Ένας άνδρας στη Νέα Υόρκη παρουσίασε μια εξαιρετικά σπάνια και θανατηφόρα πάθηση στον εγκέφαλο, αφού έφαγε εγκέφαλο σκίουρου, σύμφωνα με έρευνα πάνω στην υπόθεσή του. Η νόσος μπορεί να επιβεβαιωθεί μόνο με τεστ σε εγκεφαλικό ιστό μετά τον θάνατο.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Live Science, ο 61χρονος μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο στο Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης το 2015, βιώνοντας πτώση στις διανοητικές του ικανότητες και απώλεια επαφής με την πραγματικότητα. Επίσης, δεν μπορούσε να περπατήσει μόνος του.
Μαγνητική τομογραφία στο κεφάλι του έδειξε πως ο εγκέφαλός του έμοιαζε με αυτούς ανθρώπων που πάσχουν από μια νέα «ποικιλία» της νόσου Κρόιτσφελντ- Γιάκομπ (γνωστή ως «νόσος των τρελών αγελάδων- vCJD επί της προκειμένης). Ωστόσο, πέρα από την κατανάλωση μολυσμένου βοδινού κρέατος, που συνδέεται με την ασθένεια, υπήρχε και άλλη μια συνήθεια που ενδεχομένως να είχε αυξήσει τον κίνδυνο για vCJD: Του άρεσε να κυνηγάει, και είχε αναφερθεί ότι έτρωγε εγκεφάλους σκίουρων, σύμφωνα με τη γιατρό Τάρα Τσεν, lead author της σχετικής μελέτης. Είναι ασαφές εάν ο άνδρας αυτός έφαγε ολόκληρο εγκέφαλο σκίουρου ή κατανάλωσε κρέας σκίουρου που ήταν μολυσμένο με κομμάτια εγκεφάλου, σύμφωνα με τη γιατρό.
Υπάρχουν τρία είδη της νόσου Κρόιτσφελντ- Γιάκομπ (CJD): Μία η οποία κληρονομείται, μία που προκύπτει από έκθεση σε μολυσμένο ιστό από τον εγκέφαλο ή το νευρικό σύστημα, και μία που είναι «σποραδική» και δεν φαίνεται να έχει γενετικά ή περιβαλλοντικά αίτια. Η σποραδική είναι η πιο κοινή, και ευθύνεται για το 85% των περιπτώσεων. Γενικά πρόκειται για μια σπάνια ασθένεια, οπότε και οι γιατροί στο Rochester Regional Health εξεπλάγησαν όταν εκδηλώθηκαν τέσσερις ύποπτες περιπτώσεις της ασθένειας στο νοσοκομείο εντός διαστήματος έξι μηνών, από τον Νοέμβριο του 2017 ως τον Απρίλιο του 2018.
Ο υψηλός αριθμός είχε ως αποτέλεσμα να γίνει έρευνα, που οδήγησε στη συγκεκριμένη υπόθεση, της κατανάλωσης εγκεφάλου σκίουρου. Δοκιμές έδειξαν πως επρόκειτο για «πιθανή» περίπτωση vCJD- ωστόσο η νόσος μπορεί να επιβεβαιωθεί μόνο με τεστ σε εγκεφαλικό ιστό μετά τον θάνατο.
Η τελική διάγνωση μπορεί να καθυστερήσει, σε ένα βαθμό επειδή πρόκειται για μια σπάνια ασθένεια και όχι για κάτι που θεωρείται πως επείγει- ωστόσο στο δημοσίευμα υπογραμμίζεται πως η έγκαιρη διάγνωση είναι σημαντική, για την αποφυγή πιθανών μολύνσεων άλλων ασθενών μέσω εξοπλισμού που έχει έρθει σε επαφή με άτομα που νοσούν με CJD.
