Πέρασαν δύο μήνες από την ημέρα που μια 15χρονη κοπέλα “έφαγε” στο κεφάλι ένα κομμάτι σοβά από μπαλκόνι ενώ περίμενε το λεωφορείο.
Η 15χρονη ευτυχώς, αναρρώνει πλέον, αλλά όπως τόνισε σε συνέντευξή της, «δεν θέλω να περνάω κάτω από μπαλκόνια. Δεν θέλω. Πάντα κοιτάζω πάνω και η μητέρα μου κοιτάζει κάτω», δήλωσε, υπογραμμίζοντας την ψυχολογική πίεση που έχει υποστεί μετά το ατύχημα. Οι γιατροί της ανέφεραν ότι είναι τυχερή που ζει.
Έχουν περάσει δύο μήνες από εκείνη την ημέρα που το ημερολόγιο έδειχνε 24 Οκτωβρίου.
«Ήμασταν αγκαζέ με την μητέρα μου και την ώρα που πήγε να δει εάν περνάει το αστικό ακούει έναν ήχο και ακούει ένα κλατς. Δεν είχα τις αισθήσεις μου ήμουν αναίσθητη.»
Ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ την μεταφέρει στο Νοσοκομείο Παίδων. Εκεί, θα υποβληθεί σε τετράωρο χειρουργείο γιατί έχει επισκληρίδιο αιμάτωμα. Έμεινε 11 μέρες στο νοσοκομείο, ενώ κατάφερε να σηκωθεί από το κρεβάτι 15μέρες μετά την επιστροφή της στο σπίτι.
«Όταν ξύπνησα κοιτάζω δεξιά και αριστερά, ήταν δίπλα μου κρατούσε το χέρι και την ρωτάω μαμά είμαι καλά δεν μπορώ να κουνηθώ.»
Στο πλευρό της, από την πρώτη στιγμή βρίσκεται η μητέρα της, η οποία έζησε τον χειρότερο εφιάλτη αφού είδε το παιδί της μπροστά στα μάτια της να πέφτει στο έδαφος.
«Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι είχα πέσει εγώ στα γόνατα και να φωνάζω βοήθεια το παιδί μου. Να είναι καλά όλοι και η ομάδα ΔΙΑΣ έτρεξε πήρε τηλέφωνο να βοηθήσουν με βαμβακερές πετσέτες για να σταματήσει αιμορραγία στο κεφαλάκι της», λέει η μητέρα της.
Σε ερώτηση εάν οι ιδιοκτήτες της πολυκατοικίας επικοινώνησαν μαζί τους και αν θα κινηθούν και νομικά, η μητέρα της 15χρονης απαντά ότι θα κινηθούν νομικά, «εννοείται ότι μας έχουν βοηθήσει και συνεχίζουν και τώρα για τα περεταίρω μιλάμε με τον δικηγόρο».
Η 15χρονη Κάλλια προσπαθεί να επιστρέψει την καθημερινότητα της, μετά τις δύσκολες στιγμές που βίωσε. Στο σχολείο θα αργήσει να επιστρέψει, καθώς δεν έχει αναρρώσει πλήρως. Ταλαιπωρείται από ζαλάδες και πονοκεφάλους, ενώ βιώνει μετατραυματικό στρες. Παρόλα αυτά, προσπαθεί παρά το νεαρό της ηλικίας της να σταθεί στα πόδια της και να ξαναβρεί τον εαυτό της.
