Όλοι νόμιζαν ότι ήταν ο καθηγητής, αλλά στην πραγματικότητα ο γκριζομάλλης ηλικιωμένος ήταν πρωτοετής φοιτητής ιατρικής, όπως και όλοι μέσα στην τάξη.
«Η οικογένεια και οι φίλοι μου στην αρχή εξεπλάγησαν. Αρκετοί από τους φίλους μου νόμιζαν ότι ήμουν τρελός που ήθελα να σπουδάσω ιατρική σε αυτή την ηλικία», είπε ο Τοχ Χονγκ Κενγκ, συνταξιούχος από την Μαλαισία που ζει εδώ και δεκαετίες στο Χονγκ Κονγκ.
Αυτόν τον Ιούλιο, έχοντας συμπληρώσει τα 70 χρόνια ζωής, ο Τοχ έγινε ένας από τους γηραιότερους φοιτητές στον κόσμο που αποφοίτησε από την ιατρική σχολή.
«Δεν ήταν πάντα εύκολο», είπε ο νεόκοπος απόφοιτος ιατρικής του Southwestern University PHINMA στις Φιλιππίνες. «Από την ηλικία των 65 – 70 ετών, η μνήμη, η όραση, η ακοή και το σώμα μου δεν είναι τόσο καλά όσο όταν ήμουν νεότερος».
Η ύλη δεν ήταν εύκολη, και έμεινε πίσω ένα χρόνο αφότου απέτυχε στις παιδιατρικές εξετάσεις στο τρίτο έτος των σπουδών του. Και στο τελευταίο έτος, χρειάστηκε εργαστεί σε ιδιωτικά και δημόσια νοσοκομεία, με εξαντλητικές βάρδιες που διαρκούσαν έως και 30 συνεχείς ώρες.
«Γιατί πρέπει να το κάνω αυτό; Ίσως θα έπρεπε να τα παρατήσω», θυμάται ο Τοχ να λέει στον εαυτό του πολλές φορές κατά τη διάρκεια αυτών των ετών.
«Ο κ. Τοχ είναι ήδη ένας καταξιωμένος επιχειρηματίας και επαγγελματίας, ωστόσο είναι ακόμα πολύ ανοιχτός σε νέα πράγματα. Ήταν πολύ παθιασμένος και επίμονος», είπε ο Δρ Marvi Dulnuan-Niog, κοσμήτορας της ιατρικής σχολής.
Πώς προέκυψε η ιδέα
Ο Τοχ είπε ότι ποτέ δεν είχε μεγάλες φιλοδοξίες ως παιδί να γίνει γιατρός. Η ιδέα προέκυψε όταν συνάντησε δύο νεαρούς Ινδούς φοιτητές ιατρικής κατά τη διάρκεια διακοπών στη χώρα της κεντρικής Ασίας, το Κιργιστάν, το 2018.
Αυτή η συνάντηση κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού γεύματος πυροδότησε μια ιδέα ότι μπορεί μια μέρα να μπορέσει να ακολουθήσει πτυχίο ιατρικής.
«Ο μόνος λόγος για τον οποίο αποφάσισα να σπουδάσω ιατρική ήταν επειδή ήθελα κάτι χρήσιμο να κάνω», είπε. «Έχω κάνει διαφορετικές σπουδές μαθήματα. Έχω κάνει οικονομικά, χημεία, ηλεκτρονική μηχανική – αλλά δεν θέλω να το ξανακάνω».
Με την σύνταξή του το 2019, ο Τοχ πέρασε εβδομάδες μελετώντας για εισαγωγικές εξετάσεις και έκανε αίτηση σε σχεδόν δώδεκα πανεπιστήμια σε όλη την Ασία, παλεύοντας να βρει ένα πρόγραμμα χωρίς όριο ηλικίας για τους αιτούντες αφού στα περισσότερα υπήρχε ο περιορισμός ηλικίας μέχρι 35 – 40 έτη.
Μετά από μερικές ακόμη εξετάσεις και συνεντεύξεις, ο Τοχ τελικά προσγειώθηκε μια προσφορά στο Southwestern University στο Cebu. Μια εβδομάδα αργότερα, το 2019 ετοίμασε τις βαλίτσες του, βρήκε ένα μικρό διαμέρισμα στο νησί και ξεκίνησε το ταξίδι του στην ιατρική σχολή.
Ο Τοχ μεγάλωσε στη φυτεία καουτσούκ της οικογένειάς του στη Μαλαισία. Ως έφηβος, αυτός και τα αδέρφια του ξυπνούσαν στις 4 το πρωί και μετά συνέχιζαν στο σχολείο.
«Τότε δεν κάναμε όνειρα για το μέλλον. Απλώς ελπίζαμε ότι θα μπορούσαμε να έχουμε μια καλύτερη ζωή», λέει.
Η συμβουλή του Τοχ
Σήμερα, μετά από πέντε χρόνια έντονης μελέτης, ο Τοχ δεν είναι πεπεισμένος ότι θα κάνει τα επιπλέον βήματα που χρειάζονται για να γίνει γιατρός. Αυτό θα απαιτούσε πρακτική άσκηση διάρκειας ενός έτους, περισσότερη μελέτη και νέα εξέταση από Επιτροπή.
Αντίθετα, σχεδιάζει να εργαστεί ως σύμβουλος σε ανοσολογική εταιρεία ενός φίλου στο Χονγκ Κονγκ, ενώ οραματίζεται να δημιουργήσει ένα ταμείο για να βοηθήσει οικονομικά αλλοδαπούς φοιτητές ιατρικής καθώς τα δίδακτρα δεν είναι πουθενά τόσο υψηλά στις Φιλιππίνες. Κόστιζουν περίπου 4.000 έως 5.000 δολάρια ετησίως.
Πάντως, ο Τοχ για όποιον θέλει να ακολουθήσει τα δικά του βήματα στην ιατρική, έχει μια συμβουλή:
«Αν ονειρεύεσαι να γίνεις γιατρός, μπορείς να το κάνεις σε οποιαδήποτε ηλικία».
«Η μελέτη της ιατρικής είναι εντατική και εκτεταμένη, αλλά δεν είναι τόσο δύσκολη, είναι απλώς σκληρή δουλειά» καταλήγει.
