ΕΒΓΑΛΕ ΤΟ «ΠΑΤΡΙΩΤΟΜΕΤΡΟ» Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΑΛΑΕΙ ΧΑΤΙΡΙ ΣΤΗΝ ΟΥΡΣΟΥΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΜΥΝΤΙΚΟ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟ – «ΠΑΡΑΛΑΒΑΜΕ ΧΑΟΣ ΚΑΙ ΤΑ… ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΟΛΑ» – ΙΔΡΥΕΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΜΕ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΝ ΝΤΟΚΟ ΤΟΥ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΛΙΑΜΕΠ

Για τον πιο δραστικό μετασχηματισμό των Ενόπλων Δυνάμεων στη σύγχρονη Ιστορία του τόπου έκανε λόγο ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά την ομιλία του στη Βουλή για τον προγραμματισμό των αμυντικών εξοπλισμών και την αμυντική πολιτική της χώρας.

Παράλληλα, ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε και στα Σώματα Ασφαλείας τονίζοντας ότι “πέραν των αυξήσεων που έχουμε ήδη ανακοινώσει, αυτή η κυβέρνηση έχει αποδείξει τη διαχρονική της στήριξη όχι μόνο στα Σώματα Ασφαλείας, στην κοινωνία συνολικά, αλλά και σε κάθε ξεχωριστή κατηγορία, κάτι το οποίο θα φανεί μετά βεβαιότητας και στις οικονομικές επιλογές που θα αναπτύξουμε στην επόμενη διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης” είπε ο πρωθυπουργός.

Πρέπει να είναι η πρώτη φορά που Έλληνας πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, είπε τόσα πολλά ψέματα, προσέβαλε σε τέτοιο βαθμό τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού, νομίζοντας ότι απευθύνεται σε χρυσόψαρα…

Με περίσσιο θράσος ξεκίνησε την ομιλία του, κάνοντας αναφορά στη Συρία προκειμένου να εκφράσει την ανησυχία του για τις εξελίξεις. Λίγες ημέρες όμως πριν, ο ίδιος ο Μητσοτάκης νομιμοποίησε τον αρχιτέκτονα της θηριωδίας στην Συρία, Τζολάνι, μιλώντας μαζί του σε τηλεδιάσκεψη κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στο Παρίσι!

Το κερασάκι;

Στο τέλος της ομιλίας του ανακοίνωσε την ίδρυση κάποιας Γραμματείας εθνικής ασφάλειας, η οποία θα καπελώνει το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και θα υπάγεται στον ίδιο! Το ίδιο έγκλημα που έκανε με την ΕΥΠ… Θα έχει μάλιστα νευραλγικό ρόλο ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας.

Ποιος είναι ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας; Μα φυσικά ο Θάνος Ντόκος του ανθελληνικού ΕΛΙΑΜΕΠ!

Η ομιλία του πρωθυπουργού:

“Το τίμημα της ελευθερίας είναι η διαρκής επαγρύπνηση, έλεγε προ δύο αιώνων ο Αμερικανός Πρόεδρος Τόμας Τζέφερσον. Τίμημα το οποίο η πατρίδα μας καταβάλλει σήμερα με ευθύνη και με συνέπεια, αναγνωρίζοντας πως δεν μπορεί να υπάρχει καμία προκοπή χωρίς ασφάλεια. Απόδειξη γι αυτό είναι και το αντικείμενο της σημερινής μας συνεδρίασης, που δεν είναι άλλο από τον μακροπρόθεσμο προγραμματισμό των αμυντικών δαπανών” τόνισε ο πρωθυπουργός.

“Θα έλεγα ότι είναι ένα συνολικό σχέδιο το οποίο αφορά, κατά την άποψή μας, στον πιο δραστικό μετασχηματισμό των Ενόπλων Δυνάμεων στη σύγχρονη ιστορία του τόπου. Όταν εξάλλου μιλάμε για πόρους που αφορούν στην εθνική άμυνα, δεν εννοούμε προφανώς μόνο τις δαπάνες, μόνο τις επενδύσεις για τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς όσο πρωτίστως την πάγια, τη σταθερή επένδυση της πατρίδας μας μα μένει ισχυρή, σταθερή, ανεξάρτητη σε έναν κόσμο ο οποίος αλλάζει με απρόβλεπτους ρυθμούς” σημείωσε και πρόσθεσε:

“Αναφερόμαστε συνεπώς σε μία πολιτική η οποία συνδέεται και η οποία αλληλεπιδρά με όλο το φάσμα των συλλογικών μας συμφερόντων. Γιατί σε ένα πρώτο επίπεδο, η σημασία των ισχυρών ενόπλων δυνάμεων είναι κάτι παραπάνω από προφανής. Χάρη σε αυτές η χώρα μας απέτρεψε κινδύνους όπως οι μεταναστευτικές ροές στον Έβρο. Υπερασπίστηκε τα δίκαια της σε κάθε κρίση που εκδηλώθηκε στο Αιγαίο, ενώ ήδη διαθέτει στρατηγικές συμφωνίες με κράτη όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Γαλλία, συμμαχίες, οι οποίες παρέχουν εγγυήσεις ασφάλειας σε ένα ανασφαλές διεθνές περιβάλλον.

Σε ένα δεύτερο επίπεδο προφανώς και η άμυνα αναδεικνύεται και σε έναν πυλώνα ευημερίας. Γιατί χωρίς τη δική της ασφάλεια δεν υπάρχουν ούτε οι προϋποθέσεις για να αναπτυχθεί η οικονομία, ούτε και οι προϋποθέσεις για να σφυρηλατηθεί η κοινωνική συνοχή. Ενώ σε ένα τρίτο επίπεδο η προάσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας δεν μπορεί και θα επιμείνουμε σε αυτό να χρηματοδοτείται παρά μόνο από ανθεκτικά δημόσια ταμεία. Κάτι σημαίνει που με τη σειρά της, η δημοσιονομική ευρωστία γίνεται καθοριστικός μοχλός και επιτελεί καθοριστικό ρόλο για μία αποτελεσματική εθνική θωράκιση. Με άλλα λόγια, εάν δεν υπάρχει προστασία από εξωτερικές απειλές, δεν υπάρχει βιώσιμη ανάπτυξη”.

“Επενδύσεις, τουρισμός, καινοτομία, τα πάντα απαιτούν ένα σταθερό και ένα ασφαλές περιβάλλον. Ποιος άλλωστε θα τοποθετούσε τα κεφάλαιά του σε μία χώρα η οποία έχει αφύλακτα τα σύνορά της; Και ποιος θα πάρει το ρίσκο να επιχειρήσει σε ένα κράτος του οποίου η κυριαρχία δεν είναι άτρωτη; Από την άλλη πλευρά, πως είναι δυνατόν όλα αυτά να εδραιώνονται χωρίς μία ισχυρή οικονομία; Το παλαιότερο δίλημμα λοιπόν, το οποίο το ακούγαμε συχνά κυρίως από την Αριστερά κανόνια ή βούτυρο, αποδεικνύεται ένα δίλημμα το οποίο είναι σαθρό, αλλά και επικίνδυνο, ιδίως σήμερα, σε μία πραγματικότητα όπου ο παγκόσμιος χάρτης των γεωπολιτικών συμφερόντων αναδιατάσσεται συχνά με τρόπο δραματικό, με πολέμους οι οποίοι πλέον αμφισβητούν σύνορα και διεθνές δίκαιο. Με δασμούς. Αναμένουμε σήμερα εξ άλλου τις εξαγγελίες του Αμερικανού προέδρου, αλλά σίγουρα μπαίνουμε πια σε ένα περιβάλλον όπου οι δασμοί ενδέχεται να απειλούν συνολικά τις παγκόσμιες διεθνείς οικονομικές σχέσεις” δήλωσε ο κ. Μητσοτάκης.

“Και βέβαια, σε έναν κόσμο στον οποίο η τεχνολογία γίνεται όπλο παρέμβασης. Όχι μόνο για να πληγεί η εξωτερική ασφάλεια κρατών, αλλά και να διαταραχθεί συχνά η εσωτερική ισορροπία των κοινωνιών στην Ευρώπη. Η συνεχιζόμενη κρίση, η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία δοκιμάζει όλη την αρχιτεκτονική ασφάλειας μετά τον Ψυχρό Πόλεμο. Παράλληλα, στη Μέση Ανατολή η αστάθεια εντείνεται, καθώς δυστυχώς τις εύθραυστες εκεχειρίας τις διαδέχεται ξανά η ωμή βία, προκαλώντας νέες ανθρωπιστικές κρίσεις και πυροδοτώντας και πάλι τη μάστιγα της τρομοκρατίας. Ενώ αυτό το επικίνδυνο παζλ το συμπληρώνει πρόσφατα και η συνολική αβεβαιότητα της Συρίας που ανά πάσα στιγμή μπορεί να διαχυθεί σε ολόκληρη την περιοχή. Και αυτή τη φορά δεν πρόκειται για μεμονωμένες περιφερειακές εξάρσεις. Έχουμε να κάνουμε με κομμάτια ενός δυσεπίλυτου γρίφου που αφορά ευρύτερες μετατοπίσεις ισχύος, όχι μόνο γεωπολιτικής και στρατιωτικής, αλλά και οικονομικής και τεχνολογικής. Με εξελίξεις που μεταβάλλουν τις διεθνείς σχέσεις και επαναξιολογήσουν παραδοσιακές συμμαχίες. Συνεπώς και οι στρατηγικές επιλογές της πατρίδας μας, με αυτά τα νέα δεδομένα καθίστανται απολύτως κρίσιμες. Πολύ περισσότερο όταν από τη μία πλευρά η αμυντική αντίληψη της νέας ηγεσίας των Ηνωμένων Πολιτειών φαίνεται να διαφοροποιείται σε σχέση με το ρόλο του ΝΑΤΟ και από την άλλη, όταν η οικονομικοί σχεδιασμοί της υπερδύναμης φαίνεται να αποκλίνουν από ένα πλαίσιο ελεύθερων συναλλαγών που ίσχυαν ως τώρα.

Έτσι, από την Αρκτική έως τον Ινδο-ειρηνικό, οι ισορροπίες διαφοροποιούνται. Κάτι που συνεπάγεται και νέες προκλήσεις για όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο, για την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και για χώρες όπως η δική μας, μικρές ίσως σε έκταση και πληθυσμό όμως μεγάλες σε σημασία και δυναμισμό. Γι αυτό και θα το ξαναπώ οι επενδύσεις στις αμυντικές μας δυνατότητες είναι επενδύσεις στην κυριαρχία μας. Επενδύσεις που αφορούν την προστασία της εθνικής αξιοπρέπειας. Ταυτόχρονα όμως είναι και πρωτοβουλίες που ισχυροποιούν την ελληνική διπλωματία, ενδυναμώνοντας τον ρόλο της πατρίδας μας σε πολλά και παράλληλα πεδία. Από την παγκόσμια πρόκληση του μεταναστευτικού μέχρι τους νέους συσχετισμούς που διαμορφώνονται στους ενεργειακούς δρόμους.

Με βάση τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, συνολικά καλείται να επαναπροσδιορίσει τη θέση της στο χάρτη των διεθνών συμφερόντων και των παγκόσμιων γεωπολιτικών ισορροπιών. Η Ελλάδα εδώ και καιρό και εγώ προσωπικά έχω μιλήσει για το ζήτημα της στρατηγικής αυτονομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην αρχή ήμασταν λίγοι αυτοί που υπερασπιζόμασταν αυτή τη θέση. Όμως, αντιλαμβανόμενοι οι Ευρωπαίοι εταίροι μας και τις σημαντικές αλλαγές στον παγκόσμιο γεωπολιτικό χάρτη, αποφάσισαν να κάνουν σημαντικά βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση. Προς μια κατεύθυνση η οποία όχι απλά ενισχύει τη στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης. Αλλά είναι και απολύτως συντονισμένη με πάγιες ελληνικές θέσεις, οι οποίες καλύπτονται απόλυτα από τις τελευταίες αποφάσεις για την άμυνα του πρόσφατου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Πολλοί θεωρούσαν ως ανέφικτες, όμως καταφέραμε με μεθοδική δουλειά να πετύχουμε ευρωπαϊκές αποφάσεις που είναι προς όφελος των εθνικών συμφερόντων. Η πιο σημαντική ίσως αφορά την ενεργοποίηση για την επόμενη τετραετία της λεγόμενης ρήτρας διαφυγής. Ενός εργαλείου δηλαδή που δίνει στην ελληνική κυβέρνηση πρόσθετο δημοσιονομικό χώρο να ενισχύσει τις επενδύσεις στην άμυνα, πρόσθετες επενδύσεις, οι οποίες δεν θα συνυπολογίζονται στις οροφές δαπανών όπως αυτές προσδιορίζονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό δίνει στη χώρα μας έναν πρόσθετο δημοσιονομικό χώρο έτσι ώστε να μπορέσει απρόσκοπτα να υλοποιήσει το πρόγραμμα για το οποίο θα μιλήσουμε στη συνέχεια.

Ανεξαρτήτως των δημοσιονομικών δυνατοτήτων που η ελληνική κυβέρνηση έχει ως αποτέλεσμα της ρήτρας διαφυγής, αυτή η δημοσιονομική ευελιξία σε καμία περίπτωση δεν πρέπει και δεν θα γίνει αφορμή για υπερβολές. Όχι μόνο γιατί οι αγορές μας παρακολουθούν και μας κρίνουν, αλλά και διότι οι επιδόσεις της οικονομίας συνολικά αποτελούν από μόνες τους σημαντικούς παράγοντες ασφάλειας και σταθερότητας. Στη σωστή κατεύθυνση επίσης κινείται και το Ταμείο Α, ύψους 150 δισεκατομμυρίων ευρώ, ένα χρηματοδοτικό εργαλείο το οποίο επιτρέπει στις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αυξήσουν τις επενδύσεις τους στην ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία. Θέλω να τονίσω ότι το Ταμείο αυτό αφορά δάνεια τα οποία μπορούν να δοθούν στα κράτη μέλη με προνομιακούς όρους. Δεν αφορά ουσιαστικά επιδοτήσεις, δεν είναι δηλαδή ένα ταμείο το οποίο έχει αντίστοιχα χαρακτηριστικά με την με το Ταμείο ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.

Οι απόψεις της ελληνικής κυβέρνησης είναι ότι κάποια στιγμή η Ευρώπη θα πρέπει να συζητήσει και τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού ταμείου, το οποίο θα μπορεί να είναι εστιασμένο με ευρωπαϊκούς πόρους και χρηματοδότηση έργων κοινής ευρωπαϊκής ωφέλειας, όπως παραδείγματος χάρη η δημιουργία μιας ευρωπαϊκής αντιπυραυλικής ασπίδας που θα καλύπτει όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και θα μπορεί να χρηματοδοτηθεί από ευρωπαϊκούς πόρους που θα διατεθούν στη συνέχεια στα κράτη μέλη με τη μορφή επιδοτήσεων και όχι με τη μορφή δανείων. Δεν είμαστε όμως εκεί ακόμα. Έχουμε κάνει όμως ένα σημαντικό βήμα και το σχέδιο SURE, το οποίο ήρθε προς ψήφιση στο Ευρωκοινοβούλιο. Θέλω να τονίσω ότι ψηφίστηκε από τους ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, καταψηφίστηκε όμως από τον ΣΥΡΙΖΑ, από το Κομμουνιστικό Κόμμα.

Καμία έκπληξη εδώ πέρα από την Πλεύση Ελευθερίας, ενώ οι υπερπατριώτες της Ελληνικής Λύσης, της Νίκης και της Φωνής Λογικής προτίμησαν να απέχουν. Ας βγάλει λοιπόν ο καθένας τα συμπεράσματά του. Για το ποιοι είναι οι πατριώτες στην πράξη και ποιοι οι πατριώτες στα λόγια.

Δεν θα μιλήσω αναλυτικά για την αντίληψή μας για την άμυνα και για τα όσα πετύχαμε αυτά τα σχεδόν έξι χρόνια που μας έχει εμπιστευθεί ο ελληνικός λαός. Όμως οφείλω να επισημάνω ότι τον Ιούλιο του 2019, όταν για πρώτη φορά οι Έλληνες πολίτες μας εμπιστεύτηκαν, παραλάβαμε μία κατάσταση στις Ένοπλες Δυνάμεις άκρως προβληματική. Ως αποτέλεσμα, σε μεγάλο βαθμό μιας αποεπένδυσης, η οποία προφανώς συνόδευσε την συνολικές επιδόσεις της οικονομίας, τα χρόνια της κρίσης. Έπρεπε λοιπόν να κινηθούμε με πολύ γρήγορους ρυθμούς και το πράξαμε. Και σήμερα η εικόνα των ελληνικών ενόπλων Δυνάμεων δεν έχει καμία σχέση με αυτή την οποία παραλάβαμε το 2019: 24 καινούργια μαχητικά Ραφάλ με τον πιο σύγχρονο εξοπλισμό, τρεις νέες φρεγάτες Belharra που θα αποτελούν τα πιο σύγχρονα πλοία που θα πλέουν στην Ανατολική Μεσόγειο. Η πρώτη φρεγάτα Κίμων θα παραληφθεί από το Πολεμικό Ναυτικό εντός του 2025. Μη επανδρωμένα αεροσκάφη χαίρων υπερσύγχρονα ελικόπτερα κτλ

Όμως και μια συνολική προσπάθεια που νομίζω ότι έχει ξεχωριστή σημασία να επενδύσουμε στην υποστήριξη οπλικών συστημάτων για τα οποία ο Έλληνας φορολογούμενος είχε δαπανήσει δισεκατομμύρια. Πλην όμως κάποιοι στο παρελθόν δεν είχαν προνοήσει ώστε να υπάρξουν πόροι για τις απαραίτητες συμβάσεις υποστήριξης αυτών των οπλικών συστημάτων. Τα λεγόμενα follow on support. Και εκεί κάναμε μαζί με τον υπουργό και τον νυν και τον προκάτοχό του μια μεγάλη προσπάθεια έτσι ώστε να μπορέσουμε να διορθώσουμε αστοχίες του παρελθόντος, με αποτέλεσμα σήμερα να έχουμε για παράδειγμα έναν επιχειρησιακό στόχο μεταγωγικών αεροσκαφών C-130 και C-27.

Δεν θέλω να αναφερθώ στην κατάσταση την οποία παραλάβαμε τον Ιούλιο του 2019. Το πρόγραμμα αναβάθμισης των F-16 σε Viper, ένα πρόγραμμα το οποίο είχε υπογραφεί από την προηγούμενη κυβέρνηση, ουσιαστικά καρκινοβατεί και με σημαντικές παρεμβάσεις οι οποίες έγιναν στην ελληνική αμυντική βιομηχανία τρέχει πια με πολύ ικανοποιητικούς ρυθμούς και είμαστε αρκετά σίγουροι ότι θα ολοκληρωθεί εντός των συμφωνημένων χρονοδιαγραμμάτων. Έχουμε πια μια στρατηγική συμμαχία με το Ισραήλ ως προς την εκπαίδευση των Ικάρων μας.

Με το Κέντρο της αεροπορικής εκπαίδευσης στην Καλαμάτα όχι απλά να λειτουργεί για να καλύψει τις ανάγκες της ελληνικής αεροπορίας, αλλά ταυτόχρονα να είναι σε θέση και να εκπαιδεύει και πιλότους από άλλες αεροπορίες, όπως ακριβώς είχε σχεδιαστεί».