Η Άσμα αλ-Άσαντ, η σύζυγος του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ-Άσαντ, διαγνώσθηκε με λευχαιμία, ανακοινώθηκε σήμερα από την προεδρία, σχεδόν πέντε χρόνια αφότου είχε ανακοινωθεί πως ανέρρωσε πλήρως από καρκίνο του μαστού.
Η προεδρία της Συρίας είχε ανακοινώσει την ασθένεια της Άσαντ από καρκίνο του στήθους εν μέσω του αιματηρού αδελφοκτόνου πολέμου στη Συρία τον Αύγουστο του 2018. Τον Ιανουάριο του 2019, η Άσμα αλ Άσαντ υποβλήθηκε σε επέμβαση σε στρατιωτικό νοσοκομείο της Δαμασκού. Έκτοτε είχαν δημοσιευθεί πολλές φωτογραφίες της με ένα μαντήλι στο κεφάλι, το πρόσωπο αδυντισμένο, να επισκέπτεται κέντρα νοσηλείας παιδιών με καρκίνο, ή τραυματίες πολέμου, ορφανά, ή σε φιλανθρωπικές εκδηλώσεις.
Έχοντας χαρακτηρισθεί ως «Ρόδο της ερήμου» από το αμερικανικό περιοδικό Vogue και «φως» από γαλλικό περιοδικό πριν την έναρξη του εμφυλίου στη Συρία το 2011, η Άσμα αλ Άσαντ έχει επικριθεί σφοδρά έκτοτε για τη σιωπή της απέναντι στην κρατική καταστολή των κινητοποιήσεων υπέρ της δημοκρατίας αρχικά και κατόπιν σχετικά με τις συγκρούσεις. Η ίδια σπάνια πραγματοποιεί δημόσιες εμφανίσεις.
Έξυπνη, υπέρκομψη, καλοαναθρεμμένη ήταν μόνο μερικά από τα επίθετα που υιοθετούσαν τα δεκάδες αφιερώματα για τη Άσμα αλ-Άσαντ, η οποία γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Λονδίνο από Σύριους γονείς. Οι δημοσιογράφοι που στέκονταν απέναντι της με τα κασετοφωνάκια τους ανοιχτά, δήλωναν εκ των υστέρων καταγοητευμένοι από μία μοντέρνα γυναίκα που δεν είχε να ζηλέψει τίποτα από μεγαλοστελέχη, γυναίκες πολιτικούς και όλες εκείνες που ξεχωρίζουν στους τομείς εργασίας τους με τον ζήλο και το δυναμισμό τους. Δεν άργησε, μάλιστα, να κερδίσει το προσωνύμιο «λαίδη D της Συρίας» και «Ρόδο της ερήμου».
Τώρα πλέον, στην καλύτερη περίπτωση περιγράφεται σαν η «σιδηρά κυρία» της Συρίας ή απλά η σύζυγος ενός «αιμοσταγούς τυράννου». Εξαρτάται σε ποια πλευρά ανήκει κανείς: σ’ εκείνη που αντιμετωπίζει τον Άσαντ ως μονάρχη-δολοφόνο ή στην απέναντι: σ’ αυτή που του αναγνωρίζει τον αγώνα του για να διασφαλίζει την ενότητα της χώρας του και τη σταθερότητα σε μία περιοχή που πλήττεται από θρησκευτικούς πολέμους.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η μέχρι προσφάτως άγνωστη σχέση με την πεθερά της. Τη μητέρα, δηλαδή, του συζύγου της και κατά γενική ομολογία σιωπηλή Ανίσα, σύζυγο του Χαφέζ αλ Άσαντ, ιδρυτή της «δυναστείας». Αυτή ήταν που αμέσως μετά τους εορτασμούς του γάμου του ζεύγους, είχε εξομολογηθεί στον γιό της ότι το ένστικτό της δεν της επέτρεπε να χαρεί με τη χαρά του. Για την ακρίβεια, πίστευε ότι ο γιός της είχε κάνει το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του, το οποίο στο μέλλον ίσως και να του στοίχιζε ακόμα και την εξουσία. Η Ανίσα θεωρούσε τη νύφη της μία ξένη. Μία καλοαναθρεμμένη γυναίκα της Βρετανίας που δεν είχε ιδέα από τα ήθη και τα έθιμα της χώρας καταγωγής της.
