Η ανακάλυψη είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας αρχαιολόγων του Πανεπιστημίου Sultan Quaboos του Ομάν και αρχαιολόγων του Πανεπιστημίου της Σορβόννης. Επίσης σηματοδοτεί ένα καίριο σημείο καμπής για την κατανόηση των ταφικών τελετουργικών στη χερσόνησο του Ομάν, καθώς αποτελεί το πρώτο οίκημα για την ταφή παιδιών που έχει αποκαλυφθεί έως σήμερα στην περιοχή.
Η περιοχή “Manaqi” είναι ένας από τους μεγαλύτερους οικισμούς της Εποχής του Σιδήρου στο κυβερνείο του Νότιου Αλ Μπατινά. Οι ανασκαφές, οι οποίες διεξήχθησαν από το Τμήμα Αρχαιοτήτων σε συνεργασία με μια ομάδα από το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης στο Παρίσι και επιβλέπονταν από το Υπουργείο Κληρονομιάς και Τουρισμού, ολοκληρώθηκαν τον Φεβρουάριο. Οι ανασκαφές αναμένεται να συνεχιστούν την επόμενη πενταετία.
Έπειτα από μια προκαταρκτική επιτόπια έρευνα που πραγματοποιήθηκε από τη συνεργασία της αρχαιολογικής ομάδας, δύο οικήματα, τα S1 και S2, επιλέχθηκαν για ανασκαφή κατά τη διάρκεια της πρώτης περιόδου. Το οίκημα S2, το οποίο ξεχώρισε από υπόλοιπα του οικισμού με το μοναδικό γεωμετρικό σχέδιο σχήματος Τ, ήταν ιδιαίτερα αξιοσημείωτο.
Αρχαιολογικές ανασκαφές εντός και γύρω απ’ το οίκημα, αποκάλυψαν πάνω από 30 παιδικούς τάφους, συμπεριλαμβανομένων και τάφων νεογνών. Το χαρακτηριστικό αυτό γνώρισμα, γεννά ερωτήματα σχετικά με τα κίνητρα και τις πεποιθήσεις που οδήγησαν στη διάθεση ενός ξεχωριστού χώρου για την ταφή των παιδιών στην Εποχή του Σιδήρου, το οποίο έρχεται σε αντίθεση με τα ταφικά έθιμα που ίσχυαν την Εποχή του Σιδήρου.
Ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, Δρ. Mohammad Abdul Hamid Hussein, τόνισε τη σημασία της ανακάλυψης για την κατανόηση των κοινωνικών και θρησκευτικών πρακτικών των αρχαίων κοινωνιών του Ομάν.
«Αυτή η ανακάλυψη ανοίγει νέους ορίζοντες για την έρευνα και τη μελέτη σχετικά με τα ταφικά τελετουργικά και τις θρησκευτικές πεποιθήσεις στην Εποχή του Σιδήρου στη χερσόνησο του Ομάν, και επικεντρώνεται σε ένα σημαντικό και άγνωστο μέρος της ιστορίας αυτής της περιοχής, ενώ εμβαθύνει την κατανόησή μας για τις πολιτιστικές και κοινωνικές παραδόσεις των κοινωνιών που έζησαν εκείνη την περίοδο» δήλωσε ο Δρ. Hussein.
Η ανακάλυψη μεγάλου αριθμού οικιστικών κτιρίων, εκτός από τα πολλά νεκροταφεία, που εκτείνονται σε μια ευρεία περιοχή του χώρου και αρκετοί αμυντικοί πύργοι, έχουν ερμηνευθεί από τους αρχαιολόγους ως ένδειξη της σημασίας και του κεντρικού ρόλου του οικισμού στην περιοχή την 1η χιλιετία π.Χ..
Μεταξύ των τεχνουργημάτων που ανακαλύφθηκαν, υπήρχαν βάζα με λαβές, σε σχήμα καλαθιού και ένα σπάνιο κομμάτι κεραμικής που φέρει διακοσμητική σφραγίδα η οποία απεικονίζει δύο άνδρες.
