Ο Άγιος Θωμάς, έζησε τον 7ο μ.Χ. αι. και στις 23 Ιανουαρίου του 607 μ.Χ. διαδέχθηκε στο Πατριαρχικό θρόνο της Κωνσταντινούπολης, τον αποβιώσαντα Κυριακό.
Διακρίθηκε πολύ νωρίς για την ευλάβεια, τη σύνεση, τη σεμνότητα αλλά και τις εγκρατείς θεολογικές γνώσεις του. Αυτά τα χαρίσματα εκτίμησε ο πατριάρχης Ιωάννης ο Νηστευτής (βλέπε 2 Σεπτεμβρίου) και τον χειροτόνησε διάκονο και στη συνέχεια Σακελλάριο. Ως πατριάρχης ο Θωμάς ο Α’ επέδειξε μεγάλο ενδιαφέρον και μέριμνα για τα θέματα και τις υποθέσεις του Πατριαρχείου. Έκτισε τον Πατριαρχικό οίκο κοντά στην Αγία Σοφία, τον μέγα τρίκλινο, που από το όνομα του εκλήθη «Θωμαΐτης». Επίσης στο κάτω μέρος του κτηρίου, εγκατέστησε τη Πατριαρχική βιβλιοθήκη.
Παρέμεινε στο θρόνο τρία έτη και καθοδήγησε το ποίμνιό του με σύνεση, ενώ αγωνίσθηκε και κατά των αιρετικών. Κοιμήθηκε ειρηνικά στις 20 Μαρτίου του 610 μ.Χ. και κηδεύτηκε στις 22 του ιδίου μηνός. Αρχαιότερα χειρόγραφα ορίζουν την μνήμη του στις 18 και 22 Φεβρουαρίου και στις 19, 20, 22 Μαρτίου.
Ο Παρισινός Κώδικας 1587 και ο Κώδικας της Πετρουπόλεως 227 κατά τις 19 και 20 Μαρτίου αναφέρουν και την εορτή της ανακομιδής των ιερών λειψάνων του Αγίου Θωμά.
Η Σύναξη αυτού ετελείτο στην Μεγάλη Εκκλησία.
