Στον Αλκι Κούρκουλο δεν αρέσουν οι συνεντεύξεις. Μιλάει σπάνια και μόνο όταν πρόκειται να επικοινωνήσει τη δουλειά του. Πρόκειται για έναν ευγενικό άνθρωπο, εξαιρετικά χαμηλού προφίλ, ο οποίος χαίρει θερμής αποδοχής τόσο από το θεατρόφιλο κοινό όσο και από τον καλλιτεχνικό κόσμο. Συναντηθήκαμε στο Μικρό Παλλάς όπου μαζί με τον Θοδωρή Αθερίδη και τον Γιώργο Πυρπασόπουλο πρωταγωνιστούν στην κωμωδία της Γιασμίνα Ρεζά, «Art».

GALA: Αντιλαμβάνομαι μια τέλεια χημεία μεταξύ σας με τον Θοδωρή Αθερίδη… 

αλκης κουρκουλος: Είναι από τους πιο γενναιόδωρους σκηνοθέτες που έχω συναντήσει. Το έλεγε και στις πρόβες: «Προτιμώ να μη χάσω τον ηθοποιό από το να επιβάλλω την άποψή μου και επειδή σκηνοθετώ να τον βάλω να κάνει με το ζόρι κάτι». Εξίσου γενναιόδωρος είναι και στη σκηνή ως ηθοποιός, πράγμα σπάνιο στη δουλειά μας. Η αλήθεια είναι ότι γνωριζόμαστε χρόνια, έχουμε κάνει μαζί μια ταινία, ενώ κατά καιρούς σκεπτόμασταν τη συνεργασία. Μέχρι που παρουσιάστηκε η ευκαιρία.

G: Δίνεις την εντύπωση ότι δεν ζεις με τη ματαιοδοξία της μαρκίζας.

G: Σκέφτηκες ποτέ: «Θα ήθελα να ζει ο πατέρας μου για να με δει εδώ»;

αλ.κ.: Θα ήθελα να τον είχα κοντά μου, ούτως ή άλλως, ανεξαρτήτως της δουλειάς. Δεν μου έχουν μείνει απωθημένα σε σχέση με τον πατέρα μου. Πρόλαβα να του πω όλα αυτά που ένιωθα. Είχαμε κουβεντιάσει πολύ, συζητούσαμε μεταξύ μας τα πάντα.

G: Η σκηνοθετική ματιά της μητέρας σου παίζει ρόλο στις δουλειές σου;

αλ.κ.: Είναι μια πολύ έξυπνη γυναίκα που ξέρει από θέατρο. Παλιά αντιδρούσα, δείχνοντας άρνηση σε οτιδήποτε είχε να κάνει με επαγγελματική επιρροή από τους γονείς μου. Ηθελα να μάθω από τα δικά μου λάθη. Εκανα λάθη, και εξακολουθώ να κάνω, αλλά τώρα πια είμαι άνετος στο να ρωτώ τη γνώμη της. Αντιδρώ πολύ πιο έξυπνα. Ζητώ την άποψή της και κρατάω αυτά που μου κάνουν.

G: Πώς είναι η καθημερινότητά σου;

αλ.κ.: Υπάρχουν διαστήματα που βολεύομαι και αράζω στον καναπέ μου και περίοδοι εξωστρέφειας που βγαίνω συνεχώς έξω. Περνώ διάφορες φάσεις, οι φίλοι μου όμως γνωρίζουν κάθε φορά σε τι φάση ζωής βρίσκομαι.

G: Σε ενοχλεί όταν τα έντυπα ασχολούνται με την προσωπική σου ζωή; 

αλ.κ.: Δεν ξέρω τι μπορεί να γράφεται γιατί δεν τα διαβάζω. Το ίδιο κάνω και με τις κριτικές. Δεν θα μπω εδώ ή εκεί για να ψάξω πώς με είδαν ή τι γράφουν για μένα. Είναι κάτι που δεν το έκανα από την αρχή της καριέρας μου. Εκτίθεμαι σε τόσο κόσμο καθημερινά, ο καθένας μπορεί να γράψει το μακρύ του και το κοντό του. Το να μη διαβάζω τίποτα είναι ένας τρόπος να προστατεύσω τον εαυτό μου.

G: Ποια η σχέση σου με τα αδέλφια σου; 

αλ.κ.: Τα αδέλφια είναι προίκα. Με τη Μελίτα είναι λογικό ότι είμαστε πιο κοντά γιατί δεν έχουμε μεγάλη ηλικιακή διαφορά, όμως είμαστε όλοι δεμένοι. Μ’ αρέσει η οικογένειά μου αλλά και ο τρυφερός ρόλος του μεγάλου αδελφού που μου βγαίνει αυθόρμητα. Συγκινούμαι που βλέπω τα δύο μικρά, τα οποία ξέρω από τότε που γεννήθηκαν, να μεγαλώνουν και να διαπρέπουν. Τους χαζεύω και καμαρώνω.

G: Ποια ανάμνηση Χριστουγέννων κρατάς από τα παιδικά σου χρόνια;

αλ.κ.: Να στολίζουμε με τη μητέρα και την αδελφή μου το δέντρο και να περιμένουμε τον πατέρα μου να επιστρέψει από το θέατρο. Αλλά και την προσμονή του Αγιου Βασίλη.

G: Ποια θα έλεγες ότι είναι η πιο ιδιαίτερη Πρωτοχρονιά της ζωής σου;

αλ.κ.: Οπως πάντα, έτρεχα να προλάβω και η αλλαγή του χρόνου με βρήκε με κάποιον φίλο στον δρόμο. Παρά τα όσα λένε, ότι η Πρωτοχρονιά πρέπει να είναι ιδιαίτερη για να σου πάει καλά ο χρόνος, εκείνη η χρονιά υπήρξε μία από τις καλύτερες της ζωής μου.