω καπνό και να βγω έξω όσο πιο γρήγορα γίνεται για να σωθώ, νομίζοντας ότι έξω είναι μια χαρά τα πράγματα».
Μόνο που όταν βγήκε έξω αντίκρισε σκηνές βγαλμένες από μια επίγεια κόλαση. «Πίστευα ότι μόνο στο κτίριο έγινε αυτό και όχι στους ανθρώπους έξω. Και μόλις βγήκα έξω βλέπω το αυτοκίνητό μου κομμένο στα δυο και προσπαθώ να καταλάβω τι έγινε και δεν μπορώ. Δεν φαινόταν ότι άλλο αυτοκίνητο είχε τρακάρει το δικό μου. Βλέπω την οικογένειά μου να καίγεται. Δεν το πίστευα. Έλεγα θα τρελαθώ, δεν ήξερα πώς έγινε η ανατίναξη. Όπως κάνω το γύρο βλέπω την Porsche και ένα νεκρό οδηγό. Δεν είχα καταλάβει ότι αυτός είχε πέσει πάνω στο δικό μου αυτοκίνητο. Έβλεπα νεκρούς παντού. Παίρνω τηλέφωνο τον αδερφό μου και του είπα να έρθει να με πάρει. Ήρθε το ΕΚΑΒ και μου είπαν οι άνθρωποι “ψυχραιμία”. Πού να τη βρω την ψυχραιμία. Ούτε στο χειρότερο εχθρό αυτό, να βλέπεις τη γυναίκα σου και το παιδί σου καμένο. Έγιναν όλα μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Το παιδί μου δεν κοιμόταν, η Αποστολία ήταν μέσα στο αμάξι με το παιδί και δεν κατέβηκαν γιατί το παιδί ήταν ανήσυχο».
Η περιγραφή του Υπάτιου συγκλονίζει όταν αναφέρεται στον Γιώργο Βακάκη και τον Ανδρέα Γεωργακόπουλο, εκφράζοντας την λύπη του για τον χαμό τους: «Σίγουρα η γυναίκα μου θα τα είδε όλα, θα είδε το αμάξι της να έρχεται πάνω της αλλά για να μην προλάβει να κάνει τίποτα θα έφυγαν ακαριαία. Τους φίλησα και τους αποχαιρέτησα. Είδα τα πάντα. Δεν έζησε κανείς. Μόνο τα κλειδιά μου και το κινητό μου έχω, τίποτα άλλο. Μόνο το κινητό μου πετάχτηκε από μέσα. Θέλω να δώσω συλλυπητήρια και στις άλλες οικογένειες. Τα παιδιά αυτά δεν ήθελαν ούτε να σκοτωθούν, ούτε να σκοτώσουν την οικογένειά μου. Συλλυπητήρια και σε αυτή τη μάνα που κάηκε το παιδί της».
Οικογένεια Βακάκη: «Ο Θεός μας ζητά να ζήσουμε με το αφόρητο»
Μέχρι χθες η οικογένεια του Γιώργου Βακάκη τηρούσε απόλυτη σιωπή. Μια σιωπή που έσπασε με την δήλωση που δόθηκε μέσω του Αθηναϊκού-Μακεδονικού πρακτορείου και η οποία λέει τα εξής:
«Ο Θεός μας ζητά να διαχειριστούμε το αδιανόητο και να ζήσουμε με το αφόρητο. Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, θέλουμε να εκφράσουμε τα θερμά συλλυπητήρια μας και στις υπόλοιπες οικογένειες και να ευχαριστήσουμε για τη συμπαράσταση όλων στο θρήνο μας για την τραγική πρόωρη απώλεια τριών νέων ανθρώπων και ενός παιδιού.
Οικογένεια Απόστολου Βακάκη».
Σύμφωνα με πληροφορίες ο επιχειρηματίας ενημερώθηκε για τον θάνατο του γιου του και το φρικιαστικό δυστύχημα, λίγο πριν τις εννιά το βράδυ της Κυριακής, ευρισκόμενος στο Πόρτο Χέλι, σε κατοικία φίλων του που τον φιλοξενούσαν για το τριήμερο.
Αντίθετα η μητέρα του έμαθε το θλιβερό νέο στο Λονδίνο όπου βρισκόταν και επέστρεψε τις επόμενες ώρες στην Ελλάδα, σωστό ράκος για το τελευταίο αντίο.
Οι αδερφές του Χριστίνα και Σοφία ειδοποιήθηκαν από φίλους στην Αθήνα όπου βρισκόντουσαν για το τριήμερο λίγο μετά τις οχτώ το βράδυ της Κυριακής.
Έλενα Μπούζα: «Όταν μου τηλεφώνησαν δεν το πίστευα»
Όταν πληροφορήθηκε την τραγική είδηση για τον χαμό του γιου της Ανδρέα Γεωργακόπουλου, η γιατρός κ. Έλενα Μπούζα θέλησε αρχικά να μεταβεί στο νοσοκομείο για να δει το παιδί της, αφού αδυνατούσε να πιστέψει ότι σκοτώθηκε τόσο άδικα.
Χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια εκ μέρους του αξιωματικού που της μιλούσε για να την αποτρέψει. Την έπεισε μόνο όταν της είπε ότι δεν θα άντεχε και δεν της άξιζε να δει το παιδί της στην κατάσταση που βρέθηκε μερικές δεκάδες μέτρα μακριά από την σκηνή της αυτοκινητιστικής αυτής τραγωδίας.
Διευθύντρια στην μονάδα Εντατικής Θεραπείας Νεογνών στο «Αγία Σοφία» η κ. Μπούζα επιστράτευσε όλα τα ψυχικά της αποθέματα για να περιγράψει τα όσα βίωσε: «Στεναχωριέμαι απέραντα για το παιδί μου. Ήταν ένα παιδί εκλεκτό με πολύ μέλλον μπροστά του, που μόνο καλό είχε κάνει στον κόσμο, ένα ιδιαίτερο παιδί με χαρίσματα και λυπάμαι που έφυγε άδοξα και νωρίς με αυτό τον βίαιο τρόπο. Σπούδασε μηχανολόγος μηχανικός στο Μετσόβιο πολυτεχνείο και ήθελε να κάνει μεταπτυχιακά στα οικονομικά, να συνδυάσει τη Μηχανολογία με τα οικονομικά. Ήταν ένα δυνατό μυαλό, έβαζε στόχους και τους πετύχαινε και είμαι σίγουρη ότι θα πετύχαινε στη ζωή του. Είχε ετοιμάσει το μέλλον του να πάει στο εξωτερικό και να συνεχίσει τις σπουδές του».
Σπουδές που δεν θα γίνουν ποτέ, μετά από το συγκλονιστικό τροχαίο της περασμένης Κυριακής που στοίχισε την ζωή του γιου της και του κολλητού του φίλου.
«Με τον Γιώργο Βακάκη ήταν φίλοι καλοί από το σχολείο, από τη σχολή Μωραΐτη και συνέχισαν να είναι αγαπημένοι. Είναι μεγάλο παιδί, είχε τους φίλους του και δεν είναι σε μια ηλικία που ανακοινώνει στην μητέρα του πού θα πάει. Με πήραν τηλέφωνο από την Τροχαία και δεν μπορούσα να το πιστέψω. Το δυστύχημα ήταν τραγικό. Έφυγαν τέσσερις άνθρωποι άδικα».
Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είδαν ταξικό μίσος
Μέσα στην ανείπωτη θλίψη για τον χαμό τεσσάρων ανθρώπων ενεφανίσθησαν βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος που δεν δίστασαν να δηλώσουν ότι το τραγικό δυστύχημα εμπεριέχει ταξικό μίσος! Είναι χαρακτηριστικό ότι στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης οι συζητήσεις και τα σχόλια για το αδιανόητο τροχαίο δυστύχημα αποτελούν υπ’ αριθμόν ένα θέμα.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που στα διαδικτυακά «καφενεία» έχουν υιοθετήσει αντίστοιχη στάση και επιχειρήματα με εκείνα του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Μανιού ο οποίος με δηλώσεις του στον ΑΝΤ1 διαπίστωσε ότι το δυστύχημα έχει ταξικά χαρακτηριστικά.
«Εμπεριέχει το ταξικό στοιχείο. Τι να πω, επειδή ήταν παιδί πλουσίου είχε καλό αυτοκίνητο ή επειδή ήταν παιδί πλουσίου, δεν είχε μάθει να σέβεται τη ζωή των άλλων;», είπε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και συνέχισε: «Ότι υπάρχουν γρήγορα αυτοκίνητα είναι ένας ταξικός παραλογισμός, διότι απευθύνεται σ’ έναν πολύ πλούσιο, εγώ δεν μπορώ να αγοράσω τέτοιο αυτοκίνητο. Ο άλλος το παίρνει εύκολα. Αυτή η ευκολία δημιουργεί μια κατάσταση στον ίδιο ότι “δεν βαριέσαι, όλα είναι δικά μου”».
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η βουλευτής Ιωαννίνων του ΣΥΡΙΖΑ Μερόπη Τζούφη, η οποία υποστήριξε: «Η πρώτη ανάγνωση είναι αυτή: ότι είναι ένα πολύ πλούσιο παιδί με πολύ ακριβό αυτοκίνητο, να μη βλέπει όριο στο δρόμο και να θεωρεί ότι όλα αυτά του ανήκουν. Αυτό του έδωσε τη δυνατότητα να έχει αυτή την έπαρση και να συμπεριφέρεται μ’ αυτό τον τρόπο. Να μην είναι οριοθετημένος. Έτσι έγινε πρόξενος αυτού του ατυχήματος».
Εντελώς αντίθετη ήταν η άποψη που εξέφρασε απαντώντας στους συναδέλφους του μέσω twitter ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ. Άδωνις Γεωργιάδης: «Βγήκαν πάλι όλοι οι αριστεροί με μίσος για τον πλούσιο κακομαθημένο, να χύσουν πάλι το βρώμικό τους φθόνο σαν δηλητήριο. Την Κυριακή το απόγευμα κάποιοι γονείς δέχθηκαν αυτό το τηλεφώνημα που όλοι οι γονείς τρέμουμε και έμαθαν ότι έχασαν το παιδί τους. Μπροστά στον ανθρώπινο πόνο, όλοι γινόμαστε ένα, πλούσιοι και φτωχοί».
Συντασσόμενος σχεδόν με τον κ. Γεωργιάδη εμφανίσθηκε ο βουλευτής των ΑΝΕΛ Δημήτρης Καμμένος που σχολίασε τα τεκταινόμενα στο facebook γράφοντας χαρακτηριστικά: «Δεν υπάρχει ταξικό πρόσημο μπροστά στον θάνατο. Αλίμονο εάν οι Άνθρωποι μπαίνουμε σε τόσο λάθος δρόμο. Όλοι οι γονείς ανατριχιάσαμε, ανεξαιρέτως τύπου εργασίας, σπουδών, τραπεζικών λογαριασμών ή τόπου κατοικίας. Λυπήθηκα αφάνταστα για το μωρό, την μητέρα και τους αδικοχαμένους νέους χωρίς δεύτερες σκέψεις. Ας προσέχουμε τις δηλώσεις μας».
Το συγκλονιστικό βίντεο από το φρικιαστικό τροχαίο δυστύχημα:
Συλλυπητήρια στις οικογένειες των νεκρών όλα τά άλλα είναι φτωχά λόγια ???
Τι 230 ρε ανώνυμε;; 130 το πολύ. Δεν υπάρχει ανάγκη να πας παραπάνω. Δεν κοντρολαρεται το αυτοκίνητο παραπάνω. Στα ραλλι τα αυτοκίνητα είναι εξειδικευμένα στις καιρικές συνθήκες της ημέρας με έμπειρους οδηγούς και άλλους 20 οδηγούς που κάνουν ακριβώς το ίδιο. Μια απόσταση 100 χλμ θα πάρει 1 ώρα πηγαίνοντας με 100 και μισή πηγαίνοντας με 200. Αλλά γιατί να ζορίσω το αυτοκίνητο τόσο, να κάψω την βενζίνη και να ρισκάρω δυστύχημα…
Τραγικό το νωπό τροχαίο όπου έχασαν τη ζωή τους
τρεις ενήλικες και ένα παιδάκι.
Επειδή πολλά λέγονται και πολλά ακούγονται
για το φριχτό, αυτό, περιστατικό και τις κοινωνικές προεκτάσεις του,
προσπάθησα να συγκεντρώσω τηλεγραφικά
κάποια συμπαρομαρτούντα γεγονότα,
και κάποια χαρακτηριστικά στοιχεία
του προφίλ των πρωταγωνιστών,
αφού, πρώτα, συλλυπηθώ θερμά τους οικείους τους:
Ο δυστυχής πατέρας
που είδε την οικογένειά του να γίνεται κάρβουνο
μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου,
και τη σύζυγό του και το παιδάκι του
να προσμετρώνται στις «παράπλευρες απώλειες»
ενός ακήρυχτου πολέμου,
έδειξε κατανόηση και συμπάθεια για τον αίτιο
της οικογενειακής τραγωδίας του.
Καμιά αναφορά
στην επικίνδυνη και εγκληματική συμπεριφορά του,
που νομικά θεωρείται (και είναι!),
«Φόνοι κατά συρροήν με ενδεχόμενο δόλο»,
τουθ΄ όπερ σημαίνει σε απλά ελληνικά
ότι πολύ καλά εγνώριζε ότι
όταν τρέχει κανείς με καμιά τρακοσαριά χιλιόμετρα την ώρα,
δεν τον σε σώζει ούτε ο ίδιος ο Θεός αν συμβεί το παραμικρό,
όπως δεν σώζει και όσους δυστυχείς βρεθούν στον δρόμο του!
Σε τέτοιες ταχύτητες ακόμη και ένα λάστιχο να σκάσει,
-ιδίως όταν αυτό είναι χιονολάστιχο σε άσφαλτο και …
εντεκαετίας, παξιμάδι δηλαδή!
Ο ζάμπλουτος, πάλι, μπαμπάς είχε δώσει
τις εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ «του»,
για να αγοράσει ένα αυτοκίνητο-βολίδα˙
φαίνεται, όμως, πως τσιγκουνεύτηκε να αλλάξει τα πάμφθηνα
(εν σχέσει με το αυτοκίνητο) λάστιχα,
τα οποία, όμως, είναι ένας σημαντικότατος παράγων ασφαλείας!
Το πιο λάστιχο, όμως, θα συγκρατούσε
ένα αυτοκίνητο-… αεροπλάνο στην πορεία του,
είναι μια άλλη κομβική παράμετρος του φριχτού δυστυχήματος.
Ο ίδιος -επιτυχημένος (επιχειρηματικά και οικονομικά)-
πατήρ του οδηγού που την είδε… Σουμάχερ
με τα λεφτά (και το αυτοκίνητο) του μπαμπά
(το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει),
πήγε κανονικά στη δουλειά του την Τρίτη,
σαν να μη συνέβαινε τίποτα.
Ζήτησε, μάλιστα, να μην αναφερθεί(!) κανείς στην απώλεια˙
αναρωτιέμαι αν δεχόταν συλλυπητήρια!
Business as usual, που θα έλεγε και ένας Αμερικάνος!
«Το ξεπερνά δια της εργασιοθεραπείας» λένε κάποιοι
επιστήμονες ψυχολόγοι-αβανταδόροι.
Αν, όμως, ένας από τους χιλιάδες μισθοβίωτους υπαλλήλους του
έχανε τον πατέρα του π.χ. από φυσικό θάνατο,
θα έμενε στο σπίτι του τρεις ημέρες για να τον κλάψει˙
πώς, άλλωστε, να δουλέψει, όταν έχει μιαν απώλεια!
πόσο μάλλον αν η απώλεια αφορούσε ένα παιδί του!
Και ερχόμαστε στους πολιτικούς:
Δύο βουλευτές της Αριστεράς
χαρακτήρισαν το τραγικό, αυτό, δυστύχημα, «ταξικό»,
όπως και πράγματι είναι:
ο πάμπλουτος μπαμπάς που δίνει στον κανακάρη του
το πανάκριβο αυτοκίνητό του,
κι εκείνος μιμούμενος, προφανώς, το πατρικό παράδειγμα
και νομίζοντας ότι όλα είναι δικά του (ως υιός του «πάρτα όλα»),
πατάει τέρμα το γκάζι για να ανέβει η αδρεναλίνη του,
να νοιώσει λίγο… Άιρτον Σένα, και όποιον πάρει ο χάρος,
ακόμη και τον ίδιο!
και «καλά», τον εαυτό του δεν τον σκέφτηκε
μπροστά στην εφήμερη… δόξα˙ οι άλλοι, όμως, τι του φταίγανε;
«Φυσικό» ήταν να αντιδράσει ο γνωστός και μη εξαιρετέος Άδωνις,
για να δηλώσει περί του… φθόνου των αριστερών
που… δεν έχουν όσα είχε ο νεκρός οδηγός,
μόνο που τι να ζηλέψουν αφού τώρα πια δεν έχει ούτε μια καρφίτσα:
«Βγήκαν πάλι όλοι αυτοί οι αριστεροί με μίσος, για τον πλούσιο, τον
κακομαθημένο, αυτόν που έχει όσα δεν έχουν για να χύσουν πάλι το βρωμερό τους
φθόνο σαν δηλητήριο».
Για τα αίτια, όμως, και τις εγκληματικές ευθύνες του οδηγού,
ετήρησε αιδημόνως σιγή ιχθύος˙
θα έφταιγε, μάλλον, η… κακιά η ώρα!
Δεν έλειψε, βέβαια, και η (απαραίτητη)
απέχθεια προς τους πολιτικούς
συλλήβδην και αθρόως από γνωστό ραλίστα
και ειδικό επί του ζητήματος,
για τον οποίον ευθύνεται (sic)… η υπερβολική ταχύτης!
Μίλησε, ακόμη (πολύ σωστά!), και για οδηγική παιδεία,
που θα πρέπει να αρχίζει από το Δημοτικό.
Αλλά πόση, πια, οδηγική παιδεία χρειάζεται κανείς
για να σκεφθεί το αυτονόητο;
Πώς, τέλος, αντιμετώπισαν τα βοθροκάναλα την τραγωδία;
με πολύ συμπάθεια, ναι, αλλά και θρήνους για την απώλεια του διαδόχου.
Μίλησαν και για υποδειγματική οικογένεια,
όπου, όμως, οι γονείς είναι… χωρισμένοι!
Και μήπως αναφέρθηκαν στις πελώριες ευθύνες του οδηγού, ως όφειλαν;
όχι «φυσικά», μια και ο μπαμπάς
είναι ένας από τους καλύτερους πελάτες που έχουν.
Γι’ αυτό επιδόθηκαν σε ύμνους
για τα επιχειρηματικά του επιτεύγματα,
πιάνοντας στον αέρα την ευκαιρία
για λίγη ακόμη (δωρεάν) διαφήμιση!
Φρόντισαν, «φυσικά», να επαινέσουν τον πατέρα
που έχασε τα πιο αγαπημένα του πρόσωπα
τόσο άδικα και τόσο τραγικά μέσα σε μια στιγμή,
για τις «ανθρώπινες» δηλώσεις του.
Αν, όμως, ζητούσε ευθύνες -όπως θα έπρεπε-
τότε θα τον δικαιολογούσαν που μέσα στον πόνο του κλπ κλπ…
Κι αν είχαμε στη θέση της Πόρσε μια νταλίκα,
ο άσημος νταλικέρης θα ήταν απρόσεκτος, επικίνδυνος,
και -γιατί όχι;- εγκληματίας!
Αλλά είπαμε, άλλο σ’ αυτή τη ζωή να είσαι διάδοχος,
και άλλο νταλικέρης!
λέγε με, μ’ άλλα λόγια, Καπιταλισμό…
Ένα μεγάλο μπράβο για αυτά που γράφεις!!!!!!
Γιατι να μην περασει κτεο;και καινουργια να ηταν παλι θα σκαγανε,χειμερινα ελαστικα φοραγε αν δεν εχει νερο ο δρομος γινονται κομματια σε μεγαλη ταχυτητα.
Μια μεγάλη μερίδα οδηγών έχει εκλάβει την άδεια κυκλοφορίας ως άδεια οπλοφορίας και τους δρόμους ως πίστα αεροδρομίου ! Έχει παραγίνει πια το κακό σε μια μεθυσμένη και ανύπαρκτη Πολιτεία που αδυνατεί να κάνει τα απολύτως αυτονόητα και σε μια κοινωνία ισοπεδωμένη που δε μπορεί να καταλάβει ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν οι κανόνες της ζούγκλας !
Ούτε οι δρόμοι ούτε τα λάστιχα φταίνε. Οι ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ των πιθήκων Ελλήνων είναι που τους κάνει να σκοτώνονται και να παίρνουν και άλλους μαζί τους. Οι δρόμοι είναι δεδομένοι, ένας λόγος παραπάνω να προσέχει κανείς ακόμα περισσότερο.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΡΕΧΕΙΣ ΜΕ 200,ΣΕ ΡΑΛΛΥ ΠΑΝΕ????
θα μας τα ζαλιζετε πολυ τωρα με το ατυχημα?? οπως με τον Παντελιδη???
και αυτος ο πατερας ελεος……..ψυχραιμος οκ , δεν μιλα με κακια οκ …….αλλα που τον χανεις που τον βρισκεις
στην ΤV να δινει συνεντευξεις……..
Η οδήγηση είναι προέκταση της παιδείας μάς.
Να εκπαιδεύσεις τον Νεοέλληνα στην σωστή οδική συμπεριφορά ή να τον πείσεις γιά τους κινδύνους που διατρέχει παραβαίνοντας τον κ.ο.κ., είναι αργά!
Αυτό όμως που μπορεί να εφαρμοστεί, είναι η αναγκαστική εκπαίδευση όλων των οδηγών σε δίτροχο όχημα. Αν κάποιος δεν καταφέρνει να περάσει τις εξετάσεις στα δίτροχα να μήν του δίνουν δίπλωμα! Η αναγκαστική εξοικείωση των οδηγών σε επισφαλή οχήματα & η αίσθηση του κινδύνου από τα μεγαλύτερα είναι που διαμορφώνουν θετικά την οδική συμπεριφορά των πολιτών .
ΕΓΙΝΕ ΠΙΑ ΕΥΡΕΩΣ ΓΝΩΣΤΟ ΟΤΙ για το συμβάν ευθύνονται 1. ΤΑ ΛΑΣΤΙΧΑ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ ΤΟΥ ΒΑΚΑΚΗ που ήταν του 2005 !!!!!!! 2. H ΙΛΙΓΓΙΩΔΗΣ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΑΝΩ ΤΩΝ 230 !!!!! 3. ΤΑ ΛΑΣΤΙΧΑ ΠΗΡΑΝ ΦΩΤΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΑΝ . Εννοειαι οτι ο κάθε ιδιοκτήτης είναι υπεύθυνος να αλλάζει λάστιχα στο αυτοκίνητο του .Νομίζω οτι κανεις μας δεν θέλει να είναι σε δρόμο που οι οδηγοί θέλουν να τρέχουν με 300 χλμ γιατί αυτό ΔΕΝ διαχειρίζεται απο κανένα !
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΠΟΛΛΟΙ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝ ΤΕΤΟΙΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ !!! Ε , αμα το εχεις θα τρέξεις .
Το ρίχνετε τώρα στην ταξικότητα. Εάν ένας φτωχομπινές κάγκουρας οδηγούσε με 250, τα ίδια θα λέγαμε. Ένας που οδηγάει με τέτοιες ταχύτητες εγκληματεί.
Με λάστιχα του 2006 σε ένα τέτοιων αποδόσεων αυτοκίνητο; Το απόλυτο έγκλημα. Πολυεκατομμυριουχοί όντες,δεν έδωσαν λίγα ευρώ για καινούρια λάστιχα;
Απλό ερώτημα: Πώς πέρναγε ΚΤΕΟ με αυτά τα λάστιχα;
Τώρα κάτι μας είπες!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Με τρία κίτρινα Ευρώ Δώρο γίνετε η δουλεία